جشن کاتاراگامه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۹

در ماه‌های ژانویه و اوت همزمان با جشن‌های پراهارا، جشن کاتاراگامه(Kataragama) نیز برگزار می‌شود. کاتاراگاما تا همین اواخر در دل جنگل آشیانه داشت، اما امروزه در طول رودخانه، مسیری از جنگل را صاف کرده‌اند و دسترسی به این محل را آسانتر شده است. هندوها، بودائیان، مسلمانان و بعضی از مسیحیان این محل را مقدس می‌دانند، اما هندوها بیشتر از دیگران به قداست آن معتقدند. آنان معمولا ریاضت های طاقت فرسایی را نذر و در این ایام ادا می کنند. بعضی از این ریاضت های مشمئز کننده عبارتند از: راه رفتن روی بستری از آتش، فرو کردن سیخ در صورت، دست، زبان و بدن به گونه‌ای که این محل به شکنجه گاهی بدل شده که هر کس خود را به نوعی شکنجه می‌دهد. بعضی از زائران در حالیکه کجاوه ای سنگین و تزیین شده را روی دوش دارند، بیش از یکصد کیلومتر راه را پیاده طی می‌کنند تا خود را به این مکان برسانند. بعضی دیگر با فرو کردن چنگک‌های قوی در پوست بدنشان، خود را روی داربستی آویزان می‌کنند، اما اکثریت زائران طاقت انجام چنین اعمالی را ندارند لذا به عبادت، قرائت دعا و کمک به مستمندان بسنده می‌کنند. در همه جا چراغ، زرق و برق و کوبیدن طبل و نمایش که جزئی از مراسم جشن هستند، به چشم می‌خورد. در کاتاراگامه مسلمانان نیز مسجدی دارند که به نوعی آن را به خضر پیامبر (ع) مرتبط می سازند.

نیز نگاه کنید به

جشن های مهم بودایی در سریلانکا؛ جشن وساک؛ جشن پوسن؛ جشن های مهم هندوها در سریلانکا؛ راهپیمایی وِل؛ جشن تای پونگل؛ جشن دیپاوالی؛ جشن سال نو سینهالی و هندو؛ جشن های مسلمانان در سریلانکا؛ جشن های مسیحیان در سریلانکا

منبع اصلی

رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

مهدیقلی رکنی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+در ماه‌های ژانویه و اوت همزمان با [[جشن پراهارا|جشن‌های پراهارا]]، جشن کاتاراگامه(Kataragama) نیز برگزار می‌شود. کاتاراگاما تا همین اواخر در دل جنگل آشیانه داشت، اما امروزه در طول رودخانه، مسیری از جنگل را صاف کرده‌اند و دسترسی به این محل را آسانتر شده است. هندوها، [[آیین بودا در سریلانکا|بودائیان]]، [[اسلام و مسلمانان سریلانکا|مسلمانان]] و بعضی از [[مسيحيت در سریلانکا|مسیحیان]] این محل را مقدس می‌دانند، اما هندوها بیشتر از دیگران به قداست آن معتقدند. آنان معمولا ریاضت های طاقت فرسایی را نذر و در این ایام ادا می کنند. بعضی از این ریاضت های مشمئز کننده عبارتند از: راه رفتن روی بستری از آتش، فرو کردن سیخ در صورت، دست، زبان و بدن به گونه‌ای که این محل به شکنجه گاهی بدل شده که هر کس خود را به نوعی شکنجه می‌دهد. بعضی از زائران در حالیکه کجاوه ای سنگین و تزیین شده را روی دوش دارند، بیش از یکصد کیلومتر راه را پیاده طی می‌کنند تا خود را به این مکان برسانند. بعضی دیگر با فرو کردن چنگک‌های قوی در پوست بدنشان، خود را روی داربستی آویزان می‌کنند، اما اکثریت زائران طاقت انجام چنین اعمالی را ندارند لذا به عبادت، قرائت دعا و کمک به مستمندان بسنده می‌کنند. در همه جا چراغ، زرق و برق و کوبیدن طبل و نمایش که جزئی از مراسم جشن هستند، به چشم می‌خورد. در کاتاراگامه مسلمانان نیز مسجدی دارند که به نوعی آن را به [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%AE%D8%B6%D8%B1 خضر پیامبر (ع)] مرتبط می سازند.
-='''8-5-2-1. جشن کاتاراگامه[19]'''=
+== نیز نگاه کنید به ==
-در ماه های ژانویه و اوت همزمان با جشن های پراهارا، جشن کاتاراگاما نیز برگزار می شود. کاتاراگاما تا همین اواخر در دل جنگل آشیانه داشت، اما امروزه در طول رودخانه، مسیری از جنگل را صاف کرده اند و دسترسی به این محل را آسانتر شده است.
+[[جشن های مهم بودایی در سریلانکا]]؛ [[جشن وساک]]؛ [[جشن پوسن]]؛ [[جشن های مهم هندوها در سریلانکا]]؛ [[راهپیمایی وِل]]؛ [[جشن تای پونگل]]؛ [[جشن دیپاوالی]]؛ [[جشن سال نو سینهالی و هندو]]؛ [[جشن های مسلمانان در سریلانکا]]؛ [[جشن های مسیحیان در سریلانکا]]
-هندوها، بودائیان، مسلمانان و بعضی از مسیحیان این محل را مقدس می دانند، اما هندوها بیشتر از دیگران به قداست آن معتقدند. آنان معمولا ریاضت های طاقت فرسایی را نذر و در این ایام ادا می کنند. بعضی از این ریاضت های مشمئز کننده عبارتند از: راه رفتن روی بستری از آتش، فرو کردن سیخ در صورت، دست، زبان و بدن به گونه ای که این محل به شکنجه گاهی بدل شده که هر کس خود را به نوعی شکنجه می دهد.
+== منبع اصلی ==
+رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار).
-بعضی از زائران در حالیکه کجاوه ای سنگین و تزیین شده را روی دوش دارند، بیش از یکصد کیلومتر راه را پیاده طی می کنند تا خود را به این مکان برسانند. بعضی دیگر با فرو کردن چنگک های قوی در پوست بدنشان، خود را روی داربستی آویزان می کنند، اما اکثریت زائران طاقت انجام چنین اعمالی را ندارند لذا به عبادت، قرائت دعا و کمک به مستمندان بسنده می کنند.
+== نویسنده مقاله ==
+مهدیقلی رکنی
-در همه جا چراغ، زرق و برق و کوبیدن طبل و نمایش که جزئی از مراسم جشن هستند، به چشم می خورد. در کاتاراگامه مسلمانان نیز مسجدی دارند که به نوعی آن را به خضر پیامبر (ع) مرتبط می سازند.