تقسیمات اداری چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:هوایی-چین-نقشه-مسیر.jpg|بندانگشتی|تقسیمات اداری [[چین]]. قابل بازیابی از https://ditchthesandbags.wordpress.com/2015/10/10/studying-in-seoul-vs-beijing/]] | |||
بر اساس [[قانون اساسی چین|قانون اساسی]] [[جمهوری خلق چین]]، تقسیمات اداری این کشور به شرح زیر است: | |||
* این کشور به استان‌ها، مناطق خودمختار، و شهرهای زیر نظر دولت مرکزی تقسیم می‌شود؛ | |||
* استان‌ها و مناطق خودمختار نیز به ایالات خودمختار، شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار، و شهرها تقسیم می‌شوند؛ | |||
* شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار، و شهرها نیز به روستاها، روستاهای اقلیت نشین و شهرک‌ها تقسیم می‌شوند؛ | |||
* مناطق، ایالات و شهرستان‌های خودمختار مناطق اقلیت نشین، از حق خودمختاری برخوردار هستند؛ | |||
* دولت در صورت لزوم، می‌تواند مناطق اداری ويژه‌ی جدیدی ایجاد کند. | |||
در حال حاضر، در [[چین]] 34 واحد اداری؛ از جمله 4 شهر زیر نظر دولت مرکزی، 23 استان، 5 منطقه‌ی خودمختار و 2 منطقه‌ی اداری ويژه وجود دارد.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص.432.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تقسیمات اداری و سیاسی روسیه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تونس]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کانادا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کوبا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی لبنان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی مصر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سنگال]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سودان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اردن]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قطر]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی]]؛ [[تقسیمات اداری و سیاسی تایلند]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:تقسیمات کشوری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۹
بر اساس قانون اساسی جمهوری خلق چین، تقسیمات اداری این کشور به شرح زیر است:
- این کشور به استان‌ها، مناطق خودمختار، و شهرهای زیر نظر دولت مرکزی تقسیم می‌شود؛
- استان‌ها و مناطق خودمختار نیز به ایالات خودمختار، شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار، و شهرها تقسیم می‌شوند؛
- شهرستان‌ها، شهرستان‌های خودمختار، و شهرها نیز به روستاها، روستاهای اقلیت نشین و شهرک‌ها تقسیم می‌شوند؛
- مناطق، ایالات و شهرستان‌های خودمختار مناطق اقلیت نشین، از حق خودمختاری برخوردار هستند؛
- دولت در صورت لزوم، می‌تواند مناطق اداری ويژه‌ی جدیدی ایجاد کند.
در حال حاضر، در چین 34 واحد اداری؛ از جمله 4 شهر زیر نظر دولت مرکزی، 23 استان، 5 منطقه‌ی خودمختار و 2 منطقه‌ی اداری ويژه وجود دارد.[۱]
نیز نگاه کنید به
تقسیمات اداری و سیاسی روسیه؛ تقسیمات اداری و سیاسی تونس؛ تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن؛ تقسیمات اداری و سیاسی کانادا؛ تقسیمات اداری و سیاسی کوبا؛ تقسیمات اداری و سیاسی لبنان؛ تقسیمات اداری و سیاسی مصر؛ تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی سنگال؛ تقسیمات اداری و سیاسی سودان؛ تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین؛ تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا؛ تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج؛ تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اردن؛ تقسیمات اداری و سیاسی قطر؛ تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی؛ تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون؛ تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین؛ تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی؛ تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش؛ تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی؛ تقسیمات اداری و سیاسی تایلند
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.432.