ذائقه فرهنگی مردم اردن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای همواره در سطح جامعه به لحاظ استقبال مخاطب و تأثیرگذاری بر آن، در طیف گسترده‌ای پراکنده بوده است که از جمله عوامل اصلی این رخداد را می‌توان در تفاوت فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای از حیث نوع و میزان توجه به ذایقه فرهنگی مخاطب دانست<ref>ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن.</ref>. فرهنگ [[اردن]] به عنوان بخشی از جهان عرب از مذهب متاثر است<ref>ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 19</ref>. سنت‌های [[اردن]] و آداب و رسوم این کشور تأثیر گرفته از مذهب و رسوم سوریه بزرگ - شامل فلسطین، [[لبنان]]، [[سوریه]] و [[اردن]] - است. منطقه‌ی سوریه بخش مهمی از جهان عرب بود که گویش خاص و فرهنگ و غذاهای خاص خود را دارا بود<ref>ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 19</ref>. اردنی‌ها علی رغم تمام تغییرات دنیای جدید بسیار به سنت‌های خود وفادارند<ref>ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 20</ref>. شاید تا مدت‌ها تنها جلوة مدرنیته وسایل نقلیه موتوری بود. اکنون بسیاری از شهرهای [[اردن]] سالن تئاتر و سینما دارند که در آنها فیلم‌های عربی و خارجی نمایش داده می‌شود<ref>ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 20</ref>. | |||
در عصر | اردنی‌ها ظرف 50 سال گذشته ( از 1940 به بعد) از بیابان نشینی به روستا‌نشینی روی آورده‌اند و از 1960 به این طرف به سرعت شهری شدند. اکنون در کل خاورمیانه یکی از بالاترین کشورها از نظر سطح تحصیلات هستند. با وجود تمام این تغییرات سریع آنها در تعاملات فرهنگی با دنیا بسیار محافظه کارند<ref>طارق رمضان، سنخ شناسی جریان‌های فکری، مسلمانان غرب و آینده اسلام، مترجم: رضایی، امیر، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی http://eslahe.com/1590</ref>. در عصر جدید و با گسترش روزافزون وسایل ارتباط جمعی بدیهی است که بسیاری از فرهنگ‌ها از مناطق و نواحی مختلف جهان به سراسر جهان مخابره شود. فرهنگ [[اردن|کشور اردن]] را در عصر حاضر می‌توان تا حدودی تحت نفوذ عناصر فرهنگی اروپا و آمریکا دانست و شاید هم تعامل این کشور با کشورهای قاره‌های گوناگون در طول زمان از عوامل شکل گیری فرهنگ کنونی این کشور باشد. اشکال متنوع فرهنگی را می‌توان در نقاط مختلف این کشور ملاحظه کرد. از جمله مظاهر فرهنگی وارداتی به کشور اردن را می‌توان موسیقی و ورزش به ویژه فوتبال و بسکتبال دانست که از اروپای غربی و [[ایالات متحده]] به این کشور وارد شده است، با این وجود آداب و رسوم عربی همچنان در این کشور به چشم می خورد که از جمله پای بندی مردم به بخشش و پذیرایی و مهمان نوازی است که می‌توان آنها را از تأثیرات کشورهای عربی و همسایه [[اردن]] مانند عربستان سعودی، عراق، فلسطین و [[سوریه]] دانست. | ||
طبق بررسی‌های به عمل آمده، به دلیل وجود سندیکاهای مختلف فکری و فرهنگی و وجود رسانه‌های مختلف نظیر مطبوعات و کانال‌های تلویزیونی با برنامه‌های متنوع و نیز سازمان‌های فعال فرهنگی خارجی مستقر در [[اردن]]، کشور [[اردن]] در میان کشورهای عربی از موقعیت برتر فرهنگی، آموزشی و ادبی - هنری برخوردار است، از این رو تمایزاتی را برای نسل جوان این کشور در زمینه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی در مقایسه با سایر همسایگان چون عراق، [[سوریه]]، [[مصر]] و [[لبنان]] می‌توان قائل شد<ref>برگرفته از محمد عثمانی(1389 دی)، رنگین کمان عربی، جریان شناسی روشنفکری عرب، مهرنامه سال اول، شماره هشتم،http://www.mehrnameh.ir/article/1525.html</ref>. | |||
در نهایت می‌توان ابراز داشت که دو ویژگی اساسی در [[فرهنگ اردن]] وجود دارد: | |||
نخست این که، مردم از نظر فرهنگی ما بین آن چه در گذشته بوده و آن چه اکنون وجود دارد گرفتار شده‌اند. گذشته، شکوهمند و حقیقتا دارای جاذبه‌های نامحدود است. سرگشتگی میان دنیای جدید و قدیم موجب شده است تا افراد ویژگی‌های رفتاری چند شخصیتی به خود بگیرند. | |||
دوم این که [[اردن]] ادامه‌ای از فرهنگ اعراب اطراف می‌باشد، به گونه‌ای که می‌توان گفت این کشور بخشی از فرهنگ اعراب است. بنابراین امکان متمایز دانستن فرهنگ اردن از فرهنگ اعراب سرزمین‌های اطراف آن تنها برای اشخاص تیزبین میسر است، به عبارت دیگر تنها تفاوت محلی وجود دارد. | |||
این تفاوت‌ها به واسطه وجود اقلیت‌های مختلف به وجود آمده است. آشوری‌ها به خوراکی‌های ویژه و موسیقی قدیمی علاقه‌مندند. سرکانی‌ها که یک طایفه قفقازی هستند، دارای رقص‌ها و لباس‌هایی کاملا متفاوت هستند و کلیساها، سرودها و مراسمی با قدمت تاریخی دارند. | |||
همه این رسوم و آداب فرهنگی اقلیت‌ها را می‌توان در کشورهای همسایه نیز مشاهده کرد. بسیاری از صنایع سنتی اساسا تقلیدی از الگوهای قدیمی است و تحول چندانی در آنها صورت نگرفته است؛ بدین ترتیب وسایل خانگی ساخته شده از چوب، ظروف فلزی (غالبا مسی و برنجی) کاسه، کوزه و انواع مختلف لیوان نشان دهنده الگوهای قدیمی و مبتنی بر تأمین منافع عمومی است. اگرچه به واسطه استفاده از ابزار جدید و غالبا وارداتی، تعداد معدودی از هنرمندان و صنعتگران به صنایع دستی اشتغال دارند، اما هنوز بادیه نشینان و برخی از روستاییان در این منطقه، به واسطه همراه داشتن خورجین‌های سنگین، چاقوهایی با روکش نقره‌ای و فرش‌های پشمی معروف هستند. لباس‌های سنتی و به خصوص لباس‌های زنان که دارای طرح‌هایی ماهرانه است وضعیت و شرایط روستا، قبیله یا شخص را در شرق [[اردن]] مشخص می نمایند، ولی مردان و زنان به طور روز افزون به لباس‌هایی گرایش پیدا می کنند که دارای مدل و سبک غربی هستند که در میان جوانان و در مناطق شهری بیشتر مشهود است. از نظر حکومت اسلامی سنتی، هنرهای تجسمی ممنوع بود، بنابراین تا قرن معاصر تنها خطاطی، تذهیب و طراحی هندسی رونق یافتند و هنرهای تجسمی تضعیف گردیدند. امروزه در [[اردن]] مدرسه فعال نقاشی وجود دارد که در آن شیوه‌های شرقی و غربی آموزش داده می‌شود، حتی برخی از اعضای خانواده سلطنتی نیز در آن مدرسه تعلیم می بیند. گذشته، حال و آینده‌ای که به آن اشاره شد، بیش از همه در لباس‌ها و موسیقی جلوه‌گر است. انواع مختلف لباس‌های روستایی که با لباس‌های مدرن توام گردیده اند، همراه با موسیقی‌های گوناگون توجه دیدار کنندگان را جلب می نماید. در این سرزمین ممکن است طی یک روز، آوازهای مخصوص صحرانشینان و سرودهای جنگی که احتمالا با صدای طبل همراه است و همچنین موسیقی مدرن غربی و اشعار و آوازهای ام کلثوم و صبا را که در سراسر جهان معروف است بشنوید. در ضمن همواره نوای موسیقی کلاسیک و موسیقی غربی از خانه‌های [[اردن]] به گوش می‌رسد. طی قرون گذشته موذن مسجد با صدایی زیبا و دلنشین پنج مرتبه در روز اذان می‌گوید و سرودهای کلیساهای مسیحی که به زبان‌های یونانی، عربی یا لاتین خوانده می‌شوند، از زمان‌های دور تا کنون به گوش می‌رسد. آن چه پس از پوشش، موسیقی و آواز، نظر دیدارکنندگان را جلب می‌کند، نثر، شعر و تکلم است که پرقدرت ترین جلوه فرهنگ عربی است. اعراب عموما زبان خود را زبانی کامل و مطلوب می‌دانند و کسانی را که بتوانند آن را به خوبی به کار گیرند، گرامی می‌دارند. | |||
شیوه نگارش سنتی کلاسیک در ادبیات و عربی کلاسیک مدرن در روزنامه‌ها رادیو و تلویزیون استفاده می‌شود. مردم این کشور به لهجه‌های مختلف عربی سخن می‌گویند و نثر این زبان به کلیه صورت‌ها مشاهده می‌شود. این در حالی است که نویسندگان از سبک کلاسیک فاصله می‌گیرند. | |||
به طور خلاصه [[فرهنگ اردن]] مانند فرهنگ بسیاری از کشورهای درحال توسعه، ترکیبی در حال تکامل از فرهنگ قدیمی، جدید و همچنین فرهنگ شرق و غرب می‌باشد. | |||
در نتیجه این روند شکل‌گیری فرهنگی، افراد این کشور فرصت دارند به شیوه‌های مختلف زندگی کنند و احساسات و استعدادهای خود را بروز دهند. فرهنگ [[اردن]] تنها بخشی از فرهنگ گسترده عرب می‌باشد که از یک سو موجب قدرت و از سوی دیگر موجب تحولات جدید آن می گردد<ref>برگرفته از محمد عثمانی(1389 دی)، رنگین کمان عربی، جریان شناسی روشنفکری عرب، مهرنامه سال اول، شماره هشتم،http://www.mehrnameh.ir/article/1525.html</ref><ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[ذائقه فرهنگی مردم زیمبابوه]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم ژاپن]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم کانادا]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم کوبا]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم تونس]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم روسیه]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم سنگال]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم فرانسه]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم ساحل عاج]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم مالی]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم اسپانیا]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم قطر]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم سیرالئون]]؛ [[ذائقه فرهنگی مردم بنگلادش]] | |||
== کتابشناسی == | |||
[[رده:هویت فرهنگی و هویت یابی فرهنگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۲
فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای همواره در سطح جامعه به لحاظ استقبال مخاطب و تأثیرگذاری بر آن، در طیف گسترده‌ای پراکنده بوده است که از جمله عوامل اصلی این رخداد را می‌توان در تفاوت فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای از حیث نوع و میزان توجه به ذایقه فرهنگی مخاطب دانست[۱]. فرهنگ اردن به عنوان بخشی از جهان عرب از مذهب متاثر است[۲]. سنت‌های اردن و آداب و رسوم این کشور تأثیر گرفته از مذهب و رسوم سوریه بزرگ - شامل فلسطین، لبنان، سوریه و اردن - است. منطقه‌ی سوریه بخش مهمی از جهان عرب بود که گویش خاص و فرهنگ و غذاهای خاص خود را دارا بود[۳]. اردنی‌ها علی رغم تمام تغییرات دنیای جدید بسیار به سنت‌های خود وفادارند[۴]. شاید تا مدت‌ها تنها جلوة مدرنیته وسایل نقلیه موتوری بود. اکنون بسیاری از شهرهای اردن سالن تئاتر و سینما دارند که در آنها فیلم‌های عربی و خارجی نمایش داده می‌شود[۵].
اردنی‌ها ظرف 50 سال گذشته ( از 1940 به بعد) از بیابان نشینی به روستا‌نشینی روی آورده‌اند و از 1960 به این طرف به سرعت شهری شدند. اکنون در کل خاورمیانه یکی از بالاترین کشورها از نظر سطح تحصیلات هستند. با وجود تمام این تغییرات سریع آنها در تعاملات فرهنگی با دنیا بسیار محافظه کارند[۶]. در عصر جدید و با گسترش روزافزون وسایل ارتباط جمعی بدیهی است که بسیاری از فرهنگ‌ها از مناطق و نواحی مختلف جهان به سراسر جهان مخابره شود. فرهنگ کشور اردن را در عصر حاضر می‌توان تا حدودی تحت نفوذ عناصر فرهنگی اروپا و آمریکا دانست و شاید هم تعامل این کشور با کشورهای قاره‌های گوناگون در طول زمان از عوامل شکل گیری فرهنگ کنونی این کشور باشد. اشکال متنوع فرهنگی را می‌توان در نقاط مختلف این کشور ملاحظه کرد. از جمله مظاهر فرهنگی وارداتی به کشور اردن را می‌توان موسیقی و ورزش به ویژه فوتبال و بسکتبال دانست که از اروپای غربی و ایالات متحده به این کشور وارد شده است، با این وجود آداب و رسوم عربی همچنان در این کشور به چشم می خورد که از جمله پای بندی مردم به بخشش و پذیرایی و مهمان نوازی است که می‌توان آنها را از تأثیرات کشورهای عربی و همسایه اردن مانند عربستان سعودی، عراق، فلسطین و سوریه دانست.
طبق بررسی‌های به عمل آمده، به دلیل وجود سندیکاهای مختلف فکری و فرهنگی و وجود رسانه‌های مختلف نظیر مطبوعات و کانال‌های تلویزیونی با برنامه‌های متنوع و نیز سازمان‌های فعال فرهنگی خارجی مستقر در اردن، کشور اردن در میان کشورهای عربی از موقعیت برتر فرهنگی، آموزشی و ادبی - هنری برخوردار است، از این رو تمایزاتی را برای نسل جوان این کشور در زمینه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی در مقایسه با سایر همسایگان چون عراق، سوریه، مصر و لبنان می‌توان قائل شد[۷].
در نهایت می‌توان ابراز داشت که دو ویژگی اساسی در فرهنگ اردن وجود دارد:
نخست این که، مردم از نظر فرهنگی ما بین آن چه در گذشته بوده و آن چه اکنون وجود دارد گرفتار شده‌اند. گذشته، شکوهمند و حقیقتا دارای جاذبه‌های نامحدود است. سرگشتگی میان دنیای جدید و قدیم موجب شده است تا افراد ویژگی‌های رفتاری چند شخصیتی به خود بگیرند.
دوم این که اردن ادامه‌ای از فرهنگ اعراب اطراف می‌باشد، به گونه‌ای که می‌توان گفت این کشور بخشی از فرهنگ اعراب است. بنابراین امکان متمایز دانستن فرهنگ اردن از فرهنگ اعراب سرزمین‌های اطراف آن تنها برای اشخاص تیزبین میسر است، به عبارت دیگر تنها تفاوت محلی وجود دارد.
این تفاوت‌ها به واسطه وجود اقلیت‌های مختلف به وجود آمده است. آشوری‌ها به خوراکی‌های ویژه و موسیقی قدیمی علاقه‌مندند. سرکانی‌ها که یک طایفه قفقازی هستند، دارای رقص‌ها و لباس‌هایی کاملا متفاوت هستند و کلیساها، سرودها و مراسمی با قدمت تاریخی دارند.
همه این رسوم و آداب فرهنگی اقلیت‌ها را می‌توان در کشورهای همسایه نیز مشاهده کرد. بسیاری از صنایع سنتی اساسا تقلیدی از الگوهای قدیمی است و تحول چندانی در آنها صورت نگرفته است؛ بدین ترتیب وسایل خانگی ساخته شده از چوب، ظروف فلزی (غالبا مسی و برنجی) کاسه، کوزه و انواع مختلف لیوان نشان دهنده الگوهای قدیمی و مبتنی بر تأمین منافع عمومی است. اگرچه به واسطه استفاده از ابزار جدید و غالبا وارداتی، تعداد معدودی از هنرمندان و صنعتگران به صنایع دستی اشتغال دارند، اما هنوز بادیه نشینان و برخی از روستاییان در این منطقه، به واسطه همراه داشتن خورجین‌های سنگین، چاقوهایی با روکش نقره‌ای و فرش‌های پشمی معروف هستند. لباس‌های سنتی و به خصوص لباس‌های زنان که دارای طرح‌هایی ماهرانه است وضعیت و شرایط روستا، قبیله یا شخص را در شرق اردن مشخص می نمایند، ولی مردان و زنان به طور روز افزون به لباس‌هایی گرایش پیدا می کنند که دارای مدل و سبک غربی هستند که در میان جوانان و در مناطق شهری بیشتر مشهود است. از نظر حکومت اسلامی سنتی، هنرهای تجسمی ممنوع بود، بنابراین تا قرن معاصر تنها خطاطی، تذهیب و طراحی هندسی رونق یافتند و هنرهای تجسمی تضعیف گردیدند. امروزه در اردن مدرسه فعال نقاشی وجود دارد که در آن شیوه‌های شرقی و غربی آموزش داده می‌شود، حتی برخی از اعضای خانواده سلطنتی نیز در آن مدرسه تعلیم می بیند. گذشته، حال و آینده‌ای که به آن اشاره شد، بیش از همه در لباس‌ها و موسیقی جلوه‌گر است. انواع مختلف لباس‌های روستایی که با لباس‌های مدرن توام گردیده اند، همراه با موسیقی‌های گوناگون توجه دیدار کنندگان را جلب می نماید. در این سرزمین ممکن است طی یک روز، آوازهای مخصوص صحرانشینان و سرودهای جنگی که احتمالا با صدای طبل همراه است و همچنین موسیقی مدرن غربی و اشعار و آوازهای ام کلثوم و صبا را که در سراسر جهان معروف است بشنوید. در ضمن همواره نوای موسیقی کلاسیک و موسیقی غربی از خانه‌های اردن به گوش می‌رسد. طی قرون گذشته موذن مسجد با صدایی زیبا و دلنشین پنج مرتبه در روز اذان می‌گوید و سرودهای کلیساهای مسیحی که به زبان‌های یونانی، عربی یا لاتین خوانده می‌شوند، از زمان‌های دور تا کنون به گوش می‌رسد. آن چه پس از پوشش، موسیقی و آواز، نظر دیدارکنندگان را جلب می‌کند، نثر، شعر و تکلم است که پرقدرت ترین جلوه فرهنگ عربی است. اعراب عموما زبان خود را زبانی کامل و مطلوب می‌دانند و کسانی را که بتوانند آن را به خوبی به کار گیرند، گرامی می‌دارند.
شیوه نگارش سنتی کلاسیک در ادبیات و عربی کلاسیک مدرن در روزنامه‌ها رادیو و تلویزیون استفاده می‌شود. مردم این کشور به لهجه‌های مختلف عربی سخن می‌گویند و نثر این زبان به کلیه صورت‌ها مشاهده می‌شود. این در حالی است که نویسندگان از سبک کلاسیک فاصله می‌گیرند.
به طور خلاصه فرهنگ اردن مانند فرهنگ بسیاری از کشورهای درحال توسعه، ترکیبی در حال تکامل از فرهنگ قدیمی، جدید و همچنین فرهنگ شرق و غرب می‌باشد.
در نتیجه این روند شکل‌گیری فرهنگی، افراد این کشور فرصت دارند به شیوه‌های مختلف زندگی کنند و احساسات و استعدادهای خود را بروز دهند. فرهنگ اردن تنها بخشی از فرهنگ گسترده عرب می‌باشد که از یک سو موجب قدرت و از سوی دیگر موجب تحولات جدید آن می گردد[۸][۹].
نیز نگاه کنید به
ذائقه فرهنگی مردم زیمبابوه؛ ذائقه فرهنگی مردم ژاپن؛ ذائقه فرهنگی مردم کانادا؛ ذائقه فرهنگی مردم کوبا؛ ذائقه فرهنگی مردم تونس؛ ذائقه فرهنگی مردم روسیه؛ ذائقه فرهنگی مردم سنگال؛ ذائقه فرهنگی مردم فرانسه؛ ذائقه فرهنگی مردم ساحل عاج؛ ذائقه فرهنگی مردم مالی؛ ذائقه فرهنگی مردم اسپانیا؛ ذائقه فرهنگی مردم قطر؛ ذائقه فرهنگی مردم سیرالئون؛ ذائقه فرهنگی مردم بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن.
- ↑ ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 19
- ↑ ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 19
- ↑ ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 20
- ↑ ابوالفضل صادقی نیا(1396)، کنکاشی بر مفهوم ذایقه فرهنگی و کارکردهای آن،ص 20
- ↑ طارق رمضان، سنخ شناسی جریان‌های فکری، مسلمانان غرب و آینده اسلام، مترجم: رضایی، امیر، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی http://eslahe.com/1590
- ↑ برگرفته از محمد عثمانی(1389 دی)، رنگین کمان عربی، جریان شناسی روشنفکری عرب، مهرنامه سال اول، شماره هشتم،http://www.mehrnameh.ir/article/1525.html
- ↑ برگرفته از محمد عثمانی(1389 دی)، رنگین کمان عربی، جریان شناسی روشنفکری عرب، مهرنامه سال اول، شماره هشتم،http://www.mehrnameh.ir/article/1525.html
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)