پیشینه روابط سودان و ج.ا.ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بررسی روابط ایران و سودان نشان می‌دهد روابط تاریخی و فرهنگی این دو کشور سابقه‌ای دیرینه دارد. روحانیان مسلمان ایرانی در قرن‌های گذشته با هدف ترویج دین اسلام به شرق و شمال آفریقا ازجمله سودان سفر کرده‌اند این مهاجرت‌ها سبب گسترش جریان تصوف در سودان شده است. تصوف جریان مذهبی بسیار قوی است که فرهنگ و تمدّن سودان را شکل داده است. روابط فرهنگی بین مردمان دو کشور موجب شده است تا همواره تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران، نخبگان فرهنگی، شعرا و نویسندگان ایرانی مورد توجه محافل علمی‌سودان باشند<ref name=":0">نصیری، معصومه(1388). «آسیب شناسی فعّالیّت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قاره آفریقا مطالعه موردی: [[سودان|کشور سودان]]».پژوهشنامه آفریقا، 1(2)، ص. 55.</ref>. | |||
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی روابط بین دولت‌های ایران و سودان بسیار محدود بوده است. در سال 1351 هجری شمسی، برای نخستین بار بین دو کشور مبادله سفیر انجام گرفت و جعفر نُمَیری، رئیس‌جمهور وقت سودان، در همان سال از ایران دیدار کرد. به دنبال این سفر روابط دو کشور، تا حدودی استحکام یافت و مبادلات بازرگانی در سطح محدودی آغاز شد<ref>وزارت امور خارجه، جمهوری سودان(1368).تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA انتشارات وزارت امورخارجه] ، ص. 79.</ref>. ولی تا سال 1354هـ.ش، صادرات ایران به سودان از یکصد و شانزده هزار(116/000) دلار فراتر نرفت<ref>وزارت امور خارجه، جمهوری سودان(1368). تهران: [https://mfa.ir/portal/viewpage/14736/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA انتشارات وزارت امور خارجه]،ص. 75.</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/fa/product/160 موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.247-348.</ref>. | |||
قبل از | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی روسیه و ایران]]؛ [[روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در دوران باستان]]؛ [[پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در سده های میانی]]؛ [[پیشینه روابط فرهنگی تونس و ایران]]؛ [[پیشینه روابط تاریخی لبنان و ایران]]؛ [[پیشینه روابط مصر و ایران]]؛ [[پیشینه ی روابط اقتصادی ایران و چین]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سنگال با ج.ا.ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی فرانسه و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی آرژانتین و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی مالی و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ساحل عاج و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی تایلند و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اوکراین و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اسپانیا و ایران]]؛ [[پيشينه روابط سياسی و اقتصادی اردن با ايران|پيشينه روابط سياسی و اقتصادی اردن با ايران؛]] [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اتیوپی و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سیرالئون و ایران]]؛ [[پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی قطر و ایران]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۳
بررسی روابط ایران و سودان نشان می‌دهد روابط تاریخی و فرهنگی این دو کشور سابقه‌ای دیرینه دارد. روحانیان مسلمان ایرانی در قرن‌های گذشته با هدف ترویج دین اسلام به شرق و شمال آفریقا ازجمله سودان سفر کرده‌اند این مهاجرت‌ها سبب گسترش جریان تصوف در سودان شده است. تصوف جریان مذهبی بسیار قوی است که فرهنگ و تمدّن سودان را شکل داده است. روابط فرهنگی بین مردمان دو کشور موجب شده است تا همواره تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران، نخبگان فرهنگی، شعرا و نویسندگان ایرانی مورد توجه محافل علمی‌سودان باشند[۱].
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی روابط بین دولت‌های ایران و سودان بسیار محدود بوده است. در سال 1351 هجری شمسی، برای نخستین بار بین دو کشور مبادله سفیر انجام گرفت و جعفر نُمَیری، رئیس‌جمهور وقت سودان، در همان سال از ایران دیدار کرد. به دنبال این سفر روابط دو کشور، تا حدودی استحکام یافت و مبادلات بازرگانی در سطح محدودی آغاز شد[۲]. ولی تا سال 1354هـ.ش، صادرات ایران به سودان از یکصد و شانزده هزار(116/000) دلار فراتر نرفت[۳][۴].
نیز نگاه کنید به
پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی روسیه و ایران؛ روابط کانادا و ایران قبل از انقلاب اسلامی؛ پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در دوران باستان؛ پیشینه روابط ژاپن و ج.ا.ایران در سده های میانی؛ پیشینه روابط فرهنگی تونس و ایران؛ پیشینه روابط تاریخی لبنان و ایران؛ پیشینه روابط مصر و ایران؛ پیشینه ی روابط اقتصادی ایران و چین؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سنگال با ج.ا.ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی فرانسه و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی آرژانتین و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی مالی و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ساحل عاج و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی تایلند و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اوکراین و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اسپانیا و ایران؛ پيشينه روابط سياسی و اقتصادی اردن با ايران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی اتیوپی و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی سیرالئون و ایران؛ پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی قطر و ایران
کتابشناسی
- ↑ نصیری، معصومه(1388). «آسیب شناسی فعّالیّت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قاره آفریقا مطالعه موردی: کشور سودان».پژوهشنامه آفریقا، 1(2)، ص. 55.
- ↑ وزارت امور خارجه، جمهوری سودان(1368).تهران: انتشارات وزارت امورخارجه ، ص. 79.
- ↑ وزارت امور خارجه، جمهوری سودان(1368). تهران: انتشارات وزارت امور خارجه،ص. 75.
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.247-348.