پرش به محتوا

میزان پوشش شبکه های تلویزیونی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:CCTV-Gongtong-Guanzhu-Chinese-Sign-Language-news.jpg|بندانگشتی|یک هزار کانال تلوزیونی در [[چین]]، قابل بازیابی از: https://tv.signlangtv.org/shows/countries/china/]]
طبق آمار سال 2010، 62/97 درصد [[جمعیت چین]] تحت پوشش تلویزیونی قرار دارند. 78/96 در­صد جمعیت روستایی از [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] برخوردارند. 72/188 میلیون خانواده که 40/46 در صد کل جمعیت را تشکیل می‌دهند از [[رادیو در چین|رادیو]] و [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|تلویزیون کابلی]] برخوردارند. کل برنامه‌های تلویزیونی تولید شده در سال2010، 274290000 ساعت بود. برنامه‌ها به 34 زبان تولید می‌شوند. تعداد کانال‌های بین المللی 43 تاست که 31720000 ساعت برنامه پخش می‌کنند. درآمد [[رادیو در چین|رادیو]] و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] در این سال به 23017800 میلیون یوان رسید. 750900 نفر در [[رادیو در چین|رادیو]] و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] مشغول به کارند. تعداد ایستگاه‌­های رله و انتقال امواج کوتاه و متوسط 822 واحد اعلام شده است<ref>برگرفته از https://www.stats.gov.cn/</ref>.


[[پرونده:13910618000345 PhotoL.jpg|بندانگشتی|یک هزار کانال تلویزیونی در [[چین]]]]
===[[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه‌های ماهواره ای در چین]]===
طبق آمار سال2010، 62/97 درصد [[جمعیت چین]] تحت پوشش تلویزیونی قرار دارند. 78/96 در­صد جمعیت روستایی از [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] برخوردارند. 72/188میلیون [[نهاد خانواده در چین|خانواده]] كه 40/46 در صد كل [[جمعیت چین|جمعیت]] را تشكیل می دهند از [[رادیو در چین|رادیو]] و [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|تلویزیون كابلی]] برخوردارند. كل [[مهمترین شبکه ی تلویزیونی چین|برنامه ­های تلویزیونی]] تولید شده در سال2010، 274290000 ساعت بود. برنامه­ ها به 34زبان تولید می شوند.
در اوایل دهه 1990، [[شبکه های ماهواره ای در چین|کانال‌های ماهواره‌ای تلویزیون]] برای پخش بین المللی وارد عرصه­ رسانه‌ای شدند. در سال 1992، شبکه چهار سی­ سی تی وی، به عنوان نخستین کانال تلویزیونی بین المللی چین به [[زبان چینی]] و برای چینی‌های سراسر دنیا شروع به پخش برنامه کرد.  


تعداد كانال­ های بین المللی 43 تاست كه 31720000 ساعت برنامه پخش می ­كنند. درآمد [[رادیو در چین|رادیو]] و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] در این سال به 23017800 میلیون یوان رسید. 750900 نفر در [[رادیو در چین|رادیو]] و [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] مشغول به كارند. تعداد ایستگاه­ های رله و انتقال امواج كوتاه و متوسط 822 واحد اعلام شده است<ref>برگرفته از https://www.stats.gov.cn/</ref>.
در سال2000، کانال 9 شبکه سی.­سی.تی.­وی بین المللی، به زبان انگلیسی بیست و چهار ساعته فعال شد. در حال حاضر، کانال‌های عربی، روسی، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می‌پردازند. در حال حاضر، کانال بین الملل شبکه سی.­سی.­تی.وی، 98 درصد کره زمین را پوشش می‌دهد و در خارج از [[چین]] 45 میلیون نفر آبونمان آن شده‌اند. مخاطبان این کانال­‌ها هم از تنها چینی‌های مقیم خارج تغییر یافته­ است. اگر چه بینندگان چینی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اکنون تمرکز بر روی جامعه آمریکا، اروپا و کشورهای همسایه قرار گرفته است. سکوی تلویزیونی دیوار بزرگ(The Great Wall TV Platform)که در سال 2004 تأسیس شده است از نمونه تلاش‌­های متمرکز و هماهنگ [[چین]] برای گسترش و تعمیق نفوذ رسانه‌های چینی در بازار رسانه‌ای جهان است. این سکو تا کنون خدمات ماهواره‌ای را مستقیما به منازل آمریکا، اروپا، کانادا، آسیا، آفریقا، و آمریکای لاتین وصل کرده است. در مجموع هم اینک 37 [[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه ماهواره‌ای]] از [[پکن]] و سایر استان‌های [[چین]] به زبان ماندارین و 8 [[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه ماهواره‌ای]] به غیر زبان ماندارین، مانند کره‌ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3 [[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه ماهواره‌ای]] انیمیشن و کارتونی و 11 شبکه ماهواره‌ای پولی از [[چین]] برنامه پخش می‌کنند.
===[[شبکه های ماهواره ای در چین]]===
در اوایل دهه­ ی1990، [[شبکه های ماهواره ای در چین|كانال­ های ماهواره ­ای تلویزیون]] برای پخش بین المللی وارد عرصه­ ی رسانه ­ای شدند. در سال 1992، شبکه ­ی چهار [https://english.cctv.com/ سی.­سی.­تی­.وی.]، به عنوان نخستین كانال تلویزیونی بین المللی [[چین]] به [[زبان چینی]] و برای چینی های سراسر دنیا شروع به پخش برنامه كرد. در سال2000، کانال 9شبکه ­ی [https://english.cctv.com/ سی.­سی.­تی­.وی.] بین المللی، به زبان انگلیسی بیست و چهار ساعته فعال شد. در حال­ حاضر، کانال­ های عربی، [[زبان روسی|روسی]]، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می ­پردازند.  


در حال حاضر، کانال بین الملل [https://english.cctv.com/ سی.­سی.­تی­.وی.]، 98 درصد كره ­ی زمین را پوشش می ­دهد و در خارج از [[چین]] 45 میلیون نفر آبونمان آن شده اند. مخاطبان این كانال­ ها هم از تنها چینی­ های مقیم خارج تغییر یافته­ است. اگر چه بینندگان چینی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اكنون تمركز بر روی جامعه­ ی آمریكا، اروپا و كشورهای همسایه قرار گرفته است. سكوی تلویزیونی دیوار بزرگ (The Great Wall TV Platform) كه در سال 2004 تأسیس شده است از نمونه تلاش ­های متمركز و هماهنگ [[چین]] برای گسترش و تعمیق نفوذ [[رسانه های چین|رسانه ­های چینی]] در بازار رسانه ­ای جهان است. این سكو تا كنون خدمات ماهواره­ ای را مستقیما به منازل آمریكا، اروپا، كانادا، آسیا، آفریقا، و آمریكای لاتین وصل كرده است.<ref>برگرفته از https://www.eai.nus.edu.sg/</ref> در مجموع هم اینک 37[[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه­ ی ماهواره­ ای]] از [[پکن]] و سایر استان­ های [[چین]] به زبان ماندارین و 8[[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه ­ی ماهواره ­ای]] به غیر زبان ماندارین، مانند کره­ ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3[[شبکه های ماهواره ای در چین|شبکه­ ی ماهواره ­ای]] انیمیشن و کارتونی و 11شبکه­ ی ماهواره ­ای پولی از [[چین]] برنامه پخش می‌­کنند.
===[[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه‌های کابلی و دیجیتالی در چین]]===
===[[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین]]===
در سال 1991 میلادی، نخستین [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه کابلی در چین]] شکل گرفت و از سال1992 رسما در [[چین]] شروع به کار کرد. در سال1996 تلویزیون مرکزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شرکت پان امریکن اجاره کرد و از آن پس برنامه‌های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد<ref>طاهری امین، زهرا(1380). [[چین]]. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،</ref>.
در سال1991میلادی، نخستین [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه­ ی کابلی در چین]] شکل گرفت و از سال1992 رسما در [[چین]] شروع به كار كرد. در سال1996 تلویزیون مركزی [[چین]] 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شركت پان امریكن اجاره كرد و از آن پس برنامه ­های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد <ref>طاهری امین، زهرا(1380). [[چین]]. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،</ref>.


هم اینک تعداد [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه ­های کابلی]] در این کشور از مرز 20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه­ ی تلویزیون کابلی]] [[شانگهای]] است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه ­ی کابلی]] جهان از نظر تعداد مشترکان به ­شمار می ­رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه ­های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می­ دهد.
هم اینک تعداد [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|شبکه‌های کابلی]] در این کشور از مرز20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه تلویزیون کابلی [[شانگهای]] است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به‌­شمار می‌رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه‌های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می‌دهد.


براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از44/5 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در [[چین]] وجود دارد. طبق برنامه ­ها و سیاست­ گذاری­ های صورت گرفته توسط دولت چین، تا سال 2010 اغلب شهرها و مناطق [[چین]] تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015 و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به ­صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و [[چین]] از تولید کننده­ ی تلویزیون­ های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون ­های دیجیتالی تبدیل خواهد شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از 5/44 میلیون مشترک [[شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین|تلویزیون کابلی دیجیتالی در چین]] وجود دارد. طبق برنامه‌ها و سیاست‌گذاری­‌های صورت گرفته توسط [[قوه مجريه چین|دولت چین]]، تا سال2010 اغلب شهرها و مناطق [[چین]] تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به‌صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و [[چین]] از تولید‌کننده تلویزیون­‌های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون­‌های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
خط ۱۹: خط ۱۸:
= کتابشناسی =
= کتابشناسی =
<references />
<references />
== منبع اصلی ==
== منبع اصلی ==
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1317 -1321.
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>


== نویسنده مقاله ==
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
علی محمد سابقی
[[رده:رادیو و تلویزیون]]
[[رده:رادیو و تلویزیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۴

یک هزار کانال تلوزیونی در چین، قابل بازیابی از: https://tv.signlangtv.org/shows/countries/china/

طبق آمار سال 2010، 62/97 درصد جمعیت چین تحت پوشش تلویزیونی قرار دارند. 78/96 در­صد جمعیت روستایی از تلویزیون برخوردارند. 72/188 میلیون خانواده که 40/46 در صد کل جمعیت را تشکیل می‌دهند از رادیو و تلویزیون کابلی برخوردارند. کل برنامه‌های تلویزیونی تولید شده در سال2010، 274290000 ساعت بود. برنامه‌ها به 34 زبان تولید می‌شوند. تعداد کانال‌های بین المللی 43 تاست که 31720000 ساعت برنامه پخش می‌کنند. درآمد رادیو و تلویزیون در این سال به 23017800 میلیون یوان رسید. 750900 نفر در رادیو و تلویزیون مشغول به کارند. تعداد ایستگاه‌­های رله و انتقال امواج کوتاه و متوسط 822 واحد اعلام شده است[۱].

شبکه‌های ماهواره ای در چین

در اوایل دهه 1990، کانال‌های ماهواره‌ای تلویزیون برای پخش بین المللی وارد عرصه­ رسانه‌ای شدند. در سال 1992، شبکه چهار سی­ سی تی وی، به عنوان نخستین کانال تلویزیونی بین المللی چین به زبان چینی و برای چینی‌های سراسر دنیا شروع به پخش برنامه کرد.

در سال2000، کانال 9 شبکه سی.­سی.تی.­وی بین المللی، به زبان انگلیسی بیست و چهار ساعته فعال شد. در حال حاضر، کانال‌های عربی، روسی، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می‌پردازند. در حال حاضر، کانال بین الملل شبکه سی.­سی.­تی.وی، 98 درصد کره زمین را پوشش می‌دهد و در خارج از چین 45 میلیون نفر آبونمان آن شده‌اند. مخاطبان این کانال­‌ها هم از تنها چینی‌های مقیم خارج تغییر یافته­ است. اگر چه بینندگان چینی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اکنون تمرکز بر روی جامعه آمریکا، اروپا و کشورهای همسایه قرار گرفته است. سکوی تلویزیونی دیوار بزرگ(The Great Wall TV Platform)که در سال 2004 تأسیس شده است از نمونه تلاش‌­های متمرکز و هماهنگ چین برای گسترش و تعمیق نفوذ رسانه‌های چینی در بازار رسانه‌ای جهان است. این سکو تا کنون خدمات ماهواره‌ای را مستقیما به منازل آمریکا، اروپا، کانادا، آسیا، آفریقا، و آمریکای لاتین وصل کرده است. در مجموع هم اینک 37 شبکه ماهواره‌ای از پکن و سایر استان‌های چین به زبان ماندارین و 8 شبکه ماهواره‌ای به غیر زبان ماندارین، مانند کره‌ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3 شبکه ماهواره‌ای انیمیشن و کارتونی و 11 شبکه ماهواره‌ای پولی از چین برنامه پخش می‌کنند.

شبکه‌های کابلی و دیجیتالی در چین

در سال 1991 میلادی، نخستین شبکه کابلی در چین شکل گرفت و از سال1992 رسما در چین شروع به کار کرد. در سال1996 تلویزیون مرکزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شرکت پان امریکن اجاره کرد و از آن پس برنامه‌های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد[۲].

هم اینک تعداد شبکه‌های کابلی در این کشور از مرز20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه تلویزیون کابلی شانگهای است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به‌­شمار می‌رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه‌های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می‌دهد.

براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از 5/44 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در چین وجود دارد. طبق برنامه‌ها و سیاست‌گذاری­‌های صورت گرفته توسط دولت چین، تا سال2010 اغلب شهرها و مناطق چین تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به‌صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و چین از تولید‌کننده تلویزیون­‌های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون­‌های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه های چین؛ تلویزیون در چین؛ رادیو در چین

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.stats.gov.cn/
  2. طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی