آداب و رسوم مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:ازدواج در مصر.png|بندانگشتی|ازدواج در مصر]]
[[پرونده:ازدواج در مصر.png|بندانگشتی|ازدواج در مصر]]
هر چند بسیاری از آداب و سنت‌های فرهنگی جامعه [[مصر]] در پی تحولات سیاسی اجتماعی دو قرن اخیر بسیار کمرنگ شده است؛ برخی از این سنت‌ها و ارزش‌­ها به ویژه در مناطق روستایی همچنان کم و بیش وجود دارد.
هر چند بسیاری از آداب و سنت‌های فرهنگی [[جامعه مصر]] در پی تحولات سیاسی اجتماعی دو قرن اخیر بسیار کمرنگ شده است؛ برخی از این سنت‌ها و ارزش‌­ها به ویژه در مناطق روستایی همچنان کم و بیش وجود دارد.
 
احترام به سنت­‌ها و ارزش‌­های خانوادگی به عنوان عامل تحکیم و استمرار، به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای کوچک همچنان مورد تأکید خانواده‌­هاست. یک فرد مصری در هر جایگاه اجتماعی و یا اقتصادی نمی­‌تواند منفک از روابط خانوادگی باشد و یا سنت‌­ها و آداب و رسوم را نفی کند.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1997). ج نهم، ص9.</ref> در گذشته نه چندان دور ازدواج در خانواده‌­های سنتی شاخص رسیدن به کمال مردانگی و یا زنانگی و با ملاحظات اجتماعی، دینی و اقتصادی همراه بود و لذا ازواج­‌های زودهنگام بسیار معمول بود. سنت‌­های آن روزگار به دختر و پسر اجازه نمی‌­داد که پیش از ازدواج با یکدیگر ملاقات کنند؛ زیرا مسئله ازدواج پیش از آنکه به زوجین مربوط باشد به دو خانواده ارتباط دارد؛ لذا دختر و پسر بایستی به انتخاب و تصمیم خانواده تمکین می­‌کردند.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1997). ج نهم، ص11.</ref> از آنجا که [[جامعه مصر]] عمدتا جامعه‌­ای کشاورزی است، ازدواج­‌ها معمولا پس از فروش محصول پنبه انجام می‌­شد و لذا خانواده‌­ها می‌­توانستند مهریه را بپردازند و هزینه­‌های مسکن و لوازم زندگی زوجین را فراهم کنند. در آن زمان، ازدواج دختر با پسرعمو معمول بود و در چنین ازدواج­‌هایی هزینه­‌ها کاهش می‌­یافت و به مفهوم حفظ میراث خانوادگی و انسجام داخلی بود. فرزندآوری و تعداد فرزندان به ویژه فرزندان پسر، مایه مباهات و شاخص منزلت اجتماعی خانواده بود.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1997). ج نهم، ص12.</ref> روند تحولاتی که از قرن نوزدهم آغاز و در اوایل قرن بیستم آثار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را نشان داد مجموعه ارزش‌­ها و سنت­‌های مزبور را به تدریج تضعیف و وابستگی­‌های خانوادگی کاهش یافت و امروز خانواده‌­ی بزرگ، دیگر به عنوان یک واحد حیات جمعی و اقتصادی اجتماعی به شمار نمی‌­رود. بدینسان مقوله ازدواج هم از یک مسئله خانوادگی به یک موضوع دوجانبه میان دختر و پسر تبدیل شد و سن ازدواج هم به دلیل افزایش هزینه‌­های مربوطه بالا رفت. علیرغم این تحولات، برخی از ارزش‌­ها و سنت­‌‎های خانوادگی هر چند کمرنگ، در برابر آن مقاومت می­‌کند. روابط احترام آمیز میان فرزندان و بزرگان خانواده به ویژه در میان خانواده‌­های سنتی یا روستایی همچنان برقرار و فرزندان هنوز هم خود را موظف به تبعیت از پدران دانسته و پدران نیز خود را مسئول تربیت و تأمین هزینه­‌های آنان می­‌دانند؛ زنان نیز نسبت به همسران خود مراتب احترام را رعایت کرده و تبعیت از آنان را پذیرایند.<ref>موسوعة مصر الحدیثة (1997). ج نهم، ص19.</ref> <ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص269-271.</ref>


احترام به سنت­‌ها و ارزش‌­های خانوادگی به عنوان عامل تحکیم و استمرار، به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای کوچک همچنان مورد تأکید خانواده‌­هاست. یک فرد مصری در هر جایگاه اجتماعی و یا اقتصادی نمی­‌تواند منفک از روابط خانوادگی باشد و یا سنت‌­ها و آداب و رسوم را نفی کند.<ref>موسوعة مصر الحديثة (1997). [[مصر]]: [https://www.gebo.gov.eg/Branches/List الهيئة العامة للكتاب]، [http://www.moc.gov.eg/ وزارة الثقافة]، ج 9، ص9.</ref> در گذشته نه چندان دور ازدواج در خانواده‌­های سنتی شاخص رسیدن به کمال مردانگی و یا زنانگی و با ملاحظات اجتماعی، دینی و اقتصادی همراه بود و لذا ازواج­‌های زودهنگام بسیار معمول بود. سنت‌­های آن روزگار به دختر و پسر اجازه نمی‌­داد که پیش از ازدواج با یکدیگر ملاقات کنند؛ زیرا مسئله ازدواج پیش از آنکه به زوجین مربوط باشد به دو خانواده ارتباط دارد؛ لذا دختر و پسر بایستی به انتخاب و تصمیم خانواده تمکین می­‌کردند.<ref>موسوعة مصر الحديثة (1997). [[مصر]]: [https://www.gebo.gov.eg/Branches/List الهيئة العامة للكتاب]، [http://www.moc.gov.eg/ وزارة الثقافة]، ج 9، ص11.</ref> از آنجا که [[جامعه مصر]] عمدتا جامعه‌­ای کشاورزی است، ازدواج­‌ها معمولا پس از فروش محصول پنبه انجام می‌­شد و لذا خانواده‌­ها می‌­توانستند مهریه را بپردازند و هزینه­‌های مسکن و لوازم زندگی زوجین را فراهم کنند. در آن زمان، ازدواج دختر با پسرعمو معمول بود و در چنین ازدواج­‌هایی هزینه­‌ها کاهش می‌­یافت و به مفهوم حفظ میراث خانوادگی و انسجام داخلی بود. فرزندآوری و تعداد فرزندان به ویژه فرزندان پسر، مایه مباهات و شاخص منزلت اجتماعی خانواده بود.<ref>موسوعة مصر الحديثة (1997). [[مصر]]: [https://www.gebo.gov.eg/Branches/List الهيئة العامة للكتاب]، [http://www.moc.gov.eg/ وزارة الثقافة]، ج 9، ص12.</ref> روند تحولاتی که از قرن نوزدهم آغاز و در اوایل قرن بیستم آثار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را نشان داد مجموعه ارزش‌­ها و سنت­‌های مزبور را به تدریج تضعیف و وابستگی­‌های خانوادگی کاهش یافت و امروز خانواده‌­ی بزرگ، دیگر به عنوان یک واحد حیات جمعی و اقتصادی اجتماعی به شمار نمی‌­رود. بدینسان مقوله ازدواج هم از یک مسئله خانوادگی به یک موضوع دوجانبه میان دختر و پسر تبدیل شد و سن ازدواج هم به دلیل افزایش هزینه‌­های مربوطه بالا رفت. علیرغم این تحولات، برخی از ارزش‌­ها و سنت­‌‎های خانوادگی هر چند کمرنگ، در برابر آن مقاومت می­‌کند. روابط احترام آمیز میان فرزندان و بزرگان خانواده به ویژه در میان خانواده‌­های سنتی یا روستایی همچنان برقرار و فرزندان هنوز هم خود را موظف به تبعیت از پدران دانسته و پدران نیز خود را مسئول تربیت و تأمین هزینه­‌های آنان می­‌دانند؛ زنان نیز نسبت به همسران خود مراتب احترام را رعایت کرده و تبعیت از آنان را پذیرایند.<ref>موسوعة مصر الحديثة (1997). [[مصر]]: [https://www.gebo.gov.eg/Branches/List الهيئة العامة للكتاب]، [http://www.moc.gov.eg/ وزارة الثقافة]، ج 9، ص19.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص269-271.</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==


* [http://wiki.icro.ir/%D9%85%D8%B5%D8%B1 مصر]
* [[مصر]]
* [[فرهنگ عمومی در مصر]]
* [[فرهنگ عمومی در مصر]]
* [[آداب و رسوم روسیه]]
* [[آداب و رسوم کانادا]]
* [[آداب و رسوم کوبا]]
*[[آداب و رسوم لبنان]]
*[[آداب و رسوم تونس]]
*[[آداب و رسوم افغانستان]]
*[[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین]]
*[[آداب و روسوم جشن سال نو در ژاپن]]
*[[آداب و رسوم سنگال]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۰

ازدواج در مصر

هر چند بسیاری از آداب و سنت‌های فرهنگی جامعه مصر در پی تحولات سیاسی اجتماعی دو قرن اخیر بسیار کمرنگ شده است؛ برخی از این سنت‌ها و ارزش‌­ها به ویژه در مناطق روستایی همچنان کم و بیش وجود دارد.

احترام به سنت­‌ها و ارزش‌­های خانوادگی به عنوان عامل تحکیم و استمرار، به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای کوچک همچنان مورد تأکید خانواده‌­هاست. یک فرد مصری در هر جایگاه اجتماعی و یا اقتصادی نمی­‌تواند منفک از روابط خانوادگی باشد و یا سنت‌­ها و آداب و رسوم را نفی کند.[۱] در گذشته نه چندان دور ازدواج در خانواده‌­های سنتی شاخص رسیدن به کمال مردانگی و یا زنانگی و با ملاحظات اجتماعی، دینی و اقتصادی همراه بود و لذا ازواج­‌های زودهنگام بسیار معمول بود. سنت‌­های آن روزگار به دختر و پسر اجازه نمی‌­داد که پیش از ازدواج با یکدیگر ملاقات کنند؛ زیرا مسئله ازدواج پیش از آنکه به زوجین مربوط باشد به دو خانواده ارتباط دارد؛ لذا دختر و پسر بایستی به انتخاب و تصمیم خانواده تمکین می­‌کردند.[۲] از آنجا که جامعه مصر عمدتا جامعه‌­ای کشاورزی است، ازدواج­‌ها معمولا پس از فروش محصول پنبه انجام می‌­شد و لذا خانواده‌­ها می‌­توانستند مهریه را بپردازند و هزینه­‌های مسکن و لوازم زندگی زوجین را فراهم کنند. در آن زمان، ازدواج دختر با پسرعمو معمول بود و در چنین ازدواج­‌هایی هزینه­‌ها کاهش می‌­یافت و به مفهوم حفظ میراث خانوادگی و انسجام داخلی بود. فرزندآوری و تعداد فرزندان به ویژه فرزندان پسر، مایه مباهات و شاخص منزلت اجتماعی خانواده بود.[۳] روند تحولاتی که از قرن نوزدهم آغاز و در اوایل قرن بیستم آثار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را نشان داد مجموعه ارزش‌­ها و سنت­‌های مزبور را به تدریج تضعیف و وابستگی­‌های خانوادگی کاهش یافت و امروز خانواده‌­ی بزرگ، دیگر به عنوان یک واحد حیات جمعی و اقتصادی اجتماعی به شمار نمی‌­رود. بدینسان مقوله ازدواج هم از یک مسئله خانوادگی به یک موضوع دوجانبه میان دختر و پسر تبدیل شد و سن ازدواج هم به دلیل افزایش هزینه‌­های مربوطه بالا رفت. علیرغم این تحولات، برخی از ارزش‌­ها و سنت­‌‎های خانوادگی هر چند کمرنگ، در برابر آن مقاومت می­‌کند. روابط احترام آمیز میان فرزندان و بزرگان خانواده به ویژه در میان خانواده‌­های سنتی یا روستایی همچنان برقرار و فرزندان هنوز هم خود را موظف به تبعیت از پدران دانسته و پدران نیز خود را مسئول تربیت و تأمین هزینه­‌های آنان می­‌دانند؛ زنان نیز نسبت به همسران خود مراتب احترام را رعایت کرده و تبعیت از آنان را پذیرایند.[۴][۵]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. موسوعة مصر الحديثة (1997). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 9، ص9.
  2. موسوعة مصر الحديثة (1997). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 9، ص11.
  3. موسوعة مصر الحديثة (1997). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 9، ص12.
  4. موسوعة مصر الحديثة (1997). مصر: الهيئة العامة للكتاب، وزارة الثقافة، ج 9، ص19.
  5. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص269-271.