کشاورزی اتیوپی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اشاره شد که اتیوپی اساسا کشوری مبتنی بر کشاورزی است و کشاورزی ستون فقرات اقتصاد اتیوپی را تشکیل میدهد به طوری که نیمی از تولید ناخالص ملی، 83/9 درصد از صادرات و 80 درصد از کل نیروی کار | [[پرونده:کشاورزی در اتیوپی.jpg|بندانگشتی|کشاورزی در اتیوپی (1403). برگرفته از سایت کافه کشاورز، قابل بازیابی از [https://cafekeshavarz.ir/%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%D8%A7-%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C/ https://cafekeshavarz.ir/]]] | ||
اشاره شد که [[اتیوپی]] اساسا کشوری مبتنی بر کشاورزی است و کشاورزی ستون فقرات [[نظام اقتصادی اتیوپی|اقتصاد اتیوپی]] را تشکیل میدهد به طوری که نیمی از تولید ناخالص ملی، 83/9 درصد از صادرات و 80 درصد از کل نیروی کار [[اتیوپی]] را در خود جای دادهاست. | |||
در حال حاضر مهم ترین محصولات کشاورزی اتیوپی را قهوه، ذرت، غلات، دانههای روغنی، نیشکر، انواع میوه و سبزیجات تشکیل میدهند. [[اتیوپی]] دومین تولید کننده ذرت در آفریقا است و بیشترین تعداد دام را در قاره آفریقا در خود جای دادهاست. مهم محصول صادراتی اتیوپی قهوه است که حدود 26/4 درصد درآمد ارزی اتیوپی از صادرات این محصول تأمین میشود و امرار معاش 15 تا 18 میلیون نفر در این کشور به این محصول بستگی دارد<ref>Demeke, | با این حال مشکلاتی همچون [[خشکسالی های پیاپی در اتیوپی|خشکسالیهای مکرر]]، حمله ملخها به مزارع کشاورزی، از بین رفتن اراضی حاصلخیز کشور در نتیچه چرای بیرویه دامها، جمعیت زیاد کشور و عدم به کارگیری شیوههای نوین در امر کشاورزی موجبات عدم پیشرفت این بخش مهم از [[نظام اقتصادی اتیوپی|اقتصاد]] کشور را در دهههای گذشته فراهم آوردهاست<ref>Global forum on Agriculture (2010). Economic Importance of Agriculture for Sustainable Development & Poverty Reduction: the Case Study of Ethiopia. OECD Headquarters, Paris, 155.</ref>. | ||
در حال حاضر مهم ترین محصولات کشاورزی [[اتیوپی]] را قهوه، ذرت، غلات، دانههای روغنی، نیشکر، انواع میوه و سبزیجات تشکیل میدهند. [[اتیوپی]] دومین تولید کننده ذرت در آفریقا است و بیشترین تعداد دام را در قاره آفریقا در خود جای دادهاست. مهم محصول صادراتی [[اتیوپی]] قهوه است که حدود 26/4 درصد درآمد ارزی [[اتیوپی]] از صادرات این محصول تأمین میشود و امرار معاش 15 تا 18 میلیون نفر در این کشور به این محصول بستگی دارد<ref>Demeke, M. (1999). Agricultural Technology, Economic Viability and Poverty Alleviation in Ethiopia. Department of Economics. Addis Ababa University, Addia Ababa, P.55.</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [[اتیوپی]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 98.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰
اشاره شد که اتیوپی اساسا کشوری مبتنی بر کشاورزی است و کشاورزی ستون فقرات اقتصاد اتیوپی را تشکیل میدهد به طوری که نیمی از تولید ناخالص ملی، 83/9 درصد از صادرات و 80 درصد از کل نیروی کار اتیوپی را در خود جای دادهاست.
با این حال مشکلاتی همچون خشکسالیهای مکرر، حمله ملخها به مزارع کشاورزی، از بین رفتن اراضی حاصلخیز کشور در نتیچه چرای بیرویه دامها، جمعیت زیاد کشور و عدم به کارگیری شیوههای نوین در امر کشاورزی موجبات عدم پیشرفت این بخش مهم از اقتصاد کشور را در دهههای گذشته فراهم آوردهاست[۱].
در حال حاضر مهم ترین محصولات کشاورزی اتیوپی را قهوه، ذرت، غلات، دانههای روغنی، نیشکر، انواع میوه و سبزیجات تشکیل میدهند. اتیوپی دومین تولید کننده ذرت در آفریقا است و بیشترین تعداد دام را در قاره آفریقا در خود جای دادهاست. مهم محصول صادراتی اتیوپی قهوه است که حدود 26/4 درصد درآمد ارزی اتیوپی از صادرات این محصول تأمین میشود و امرار معاش 15 تا 18 میلیون نفر در این کشور به این محصول بستگی دارد[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
کشاورزی در سودان؛ کشاورزی در سوریه؛ کشاورزی افغانستان؛ کشاورزی در فرانسه؛ کشاورزی در مالی.
کتابشناسی
- ↑ Global forum on Agriculture (2010). Economic Importance of Agriculture for Sustainable Development & Poverty Reduction: the Case Study of Ethiopia. OECD Headquarters, Paris, 155.
- ↑ Demeke, M. (1999). Agricultural Technology, Economic Viability and Poverty Alleviation in Ethiopia. Department of Economics. Addis Ababa University, Addia Ababa, P.55.
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 98.