اداره کل امور ادیان چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
=== ''شرح وظایف اداره کل امور ادیان [[چین]]''===
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت [[چین]] است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست‌های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست­‌های کلی حزب و دولت برای  ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت­ دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه‌­ی خدمات، کمک به توسعه‌­ی فعالیت­‌های دینی، برخورد با فعالیت­‌های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه­‌ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه‌­های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استان‌­ها و شهرها و شهرستان­‌ها، کمک به حل مشکلات آن­ها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آن­ها با هم­‌کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیت‌­ها و اختیارات این اداره کل به­‌شمار می­‌آید. هم­چنین، این اداره‌­ی کل به عنوان واسطه‌­ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه­‌ها و خواست­ه‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست‌­های دولت نظارت می‌­کند. 


(China Encyclopedia. 2008)
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر [[شورای دولتی چین|شورای دولت]] [[چین]] است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست‌های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست­‌های کلی حزب و دولت برای  ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت­ دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه‌­ی خدمات، کمک به توسعه‌­ی فعالیت­‌های دینی، برخورد با فعالیت­‌های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه­‌ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه‌­های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت [[اداره کل امور ادیان چین|ادارت امور ادیان]] فعال در استان‌­ها و شهرها و شهرستان­‌ها، کمک به حل مشکلات آن­ها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آن­ها با هم­‌کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه [[هنگ کنگ]]، ماکائو و [[تایوان]]، بخشی از مسئولیت‌­ها و اختیارات این اداره کل به­‌شمار می­‌آید. هم­چنین، این [[اداره کل امور ادیان چین|اداره‌­ی کل]] به عنوان واسطه‌­ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه­‌ها و خواست­ه‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست‌­های دولت نظارت می‌­کند<ref>China Encyclopedia. 2008</ref>. 
[[پرونده:جیانگ ­زِمین رییس جمهور سابق چین.jpg|بندانگشتی|جیانگ ­زِمین رییس جمهور سابق [[چین]]]]


جیانگ­زِمین رییس جمهور سابق [[چین]] در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:«هدف از تأسیس اداره‌­ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت­‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت­‌های غیر­قانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله­‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»
جیانگ ­زِمین رییس جمهور سابق [[چین]] در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:<blockquote>«هدف از تأسیس اداره‌­ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت­‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت­‌های غیر­قانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله­‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»</blockquote>این [[اداره کل امور ادیان چین|اداره ­ی کل]]، علی­رغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌­صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌­شود و سیاست‌­ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می­‌گذارد:


این اداره­ی کل، علی­رغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌­صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌­شود و سیاست‌­ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می­‌گذارد:
1-   انجمن [[آیین بودا|بوداییان چین]](تأسیس 3 ژوئن 1953)؛


1-   انجمن بوداییان [[چین]](تأسیس 3 ژوئن 1953
2-   انجمن [[آیین بومی تائو|تائوئیست­ های چین]](تأسیس ماه آوریل 1957


2-   انجمن تائوئیست­های چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛
3-   [[انجمن اسلامی چین]](تأسیس 11 ماه می 1953)،


3-   [[انجمن اسلامی چین]](تأسیس 11 ماه می 1953)،
4-   انجمن میهن پرستان کاتولیک [[چین]](تأسیس ژوئیه 1957) و


4-   انجمن میهن پرستان کاتولیک [[چین]](تأسیس ژوئیه 1957) و
5-   انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر [[مالی]] و خود اتکا در تبلیغ)[http://www.gov.cn/].


5-   انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)[http://www.gov.cn/].  
انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌­ی هرنوع مؤسسه‌­ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌­ی کل]] ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. هم­چنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی­‌ها برای انجام فعالیت­‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی­‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند<ref>The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008</ref>.  


انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌­ی هرنوع مؤسسه‌­ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این اداره‌­ی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. هم­چنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی­‌ها برای انجام فعالیت­‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی­‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند<ref>The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008</ref>.  
شعبه‌هایی از [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌­ی کل]] در مراکز استان­‌ها، شهرها و شهرستان­‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌­گیری آن­ها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در [[اداره کل امور ادیان چین|این اداره‌­ی کل]] بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌­رود<ref>Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.


شعبه‌هایی از این اداره‌­ی کل در مراکز استان­‌ها، شهرها و شهرستان­‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌­گیری آن­ها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در این اداره‌­ی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌­رود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. ''تهران'': موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>. 
== نیز نگاه کنید به ==


(Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005)  
* [[سیاست های مذهبی دولت چین]]  


==کتابشناسی==
==کتابشناسی==


<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۹

اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست‌های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاست­‌های کلی حزب و دولت برای  ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت­ دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایه‌­ی خدمات، کمک به توسعه‌­ی فعالیت­‌های دینی، برخورد با فعالیت­‌های غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیه­‌ی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروه‌­های مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استان‌­ها و شهرها و شهرستان­‌ها، کمک به حل مشکلات آن­ها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آن­ها با هم­‌کیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیت‌­ها و اختیارات این اداره کل به­‌شمار می­‌آید. هم­چنین، این اداره‌­ی کل به عنوان واسطه‌­ی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاه­‌ها و خواست­ه‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاست‌­های دولت نظارت می‌­کند[۱].

جیانگ ­زِمین رییس جمهور سابق چین

جیانگ ­زِمین رییس جمهور سابق چین در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:

«هدف از تأسیس اداره‌­ی کل امور ادیان، حمایت از فعالیت­‌های قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیت­‌های غیر­قانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخله­‌ی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»

این اداره ­ی کل، علی­رغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه به‌­صورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمی‌­شود و سیاست‌­ها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا می­‌گذارد:

1-   انجمن بوداییان چین(تأسیس 3 ژوئن 1953)؛

2-   انجمن تائوئیست­ های چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛

3-   انجمن اسلامی چین(تأسیس 11 ماه می 1953)،

4-   انجمن میهن پرستان کاتولیک چین(تأسیس ژوئیه 1957) و

5-   انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)[۱].

انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و اداره‌­ی هرنوع مؤسسه‌­ی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این اداره‌­ی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. هم­چنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجی­‌ها برای انجام فعالیت­‌های دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجی­‌ها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند[۲].  

شعبه‌هایی از این اداره‌­ی کل در مراکز استان­‌ها، شهرها و شهرستان­‌ها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سخت‌­گیری آن­ها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در این اداره‌­ی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمی‌­رود[۳][۴].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. China Encyclopedia. 2008
  2. The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008
  3. Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005
  4. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.