ساختار هرم جمعیتی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
طبق آمار سال 2020 میلادی، بیش از 902 میلیون نفر(89/63 درصد) از جمعیت [[چین]] در مناطق شهری زندگی می ­کنند و حدود 509 میلیون (11/36 درصد) هنوز روستا نشینند<ref>  Ping, Z.(2010).''China’s Geography''. China international Press.</ref>، ولی جاذبه­ ی بازار کار در مناطق توسعه یافته‌­ی شهری و صنعتی و مظاهر زندگی شهری موجب شده تا روز به روز از تعداد جمعیت روستایی [[چین]] کاسته و بر جمعیت شهر نشین آن افزوده شود. براساس آمار منتشره در مطبوعات این کشور، در پایان سال2020 نرخ شهر نشینی در چین به 89/63 درصد رسید که در تاریخ این کشور بی سابقه است. و همان طور که پیش بینی می ­شد، میزان 60 جمعیت شهر نشین با مهاجرت 300میلیون نفر جمعیت روستایی به شهرها، به جمعیتی بالغ بر 914 میلیون نفر رسید<ref>Chinese Statistical Year Book 2023.</ref>.
طبق آمار سال 2020 میلادی، بیش از 902 میلیون نفر(89/63 درصد) از جمعیت [[چین]] در مناطق شهری زندگی می ­کنند و حدود 509 میلیون (11/36 درصد) هنوز روستا نشینند<ref>  Ping, Z.(2010).''China’s Geography''. China international Press.</ref>، ولی جاذبه­ ی بازار کار در مناطق توسعه یافته‌­ی شهری و صنعتی و مظاهر زندگی شهری موجب شده تا روز به روز از تعداد جمعیت روستایی [[چین]] کاسته و بر جمعیت شهر نشین آن افزوده شود. براساس آمار منتشره در مطبوعات این کشور، در پایان سال2020 نرخ شهر نشینی در چین به 89/63 درصد رسید که در تاریخ این کشور بی سابقه است. و همان طور که پیش بینی می ­شد، میزان 60 جمعیت شهر نشین با مهاجرت 300میلیون نفر جمعیت روستایی به شهرها، به جمعیتی بالغ بر 914 میلیون نفر رسید<ref>Chinese Statistical Year Book 2023.</ref>.


طبق آمار اعلام شده از سوی انجمن [[جمعیت چین]]، سالانه بیش از 8/6 میلیون نفر بر [[مسن ترین جمعیت جهان در چین|جمعیت سالمندان]]( 60 سال به بالا) این کشور افزوده می‌شود. در حالی که تعداد افراد بالای 60 سال [[چین]] در سال 2020 بالغ بر 274 میلیون نفر است، و پیش بینی می­ شود که در سال2040به رقم 411 میلیون نفر افزایش یابد و جامعه­‌ی کارگری بین سنین 20 تا 60 سال که اینک 817 میلیون نفر است، در سال2040 به 696 میلیون نفر کاهش یابد<ref>Reports of forced Abortions fuel push to end Chinese Law(2012). New York Times. July 22</ref>. این در حالی است که طبق معیارهای بین المللی، چنان چه جمعیت بالای 60 سال یک کشور از میزان ده درصد کل جمعیت بیشتر باشد، آن کشور [[مسن ترین جمعیت جهان در چین|جامعه ای سالمند]] به شمار می‌آید. با ین حساب هم اینک کشور [[چین]] در سطح کشورهای جهان [[مسن ترین جمعیت جهان در چین|بیشترین سالمندان]] را دارد.
در گذشته و بر اساس [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]]، [[مسن ترین جمعیت جهان در چین|سالمندان]] در بین جامعه از احترام و ارزش بالایی برخوردار بودند و خانواده ها با تمام توان به مراقبت از آنان می‌پرداختند، این در صورتی است که در حال حاضر به دلیل تغییرات ایجاد شده در ساختار سنتی خانواده تغییرات زیادی حاصل شده و ارزش های سنتی به دلیل بالارفتن هزینه‌ی زندگی و مخارج نگهداری از سالمندان از یک سو، و افزایش تعداد موی سپیدان که هر یک نفر بایستی مراقبت از چهار سالمند(پدر بزرگ و مادر بزرگ پدری و مادری) از سوی دیگر، 60 درصد خانواده‌های چینی در این زمینه با چالش مواجه شوند<ref>Peoples Daily on Line, 4<sup>th</sup> November, 2011</ref>. در مجموع می‌توان گفت دولت [[چین]] در حال حاضر با 5 مشکل عمده جمعیتی روبروست:
*نخست، افزایش جمعیت؛
*دوم، پایین بودن کیفیت جمعیت؛
*سوم، ساختار جمعیتی. نسبت جمعیتی [[چین]] از نظر جنسیتی نا متعادل و نا برابر است؛
*چهارم، متحرک بودن جمعیت. طی 20 تا 30 سال آینده حدود 300 میلیون نفر از جمعیت روستایی [[چین]] شهر نشین و طی سه دهه گذشته نیز همین حدود بر جمعیت شهر نشین اضافه شده است؛
*پنجم، دگرگونی ساختار خانوادگی است<ref>Peoples daily, 28 October, 2011</ref>.
طبق پیش بینی‌های به عمل آمده، پس از سال 2025، [[چین]] سالانه 10 میلیون نیروی کار خود را از دست خواهد داد.
در سال 2050، در مقابل هر یک نفر بالای 60 سال، تنها 1/6 نفر نیروی کار وجود خواهد داشت، در حالی‌که این رقم در سال 1975، حدود 7/7 نفر نیروی کار در برابر یک نفر [[مسن ترین جمعیت جهان در چین|سالمند]] بالای 60 سال وجود داشت<ref>China Daily, 13 November, 2011</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص. 80 -82.</ref>.
[[رده:ساختار هرم جمعیتی]]
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[جمعیت تایلند]]؛ [[جمعیت کانادا]]؛ [[جمعیت افغانستان]]؛ [[جمعیت کوبا]]؛ [[جمعیت روسیه]]؛ [[جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن]]؛ [[جمعیت مصر]]؛ [[جمعیت سنگال]]؛ [[جمعیت فرانسه]]؛ [[جمعیت سوریه]]؛ [[جمعیت سودان]]؛ [[جمعیت ساحل عاج]]؛ [[جمعیت زیمبابوه]]؛ [[جمعیت و ساختار جمعیتی اوکراین]]؛ [[جمعیت اسپانیا]]؛ [[جمعیت آرژانتین]]؛ [[جمعیت اردن]]؛ [[جمعیت اتیوپی]]؛ [[جمعیت قطر]]؛ [[جمعیت سیرالئون]]؛ [[جمعیت قزاقستان]]؛ [[جمعیت بنگلادش]]؛ [[جمعیت سریلانکا]]؛ [[جمعیت تاجیکستان]]؛ [[جمعیت گرجستان]]
[[ساختار هرم جمعیتی اتیوپی]]، [[ساختار هرم جمعیتی اردن]]، [[ساختار هرم جمعیتی اسپانیا]]، [[ساختار هرم جمعیتی امارات متحده عربی]]، [[ساختار هرم جمعیتی اوکراین]]، [[ساختار هرم جمعیتی آرژانتین]]، [[ساختار هرم جمعیتی بنگلادش]]، [[ساختار هرم جمعیتی تاجیکستان]]، [[ساختار هرم جمعیتی تایلند]]، [[ساختار هرم جمعیتی تونس]]، [[ساختار هرم جمعیتی چین]]، [[ساختار هرم جمعیتی روسیه]]، [[ساختار هرم جمعیتی زیمبابوه]]، [[ساختار هرم جمعیتی ژاپن]]، [[ساختار هرم جمعیتی ساحل عاج]]، [[ساختار هرم جمعیتی سریلانکا]]، [[ساختار هرم جمعیتی سنگال|ساختار هرم جمعیتی سنگال،]] [[ساختار هرم جمعیتی سودان]]، [[ساختار هرم جمعیتی سوریه]]، [[ساختار هرم جمعیتی سیرالئون]]، [[ساختار هرم جمعیتی فرانسه]]، [[ساختار هرم جمعیتی قزاقستان]]، [[ساختار هرم جمعیتی قطر]]، [[ساختار هرم جمعیتی کانادا|ساختار هرم جمعیتی کاناد]]<nowiki/>ا، [[ساختار هرم جمعیتی کوبا]]، [[ساختار هرم جمعیتی گرجستان]]، [[ساختار هرم جمعیتی لبنان]]، [[ساختار هرم جمعیتی مالی]]، [[ساختار هرم جمعیتی مصر|ساختار هرم جمعیتی مصر.]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۸

چین پرجمعیت ­ترین کشور جهان است. براساس گزارش برنامه ­ی عمران سازمان ملل متحد، جمعیت چین در سال 2020 میلادی، به یک میلیارد و 412 میلیون و 210 هزار نفر رسید (جمعیت مردان 51/19 درصد 723/110/000 نفر، جمعیت زنان48/81 درصد، 689/490/000 نفر. جمعیت شهری 64/72 درصد 914/250/000 نفر و جمعیت روستایی 35/28 در صد، 498/350/000 نفر) که حدود 22 درصد جمعیت جهان را به خود اختصاص داده است. این کشور یکی از مناطق دارای تمرکز بالای جمعیت در واحد کیلومتر است؛ یعنی به­ طور میانگین 135 نفر در هر ک 64/72 درصد کیلومتر مربع و سه برابر متوسط جهانی. البته این تراکم جمعیتی در مناطق مختلف متفاوت است. برای نمونه، در استان جیانگ ­سو در هر کیلومتر مربع 598 نفر زندگی می­ کنند، در حالی‌­که این رقم در استان خودمختار تبت به رقم 6/1 نفر در هر کیلومتر مربع کاهش می ­یابد.

آمار جمعیت

8/ 19 درصد از جمعیت چین زیر 14 سال، 1/ 72 درصد بین 15 تا 64 سال و 1/8 درصد دیگر بیشتر از 65 سال سن دارند. میانگین سنی در بین مردان چین 5/33 سال و امید به زندگی در آنان 61/71 سال است. هم­چنین میانگین سنی زنان این کشور 7/34 سال و امید به زندگی در میان آنان 52/75 سال می­ باشد .

طبق آمار سال 2020 میلادی، بیش از 902 میلیون نفر(89/63 درصد) از جمعیت چین در مناطق شهری زندگی می ­کنند و حدود 509 میلیون (11/36 درصد) هنوز روستا نشینند[۱]، ولی جاذبه­ ی بازار کار در مناطق توسعه یافته‌­ی شهری و صنعتی و مظاهر زندگی شهری موجب شده تا روز به روز از تعداد جمعیت روستایی چین کاسته و بر جمعیت شهر نشین آن افزوده شود. براساس آمار منتشره در مطبوعات این کشور، در پایان سال2020 نرخ شهر نشینی در چین به 89/63 درصد رسید که در تاریخ این کشور بی سابقه است. و همان طور که پیش بینی می ­شد، میزان 60 جمعیت شهر نشین با مهاجرت 300میلیون نفر جمعیت روستایی به شهرها، به جمعیتی بالغ بر 914 میلیون نفر رسید[۲].

طبق آمار اعلام شده از سوی انجمن جمعیت چین، سالانه بیش از 8/6 میلیون نفر بر جمعیت سالمندان( 60 سال به بالا) این کشور افزوده می‌شود. در حالی که تعداد افراد بالای 60 سال چین در سال 2020 بالغ بر 274 میلیون نفر است، و پیش بینی می­ شود که در سال2040به رقم 411 میلیون نفر افزایش یابد و جامعه­‌ی کارگری بین سنین 20 تا 60 سال که اینک 817 میلیون نفر است، در سال2040 به 696 میلیون نفر کاهش یابد[۳]. این در حالی است که طبق معیارهای بین المللی، چنان چه جمعیت بالای 60 سال یک کشور از میزان ده درصد کل جمعیت بیشتر باشد، آن کشور جامعه ای سالمند به شمار می‌آید. با ین حساب هم اینک کشور چین در سطح کشورهای جهان بیشترین سالمندان را دارد.

در گذشته و بر اساس فرهنگ سنتی چین، سالمندان در بین جامعه از احترام و ارزش بالایی برخوردار بودند و خانواده ها با تمام توان به مراقبت از آنان می‌پرداختند، این در صورتی است که در حال حاضر به دلیل تغییرات ایجاد شده در ساختار سنتی خانواده تغییرات زیادی حاصل شده و ارزش های سنتی به دلیل بالارفتن هزینه‌ی زندگی و مخارج نگهداری از سالمندان از یک سو، و افزایش تعداد موی سپیدان که هر یک نفر بایستی مراقبت از چهار سالمند(پدر بزرگ و مادر بزرگ پدری و مادری) از سوی دیگر، 60 درصد خانواده‌های چینی در این زمینه با چالش مواجه شوند[۴]. در مجموع می‌توان گفت دولت چین در حال حاضر با 5 مشکل عمده جمعیتی روبروست:

  • نخست، افزایش جمعیت؛
  • دوم، پایین بودن کیفیت جمعیت؛
  • سوم، ساختار جمعیتی. نسبت جمعیتی چین از نظر جنسیتی نا متعادل و نا برابر است؛
  • چهارم، متحرک بودن جمعیت. طی 20 تا 30 سال آینده حدود 300 میلیون نفر از جمعیت روستایی چین شهر نشین و طی سه دهه گذشته نیز همین حدود بر جمعیت شهر نشین اضافه شده است؛
  • پنجم، دگرگونی ساختار خانوادگی است[۵].

طبق پیش بینی‌های به عمل آمده، پس از سال 2025، چین سالانه 10 میلیون نیروی کار خود را از دست خواهد داد.

در سال 2050، در مقابل هر یک نفر بالای 60 سال، تنها 1/6 نفر نیروی کار وجود خواهد داشت، در حالی‌که این رقم در سال 1975، حدود 7/7 نفر نیروی کار در برابر یک نفر سالمند بالای 60 سال وجود داشت[۶] [۷].

نیز نگاه کنید به

ساختار هرم جمعیتی اتیوپی، ساختار هرم جمعیتی اردن، ساختار هرم جمعیتی اسپانیا، ساختار هرم جمعیتی امارات متحده عربی، ساختار هرم جمعیتی اوکراین، ساختار هرم جمعیتی آرژانتین، ساختار هرم جمعیتی بنگلادش، ساختار هرم جمعیتی تاجیکستان، ساختار هرم جمعیتی تایلند، ساختار هرم جمعیتی تونس، ساختار هرم جمعیتی چین، ساختار هرم جمعیتی روسیه، ساختار هرم جمعیتی زیمبابوه، ساختار هرم جمعیتی ژاپن، ساختار هرم جمعیتی ساحل عاج، ساختار هرم جمعیتی سریلانکا، ساختار هرم جمعیتی سنگال، ساختار هرم جمعیتی سودان، ساختار هرم جمعیتی سوریه، ساختار هرم جمعیتی سیرالئون، ساختار هرم جمعیتی فرانسه، ساختار هرم جمعیتی قزاقستان، ساختار هرم جمعیتی قطر، ساختار هرم جمعیتی کانادا، ساختار هرم جمعیتی کوبا، ساختار هرم جمعیتی گرجستان، ساختار هرم جمعیتی لبنان، ساختار هرم جمعیتی مالی، ساختار هرم جمعیتی مصر.

کتابشناسی

  1.   Ping, Z.(2010).China’s Geography. China international Press.
  2. Chinese Statistical Year Book 2023.
  3. Reports of forced Abortions fuel push to end Chinese Law(2012). New York Times. July 22
  4. Peoples Daily on Line, 4th November, 2011
  5. Peoples daily, 28 October, 2011
  6. China Daily, 13 November, 2011
  7. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص. 80 -82.