وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
براساس آمار سال2007میلادی، در | براساس آمار سال2007میلادی، در [[چین|سرتاسر چین]] بیش از 315هزار مرکز درمانی، از جمله 60هزار بیمارستان عمومی، 3007زایشگاه و مرکز طبی کودکان و 1400مرکز درمانی تخصصی وجود دارد. در بیمارستان‌های عمومی بیش از3/279میلیون تخت بیمارستانی وجود دارد با4/68میلیون پرسنل پزشکی شامل2/04میلیون پزشک و 1/47میلیون پرستار. همچنین، 39هزار مرکز پزشکی روستایی با675هزار تخت بیمارستانی و863هزار پرسنل شاغل برای بهبود سلامت جامعه به کار گرفته شده‌اند. در طول سال2007، به بیش از2/842میلیارد بیمار در این مراکز بهداشتی و درمانی رسیدگی شده و98/28میلیون نفر نیز بستری شده‌اند. براساس اعلام وزارت بهداشت [[چین]]، تا سال2015میلادی، حدود 90 درصد از جمعیت مناطق فقیر نشین [[چین]] تحت پوشش نظام بهداشت و درمان روستایی قرار خواهند گرفت و سرانهی یارانه‌ی دولتی برای بهداشت روستاییان از 200یوان کنونی به 360 یوان افزایش خواهد یافت<ref name=":0">Global Tomes. 2012</ref>. | ||
براساس آمارهای منتشره، درحال حاضر وضعیت عمومی بهداشت مردم [[چین]] در رأس کشورهای درحال توسعه قرار دارد و دولت برای تأمین حداقل هزینه‌های بهداشتی و درمانی روستاییان تلاش‌های زیادی به عمل آورده و برنامه‌های گسترده‌تری را مد نظر قرار دارد. | براساس آمارهای منتشره، درحال حاضر وضعیت عمومی بهداشت مردم [[چین]] در رأس کشورهای درحال توسعه قرار دارد و دولت برای تأمین حداقل هزینه‌های بهداشتی و درمانی روستاییان تلاش‌های زیادی به عمل آورده و برنامه‌های گسترده‌تری را مد نظر قرار دارد. | ||
=== وضعیت | === [[وضعیت نا سالم محیط زیست در چین]] === | ||
کشور [[چین]]، علیرغم توسعه و رشد سریع اقتصادی که در سه دهه‌ی گذشته‌ی پس از اجرای اصلاحات داشته، در زمینه‌ی محیط زیست، جزو فقیرترین کشورهای جهان و عفب مانده‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. براساس گزارش تهیه شده از سوی آکادمی علوم چین و وزارت علوم و فن‌آوری و پژوهشگران دانشگاهی این کشور تحت عنوان «مدرن سازی محیط زیست» در سال2006تهیه شده است، [[چین]] بین118کشورجهان از نظر محیط زیست در ردیف یکصدم قرار دارد. در این رتبه بندی 30 موضوع برای تعیین جایگاه کشورها در نظر گرفته شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به تخلیه‌ی کربن دی اکسید، تولید زباله، جنگل تحت پوشش، و سلامت آب شرب اشاره کرد. در این گزارش کشورها به چهار گروه تقسیم بندی شده‌اند: الف- شامل 15کشور پیشرفته‌ی جهان با پیشتازی سوئد. ب- شامل 37کشور با پیشتازی اسپانیا. ج- شامل 40کشور که در رأس آن‌ها برزیل قرار دارد. د- که آخرین گروه است شامل 26کشور می‌شود که [[چین]] هم جزو این گروه قرار دارد. | کشور [[چین]]، علیرغم توسعه و رشد سریع اقتصادی که در سه دهه‌ی گذشته‌ی پس از اجرای اصلاحات داشته، در زمینه‌ی محیط زیست، جزو فقیرترین کشورهای جهان و عفب مانده‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. براساس گزارش تهیه شده از سوی آکادمی علوم چین و وزارت علوم و فن‌آوری و پژوهشگران دانشگاهی این کشور تحت عنوان «مدرن سازی محیط زیست» در سال2006تهیه شده است، [[چین]] بین118کشورجهان از نظر محیط زیست در ردیف یکصدم قرار دارد. در این رتبه بندی 30 موضوع برای تعیین جایگاه کشورها در نظر گرفته شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به تخلیه‌ی کربن دی اکسید، تولید زباله، جنگل تحت پوشش، و سلامت آب شرب اشاره کرد. در این گزارش کشورها به چهار گروه تقسیم بندی شده‌اند: الف- شامل 15کشور پیشرفته‌ی جهان با پیشتازی سوئد. ب- شامل 37کشور با پیشتازی [[اسپانیا]]. ج- شامل 40کشور که در رأس آن‌ها برزیل قرار دارد. د- که آخرین گروه است شامل 26کشور می‌شود که [[چین]] هم جزو این گروه قرار دارد. | ||
طبق این گزارش، دولت [[چین]] در سال‌های اخیر حتی برنامه‌های مصوب خود پیرامون محیط زیست را نتوانسته است به مورد اجرا بگذارد. با این که توسعه‌ی اقتصادی و رشد تولید ناخالص این کشور در سال2006به 10/7درصد رسیده است، ولی در زمینه‌ی محیط زیست حتی از کشورهای در حال توسعه و عقب افتاده نیز عقب‌تر است. در این گزارش | طبق این گزارش، دولت [[چین]] در سال‌های اخیر حتی برنامه‌های مصوب خود پیرامون محیط زیست را نتوانسته است به مورد اجرا بگذارد. با این که توسعه‌ی اقتصادی و رشد تولید ناخالص این کشور در سال2006به 10/7درصد رسیده است، ولی در زمینه‌ی محیط زیست حتی از کشورهای در حال توسعه و عقب افتاده نیز عقب‌تر است. در این گزارش پیش بینی شده که این عقب ماندگی در سال‌های پیش رو لطمات جبران ناپذیری نه تنها به منابع طبیعی و محیط زیست [[چین]]، بلکه به روند رشد سریع اقتصادی این کشور نیز وارد خواهد ساخت. در این گزارش آمده است، چنانچه از سوی دولت برای رفع این معضل چاره اندیشی نشود، در 50سال آینده هم این ضرر و زیان‌ها قابل جبران نخواهند بود<ref>www.Xinhuanet.com: 2007</ref>. | ||
=== مراقبت از مادران و کودکان === | === مراقبت از مادران و کودکان === | ||
در سال2007 میزان مرگ و میر مادران در اثر زایمان از 1500مورد در هر100 هزار نفر در سال1949به 36/6 مورد کاهش یافته است. همچنین، مرگ و میر کودکان زیر 5سال از 200مورد در هر هزار نفر به 10/7مورد کاهش پیدا کرده و مرگ نوزادان از 32مورد در هر هزار نفر در سال 2000 به 15/3مورد کاهش یافته و میزان واکسن 3گانه 99درصد کودکان را تحت پوشش قرار داده است. | در سال2007 میزان مرگ و میر مادران در اثر زایمان از 1500مورد در هر100 هزار نفر در سال1949به 36/6 مورد کاهش یافته است. همچنین، مرگ و میر کودکان زیر 5سال از 200مورد در هر هزار نفر به 10/7مورد کاهش پیدا کرده و مرگ نوزادان از 32مورد در هر هزار نفر در سال 2000 به 15/3مورد کاهش یافته و میزان واکسن 3گانه 99درصد کودکان را تحت پوشش قرار داده است. | ||
=== فرزند خواندگی کودکان چینی === | === [[فرزند خواندگی کودکان چینی]] === | ||
طبق آمار، سالانه بیش از 10هزار کودک چینی توسط خارجی‌ها به فرزندی پذیرفته می‌شود که نیمی از آن‌ها را آمریکایی‌ها به فرزندی قبول می‌کنند. تنها در سال2006میلادی، حدود6493هزار کودک چینی از این طریق وارد آمریکا شدند و در 10سال گذشته بیش از50هزار کودک چینی در اختیار افراد خواهان فرزند گذاشته شده که 80درصد آنان توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند<ref> Ewing, kent(2007). The Mistery of China’s lost Girls. Asia Times</ref>. براساس آمار منتشره، تا سال2004 بیش از1/6میلیون کودک خارجی زیر 18سال توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند که تنها در سال2002 حدود21هزار کودک توسط آمریکایی‌ها به فرزند خواندگی پذیرفته شد که 6هزار نفر از آن‌ها چینی بوده و این کشور در رتبه‌ی نخست واگذاری کودک برای فرزند خواندگی قرار دارد. تنها در واشنگتن بیش از یک‌هزار خانواده دارای فرزند چینی هستند و انجمنی به نام انجمن خانواده‌های دارای فرزند چینی تشکیل شده است. | طبق آمار، سالانه بیش از 10هزار کودک چینی توسط خارجی‌ها به فرزندی پذیرفته می‌شود که نیمی از آن‌ها را آمریکایی‌ها به فرزندی قبول می‌کنند. تنها در سال2006میلادی، حدود6493هزار کودک چینی از این طریق وارد [[آمریکا]] شدند و در 10سال گذشته بیش از50هزار کودک چینی در اختیار افراد خواهان فرزند گذاشته شده که 80درصد آنان توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند<ref> Ewing, kent(2007). The Mistery of China’s lost Girls. Asia Times</ref>. براساس آمار منتشره، تا سال2004 بیش از1/6میلیون کودک خارجی زیر 18سال توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند که تنها در سال2002 حدود21هزار کودک توسط آمریکایی‌ها به فرزند خواندگی پذیرفته شد که 6هزار نفر از آن‌ها چینی بوده و این کشور در رتبه‌ی نخست واگذاری کودک برای فرزند خواندگی قرار دارد. تنها در واشنگتن بیش از یک‌هزار خانواده دارای فرزند چینی هستند و انجمنی به نام انجمن خانواده‌های دارای فرزند چینی تشکیل شده است. | ||
دولت [[چین]] برای واسپاری کودکان چینی به فرزند خواندگی اداره‌ای تحت عنوان«مرکز فرزند خواندگی [[چین]](China Centre of Adoption Affairs. CCAA)» ایجاد کرده که ضمن نظارت بر یتیم‌خانه‌ها، صلاحیت افراد پذیرنده‌ی کودک به فرزند خواندگی را تعیین می‌کند. این مرکز قوانین و مقررات سفت و سختی را برای تحویل دادن کودک به خانواده‌های متقاضی وضع کرده است که از جمله می‌توان به مجرد نبودن متقاضی، چاق نبودن، داشتن حداقل تحصیلات مقطع دیپلم، نداشتن بیماری‌های حاد همچون ایدز و سرطان، نداشتن سوء سابقه‌ی کیفری، داشتن حداقل80هزار دلار سرمایه و داشتن درآمد سالانه 20هزار دلار اشاره کرد. این اداره پس از یک سال تحقیق و بررسی پیرامون خصوصیات اخلاقی فردی و خانوادگی افراد متقاضی، بین 3 تا5 هزار دلار بابت هزینه‌های مرکز و 10 هزار دلار برای پدر و مادر کودک از متقاضی دریافت و با شرایط خاصی کودک را تحویل آنان می‌دهد. متقاضیان بایستی هر سال حداقل یک بار کودک را برای دیدار با والدین به چین بیاورد و در طول سال با سفارت و یا کنسولگری چین در آن کشور در ارتباط بوده و در کارگاه‌های مشاوره‌ای و مراسم و جشن‌های چینی که در نمایندگی چین در آن کشور برگزار می‌شود کودک را شرکت دهد. این مرکز چنانچه تشخیص دهد خانوده‌ای دیگر صلاحیت نگه‌داشتن کودک را ندارد، او را پس می‌گیرد. چین از این طریق بخشی از نیروهای مورد نیاز خود را با هزینه‌ی دیگران تربیت و در میان جامعه‌ی آمریکایی نفوذ پیدا می‌کند. | دولت [[چین]] برای واسپاری کودکان چینی به فرزند خواندگی اداره‌ای تحت عنوان«مرکز فرزند خواندگی [[چین]](China Centre of Adoption Affairs. CCAA)» ایجاد کرده که ضمن نظارت بر یتیم‌خانه‌ها، صلاحیت افراد پذیرنده‌ی کودک به فرزند خواندگی را تعیین می‌کند. این مرکز قوانین و مقررات سفت و سختی را برای تحویل دادن کودک به خانواده‌های متقاضی وضع کرده است که از جمله می‌توان به مجرد نبودن متقاضی، چاق نبودن، داشتن حداقل تحصیلات مقطع دیپلم، نداشتن بیماری‌های حاد همچون ایدز و سرطان، نداشتن سوء سابقه‌ی کیفری، داشتن حداقل80هزار دلار سرمایه و داشتن درآمد سالانه 20هزار دلار اشاره کرد. این اداره پس از یک سال تحقیق و بررسی پیرامون خصوصیات اخلاقی فردی و خانوادگی افراد متقاضی، بین 3 تا5 هزار دلار بابت هزینه‌های مرکز و 10 هزار دلار برای پدر و مادر کودک از متقاضی دریافت و با شرایط خاصی کودک را تحویل آنان می‌دهد. متقاضیان بایستی هر سال حداقل یک بار کودک را برای دیدار با والدین به چین بیاورد و در طول سال با سفارت و یا کنسولگری چین در آن کشور در ارتباط بوده و در کارگاه‌های مشاوره‌ای و مراسم و جشن‌های چینی که در نمایندگی چین در آن کشور برگزار می‌شود کودک را شرکت دهد. این مرکز چنانچه تشخیص دهد خانوده‌ای دیگر صلاحیت نگه‌داشتن کودک را ندارد، او را پس می‌گیرد. چین از این طریق بخشی از نیروهای مورد نیاز خود را با هزینه‌ی دیگران تربیت و در میان جامعه‌ی آمریکایی نفوذ پیدا می‌کند<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص.374-385.</ref>. | ||
{{به روز رسانی}} | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[بهداشت و سلامت آرژانتین]]؛ [[بهداشت و سلامت ژاپن]]؛ [[بهداشت و سلامت روسیه]]؛ [[بهداشت و سلامت کانادا]]؛ [[بهداشت و سلامت کوبا]]؛ [[بهداشت و سلامت لبنان]]؛ [[بهداشت و سلامت در مصر]]؛ [[بهداشت و سلامت تونس]]؛ [[بهداشت و سلامت افغانستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سنگال]]؛ [[بهداشت و سلامت فرانسه]]؛ [[بهداشت و سلامت در مالی]]؛ [[بهداشت و سلامت سوریه]]؛ [[بهداشت و سلامت ساحل عاج]]؛ [[بهداشت و سلامت زیمبابوه]]؛ [[بهداشت و سلامت اوکراین]]؛ [[بهداشت و سلامت اسپانیا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن]]؛ [[بهداشت و سلامت اتیوپی]]؛ [[بهداشت و سلامت سیرالئون]]؛ [[بهداشت و سلامت قطر]]؛ [[بهداشت و سلامت گرجستان]]؛ [[بهداشت و سلامت بنگلادش]]؛ [[بهداشت و سلامت قزاقستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سریلانکا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت سودان]]؛ [[بهداشت و سلامت تایلند]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:بهداشت و سلامت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۹
براساس آمار سال2007میلادی، در سرتاسر چین بیش از 315هزار مرکز درمانی، از جمله 60هزار بیمارستان عمومی، 3007زایشگاه و مرکز طبی کودکان و 1400مرکز درمانی تخصصی وجود دارد. در بیمارستان‌های عمومی بیش از3/279میلیون تخت بیمارستانی وجود دارد با4/68میلیون پرسنل پزشکی شامل2/04میلیون پزشک و 1/47میلیون پرستار. همچنین، 39هزار مرکز پزشکی روستایی با675هزار تخت بیمارستانی و863هزار پرسنل شاغل برای بهبود سلامت جامعه به کار گرفته شده‌اند. در طول سال2007، به بیش از2/842میلیارد بیمار در این مراکز بهداشتی و درمانی رسیدگی شده و98/28میلیون نفر نیز بستری شده‌اند. براساس اعلام وزارت بهداشت چین، تا سال2015میلادی، حدود 90 درصد از جمعیت مناطق فقیر نشین چین تحت پوشش نظام بهداشت و درمان روستایی قرار خواهند گرفت و سرانهی یارانه‌ی دولتی برای بهداشت روستاییان از 200یوان کنونی به 360 یوان افزایش خواهد یافت[۱].
براساس آمارهای منتشره، درحال حاضر وضعیت عمومی بهداشت مردم چین در رأس کشورهای درحال توسعه قرار دارد و دولت برای تأمین حداقل هزینه‌های بهداشتی و درمانی روستاییان تلاش‌های زیادی به عمل آورده و برنامه‌های گسترده‌تری را مد نظر قرار دارد.
وضعیت نا سالم محیط زیست در چین
کشور چین، علیرغم توسعه و رشد سریع اقتصادی که در سه دهه‌ی گذشته‌ی پس از اجرای اصلاحات داشته، در زمینه‌ی محیط زیست، جزو فقیرترین کشورهای جهان و عفب مانده‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. براساس گزارش تهیه شده از سوی آکادمی علوم چین و وزارت علوم و فن‌آوری و پژوهشگران دانشگاهی این کشور تحت عنوان «مدرن سازی محیط زیست» در سال2006تهیه شده است، چین بین118کشورجهان از نظر محیط زیست در ردیف یکصدم قرار دارد. در این رتبه بندی 30 موضوع برای تعیین جایگاه کشورها در نظر گرفته شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به تخلیه‌ی کربن دی اکسید، تولید زباله، جنگل تحت پوشش، و سلامت آب شرب اشاره کرد. در این گزارش کشورها به چهار گروه تقسیم بندی شده‌اند: الف- شامل 15کشور پیشرفته‌ی جهان با پیشتازی سوئد. ب- شامل 37کشور با پیشتازی اسپانیا. ج- شامل 40کشور که در رأس آن‌ها برزیل قرار دارد. د- که آخرین گروه است شامل 26کشور می‌شود که چین هم جزو این گروه قرار دارد.
طبق این گزارش، دولت چین در سال‌های اخیر حتی برنامه‌های مصوب خود پیرامون محیط زیست را نتوانسته است به مورد اجرا بگذارد. با این که توسعه‌ی اقتصادی و رشد تولید ناخالص این کشور در سال2006به 10/7درصد رسیده است، ولی در زمینه‌ی محیط زیست حتی از کشورهای در حال توسعه و عقب افتاده نیز عقب‌تر است. در این گزارش پیش بینی شده که این عقب ماندگی در سال‌های پیش رو لطمات جبران ناپذیری نه تنها به منابع طبیعی و محیط زیست چین، بلکه به روند رشد سریع اقتصادی این کشور نیز وارد خواهد ساخت. در این گزارش آمده است، چنانچه از سوی دولت برای رفع این معضل چاره اندیشی نشود، در 50سال آینده هم این ضرر و زیان‌ها قابل جبران نخواهند بود[۲].
مراقبت از مادران و کودکان
در سال2007 میزان مرگ و میر مادران در اثر زایمان از 1500مورد در هر100 هزار نفر در سال1949به 36/6 مورد کاهش یافته است. همچنین، مرگ و میر کودکان زیر 5سال از 200مورد در هر هزار نفر به 10/7مورد کاهش پیدا کرده و مرگ نوزادان از 32مورد در هر هزار نفر در سال 2000 به 15/3مورد کاهش یافته و میزان واکسن 3گانه 99درصد کودکان را تحت پوشش قرار داده است.
فرزند خواندگی کودکان چینی
طبق آمار، سالانه بیش از 10هزار کودک چینی توسط خارجی‌ها به فرزندی پذیرفته می‌شود که نیمی از آن‌ها را آمریکایی‌ها به فرزندی قبول می‌کنند. تنها در سال2006میلادی، حدود6493هزار کودک چینی از این طریق وارد آمریکا شدند و در 10سال گذشته بیش از50هزار کودک چینی در اختیار افراد خواهان فرزند گذاشته شده که 80درصد آنان توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند[۳]. براساس آمار منتشره، تا سال2004 بیش از1/6میلیون کودک خارجی زیر 18سال توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزند خواندگی پذیرفته شده‌اند که تنها در سال2002 حدود21هزار کودک توسط آمریکایی‌ها به فرزند خواندگی پذیرفته شد که 6هزار نفر از آن‌ها چینی بوده و این کشور در رتبه‌ی نخست واگذاری کودک برای فرزند خواندگی قرار دارد. تنها در واشنگتن بیش از یک‌هزار خانواده دارای فرزند چینی هستند و انجمنی به نام انجمن خانواده‌های دارای فرزند چینی تشکیل شده است.
دولت چین برای واسپاری کودکان چینی به فرزند خواندگی اداره‌ای تحت عنوان«مرکز فرزند خواندگی چین(China Centre of Adoption Affairs. CCAA)» ایجاد کرده که ضمن نظارت بر یتیم‌خانه‌ها، صلاحیت افراد پذیرنده‌ی کودک به فرزند خواندگی را تعیین می‌کند. این مرکز قوانین و مقررات سفت و سختی را برای تحویل دادن کودک به خانواده‌های متقاضی وضع کرده است که از جمله می‌توان به مجرد نبودن متقاضی، چاق نبودن، داشتن حداقل تحصیلات مقطع دیپلم، نداشتن بیماری‌های حاد همچون ایدز و سرطان، نداشتن سوء سابقه‌ی کیفری، داشتن حداقل80هزار دلار سرمایه و داشتن درآمد سالانه 20هزار دلار اشاره کرد. این اداره پس از یک سال تحقیق و بررسی پیرامون خصوصیات اخلاقی فردی و خانوادگی افراد متقاضی، بین 3 تا5 هزار دلار بابت هزینه‌های مرکز و 10 هزار دلار برای پدر و مادر کودک از متقاضی دریافت و با شرایط خاصی کودک را تحویل آنان می‌دهد. متقاضیان بایستی هر سال حداقل یک بار کودک را برای دیدار با والدین به چین بیاورد و در طول سال با سفارت و یا کنسولگری چین در آن کشور در ارتباط بوده و در کارگاه‌های مشاوره‌ای و مراسم و جشن‌های چینی که در نمایندگی چین در آن کشور برگزار می‌شود کودک را شرکت دهد. این مرکز چنانچه تشخیص دهد خانوده‌ای دیگر صلاحیت نگه‌داشتن کودک را ندارد، او را پس می‌گیرد. چین از این طریق بخشی از نیروهای مورد نیاز خود را با هزینه‌ی دیگران تربیت و در میان جامعه‌ی آمریکایی نفوذ پیدا می‌کند[۴].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
بهداشت و سلامت آرژانتین؛ بهداشت و سلامت ژاپن؛ بهداشت و سلامت روسیه؛ بهداشت و سلامت کانادا؛ بهداشت و سلامت کوبا؛ بهداشت و سلامت لبنان؛ بهداشت و سلامت در مصر؛ بهداشت و سلامت تونس؛ بهداشت و سلامت افغانستان؛ بهداشت و سلامت سنگال؛ بهداشت و سلامت فرانسه؛ بهداشت و سلامت در مالی؛ بهداشت و سلامت سوریه؛ بهداشت و سلامت ساحل عاج؛ بهداشت و سلامت زیمبابوه؛ بهداشت و سلامت اوکراین؛ بهداشت و سلامت اسپانیا؛ وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن؛ بهداشت و سلامت اتیوپی؛ بهداشت و سلامت سیرالئون؛ بهداشت و سلامت قطر؛ بهداشت و سلامت گرجستان؛ بهداشت و سلامت بنگلادش؛ بهداشت و سلامت قزاقستان؛ بهداشت و سلامت سریلانکا؛ وضعیت بهداشت و سلامت سودان؛ بهداشت و سلامت تایلند