یهودی ها در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بر اساس منابع، برای نخستین بار در دوران استعمار یهودیانی از [[روسیه]] و لیتوانی که به عنوان "یهودیان اشکنازی" (Ashkenazi Jews) شناخته می‌شدند، وارد رودزیا شده در بخش‌های صنعت و تجارت به فعالیت پرداختند. در سال 1894 اولین گروه رسمی یهودی به نام "سیناگوگو" (synagogue) در [[بولاوایو|شهر بولاوایو]] ساکن شدند. دومین گروه در سال 1895 در سالیسبوری ([[حراره]]) و سومین گروه نیز در سال 1901 در منطقه " گوولو"(Gwelo) اسکان یافتند. تا سال 1900، حدود 400 تبعه یهودی در رودزیا زندگی می‌کردند. از دهه 1930 تا 1950 گروه‌های دیگری از یهودیان وارد سالیسبوری ([[حراره]] فعلی) شدند. در سال 1943، شورای صهیونیستی رودزیا تأسیس شد. بعد از جنگ جهانی دوم، مهاجرین یهودی از آفریقای جنوبی و انگلستان وارد رودزیا شده تا سال 1961، جمعیت این گروه به حدود 7 هزار نفر رسید. در نیمه نخست قرن بیستم، مهاجرین یهودی توانسته بودند که زندگی مشترک و مسالمت آمیزی با بومیان رودزیا داشته باشند. یهودیان ساکن رودزیا با در اختیار گرفتن دو مدرسه در [[حراره]] (شارون) و [[بولاوایو]] (کارمل) شاخه جوانان خود را برای فعالیت بیشتر به راه اندازی کردند. تا سال 1979 که مبارزات آزادی بخش به شدت ادامه داشت، مهاجرین یهودی و بسیاری از سفیدپوستان اروپایی، کشور را ترک کردند و پس از آن تا سال 1989، تنها 1200 یهودی از 7 هزار یهودی ساکن در [[زيمبابوه|زیمبابوه]]، باقی مانده و بقیه به اسرائیل و یا آفریقای جنوبی رفته بودند. تا اواخر دهه 1990، با شدت گرفتن بحران اقتصادی زیمبابوه، معدود یهودی مقیم [[زيمبابوه|زیمبابوه]] نیز کشور را ترک کردند و امروزه تنها 120 یهودی در [[حراره]] و [[بولاوایو]] زندگی می‌کنند. | |||
یهودیان و سفیدپوستان [[زيمبابوه|زیمبابوه]] همبستگی و اتحاد خوبی با هم داشته با افتتاح سفارت رژیم اشغالگر در [[حراره]] در ژانویه 1995، فعالیت اقتصادی آنان افزایش پیدا کرد<ref>طالبی بیدهندی، علی‌محمد(1375). وضعیت فرهنگی و اجتماعی [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%8A%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87 زیمبابوه]، رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در [https://wikimelal.ir/%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D8%B1%D9%87 حراره]. ص. 44.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.165-166.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[یهودی ها در تونس]]؛ [[یهودی ها در لبنان]]؛ [[یهودی ها در روسیه]]؛ [[یهودی ها در آرژانتین]]؛ [[یهودی ها در فرانسه]]؛ [[یهودی ها در تایلند]]؛ [[یهودی ها در اوکراین]]؛ [[یهودی ها در اسپانیا]]؛ [[یهودی ها در اردن]]؛ [[یهودی ها در اتیوپی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۳
بر اساس منابع، برای نخستین بار در دوران استعمار یهودیانی از روسیه و لیتوانی که به عنوان "یهودیان اشکنازی" (Ashkenazi Jews) شناخته می‌شدند، وارد رودزیا شده در بخش‌های صنعت و تجارت به فعالیت پرداختند. در سال 1894 اولین گروه رسمی یهودی به نام "سیناگوگو" (synagogue) در شهر بولاوایو ساکن شدند. دومین گروه در سال 1895 در سالیسبوری (حراره) و سومین گروه نیز در سال 1901 در منطقه " گوولو"(Gwelo) اسکان یافتند. تا سال 1900، حدود 400 تبعه یهودی در رودزیا زندگی می‌کردند. از دهه 1930 تا 1950 گروه‌های دیگری از یهودیان وارد سالیسبوری (حراره فعلی) شدند. در سال 1943، شورای صهیونیستی رودزیا تأسیس شد. بعد از جنگ جهانی دوم، مهاجرین یهودی از آفریقای جنوبی و انگلستان وارد رودزیا شده تا سال 1961، جمعیت این گروه به حدود 7 هزار نفر رسید. در نیمه نخست قرن بیستم، مهاجرین یهودی توانسته بودند که زندگی مشترک و مسالمت آمیزی با بومیان رودزیا داشته باشند. یهودیان ساکن رودزیا با در اختیار گرفتن دو مدرسه در حراره (شارون) و بولاوایو (کارمل) شاخه جوانان خود را برای فعالیت بیشتر به راه اندازی کردند. تا سال 1979 که مبارزات آزادی بخش به شدت ادامه داشت، مهاجرین یهودی و بسیاری از سفیدپوستان اروپایی، کشور را ترک کردند و پس از آن تا سال 1989، تنها 1200 یهودی از 7 هزار یهودی ساکن در زیمبابوه، باقی مانده و بقیه به اسرائیل و یا آفریقای جنوبی رفته بودند. تا اواخر دهه 1990، با شدت گرفتن بحران اقتصادی زیمبابوه، معدود یهودی مقیم زیمبابوه نیز کشور را ترک کردند و امروزه تنها 120 یهودی در حراره و بولاوایو زندگی می‌کنند.
یهودیان و سفیدپوستان زیمبابوه همبستگی و اتحاد خوبی با هم داشته با افتتاح سفارت رژیم اشغالگر در حراره در ژانویه 1995، فعالیت اقتصادی آنان افزایش پیدا کرد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
یهودی ها در تونس؛ یهودی ها در لبنان؛ یهودی ها در روسیه؛ یهودی ها در آرژانتین؛ یهودی ها در فرانسه؛ یهودی ها در تایلند؛ یهودی ها در اوکراین؛ یهودی ها در اسپانیا؛ یهودی ها در اردن؛ یهودی ها در اتیوپی