کوهستان ووای: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ووای.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:ووای.jpg|بندانگشتی|کوهستان ووای. قابل بازیابی از https://govt.chinadaily.com.cn/regional/fujian]] | ||
کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب [[چین]]، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، [[سایت های باستانی در چین|سایتهای باستانشناسی]]، [[آیین بومی کنفوسیوس|تاریخ کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]] و [[آیین بودا|بوداییش]] و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته میشود. | کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب [[چین]]، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، [[سایت های باستانی در چین|سایتهای باستانشناسی]]، [[آیین بومی کنفوسیوس|تاریخ کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]] و [[آیین بودا|بوداییش]] و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته میشود. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [ | <sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | ||
== نویسنده مقاله == | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | علی محمد سابقی | ||
[[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]] | [[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۴

کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب چین، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، سایتهای باستانشناسی، تاریخ کنفوسیوسی، تائویی و بوداییش و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته میشود.
این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم میشود:
منطقهی غربی با تنوع زیستی؛
منطقهی مرکزی زیست محیطی و مارپیچ رودخانهای؛
مناطق فرهنگی و طبیعی شرقی؛
و خرابههای پایتخت قوم مینیووِ(Minyue)در روستای چِنگ چون(Chengchun).
ترکیب تپهها، رودها، درختان بلند بامبو، قلههای سرخ صخرهای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آبهای زلال جویبارها، همچنین، معابد بودایی، تائویی، و کنفوسیوسی و اقامتگاه راهبان و راهبهها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کنندهای را به وجود آوردهاند.
این منطقه به عنوان یکی از پایگاههای اصلی گسترش آیینهای تائویی و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابههای معبد تائویی در آن دیده میشود. این منطقه مرکز آموزش آموزههای کنفوسیوسی در جنوب چین نیز بوده و آثار زیادی از آیینهای محلی و بومی هم در آن دیده میشود.
این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ کوهستان های چین؛ کوهستان چینگ چنگ؛ کوهستان ووتی؛ کوهستان تاریخی دنگ فنگ
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی