اوقات فراغت در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «اماده نوشتن است» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اماده نوشتن است
در یکی دو دهه‌­ی اخیر، [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] براساس مدت [[تعطیلات، اوقات فراغت و سرگرمی­‌های مردم چین|تعطیلات،]] امکانات مالی، و ذائقه­‌ی شخصی، سپری کردن روزهای تعطیل و اوقات فراغت خود را به گونه­‌های مختلف ورزشی، تفریحی و آموزشی برنامه ریزی می­‌کنند. براساس نظر سنجی انجام شده توسط «شرکت تحقیقاتی افق [[پکن]]» در سال 2007 که در میان ساکنان شهرهای بزرگی هم­چون [[پکن]]، [[شانگهای]]، گوانگجو، ووهان، و چِنگ­دو صورت گرفته است نشان می­‌دهد که متوسط سرانه‌­ی هزینه‌­­های ورزشی شهروندان این شهرها، سالانه حدود 888 یوان (150 دلار) بوده است که نسبت به سال‌­های پیش 21 درصد افزایش داشته است.<ref>China Encyclopedia (2008). China Encyclopedia Compilation Group. China International Press</ref>
 
از دیگر برنامه‌­های اوقات فراغت [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]]، می ­توان از علاقه­ ی آن­ها به سفرهای داخلی و خارجی نام برد. طبق یک نظر سنجی که صورت گرفته، بیش از 46 درصد مردم اظهار داشته‌­اند، تمایل دارند برای اوقات فراغت خود از مسافرت­‌های داخلی و خارجی استفاده کنند. طبق آمار منتشره از سوی سازمان [[صنعت گردشگری در چین|گردشگری این کشور]]، در ایام تعطیلات یک هفته‌­ای روز کارگر، بیش از 179 میلیون نفر به [[صنعت گردشگری در چین|سفر و گردشگری]] پرداخته‌­اند. طبق این آمار متوسط سرانه‌ی [[صنعت گردشگری در چین|گردشگری مردم]] در طول سال بالغ بر412 یوان (70دلار) بوده است. هم­چنین، در همین سال بالغ بر 50 میلیون نفر چینی تعطیلات خود را با سفر به 92 کشور جهان سپری کرده­‌اند.
 
از دیگر سرگرمی­‌های [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] در تعطیلات می ­توان به تماشای فیلم­‌های تلویزیونی و سینمایی اشاره کرد. براساس آمار منتشره، ساکنان شهرهای [[چین]] در ایام تعطیلات به طور متوسط روزانه 3 ساعت و 36 دقیقه به تماشای برنامه­‌ها و سریال‌­های تلویزیونی می­‌پردازند. هم­چنین، در سال 2007 میلادی، تعداد تماشاگران و درآمد سالن­‌های سینمایی و [[صنعت فیلم و سینمای چین|فیلم‌­های سینمایی]] نسبت به سال پیش حدود 8/21 درصد افزایش داشته است.
 
یکی دیگر از سرگرمی­‌های مردم در تعطیلات، [[اینترنت در چین|استفاده از اینترنت و سایت‌­های اینترنتی]] است. این سرگرمی به دلیل رشد و گسترش فوق­‌العاده و سهولت دسترسی، سایر سرگرمی­‌ها و تفریحات را تحت تأثیر قرار داده است.
 
بازدید از [[موزه های چین|موزه­‌های متنوع عادی]]، خیابانی، گروهی، و موزه شهرها نیز از دیگر سرگرمی­‌های مردم به شمار می­‌رود. هم­چنین، بازدید از بازارهای عتیقه فروشی و خرید و فروش آثار و اشیای عتیقه و تاریخی نیز با توجه به [[وضعیت اقتصادی و معیشت مردم چین|بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم]] در سال­های اخیر به یکی دیگر از تفریحات مردم تبدیل شده است. این آثار شامل [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]]، [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، ظروف چینی و سرامیک، کتاب، مبلمان و صندلی، ساعت و سایر اشیاء می ­گردد.
 
مطالعه­‌ی انواع کتاب، مجله، و گوش دادن به موسیقی به صورت لوح فشرده و یا حضور در برنامه‌­های اجرای زنده­‌ی موسیقی، و کارائوکه (نوعی موسیقی که افراد آهنگ دلخواه خود را به همراه موسیقی همان آهنگ و در جمعی خصوصی و خانوادگی می­‌خوانند) نیز از دیگر برنامه­‌های سرگرمی و تفریحی مردم به شمار می­‌رود.
 
یکی دیگر از [[تفریحات و سرگرمی‌­های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل|سرگرمی و تفریحات پر طرفدار]] [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] رفتن به رستوران و صرف غذا همراه با اعضای خانواده و بستگان و دوستان و همکاران است. این سرگرمی، به ویژه در دو دهه‌­ی اخیر به دلیل اشتغال بیرون از خانه‌­ی زن و مرد خانواده و کمبود وقت برای پخت و پز در آشپزخانه، به شدت گسترش یافته و حتی در روزهای عادی نیز معمولا مردم وعده­‌های غذایی روزانه­‌ی خود را در رستوران صرف می­‌کنند. تنها واحدهای تجاری که در خیابان­‌ها تا ساعت دو بعد از نیمه شب به کسب و کار و ارایه خدمات به مشتریان ادامه می‌­دهند، انواع رستوران­‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمتی است که هر کدام مشتریان خاص خود را دارند و صنعت تهیه­‌ی غذای آماده و رستوران داری در این سال­‌ها به یک صنعت در حال توسعه و سود‌آوری تبدیل شده است. به همین سبب، و به دلیل سود‌آوری بالای این صنعت، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و سرمایه‌گذاران خارجی مانند [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%DA%A9%E2%80%8C%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%84%D8%AF مک دونالد]، [https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%E2%80%8C%D8%B3%DB%8C#:~:text=%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%E2%80%8C%D8%B3%DB%8C%20(%D8%A8%D9%87%20%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C%3A%20KFC),%D8%B3%DB%8C%D8%B2%D8%AF%D9%87%20%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%20%D8%B4%D8%B9%D8%A8%D9%87%20%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA. کِی اِف سی]، و... نیز وارد این عرصه‌­ی رقابت شده و با ایجاد رستوران­‌های زنجیره­ای برای جذب مشتریان بیشتر به تلاش خود ادامه می­‌دهند. طبق آمار منتشره، تا سال 2003، بیش از 70 میلیارد دلار توسط بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی در [[صنایع و کالاهای فرهنگی در چین|صنایع تفریحی و سرگرمی چین]] سرمایه‌گذاری کرده‌­اند<ref>China Daily, 2003</ref>.و سرمایه‌­ی در گردش سالانه­‌ی صنعت رستوران داری در این کشور در همان سال بیش از 580 میلیارد یوان (یکصد میلیارد دلار) بوده است <ref>People’s Daily Online (2003). Ugus. 3</ref> که این روند به سرعت درحال رشد است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد سوم، ص.1001-1004.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[اوقات فراغت در ژاپن]]؛ [[اوقات فراغت در روسیه]]؛ [[اوقات فراغت در کانادا]]؛ [[اوقات فراغت در کوبا]]؛ [[اوقات فراغت در افغانستان]]؛ [[اوقات فراغت در سنگال]]؛ [[اوقات فراغت در تونس]]؛ [[اوقات فراغت در فرانسه]]؛ [[اوقات فراغت در مالی]]؛ [[اوقات فراغت در زیمبابوه]]؛ [[اوقات فراغت در اوکراین]]؛ [[اوقات فراغت در اسپانیا]]؛ [[اوقات فراغت در اردن]]؛ [[اوقات فراغت در اتیوپی]]؛ [[اوقات فراغت در سیرالئون]]؛ [[اوقات فراغت در قطر]]؛ [[اوقات فراغت در بنگلادش]]؛ [[اوقات فراغت در تاجیکستان]]؛ [[اوقات فراغت در آرژانتین]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:سبک گذراندن اوقات فراغت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۳

در یکی دو دهه‌­ی اخیر، مردم چین براساس مدت تعطیلات، امکانات مالی، و ذائقه­‌ی شخصی، سپری کردن روزهای تعطیل و اوقات فراغت خود را به گونه­‌های مختلف ورزشی، تفریحی و آموزشی برنامه ریزی می­‌کنند. براساس نظر سنجی انجام شده توسط «شرکت تحقیقاتی افق پکن» در سال 2007 که در میان ساکنان شهرهای بزرگی هم­چون پکن، شانگهای، گوانگجو، ووهان، و چِنگ­دو صورت گرفته است نشان می­‌دهد که متوسط سرانه‌­ی هزینه‌­­های ورزشی شهروندان این شهرها، سالانه حدود 888 یوان (150 دلار) بوده است که نسبت به سال‌­های پیش 21 درصد افزایش داشته است.[۱]

از دیگر برنامه‌­های اوقات فراغت مردم چین، می ­توان از علاقه­ ی آن­ها به سفرهای داخلی و خارجی نام برد. طبق یک نظر سنجی که صورت گرفته، بیش از 46 درصد مردم اظهار داشته‌­اند، تمایل دارند برای اوقات فراغت خود از مسافرت­‌های داخلی و خارجی استفاده کنند. طبق آمار منتشره از سوی سازمان گردشگری این کشور، در ایام تعطیلات یک هفته‌­ای روز کارگر، بیش از 179 میلیون نفر به سفر و گردشگری پرداخته‌­اند. طبق این آمار متوسط سرانه‌ی گردشگری مردم در طول سال بالغ بر412 یوان (70دلار) بوده است. هم­چنین، در همین سال بالغ بر 50 میلیون نفر چینی تعطیلات خود را با سفر به 92 کشور جهان سپری کرده­‌اند.

از دیگر سرگرمی­‌های مردم چین در تعطیلات می ­توان به تماشای فیلم­‌های تلویزیونی و سینمایی اشاره کرد. براساس آمار منتشره، ساکنان شهرهای چین در ایام تعطیلات به طور متوسط روزانه 3 ساعت و 36 دقیقه به تماشای برنامه­‌ها و سریال‌­های تلویزیونی می­‌پردازند. هم­چنین، در سال 2007 میلادی، تعداد تماشاگران و درآمد سالن­‌های سینمایی و فیلم‌­های سینمایی نسبت به سال پیش حدود 8/21 درصد افزایش داشته است.

یکی دیگر از سرگرمی­‌های مردم در تعطیلات، استفاده از اینترنت و سایت‌­های اینترنتی است. این سرگرمی به دلیل رشد و گسترش فوق­‌العاده و سهولت دسترسی، سایر سرگرمی­‌ها و تفریحات را تحت تأثیر قرار داده است.

بازدید از موزه­‌های متنوع عادی، خیابانی، گروهی، و موزه شهرها نیز از دیگر سرگرمی­‌های مردم به شمار می­‌رود. هم­چنین، بازدید از بازارهای عتیقه فروشی و خرید و فروش آثار و اشیای عتیقه و تاریخی نیز با توجه به بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم در سال­های اخیر به یکی دیگر از تفریحات مردم تبدیل شده است. این آثار شامل نقاشی، خوشنویسی، ظروف چینی و سرامیک، کتاب، مبلمان و صندلی، ساعت و سایر اشیاء می ­گردد.

مطالعه­‌ی انواع کتاب، مجله، و گوش دادن به موسیقی به صورت لوح فشرده و یا حضور در برنامه‌­های اجرای زنده­‌ی موسیقی، و کارائوکه (نوعی موسیقی که افراد آهنگ دلخواه خود را به همراه موسیقی همان آهنگ و در جمعی خصوصی و خانوادگی می­‌خوانند) نیز از دیگر برنامه­‌های سرگرمی و تفریحی مردم به شمار می­‌رود.

یکی دیگر از سرگرمی و تفریحات پر طرفدار مردم چین رفتن به رستوران و صرف غذا همراه با اعضای خانواده و بستگان و دوستان و همکاران است. این سرگرمی، به ویژه در دو دهه‌­ی اخیر به دلیل اشتغال بیرون از خانه‌­ی زن و مرد خانواده و کمبود وقت برای پخت و پز در آشپزخانه، به شدت گسترش یافته و حتی در روزهای عادی نیز معمولا مردم وعده­‌های غذایی روزانه­‌ی خود را در رستوران صرف می­‌کنند. تنها واحدهای تجاری که در خیابان­‌ها تا ساعت دو بعد از نیمه شب به کسب و کار و ارایه خدمات به مشتریان ادامه می‌­دهند، انواع رستوران­‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمتی است که هر کدام مشتریان خاص خود را دارند و صنعت تهیه­‌ی غذای آماده و رستوران داری در این سال­‌ها به یک صنعت در حال توسعه و سود‌آوری تبدیل شده است. به همین سبب، و به دلیل سود‌آوری بالای این صنعت، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و سرمایه‌گذاران خارجی مانند مک دونالد، کِی اِف سی، و... نیز وارد این عرصه‌­ی رقابت شده و با ایجاد رستوران­‌های زنجیره­ای برای جذب مشتریان بیشتر به تلاش خود ادامه می­‌دهند. طبق آمار منتشره، تا سال 2003، بیش از 70 میلیارد دلار توسط بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی در صنایع تفریحی و سرگرمی چین سرمایه‌گذاری کرده‌­اند[۲].و سرمایه‌­ی در گردش سالانه­‌ی صنعت رستوران داری در این کشور در همان سال بیش از 580 میلیارد یوان (یکصد میلیارد دلار) بوده است [۳] که این روند به سرعت درحال رشد است.[۴]

نیز نگاه کنید به

اوقات فراغت در ژاپن؛ اوقات فراغت در روسیه؛ اوقات فراغت در کانادا؛ اوقات فراغت در کوبا؛ اوقات فراغت در افغانستان؛ اوقات فراغت در سنگال؛ اوقات فراغت در تونس؛ اوقات فراغت در فرانسه؛ اوقات فراغت در مالی؛ اوقات فراغت در زیمبابوه؛ اوقات فراغت در اوکراین؛ اوقات فراغت در اسپانیا؛ اوقات فراغت در اردن؛ اوقات فراغت در اتیوپی؛ اوقات فراغت در سیرالئون؛ اوقات فراغت در قطر؛ اوقات فراغت در بنگلادش؛ اوقات فراغت در تاجیکستان؛ اوقات فراغت در آرژانتین

کتابشناسی

  1. China Encyclopedia (2008). China Encyclopedia Compilation Group. China International Press
  2. China Daily, 2003
  3. People’s Daily Online (2003). Ugus. 3
  4. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص.1001-1004.