رود الخابور سوریه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
به برکت این رود، تمامی سرزمین پیرامون آن، از دیرباز به حاصلخیزی شهرت دارند و درختان آن، در اشعار عرب ستوده شده و میوههای آن از دیر باز صادر میشود. امروزه نیز دره خابور با ۱۶ هزار کیلومتر مربع زمین کشاورزی، مکان اصلی تولید گندم [[سوریه]] است. مرکز تولید نفت در [[سوریه]] نیز در شمال خاوری منطقه خابور قرار دارد. | به برکت این رود، تمامی سرزمین پیرامون آن، از دیرباز به حاصلخیزی شهرت دارند و درختان آن، در اشعار عرب ستوده شده و میوههای آن از دیر باز صادر میشود. امروزه نیز دره خابور با ۱۶ هزار کیلومتر مربع زمین کشاورزی، مکان اصلی تولید گندم [[سوریه]] است. مرکز تولید نفت در [[سوریه]] نیز در شمال خاوری منطقه خابور قرار دارد. | ||
خابور در ترکیه از فرات جدا میشود؛ در واقع یکی از شاخههای منشعب از خود فرات است؛ اما چشمههای ارتفاعات «رأسالعین» [[سوریه]] منبع اصلی حجم بالای آب این رود هستند؛ در مقابل بسیاری از چشمهها نیز از خابور تغذیه میشوند؛ مانند «حصان»، «زرقاء» | خابور در ترکیه از فرات جدا میشود؛ در واقع یکی از شاخههای منشعب از خود فرات است؛ اما چشمههای ارتفاعات «رأسالعین» [[سوریه]] منبع اصلی حجم بالای آب این رود هستند؛ در مقابل بسیاری از چشمهها نیز از خابور تغذیه میشوند؛ مانند «حصان»، «زرقاء» ش[[مالی]] و جنوبی، «فواره» و دو چشمه به نام «کبریت». چشمه کبریت دوم و چشمه زرقاء شمالی پرآبترین چشمههای خابور هستند.<ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[رودهای سوریه]] | [[رودهای سوریه]] | ||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰
الخابور (Khabur): خابور بعد از فرات و العاصی، سومین رود بزرگ سوریه است و با طول ۴۶۰ کیلومتر، یکی از دو شاخه تغذیهکننده اصلی کرانه چپ فرات است. «بلیخ» و خابور، رودخانههای کوچکی هستند که از منطقه مرزی سوریه و ترکیه سرچشمه میگیرند و منطقه سرسبز شمال سوریه را که اصطلاحاً «الجزیرة العلیا» نامیدهاند، ایجاد کردهاند.
خابور بعد از طی مسافتی بیش از 120 کیلومتر، از شمال شرقی بهطرف جنوب غربی، به استان حسکه و دیرالزور میرسد و بعد از پیوستن با چند رود دیگر، در «بُصیرة»، به فرات میپیوندد.
به برکت این رود، تمامی سرزمین پیرامون آن، از دیرباز به حاصلخیزی شهرت دارند و درختان آن، در اشعار عرب ستوده شده و میوههای آن از دیر باز صادر میشود. امروزه نیز دره خابور با ۱۶ هزار کیلومتر مربع زمین کشاورزی، مکان اصلی تولید گندم سوریه است. مرکز تولید نفت در سوریه نیز در شمال خاوری منطقه خابور قرار دارد.
خابور در ترکیه از فرات جدا میشود؛ در واقع یکی از شاخههای منشعب از خود فرات است؛ اما چشمههای ارتفاعات «رأسالعین» سوریه منبع اصلی حجم بالای آب این رود هستند؛ در مقابل بسیاری از چشمهها نیز از خابور تغذیه میشوند؛ مانند «حصان»، «زرقاء» شمالی و جنوبی، «فواره» و دو چشمه به نام «کبریت». چشمه کبریت دوم و چشمه زرقاء شمالی پرآبترین چشمههای خابور هستند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)