جغرافیای طبیعی سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:


=== [[رودهای سیرالئون]] ===
=== [[رودهای سیرالئون]] ===
مهم‌ترین [[رودهای سیرالئون]] عبارت‌اند از: منو(mano)، لیبریا، موآ(Moa)، پام پانا(Pam pana) و ماوولوکو(Mawoloko) که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می‌ریزند. بلندترین نقطه [[سیرالئون]] «لومامانسا» است که حدود ۱۹۴۸ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. شمال و شرق [[سیرالئون]] پوشیده از ساوان (از ارتفاع 500 متر تا ارتفاع 2100 متر در سلسله جبال لوما) است و منطقه ساحلی آن را جنگل‌هایی انبوه و مرطوب دربرگرفته است<ref>Osagie, l. F. (2000)"The Amistad revolt Memory, slavery and the politics of identity in the united states and sierra leone. University of Georgia press, p.64</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>.
مهم‌ترین [[رودهای سیرالئون]] عبارت‌اند از: منو(mano)، لیبریا، موآ(Moa)، پام پانا(Pam pana) و ماوولوکو(Mawoloko) که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می‌ریزند. بلندترین نقطه [[سیرالئون]] «لومامانسا» است که حدود ۱۹۴۸ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. شمال و شرق [[سیرالئون]] پوشیده از ساوان (از ارتفاع 500 متر تا ارتفاع 2100 متر در سلسله جبال لوما) است و منطقه ساحلی آن را جنگل‌هایی انبوه و مرطوب دربرگرفته است<ref>Osagie, l. F. (2000)"The Amistad revolt Memory, slavery and the politics of identity in the united states and sierra leone. University of Georgia press, p.64</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[جغرافیای طبیعی روسیه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سودان]]؛ [[جغرافیای طبیعی اردن]]؛ [[جغرافیای انسانی ژاپن|جغرافیای طبیعی ژاپن]]؛ [[جغرافیای طبیعی کانادا]]؛ [[جغرافیای طبیعی کوبا]]؛ [[جغرافیای طبیعی در چین]]؛ [[جغرافیای طبیعی لبنان]]؛ [[جغرافیای طبیعی تونس]]؛ [[جغرافیای طبیعی مصر]]؛ [[جغرافیای طبیعی ساحل عاج]]؛ [[جغرافیای طبیعی مالی]]؛ [[جغرافیای طبیعی افغانستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی فرانسه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سوریه]]؛ [[جغرافیای طبیعی اسپانیا]]؛ [[جغرافیای طبیعی اوکراین]]؛ [[جغرافیای طبیعی تایلند]]؛ [[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[جغرافیای طبیعی قطر]]؛ [[جغرافیای طبیعی امارات متحده عربی]]؛ [[جغرافیای طبیعی اتیوپی]]؛ [[جغرافیایی طبیعی سنگال]]؛ [[جغرافیای طبیعی زیمبابوه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سودان]]
[[جغرافیای طبیعی روسیه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سودان]]؛ [[جغرافیای طبیعی اردن]]؛ [[جغرافیای انسانی ژاپن|جغرافیای طبیعی ژاپن]]؛ [[جغرافیای طبیعی کانادا]]؛ [[جغرافیای طبیعی کوبا]]؛ [[جغرافیای طبیعی در چین]]؛ [[جغرافیای طبیعی لبنان]]؛ [[جغرافیای طبیعی تونس]]؛ [[جغرافیای طبیعی مصر]]؛ [[جغرافیای طبیعی ساحل عاج]]؛ [[جغرافیای طبیعی مالی]]؛ [[جغرافیای طبیعی افغانستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی فرانسه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سوریه]]؛ [[جغرافیای طبیعی اسپانیا]]؛ [[جغرافیای طبیعی اوکراین]]؛ [[جغرافیای طبیعی تایلند]]؛ [[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[جغرافیای طبیعی قطر]]؛ [[جغرافیای طبیعی امارات متحده عربی]]؛ [[جغرافیای طبیعی اتیوپی]]؛ [[جغرافیایی طبیعی سنگال]]؛ [[جغرافیای طبیعی زیمبابوه]]؛ [[جغرافیای طبیعی سودان]]؛ [[جغرافیای طبیعی بنگلادش]]؛ [[جغرافیای طبیعی سریلانکا]]؛ [[جغرافیای طبیعی تاجیکستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی گرجستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی قزاقستان]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:جغرافیای طبیعی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۴

جمهوری سیرالئون با مساحت 71740 کیلومتر مربع در غرب آفریقا واقع شده و از شمال و شمال شرقی با گینه کوناکری، از شرق و جنوب شرقی با لیبریا و از غرب و جنوب با اقیانوس اطلس همجوار است[۱].

آب و هوا

آب و هوای سیرالئون حاره‌ای و پرباران و درجه حرارت آن معمولاً بین 18 تا 35درجه سانتی‌گراد متغیر است‌. این کشور دربرگیرنده دو فصل بارانی و خشک است که فصل بارانی آن حدود هفت ماه (از اواخر اردیبهشت تا پایان آبان ماه) ادامه دارد. فصل خشک و کم باران کشور نیز از اواخرآبان ماه تا اواسط اردیبهشت به‌طول می‌انجامد[۲].

یکی از ویژگی‌های این فصل خصوصا در ماه‌های بهمن تا اواسط فروردین وزش بادهایی خشک و نسبتاً گرم از صحرای بزرگ آفریقا به سمت غرب آفریقاست که «هارماتان»(Harmattan) نام دارد و در طی این مدت گرد و غباری سرخ رنگ در هوا پراکنده می‌شود. از لحاظ طبیعی سیرالئون به ۵ منطقه تقسیم می‌شود: زمین‌های ساحلی‌، دشت‌های کم ارتفاع داخلی‌، فلات داخلی‌، شبه جزیره فری تاون و منطقه کوچک فوتاجالون.

میزان بارندگی در نقاط مختلف این کشور بین ۱۸۳ تا ۶۷۸ میلی‌متر متغیر است‌. با این حال بخش قابل ملاحظه‌ای از آب باران به هدر رفته و تاکنون تدابیری برای ذخیره و بهره‌برداری از این نعمت بزرگ در نظر گرفته نشده است. از این روی با وجود بارش فراوان باران، کمبود آب یکی از مشکلات مردمان شهری و روستایی این کشور به‌شمار می‌رود.

رودهای سیرالئون

مهم‌ترین رودهای سیرالئون عبارت‌اند از: منو(mano)، لیبریا، موآ(Moa)، پام پانا(Pam pana) و ماوولوکو(Mawoloko) که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می‌ریزند. بلندترین نقطه سیرالئون «لومامانسا» است که حدود ۱۹۴۸ متر از سطح دریای آزاد ارتفاع دارد. شمال و شرق سیرالئون پوشیده از ساوان (از ارتفاع 500 متر تا ارتفاع 2100 متر در سلسله جبال لوما) است و منطقه ساحلی آن را جنگل‌هایی انبوه و مرطوب دربرگرفته است[۳][۴].

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی روسیه؛ جغرافیای طبیعی سودان؛ جغرافیای طبیعی اردن؛ جغرافیای طبیعی ژاپن؛ جغرافیای طبیعی کانادا؛ جغرافیای طبیعی کوبا؛ جغرافیای طبیعی در چین؛ جغرافیای طبیعی لبنان؛ جغرافیای طبیعی تونس؛ جغرافیای طبیعی مصر؛ جغرافیای طبیعی ساحل عاج؛ جغرافیای طبیعی مالی؛ جغرافیای طبیعی افغانستان؛ جغرافیای طبیعی فرانسه؛ جغرافیای طبیعی سوریه؛ جغرافیای طبیعی اسپانیا؛ جغرافیای طبیعی اوکراین؛ جغرافیای طبیعی تایلند؛ جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ جغرافیای طبیعی قطر؛ جغرافیای طبیعی امارات متحده عربی؛ جغرافیای طبیعی اتیوپی؛ جغرافیایی طبیعی سنگال؛ جغرافیای طبیعی زیمبابوه؛ جغرافیای طبیعی سودان؛ جغرافیای طبیعی بنگلادش؛ جغرافیای طبیعی سریلانکا؛ جغرافیای طبیعی تاجیکستان؛ جغرافیای طبیعی گرجستان؛ جغرافیای طبیعی قزاقستان

کتابشناسی

  1. Denov, M. (2010).Child soldiers: Sierraleone’s Revolutionary United Front, Cambridge University Press,
  2. Reddy, K.S.( 1986 ). Use of Animal power in west African farming systems: Farm level Problems and implications for research, At Microfiche reference library, P.196.
  3. Osagie, l. F. (2000)"The Amistad revolt Memory, slavery and the politics of identity in the united states and sierra leone. University of Georgia press, p.64
  4. عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)