آب و هوای اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
تنوع چشمگیر جغرافیایی در [[اتیوپی]] موجب پدید آمدن شرایط آب و هوایی مختلف در این کشور شده‌است:
تنوع چشمگیر جغرافیایی در [[اتیوپی]] موجب پدید آمدن شرایط آب و هوایی مختلف در این کشور شده‌است:


- منطقه سرد و کوهستانی در شمال و مرکز کشور با آب و هوایی سرد و خشک
* منطقه سرد و کوهستانی در شمال و مرکز کشور با آب و هوایی سرد و خشک؛


- منطقه معتدل با آب و هوایی مطبوع
* منطقه معتدل با آب و هوایی مطبوع؛


- منطقه گرم و پست با آب و هوای حاره‌ای
* منطقه گرم و پست با آب و هوای حاره‌ای.


فصل بارندگی در این کشور از نیمه اردیبهشت تا اواسط شهریور است و در دیگر ماه‌های سال به ندرت بارش باران صورت می‌گیرد<ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 14.</ref>.
فصل بارندگی در این کشور از نیمه اردیبهشت تا اواسط شهریور است و در دیگر ماه‌های سال به ندرت بارش باران صورت می‌گیرد<ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 14.</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۶

تنوع چشمگیر جغرافیایی در اتیوپی موجب پدید آمدن شرایط آب و هوایی مختلف در این کشور شده‌است:

  • منطقه سرد و کوهستانی در شمال و مرکز کشور با آب و هوایی سرد و خشک؛
  • منطقه معتدل با آب و هوایی مطبوع؛
  • منطقه گرم و پست با آب و هوای حاره‌ای.

فصل بارندگی در این کشور از نیمه اردیبهشت تا اواسط شهریور است و در دیگر ماه‌های سال به ندرت بارش باران صورت می‌گیرد[۱].

نیز نگاه کنید به

آب و هوای چین؛ آب و هوای ژاپن؛ آب و هوای مصر؛ آب و هوای تونس؛ آب و هوای کوبا؛ آب و هوای افغانستان؛ آب و هوای کانادا؛ آب و هوای روسیه؛ آب و هوای آرژانتین؛ آب و هوای فرانسه؛ آب و هوای اسپانیا؛ آب و هوای مالی؛ آب و هوای ساحل عاج؛ آب و هوای سوریه؛ آب و هوای اردن؛ آب و هوای قطر؛ آب و هوای سیرالئون؛ آب و هوای تایلند؛ آب و هوای زیمبابوه؛ آب و هوای اوکراین؛ آب و هوای سودان؛ آب و هوای سنگال

کتابشناسی

  1. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 14.