مسیحیان مارونی سوریه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
مارونیها، یکتاپرست و معتقد به شکلی از «مونوتئتیسم» (''Monotheism'') یا یکتاپرستی هستند. آنها نه مانند کاتولیکها، مسیح را مطلقاً خدا میدانند و نه مانند همتباران آشوری خود، صرفاً به دو وجهی بودن مسیح (بشر-خدا)، معتقدند؛ بلکه عقیده دارند که «مسیح دو ساختی و تک مشیتی است»؛ یعنی هرچند دو وجه بشری و الهی دارد؛ اما مشیت در دست اوست؛ بدین ترتیب، به کاتولیکها نزدیکتر از آشوریها هستند. | مارونیها، یکتاپرست و معتقد به شکلی از «مونوتئتیسم» (''Monotheism'') یا یکتاپرستی هستند. آنها نه مانند کاتولیکها، مسیح را مطلقاً خدا میدانند و نه مانند همتباران آشوری خود، صرفاً به دو وجهی بودن مسیح (بشر-خدا)، معتقدند؛ بلکه عقیده دارند که «مسیح دو ساختی و تک مشیتی است»؛ یعنی هرچند دو وجه بشری و الهی دارد؛ اما مشیت در دست اوست؛ بدین ترتیب، به کاتولیکها نزدیکتر از آشوریها هستند. | ||
«مُوارنة» (مارونیها) پس از انشعاب عقدیتی، از سوی امپراتوری بیزانس، تحت تعقیب و فشار قرار گرفتند و مجبور به پناه بردن به لبنان شدند و در حال حاضر، پرجمعیتترین طایفه مسیحی لبنان هستند. مقر اسقف مارونی در «بکرکه» لبنان است. | «مُوارنة» (مارونیها) پس از انشعاب عقدیتی، از سوی امپراتوری بیزانس، تحت تعقیب و فشار قرار گرفتند و مجبور به پناه بردن به [[لبنان]] شدند و در حال حاضر، پرجمعیتترین طایفه مسیحی لبنان هستند. مقر اسقف مارونی در «بکرکه» لبنان است. | ||
در [[سوریه]] امروز، مارونیها در نهایت اقلیت هستند و در حلب، طرطوس، لاذقیه و دمشق زندگی میکنند؛ اما بیش از یک چهارم جمعیت لبنان را مارونیها تشکیل میدهند و به جز دو استثنا، تمامی رؤسای جمهور لبنان مارونی بودهاند. در میان مارونیها و أدروزیها»، رقابتها و درگیریهای خونینی؛ خصوصاً در منطقه جبل لبنان، در جریان بوده و هست. | در [[سوریه]] امروز، مارونیها در نهایت اقلیت هستند و در حلب، طرطوس، لاذقیه و دمشق زندگی میکنند؛ اما بیش از یک چهارم جمعیت لبنان را مارونیها تشکیل میدهند و به جز دو استثنا، تمامی رؤسای جمهور لبنان مارونی بودهاند. در میان مارونیها و أدروزیها»، رقابتها و درگیریهای خونینی؛ خصوصاً در منطقه جبل لبنان، در جریان بوده و هست. | ||
مارونیها امروزه به زبان عربی صحبت میکنند؛ اما زبان قدیمی خود را که گویشی از زبان آرامی است، به عنوان زبان مذهبی، حفظ کردهاند. | مارونیها امروزه به زبان عربی صحبت میکنند؛ اما زبان قدیمی خود را که گویشی از زبان آرامی است، به عنوان زبان مذهبی، حفظ کردهاند. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مسیحیان ارامنه در سوریه]]، [[مسيحيت در سوریه]]، [[ادیان در سوریه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
# [[کلیساهای ارامنه کاتولیک سوریه#cite%20ref-1|↑]] شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار) |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۰
مارونیها پیروان فرقهای آشوریتبار از مذهب کاتولیک هستند که پس از انشعاب در کلیسای روم شرقی، به نام «مارون قدیس» (قرن 4 میلادی) پیریزی شد و در خاورمیانه گسترش یافت.
«سنت مارون» طریقت زاهدانه و بدون تشریفات و محل عبادت بیپیرایهای در کوهستان «توروس» داشت. بعدها پیروانش، کلیسای مارونی را در انطاکیه در کنار رودخانه «اورونتس» (العاصی کنونی) تأسیس کردند و طریق خود را به لبنانگشترش دادند.
مارونیها، یکتاپرست و معتقد به شکلی از «مونوتئتیسم» (Monotheism) یا یکتاپرستی هستند. آنها نه مانند کاتولیکها، مسیح را مطلقاً خدا میدانند و نه مانند همتباران آشوری خود، صرفاً به دو وجهی بودن مسیح (بشر-خدا)، معتقدند؛ بلکه عقیده دارند که «مسیح دو ساختی و تک مشیتی است»؛ یعنی هرچند دو وجه بشری و الهی دارد؛ اما مشیت در دست اوست؛ بدین ترتیب، به کاتولیکها نزدیکتر از آشوریها هستند.
«مُوارنة» (مارونیها) پس از انشعاب عقدیتی، از سوی امپراتوری بیزانس، تحت تعقیب و فشار قرار گرفتند و مجبور به پناه بردن به لبنان شدند و در حال حاضر، پرجمعیتترین طایفه مسیحی لبنان هستند. مقر اسقف مارونی در «بکرکه» لبنان است.
در سوریه امروز، مارونیها در نهایت اقلیت هستند و در حلب، طرطوس، لاذقیه و دمشق زندگی میکنند؛ اما بیش از یک چهارم جمعیت لبنان را مارونیها تشکیل میدهند و به جز دو استثنا، تمامی رؤسای جمهور لبنان مارونی بودهاند. در میان مارونیها و أدروزیها»، رقابتها و درگیریهای خونینی؛ خصوصاً در منطقه جبل لبنان، در جریان بوده و هست.
مارونیها امروزه به زبان عربی صحبت میکنند؛ اما زبان قدیمی خود را که گویشی از زبان آرامی است، به عنوان زبان مذهبی، حفظ کردهاند.
نیز نگاه کنید به
مسیحیان ارامنه در سوریه، مسيحيت در سوریه، ادیان در سوریه
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)