کوهستان های چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
کوهستان های معروف [[چین|کشور چین]] به شرح زیر است:


== '''کوهستان تَی­شَن''' ==
=== [[کوهستان تی شن|'''کوهستان تی شن''']] ===
کوهستان تاریخی و فرهنگی تَی­شَن[i]، در شمال استان شَندونگ، در کناره­های رودخانه­ی زرد، یکی از مناطق پیدایش فرهنگ چین است. این منطقه دارای 26مجموعه­ ساختمان با معماری باستانی، نزدیک به100ساختمان مستقل تاریخی و بیش از1800سنگ نوشته­ی تاریخی، در میان1800نوع درخت باستانی از 38گونه­ی مختلف است. بلندترین قله­ی این کوهستان با1545متر ارتفاع از سطح دریا«قله­ی امپراتور یشم[1]» نام دارد که با 112 قله­ی دیگر، و 98پل روی رودخانه، 102دره و جویبار، 72چشمه و36 صخره احاطه شده است. این کوهستان یکی از مقدس­ترین کوه­های پنجگانه­ در چین است که حداقل به مدت3000سال از عصر سلسله­ی شانگ تا سلسله­ی مینگ، محل نیایش مردم چین بوده و ردپای انسان عصر حجر نیز در این کوهستان مشاهده شده است.  
[[پرونده:تیشن.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان تی شن]]. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/include/tool_image_bootstrap.cfm?id=126058]]
[[کوهستان تی شن|کوهستان تاریخی و فرهنگی تَی­شَن]](Mount Taishan. Shandong province)، در شمال استان شَندونگ، در کناره­‌های رودخانه‌­ی زرد، یکی از مناطق پیدایش [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] است. این منطقه دارای 26مجموعه­ ساختمان با [[هنر معماری در چین|معماری باستانی]]، نزدیک به100ساختمان مستقل تاریخی و بیش از1800سنگ نوشته‌­ی تاریخی، در میان1800نوع درخت باستانی از 38گونه‌­ی مختلف است. بلندترین قله‌­ی این کوهستان با1545متر ارتفاع از سطح دریا«قله‌­ی امپراتور یشم(Jade Emperor Peak)» نام دارد که با 112 قله‌­ی دیگر، و 98پل روی رودخانه، 102دره و جویبار، 72چشمه و36 صخره احاطه شده است. این کوهستان یکی از مقدس‌­ترین کوه­‌های پنجگانه­ در [[چین]] است که حداقل به مدت3000سال از عصر [[سلسله شانگ|سلسله‌­ی شانگ]] تا [[سلسله مینگ|سلسله‌­ی مینگ]]، محل نیایش مردم [[چین]] بوده و ردپای انسان عصر حجر نیز در این کوهستان مشاهده شده است.  


در جنوب و شمال این کوهستان دو فرهنگ باستانی به نام­های داوِنکو[2]و لونگ­شَن[3]، شکل گرفه و در طول تاریخ، امپراتوران بسیاری برای ادای احترام و به جای آوردن نیایش و اجرای مراسم قربانی برای خدای آسمان به این کوه مقدس آمده­اند. این کوه روح فرهنگ ملی چین نیز نامیده می­شود و اندیشمندان و هنرمندان دوره­های مختلف تاریخی برای سرودن شعر و خلق آثار هنری در ستایش این کوه در آن اقامت گزیده­اند.
در جنوب و شمال این کوهستان دو فرهنگ باستانی به نام­‌های داوِنکو(Dawenkou)و لونگ­شَن(Longshan)، شکل گرفته و در طول تاریخ، امپراتوران بسیاری برای ادای احترام و به جای آوردن نیایش و اجرای مراسم قربانی برای خدای آسمان به این کوه مقدس آمده‌­اند. این کوه روح ف[[فرهنگ چینی|رهنگ ملی چین]] نیز نامیده می­ شود و اندیشمندان و هنرمندان دوره­‌های مختلف تاریخی برای سرودن شعر و خلق آثار هنری در ستایش این کوه در آن اقامت گزیده ­اند.


این کوهستان تاریخی، فرهنگی و طبیعی در سال1987میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.
این کوهستان تاریخی، فرهنگی و طبیعی در سال1987میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] به ثبت رسید.
----[1] - Jade Emperor Peak.


[2] - Dawenkou.
=== '''[[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]]''' ===
[[پرونده:دنفنگ.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]]. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/en/documents/114745]]
کوهستان سونگ­(Songshan) در رأس کوه­‌های مقدس [[چین]] قرار دارد. در دامنه‌­ی این کوه1500متر ارتفاعی، و در کنار شهر دِنگ­ فِنگ(Historic Monuments of Dengfeng in the Centre Of Heaven and Earth. Henan Province) در استان خِه نَن و در محدوده­‌ای به وسعت 40کیلومتر مربع، 8مجموعه‌­ی ساختمانی، از جمله دروازه‌­ی خَن­چو(Han Que) (باقیمانده از بقایای ساختمان قدیمی ­ترین معبد چین)، رصدخانه‌­ی دِنگ فِنگ(Deng Feng)، ساعت آفتابی جووگونگ(Zhougong) که در عصر حاکمیت 9سلسله ساخته شده‌­اند، وجود دارد. این مجموعه ساختمان­‌ها بازتابی از راه­‌های مختلف درک مرکز آسمان و زمین و قدرت کوه برای از خود گذشتگی و ایثار است. بنا‌های یادمانی دِنگ ­فِنگ در بردارنده‌­ی برخی از بهترین نمونه­‌های [[هنر معماری در چین|ساختمان­‌های باستانی چین]] است که در خدمت آیین تشریفات، دانش، فن آوری و آموزش بوده‌­اند.


[3] - Longshan.
دِنگ ­فِنگ از پایتخت­‌های باستانی [[چین]] بوده که هنوز محل دقیق آن مشخص نیست، ولی در منطقه‌­ای در جنوب کوه­‌های شائوشی و تائوشی قرار داشته است. قله‌­ی کوه سونگ ­شان محلی بوده که برای رصد دقیق نجوم از موقعیت مناسبی برخوردار بوده است. لذا، به مرکز زمین و آسمان نیز شهرت دارد. از این رو، امپراتوران از این منطقه برای اجرای مراسم قربانی و آیین­‌های مذهبی با هدف تحکیم قدرت زمینی خود استفاده م ی­کردند. بر همین اساس، بنا‌های این منطقه از بالاترین ا[[هنر معماری در چین|ستاندارد­‌های معماری چین]] برخوردار هستند. تمرکز اماکن مقدس آسمانی و زمینی در این منطقه بیانگر ارتباط سنتی و پایدار اسمان و زمین است که قدرت امپراتوران را در مدت1500سال گذشته حفظ کرده و تأثیر فوق ­العاده­‌ای در فرهنگ سنتی [[چین]] داشته است.
----[i] - Mount Taishan. Shandong province.


== '''کوهستان تاریخی دِنگ­فِنگ''' ==
در دوران [[سلسله تانگ|سلسله­‌های تانگ]]، [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سونگ]]، [[سلسله مینگ|مینگ]] و [[سلسله چینگ|چینگ]] و طی 2000سال گذشته، این منطقه همیشه مورد توجه امپراتوران بوده و روند بازسازی و توسعه‌­ی معابد و ساختمان­‌های موجود در این منطقه مستمرا ادامه داشته است. 68امپراتور و پادشاه در دوران­‌های مختلف از این منطقه‌­ی مقدس بازدید و مراسم قربانی اجرا کرده‌­اند. هم چنین، هزاران نفر از فرهیختگان، [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان|هنرمندان]]، [[شاعران چینی|شعرا]]، [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین|اندیشمندان]]، [[راهبان ایرانی حاملان آیین بودا به سرزمین چین|راهبان]] و [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین|سیاستمداران]] در مراکز آموزشی این منطقه حداقل برای مدتی اقامت داشته و از آن کسب فیض کرده ­اند.
کوهستان سونگ­[1] در رأس کوه­های مقدس چین قرار دارد. در دامنه­ی این کوه1500متر ارتفاعی، و در کنار شهر دِنگ­فِنگ[i] در استان خِه نَن و در محدوده­ای به وسعت 40کیلومتر مربع، 8مجموعه­ی ساختمانی، از جمله دروازه­ی خَن­چو[2] (باقیمانده از بقایای ساختمان قدیمی­ترین معبد چین)، رصدخانه­ی دِنگ­فِنگ[3]، ساعت آفتابی جووگونگ[4] که در عصر حاکمیت 9سلسله ساخته شده­اند، وجود دارد. این مجموعه ساختمان­ها بازتابی از راه­های مختلف درک مرکز آسمان و زمین و قدرت کوه برای از خود گذشتگی و ایثار است. بناهای یادمانی دِنگ­فِنگ در بردارنده­ی برخی از بهترین نمونه­های ساختمان­های باستانی چین است که در خدمت آیین تشریفات، دانش، فن آوری و آموزش بوده­اند.


دِنگ­فِنگ از پایتخت­های باستانی چین بوده که هنوز محل دقیق آن مشخص نیست، ولی در منطقه­ای در جنوب کوه­های شائوشی و تائوشی قرار داشته است. قله­ی کوه سونگ­شان محلی بوده که برای رصد دقیق نجوم از موقعیت مناسبی برخوردار بوده است. لذا، به مرکز زمین و آسمان نیز شهرت دارد. از این رو، امپراتوران از این منطقه برای اجرای مراسم قربانی و آیین­های مذهبی با هدف تحکیم قدرت زمینی خود استفاده می­کردند. بر همین اساس، بناهای این منطقه از بالاترین استاندارد­های معماری چین برخوردار هستند. تمرکز اماکن مقدس آسمانی و زمینی در این منطقه بیانگر ارتباط سنتی و پایدار اسمان و زمین است که قدرت امپراتوران را در مدت1500سال گذشته حفظ کرده و تأثیر فوق­العاده­ای در فرهنگ سنتی چین داشته است.
=== '''[[کوهستان ووتی]]''' ===
[[پرونده:ووتی.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان ووتی]]. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/en/documents/114443]]
[[کوهستان ووتی]](Mount Wutai. Shanxi Province) در استان شنسی، با پنج قله‌­ی تخت، از کوه­‌های مقدس [[آیین بودا|بودایی]] در [[چین]] به­‌شمار می­رود. ارزش فرهنگی این کوه مربوط به 41 معبد بودایی، از جمله شبستان اصلی معبد فوگوانگ(Foguang)، مرتفع ­ترین معبد چوبی باقی مانده از دوران [[سلسله تانگ|سلسله‌­ی تانگ]] با [[مجسمه های سفالین برای تزیین پشت بام ها در چین|مجسمه­‌های سفالین]] به اندازه‌­ی طبیعی انسان است. هم­چنین، معبد شوشیانگ(Shuxiang)، متعلق به دوران سلسله‌­ی مینگ با مجموعه‌­ی عظیم500مجسمه ­ای که از تلفیق داستان­‌های [[آیین بودا|بودایی]] و تصاویری سه بعدی از آب و کوه طراحی و ساخته شده است، از دیگر ویژگی­‌های این منطقه است که نمادی از تأثیر [[هنر معماری در چین|معماری بودایی]] در کاخ­‌های چینی طی یک هزار سال گذشته است. در میان معابد ساخته شده در این منطقه، معابد متعلق به قرن اول میلادی تا قرن بیستم دیده می ­شود<ref>وب سایت حفظ میراث فرهنگی چین. www.wenbao.net</ref>.
[[پرونده:ووای.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان ووای]]. قابل بازیابی از https://govt.chinadaily.com.cn/regional/fujian]]
این مجموعه‌­ی تاریخی در سال2009میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث فرهنگی جهان]] جای گرفت.


در دوران سلسله­های تانگ، سونگ، مینگ و چینگ و طی 2000سال گذشته، این منطقه همیشه مورد توجه امپراتوران بوده و روند بازسازی و توسعه­ی معابد و ساختمان­های موجود در این منطقه مستمرا ادامه داشته است. 68امپراتور و پادشاه در دوران­های مختلف از این منطقه­ی مقدس بازدید و مراسم قربانی اجرا کرده­اند. هم چنین، هزاران نفر از فرهیختگان، هنرمندان، شعرا، اندیشمندان، راهبان و سیاستمداران در مراکز آموزشی این منطقه حداقل برای مدتی اقامت داشته و از آن کسب فیض کرده­اند.
=== '''[[کوهستان ووای]]''' ===
[[کوهستان ووای]](Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب [[چین]]، بزرگ­ترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگی­‌های زیست محیطی، [[سایت های باستانی در چین|سایت­‌های باستان­شناسی]]، [[آیین بومی کنفوسیوس|تاریخ کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]] و [[آیین بودا|بوداییش]] و هم­چنین زیبایی­‌های بسیارش شناخته می ­شود.


== '''20-کوهستان ووتَی''' ==
این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم می­ شود:
کوهستان ووتَی[ii] در استان شنسی، با پنج قله­ی تخت، از کوه­های مقدس بودایی در چین به­شمار می­رود. ارزش فرهنگی این کوه مربوط به41 معبد بودایی، از جمله شبستان اصلی معبد فوگوانگ[5]، مرتفع­ترین معبد چوبی باقی مانده از دوران سلسله­ی تانگ با مجسمه­های سفالین به اندازه­ی طبیعی انسان است. هم­چنین، معبد شوشیانگ[6]، متعلق به دوران سلسله­ی مینگ با مجموعه­ی عظیم500مجسمه­ای که از تلفیق داستان­های بودایی و تصاویری سه بعدی از آب و کوه طراحی و ساخته شده است، از دیگر ویژگی­های این منطقه است که نمادی از تأثیر معماری بودایی در کاخ­های چینی طی یک هزار سال گذشته است. در میان معابد ساخته شده در این منطقه، معابد متعلق به قرن اول میلادی تا قرن بیستم دیده می­شود. (وب سایت حفظ میراث فرهنگی چین. www.wenbao.net.)


این مجموعه­ی تاریخی در سال2009میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان جای گرفت.
منطقه‌­ی غربی با تنوع زیستی؛
----[1] - Songshan.


[2] - Han Que.
منطقه‌­ی مرکزی زیست محیطی و مارپیچ رودخانه‌­ای؛


[3] - Deng Feng.
مناطق فرهنگی و طبیعی شرقی؛


[4] - Zhougong.
و خرابه­‌های پایتخت قوم مین­یووِ(Minyue)در روستای چِنگ ­چون(Chengchun).


[5] - Foguang.
ترکیب تپه‌­ها، رودها، درختان بلند بامبو، قله­‌های سرخ صخره­ای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آب­‌های زلال جویبارها، هم­چنین، [[آیین بودا|معابد بودایی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]]، و [[معبد، اقامتگاه و جنگل سنگی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]] و اقامتگاه راهبان و راهبه‌­ها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کننده­ای را به وجود آورده‌­اند.


[6] - Shuxiang.  
این منطقه به عنوان یکی از پایگاه­‌های اصلی گسترش [[آیین بومی تائو|آیین­‌های تائویی]] و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابه­‌های [[معبد آسمانی|معبد تائویی]] در آن دیده می­شود. این منطقه مرکز آموزش [[آموزه های کنفوسیوس|آموزه­‌های کنفوسیوسی]] در جنوب [[چین]] نیز بوده و آثار زیادی از [[آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین|آیین­‌های محلی و بومی]] هم در آن دیده می­شود.
----[i] - Historic Monuments of Dengfeng in the Centre Of Heaven and Earth. Henan Province.


[ii] - Mount Wutai. Shanxi Province.
این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] به ثبت رسید.


== '''کوهستان ووای''' ==
=== [[کوهستان چینگ چنگ]] ===
کوهستان ووای[i]در جنوب چین، بزرگ­ترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگی­های زیست محیطی، سایت­های باستان­شناسی، تاریخ کنفوسیوسی، تائویی و بوداییش و هم­چنین زیبایی­های بسیارش شناخته می­شود. این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم می­شود: منطقه­ی غربی با تنوع زیستی؛ منطقه­ی مرکزی زیست محیطی و مارپیچ رودخانه­ای؛ مناطق فرهنگی و طبیعی شرقی؛ و خرابه­های پایتخت قوم مین­یووِ[1]در روستای چِنگ­چون[2]. ترکیب تپه­ها، رودها، درختان بلند بامبو، قله­های سرخ صخره­ای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آب­های زلال جویبارها، هم­چنین، معابد بودایی، تائویی، و کنفوسیوسی و اقامتگاه راهبان و راهبه­ها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کننده­ای را به وجود آورده­اند.


این منطقه به عنوان یکی از پایگاه­های اصلی گسترش آیین­های تائویی و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابه­های معبد تائویی در آن دیده می­شود. این منطقه مرکز آموزش آموزه­های کنفوسیوسی در جنوب چین نیز بوده و آثار زیادی از آیین­های محلی و بومی هم در آن دیده می­شود.
[[کوهستان چینگ چنگ|کوهستان چینگ ­چِنگ]] در این منطقه به عنوان یکی از محل­‌های پیدایش [[آیین بومی تائو|آیین تائویی]] به­‌شمار می ­رود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان [[آیین بومی تائو|طریقت تائویی]] بوده است. در دیواره­‌های معابد موجود در این کوهستان نوشته­، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]]، شعر و [[هنر مجسمه سازی در چین|مجسمه­‌های زیادی]] در ستایش لی­ بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است. در این کوهستان36قله در اندازه­‌های مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت می ­شود.<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص.626-642.</ref>


این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.
== نیز نگاه کنید به ==
----[1] - Minyue.
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[کوهستان چینگ چنگ]]؛ [[کوهستان ووای]]؛ [[کوهستان ووتی]]؛ [[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]]


[2] - Chengchun.
[[کوهستان تی شن]]
----[i] - Mount Wuyi. Fujian Province.
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۷

کوهستان های معروف کشور چین به شرح زیر است:

کوهستان تی شن

کوهستان تی شن. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/include/tool_image_bootstrap.cfm?id=126058

کوهستان تاریخی و فرهنگی تَی­شَن(Mount Taishan. Shandong province)، در شمال استان شَندونگ، در کناره­‌های رودخانه‌­ی زرد، یکی از مناطق پیدایش فرهنگ چین است. این منطقه دارای 26مجموعه­ ساختمان با معماری باستانی، نزدیک به100ساختمان مستقل تاریخی و بیش از1800سنگ نوشته‌­ی تاریخی، در میان1800نوع درخت باستانی از 38گونه‌­ی مختلف است. بلندترین قله‌­ی این کوهستان با1545متر ارتفاع از سطح دریا«قله‌­ی امپراتور یشم(Jade Emperor Peak)» نام دارد که با 112 قله‌­ی دیگر، و 98پل روی رودخانه، 102دره و جویبار، 72چشمه و36 صخره احاطه شده است. این کوهستان یکی از مقدس‌­ترین کوه­‌های پنجگانه­ در چین است که حداقل به مدت3000سال از عصر سلسله‌­ی شانگ تا سلسله‌­ی مینگ، محل نیایش مردم چین بوده و ردپای انسان عصر حجر نیز در این کوهستان مشاهده شده است.

در جنوب و شمال این کوهستان دو فرهنگ باستانی به نام­‌های داوِنکو(Dawenkou)و لونگ­شَن(Longshan)، شکل گرفته و در طول تاریخ، امپراتوران بسیاری برای ادای احترام و به جای آوردن نیایش و اجرای مراسم قربانی برای خدای آسمان به این کوه مقدس آمده‌­اند. این کوه روح فرهنگ ملی چین نیز نامیده می­ شود و اندیشمندان و هنرمندان دوره­‌های مختلف تاریخی برای سرودن شعر و خلق آثار هنری در ستایش این کوه در آن اقامت گزیده ­اند.

این کوهستان تاریخی، فرهنگی و طبیعی در سال1987میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.

کوهستان تاریخی دنگ فنگ

کوهستان تاریخی دنگ فنگ. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/en/documents/114745

کوهستان سونگ­(Songshan) در رأس کوه­‌های مقدس چین قرار دارد. در دامنه‌­ی این کوه1500متر ارتفاعی، و در کنار شهر دِنگ­ فِنگ(Historic Monuments of Dengfeng in the Centre Of Heaven and Earth. Henan Province) در استان خِه نَن و در محدوده­‌ای به وسعت 40کیلومتر مربع، 8مجموعه‌­ی ساختمانی، از جمله دروازه‌­ی خَن­چو(Han Que) (باقیمانده از بقایای ساختمان قدیمی ­ترین معبد چین)، رصدخانه‌­ی دِنگ فِنگ(Deng Feng)، ساعت آفتابی جووگونگ(Zhougong) که در عصر حاکمیت 9سلسله ساخته شده‌­اند، وجود دارد. این مجموعه ساختمان­‌ها بازتابی از راه­‌های مختلف درک مرکز آسمان و زمین و قدرت کوه برای از خود گذشتگی و ایثار است. بنا‌های یادمانی دِنگ ­فِنگ در بردارنده‌­ی برخی از بهترین نمونه­‌های ساختمان­‌های باستانی چین است که در خدمت آیین تشریفات، دانش، فن آوری و آموزش بوده‌­اند.

دِنگ ­فِنگ از پایتخت­‌های باستانی چین بوده که هنوز محل دقیق آن مشخص نیست، ولی در منطقه‌­ای در جنوب کوه­‌های شائوشی و تائوشی قرار داشته است. قله‌­ی کوه سونگ ­شان محلی بوده که برای رصد دقیق نجوم از موقعیت مناسبی برخوردار بوده است. لذا، به مرکز زمین و آسمان نیز شهرت دارد. از این رو، امپراتوران از این منطقه برای اجرای مراسم قربانی و آیین­‌های مذهبی با هدف تحکیم قدرت زمینی خود استفاده م ی­کردند. بر همین اساس، بنا‌های این منطقه از بالاترین استاندارد­‌های معماری چین برخوردار هستند. تمرکز اماکن مقدس آسمانی و زمینی در این منطقه بیانگر ارتباط سنتی و پایدار اسمان و زمین است که قدرت امپراتوران را در مدت1500سال گذشته حفظ کرده و تأثیر فوق ­العاده­‌ای در فرهنگ سنتی چین داشته است.

در دوران سلسله­‌های تانگ، سونگ، مینگ و چینگ و طی 2000سال گذشته، این منطقه همیشه مورد توجه امپراتوران بوده و روند بازسازی و توسعه‌­ی معابد و ساختمان­‌های موجود در این منطقه مستمرا ادامه داشته است. 68امپراتور و پادشاه در دوران­‌های مختلف از این منطقه‌­ی مقدس بازدید و مراسم قربانی اجرا کرده‌­اند. هم چنین، هزاران نفر از فرهیختگان، هنرمندان، شعرا، اندیشمندان، راهبان و سیاستمداران در مراکز آموزشی این منطقه حداقل برای مدتی اقامت داشته و از آن کسب فیض کرده ­اند.

کوهستان ووتی

کوهستان ووتی. قابل بازیابی از https://whc.unesco.org/en/documents/114443

کوهستان ووتی(Mount Wutai. Shanxi Province) در استان شنسی، با پنج قله‌­ی تخت، از کوه­‌های مقدس بودایی در چین به­‌شمار می­رود. ارزش فرهنگی این کوه مربوط به 41 معبد بودایی، از جمله شبستان اصلی معبد فوگوانگ(Foguang)، مرتفع ­ترین معبد چوبی باقی مانده از دوران سلسله‌­ی تانگ با مجسمه­‌های سفالین به اندازه‌­ی طبیعی انسان است. هم­چنین، معبد شوشیانگ(Shuxiang)، متعلق به دوران سلسله‌­ی مینگ با مجموعه‌­ی عظیم500مجسمه ­ای که از تلفیق داستان­‌های بودایی و تصاویری سه بعدی از آب و کوه طراحی و ساخته شده است، از دیگر ویژگی­‌های این منطقه است که نمادی از تأثیر معماری بودایی در کاخ­‌های چینی طی یک هزار سال گذشته است. در میان معابد ساخته شده در این منطقه، معابد متعلق به قرن اول میلادی تا قرن بیستم دیده می ­شود[۱].

کوهستان ووای. قابل بازیابی از https://govt.chinadaily.com.cn/regional/fujian

این مجموعه‌­ی تاریخی در سال2009میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان جای گرفت.

کوهستان ووای

کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب چین، بزرگ­ترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگی­‌های زیست محیطی، سایت­‌های باستان­شناسی، تاریخ کنفوسیوسی، تائویی و بوداییش و هم­چنین زیبایی­‌های بسیارش شناخته می ­شود.

این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم می­ شود:

منطقه‌­ی غربی با تنوع زیستی؛

منطقه‌­ی مرکزی زیست محیطی و مارپیچ رودخانه‌­ای؛

مناطق فرهنگی و طبیعی شرقی؛

و خرابه­‌های پایتخت قوم مین­یووِ(Minyue)در روستای چِنگ ­چون(Chengchun).

ترکیب تپه‌­ها، رودها، درختان بلند بامبو، قله­‌های سرخ صخره­ای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آب­‌های زلال جویبارها، هم­چنین، معابد بودایی، تائویی، و کنفوسیوسی و اقامتگاه راهبان و راهبه‌­ها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کننده­ای را به وجود آورده‌­اند.

این منطقه به عنوان یکی از پایگاه­‌های اصلی گسترش آیین­‌های تائویی و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابه­‌های معبد تائویی در آن دیده می­شود. این منطقه مرکز آموزش آموزه­‌های کنفوسیوسی در جنوب چین نیز بوده و آثار زیادی از آیین­‌های محلی و بومی هم در آن دیده می­شود.

این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.

کوهستان چینگ چنگ

کوهستان چینگ ­چِنگ در این منطقه به عنوان یکی از محل­‌های پیدایش آیین تائویی به­‌شمار می ­رود، در طول تاریخ مورد توجه مردم منطقه و شاعران و پیروان طریقت تائویی بوده است. در دیواره­‌های معابد موجود در این کوهستان نوشته­، نقاشی، شعر و مجسمه­‌های زیادی در ستایش لی­ بینگ(Li Bing)بنیانگذار این سیستم آبیاری نوشته شده که در نوع خود قابل توجه است. در این کوهستان36قله در اندازه­‌های مختلف و 8غار بزرگ و 72 غار کوچک و 108 مکان تاریخی و فرهنگی و طبیعی دیدنی یافت می ­شود.[۲]

نیز نگاه کنید به

آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ کوهستان چینگ چنگ؛ کوهستان ووای؛ کوهستان ووتی؛ کوهستان تاریخی دنگ فنگ

کوهستان تی شن

کتابشناسی

  1. ↑ وب سایت حفظ میراث فرهنگی چین. www.wenbao.net
  2. ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص.626-642.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=کوهستان_های_چین&oldid=62183»