ارتفاعات قزاقستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «بنا بر این قزاقستان عموما کشوری است پست و هموار که کوه ها و مناطق مرتفع حدود %۲۰ از کل مساحت آن را تشکیل می دهد، کوهستان های آن در مناطق شرقی و جنوب شرقی واقع شده است و ارتفاعات موگو جاری در شمال غربی قزاقستان واقع شده است، ارتفاعات این کشور شامل...» ایجاد کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بنابراین [[قزاقستان]] عموما کشوری است پست و هموار که کوه ها و مناطق مرتفع حدود %۲۰ از کل مساحت آن را تشکیل می دهد، کوهستان های آن در مناطق شرقی و جنوب شرقی واقع شده است و ارتفاعات موگو جاری در شمال غربی [[قزاقستان]] واقع شده است. | |||
ارتفاعات این کشور شامل رشته تپه هایی در شمال شامل نواحی مرتفع نحیه برل با ۲۷۶۹ متر، مارکاکول با ۱۸۵۰ کتر و آستیناخو با ۳۶۳۸ متر می باشد و رشته کوه های تین شان در شرق و جنوب شرقی [[قزاقستان]] قرار دارد. | |||
قله خان تنگری در جنوب شرقی [[قزاقستان]] (در مرز [[قزاقستان]] و قرقیزستان) با ۶۹۹۵ متر ارتفاع بلندترین نقطه‌ی کشور بشمار می رود. و واپدینا کاندی و یا گودی نمک کرجی (قراتپه) واقع در شرق بندر آکتایو در مجاورت دریای خزر با ۱۳۲ متر پایین ترین نقطه آن از سطح دریای های آزاد است<ref>صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www/icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[سلسله کوه های چین]]؛ [[ارتفاعات روسیه]]؛ [[ارتفاعات کانادا]]؛ [[ارتفاعات مصر]]؛ [[ارتفاعات افغانستان]]؛ [[ارتفاعات کوبا]]؛ [[ارتفاعات تونس]]؛ [[ارتفاعات ساحل عاج]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سوریه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سودان]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا]]؛ [[ارتفاعات آرژانتین]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های اردن]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های قطر]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا]]؛ [[ارتفاعات گرجستان]]؛ [[ارتفاعات تاجیکستان]]؛ [[ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۰
بنابراین قزاقستان عموما کشوری است پست و هموار که کوه ها و مناطق مرتفع حدود %۲۰ از کل مساحت آن را تشکیل می دهد، کوهستان های آن در مناطق شرقی و جنوب شرقی واقع شده است و ارتفاعات موگو جاری در شمال غربی قزاقستان واقع شده است.
ارتفاعات این کشور شامل رشته تپه هایی در شمال شامل نواحی مرتفع نحیه برل با ۲۷۶۹ متر، مارکاکول با ۱۸۵۰ کتر و آستیناخو با ۳۶۳۸ متر می باشد و رشته کوه های تین شان در شرق و جنوب شرقی قزاقستان قرار دارد.
قله خان تنگری در جنوب شرقی قزاقستان (در مرز قزاقستان و قرقیزستان) با ۶۹۹۵ متر ارتفاع بلندترین نقطه‌ی کشور بشمار می رود. و واپدینا کاندی و یا گودی نمک کرجی (قراتپه) واقع در شرق بندر آکتایو در مجاورت دریای خزر با ۱۳۲ متر پایین ترین نقطه آن از سطح دریای های آزاد است[۱].
نیز نگاه کنید به
سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات آرژانتین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر؛ ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا؛ ارتفاعات گرجستان؛ ارتفاعات تاجیکستان؛ ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)