جشن سال نو سینهالی و هندو
این جشن مصادف با ماه آوریل میلادی است و جنبۀ مذهبی ندارد. سینهالیان با شکوه و عظمت فراوانی این جشن را برگزار میکنند و مطابق سنت و رسوم دیرینه خود مراسم رژهای راه میاندازند. گردش این سال مطابق تقویم شمسی است و زمان دقیق آن طبق محاسبات منجمین به اطلاع مردم میرسد. بین سال نو و کهنه معمولا چند ساعتی فاصله است. هر کس در این فاصله که جزو هیچ سالی حساب نمیشود به نیایش و انجام وظائف مذهبی مشغول میشود. در این ساعات همه کارها حتی خوردن و آشامیدن متوقف میشود. همزمان با شروع سال جدید، چراغی در حیاط منزل روشن و همگی لباس نو بر تن میکنند. رنگ لباس هر سال به وسیله منجمین از طریق رسانه ها به اطلاع مردم میرسد.
در شروع سال نو هرکس به طور سمبلیک چند لحظهای با ابزار کارش مشغول کار میشود و دادوستد را با یکی از نزدیکان یا فردی خوش معامله آغاز میکند. در آغاز سال جدید هرگز به فقرا کمکی نمیکنند. بزرگ خانواده روغنی را که طبق ترکیبات توصیه شده منجمین تهیه شده است به سر افراد خانواده میمالد. در این هنگام آنها زیر برگ یا شاخه درختی ، روی پارچهای میایستند. در مناطق روستائی ورزش های سنتی نیز در این ایام انجام میگیرد[۱].
نیز نگاه کنید به
جشن های مهم بودایی در سریلانکا؛ جشن پراهارا؛ جشن وساک؛ جشن پوسن؛ جشن های مهم هندوها در سریلانکا؛ جشن کاتاراگامه؛ راهپیمایی وِل؛ جشن تای پونگل؛ جشن دیپاوالی؛ جشن های مسلمانان در سریلانکا؛ جشن های مسیحیان در سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ (مظفری, سریلانکا, 1369, ص. 109-111)
منبع اصلی
رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
مهدیقلی رکنی