دنگ اینگ چائو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:0267840b-c2b0-45ff-9066-8402b21d3f8c 0.jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ اینگ چائو به همراه همسرش]]
[[پرونده:Images (1).jpg|بندانگشتی|تصویر دنگ اینگ چائو. قابل بازیابی از https://snl.no/Deng_Yingchao]]
در طول [[تاریخ چین]]، علی­رغم این­که به‌­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­‌کردند که در مقام و موقعیت­‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است: '''[[دنگ اینگ چائو]]'''(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌­آهنگ فعالیت زنان [[چین]] بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن­ لای»(← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]])نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن ­لای (← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز [[چین]] نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌­ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره­‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌­ی کمیته‌­ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دبیر دوم کمیته­‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­‌ی کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، عضو اولین دوره­‌ی کمیته­‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] و ریاست ششمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] را بر عهده داشت.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340-341</ref>
در طول [[تاریخ چین]]، علی­رغم این­که به‌­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­‌کردند که در مقام و موقعیت­‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­‌های مختلف سیاسی- اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:  


نیز نگاه کنید به [[زنان سیاستمدار معاصر چین]]؛ [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]
دنگ اینگ چائو(Deng Yingchao)(1904 تا 1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌­آهنگ فعالیت زنان [[چین]] بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|«چوئِن­ لای»]] نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­ جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت.
 
دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز [[چین]] نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌­ی [[فدراسیون سراسری زنان چین|فدراسیون زنان]] و رییس افتخاری چهارمین دوره­‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری [[انجمن دوستی خلق چین با کشورهای خارجی|انجمن دوستی با کشورهای خارجی]] منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌­ کمیته‌­ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دبیر دوم کمیته­‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­‌ی کمیته­‌ی دایمی [[کنگره ملی نمایندگان خلق چین|مجلس ملی نمایندگان خلق چین]]، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی [[کنگره ملی نمایندگان خلق چین|مجلس ملی نمایندگان خلق چین]]، عضو اولین دوره­‌ی کمیته­‌ی دائمی [[کنفرانس مشورتی و سیاسی خلق چین|کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین]] و ریاست ششمین دوره­‌ی [[کنفرانس مشورتی و سیاسی خلق چین|کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین]] را بر عهده داشت.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص.340-341.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
 [[زنان سیاستمدار معاصر چین]]؛ [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]؛ [[کنگره ملی نمایندگان خلق چین]]؛ [[کنفرانس مشورتی و سیاسی خلق چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۵

تصویر دنگ اینگ چائو. قابل بازیابی از https://snl.no/Deng_Yingchao

در طول تاریخ چین، علی­رغم این­که به‌­صورت سنتی و فرهنگی جامعه­‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده­‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می­‌کردند که در مقام و موقعیت­‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌­ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌­اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه­‌های مختلف سیاسی- اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:

دنگ اینگ چائو(Deng Yingchao)(1904 تا 1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌­آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن­ لای» نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَن­ جین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن ­لای ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت.

دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت­‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌­ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره­‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌­ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی هم­چنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌­ کمیته‌­ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره­‌ی کمیته­‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته­‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره­‌ی کمیته­‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره­‌ی کمیته‌­ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره­‌ی کمیته­‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره­‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.[۱]

نیز نگاه کنید به

 زنان سیاستمدار معاصر چین؛ چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین؛ کنگره ملی نمایندگان خلق چین؛ کنفرانس مشورتی و سیاسی خلق چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.340-341.