کشاورزی در مالی
با وجود آن که بیش از 60 درصد خاک مالی را صحراهای خشک و بیآب و علف پوشانده است،ولی مجموع اراضی قابل کشت این کشور و حدود 26 درصد از مساحت کل سرزمین مالی، که در حاشیۀ رودخانههای نیجر و سنگال واقع شده، مستعد کشاورزی است.کارشناسان معتقدند اگر این اراضی بهطور اصولی زیر کشت قرار گیرند، این کشور میتواند علاوه بر برآورده شدن احتیاجات داخلی مردم، برخی از محصولات غذایی را به دیگر کشورهای غرب آفریقا صادر نماید[i].
کشور مالی در مجموع سرزمینی کشاورزی است و کتان. برنج، ذرت، ارزن، تنباکو و صیفیجات در زمرۀ محصولات مهم بهشمار میروند. مهمترین محصول کشاورزی مالی پنبه است که کشت آن در دورۀ استعمار فرانسه و بهدلیل نیاز آن کشور به این محصول آغاز شد. مالی دومین تولیدکنندۀ پنبه در آفریقا پس از مصر بهشمار میآید و 98 درصد پنبۀ تولیدی آن به خارج کشور صادر میشود. انحصار تولید و صادرات این محصول مهم که میتواند درآمد قابل توجّهی را نصیب دولت کند، در اختیار شرکتی فرانسوی است. سایر تولیدات کشاورزی مالی عبارتند از: غلات، ذرت خوشهای، ذرت، بادام زمینی و چای که بیشتر در داخل کشور مصرف میشوند.
علاوه بر کشاورزی؛ دامپروری شغل اصلی اقوام گلهدار ساکن در مناطق صحرایی مالی است و از قدیمالایام، نقش مهمّی در زندگی طوایف صحرانشین این کشور داشته است. طوارق، مورها و فولانیها در ردۀ مهمترین اقوام این کشور هستند که زندگی آنها به رمههای گاو و گوسفند بستگی تام دارد. خشکسالیهای دهۀ اخیر و بروز درگیری بین طوایف و دولت، به همراه کمبود چراگاه، زندگی این گروه از مردم مالی را با مشکلات بسیاری مواجه ساخته است. احشام کشور مالی شامل گاو، گوسفند، بز و شتر و تعداد آنها بالغ بر چند میلیون رأس است و با وجود خشکسالی های دهههای اخیر ؛ گلههای بزرگ گاو، گوسفند و بز همچنان منبع اصلی تأمین گوشت این کشور محسوب میگردند.
از دیگر راههای مهم امرار معاش مردم این کشور؛ بهویژه در حاشیۀ رودخانههای مهم نیجر، سنگال و بانی، ماهیگیری است. اقوام بوزو، سورکو و بربرها در زمرۀ قبایل ماهیگیر مالی هستند که زندگی خود را از صیادی تأمین میکنند. روش صیادی با وجود گذشت چندین قرن هنوز به شکل سنتی و با قایقهای کوچک صورت میگیرد و صیادان اکثر ماهیهای صید شده را خشک و به ساحل عاج صادر میکنند [۱].
حدود 70 درصد از مردم مالی به کشاورزی، دامپروری و ماهیگیری اشتغال دارند و 30 درصد نیز در بخش خدمات مشغول به کار هستند. کشور مالی با چالشهای محیط زیستی متنابهی از جمله از بین رفتن تدریجی جنگلهای کشور، افزایش بیابان، تخریب خاک و کمبود منابع آب مواجه است که این عوامل میتوانند در آیندهای نه چندان دور، تأثیرات مخربی بر کشاورزی این کشور داشته باشد.[۲]
نیز نگاه کنید به
کشاورزی در سودان؛ کشاورزی در سوریه؛ کشاورزی اتیوپی؛ کشاورزی افغانستان؛ کشاورزی در فرانسه
پاورقی
[i].برخی از ناظران سیاسی و تحلیلگران داخلی معتقدند رئیسجمهور سابق و بعضی از نظامیان عالیرتبۀ مالی با رهبران القاعده مستقر دراین کشور ارتباط داشته و دارند و گواه مدعای خود را نیز مذاکرات مشکوک سرویسهای اطلاعاتی مالی با سران القاعده در جریان آزاد سازی تعدادی از گروگانهای غربی و سوءاستفاده از مبالغ نقدی برداختی از سوی کشورهای غربی (برای آزادی گروگانها) میدانند. فرانسه در این رابطه شدیدا به رئیسجمهور مخلوع مالی (احمدو تومانی توره) مظنون بود و یکی از دلایل حمایت دولتمردان فرانسوی از جنبش رهایی بخش ملی آزاواد نیز تلاش برای پاکسازی منطقۀ شمالی مالی از گروههای وابسته به القاعده بود که در نهایت نتایج معکوسی بدنبال داشت و موجب اتحاد گروه انصار و جنبش توحید و جهاد در غرب آفریقا با شورشیان طوارقی شد.
1- کارشناسان معتقدند در صورت بهرهبرداری اصولی، فقط منطقۀ موسوم به دلتای رود نیجر میتواند سالیانه سه میلیون تن غلات یعنی یک پنجم نیاز قارة آفریقا را تأمین کند و کشت برنج و شکر در این اراضی درآمد هنگفتی را عاید این کشور و بخشی از وابستگیهای مالی به این دو کالای حیاتی را کاهش میدهد ولی بهدلیل نیاز فرانسه به پنبه، از دورۀ استعمار کاشت برنج و شکر در این اراضی متوقف و تولید پنبه که در حالت عادی در این منطقه مقرون به صرفه نیست، رایج شده است[۳].
در استان گائو سفرههای عظیم نفت شناسایی شدهاند ولی متخصصان هزینۀ استخراج آن را بهدلیل قرار گرفتن در منطقهای بسیار سخت و کمبود جاده و وسایل حمل نقل در حال حاضر به صرفه نمیدانند
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از سایت https://+www.social+life+in+west+africa.com/mali/2011
- ↑ عرب احمدی ، امیر بهرام (1391).جامعه و فرهنگ مالی. تهران: موسسه فرهنگی و هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی ،ص107.
- ↑ برگرفته از سایت https://www.ifad.org