آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
آموزش ابتدایی و متوسطه :
[[پرونده:دانش آموزان اتیوپی.jpg|بندانگشتی|دانش آموزان اتیوپی (1403). برگرفته از سایت ایسنا، قابل بازیابی از [https://www.isna.ir/news/1402073021557/%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84-%DB%B7-%DB%B6-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF https://www.isna.ir/news/1402073021557/]]]
با شروع قرن بیستم، سیستم آموزشی قدی‌می‌دیگر نتوانست نیازهای مردم را تأمین نماید و به همین دلیل سیستم آموزشی جدیدی به صورت غیر مذهبی و با حمایت دولت به وجود آمد. اولین مدرسه عمو‌می‌جدید در سال 1907 در آدیس آبابا تأسیس شد و یک سال بعد نخستین مدرسه ابتدایی در منطقه حرار افتتاح گردید. در این مدارس زبان‌‌های خارجی، ریاضیات و علوم اولیه به همراه دروس امهریک و مذهبی برای تعدادی از دانش آموزان تدریس ‌می‌شد. در سال 1925 دولت طرحی را به منظور گسترش آموزش غیر مذهبی تصویب نمود و بتدریج تعداد مدارس دولتی به شیوه نوین در این کشور افزایش یافت به گونه ای که در دهه 1960، تعداد 310 مدرسه خصوصی داخلی و خارجی در زمینه آموزش در [[اتیوپی]] فعالیت ‌می‌کردند<ref>دفتر مطالعات سیاسی (1389). ص 37و38.</ref>.


با شروع قرن بیستم، سیستم آموزشی قدیمی دیگر نتوانست نیازهای مردم را تأمین نماید و به همین دلیل سیستم آموزشی جدیدی به صورت غیر مذهبی و با حمایت دولت به وجود آمد. 249
=== [[مقاطع تحصیلی در مدارس اتیوپی]] ===
سیستم آموزشی [[اتیوپی]] در دهه‌های 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:*ابتدایی (شش سال )؛
* مرحله اول متوسطه (دو سال)؛
*مرحله آخر متوسطه (چهار سال ).
در پایان هر دوره (سال‌‌های ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمون‌‌های جامع در سطح کشوری برگزار ‌می‌گردید. پس از استقرار دولت انقلابی [[اتیوپی]] در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجادکرد<ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 249-250.</ref>.
== نیز نگاه کنید به ==
[[آموزش های ابتدایی کانادا]]؛ [[آموزش های ابتدایی روسیه]]؛ [[آموزش های ابتدایی تونس]] ؛ [[آموزش های ابتدایی ژاپن]]؛ [[آموزش های ابتدایی کوبا]] ؛ [[آموزش های ابتدایی لبنان]]؛ [[آموزش های ابتدایی مصر]]؛ [[آموزش پایه(دوره ابتدایی)درچین]]؛ [[آموزش‌های ابتدایی سنگال]]؛ [[آموزش های ابتدایی فرانسه]]؛ [[آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین]]؛ [[آموزش های ابتدایی مالی]]؛ [[آموزش های ابتدایی سودان]]؛ [[آموزش های ابتدایی زیمبابوه]]؛ [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا]]؛ [[آموزش های ابتدایی اردن]]؛ [[آموزش های ابتدایی تایلند]]؛ [[آموزش های ابتدایی سیرالئون]] .


 
== کتابشناسی ==
اولین مدرسه عمومی جدید در سال 1907 در آدیس آبابا تأسیس شد و یک سال بعد نخستین مدرسه ابتدایی در منطقه حرار افتتاح گردید. در این مدارس زبان های خارجی، ریاضیات و علوم اولیه به همراه دروس امهریك و مذهبی برای تعدادی از دانش آموزان تدریس می شد. در سال 1925 دولت طرحی را به منظور گسترش آموزش غیر مذهبی تصویب نمود و بتدریج تعداد مدارس دولتی به شیوه نوین در این کشور افزایش یافت به گونه ای که در دهه 1960، تعداد 310 مدرسه خصوصی داخلی و خارجی در زمینه آموزش در [[اتیوپی]] فعالیت می کردند. (دفتر مطالعات سیاسی، 1389: 37 و 38)
 
سیستم آموزشی اتیوپی در دهه هاي 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:
 
ابتدایی(شش سال )
 
مرحله اول متوسطه (دو سال) مرحله آخر متوسطه (چهار سال )
 
در پایان هر دوره (سال های ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمون های جامع در سطح کشوری برگزار می گردید.
 
پس از استقرار دولت انقلابی اتیوپی در سال 1991 ؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجاد کرد. ساختار کلی نظام آموزشی جدید عبارت بود از :
 
دوره هشت ساله ابتدایی شامل یک دوره پایه 4 ساله و یک دوره عمومی ابتدایی (سال های پنجم تا هشتم)
 
250
 
 
دوره دو ساله متوسطه عمومی (سال های نهم و دهم)
 
دوره دو ساله متوسطه نهایی (سال های یازدهم و دوازدهم) بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمومی در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سال های دهم و دوازدهم برگزار می گردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقه ای ( که جایگزین آزمون‌های پیشین شده اند) انجام می شوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است هرچند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور اتیوپی نیست و در زمینه هایی همچون امکانات آموزشی ، ارتباطات و کیفیت آموزشی داراي ضعف هایي اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادي نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود.
 
'''www.tulane.edu/ Education in Ethiopia/2011'''

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۶

دانش آموزان اتیوپی (1403). برگرفته از سایت ایسنا، قابل بازیابی از https://www.isna.ir/news/1402073021557/

با شروع قرن بیستم، سیستم آموزشی قدی‌می‌دیگر نتوانست نیازهای مردم را تأمین نماید و به همین دلیل سیستم آموزشی جدیدی به صورت غیر مذهبی و با حمایت دولت به وجود آمد. اولین مدرسه عمو‌می‌جدید در سال 1907 در آدیس آبابا تأسیس شد و یک سال بعد نخستین مدرسه ابتدایی در منطقه حرار افتتاح گردید. در این مدارس زبان‌‌های خارجی، ریاضیات و علوم اولیه به همراه دروس امهریک و مذهبی برای تعدادی از دانش آموزان تدریس ‌می‌شد. در سال 1925 دولت طرحی را به منظور گسترش آموزش غیر مذهبی تصویب نمود و بتدریج تعداد مدارس دولتی به شیوه نوین در این کشور افزایش یافت به گونه ای که در دهه 1960، تعداد 310 مدرسه خصوصی داخلی و خارجی در زمینه آموزش در اتیوپی فعالیت ‌می‌کردند[۱].

مقاطع تحصیلی در مدارس اتیوپی

سیستم آموزشی اتیوپی در دهه‌های 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:*ابتدایی (شش سال )؛

  • مرحله اول متوسطه (دو سال)؛
  • مرحله آخر متوسطه (چهار سال ).

در پایان هر دوره (سال‌‌های ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمون‌‌های جامع در سطح کشوری برگزار ‌می‌گردید. پس از استقرار دولت انقلابی اتیوپی در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجادکرد[۲].

نیز نگاه کنید به

آموزش های ابتدایی کانادا؛ آموزش های ابتدایی روسیه؛ آموزش های ابتدایی تونس ؛ آموزش های ابتدایی ژاپن؛ آموزش های ابتدایی کوبا ؛ آموزش های ابتدایی لبنان؛ آموزش های ابتدایی مصر؛ آموزش پایه(دوره ابتدایی)درچین؛ آموزش‌های ابتدایی سنگال؛ آموزش های ابتدایی فرانسه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین؛ آموزش های ابتدایی مالی؛ آموزش های ابتدایی سودان؛ آموزش های ابتدایی زیمبابوه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا؛ آموزش های ابتدایی اردن؛ آموزش های ابتدایی تایلند؛ آموزش های ابتدایی سیرالئون .

کتابشناسی

  1. دفتر مطالعات سیاسی (1389). ص 37و38.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 249-250.