جشن کاتاراگامه

از دانشنامه ملل
جشن کاتاراگامه(Kataragama)

در ماه های ژانویه و اوت همزمان با جشن های پراهارا، جشن کاتاراگامه(Kataragama) نیز برگزار می شود. کاتاراگاما تا همین اواخر در دل جنگل آشیانه داشت، اما امروزه در طول رودخانه، مسیری از جنگل را صاف کرده اند و دسترسی به این محل را آسانتر شده است. هندوها، بودائیان، مسلمانان و بعضی از مسیحیان این محل را مقدس می دانند، اما هندوها بیشتر از دیگران به قداست آن معتقدند. آنان معمولا ریاضت های طاقت فرسایی را نذر و در این ایام ادا می کنند. بعضی از این ریاضت های مشمئز کننده عبارتند از: راه رفتن روی بستری از آتش، فرو کردن سیخ در صورت، دست، زبان و بدن به گونه ای که این محل به شکنجه گاهی بدل شده که هر کس خود را به نوعی شکنجه می دهد. بعضی از زائران در حالیکه کجاوه ای سنگین و تزیین شده را روی دوش دارند، بیش از یکصد کیلومتر راه را پیاده طی می کنند تا خود را به این مکان برسانند. بعضی دیگر با فرو کردن چنگک های قوی در پوست بدنشان، خود را روی داربستی آویزان می کنند، اما اکثریت زائران طاقت انجام چنین اعمالی را ندارند لذا به عبادت، قرائت دعا و کمک به مستمندان بسنده می کنند. در همه جا چراغ، زرق و برق و کوبیدن طبل و نمایش که جزئی از مراسم جشن هستند، به چشم می خورد. در کاتاراگامه مسلمانان نیز مسجدی دارند که به نوعی آن را به خضر پیامبر (ع) مرتبط می سازند[۱].

کتابشناسی

  1. رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)