رشد جمعیت در قطر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «1» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
1
'''''1.   نرخ رشد جمعیت فعلی و روندهای گذشته'''''
 
نرخ رشد جمعیت [[قطر]] در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۹ درصد است که نسبت به سال‌های گذشته کاهش‌یافته است. در سال ۲۰۱۴، نرخ رشد بیش از ۲.۷ درصد بود. این کاهش به دلیل پایان پروژه‌های بزرگ و کاهش مهاجرت است.
 
'''''2.   عوامل مؤثر بر رشد جمعیت (نرخ زادوولد، مرگ‌ومیر، مهاجرت)'''''
 
عوامل اصلی رشد جمعیت شامل مهاجرت، نرخ زادوولد و مرگ‌ومیر هستند. نرخ زادوولد در میان بومی‌های [[قطر]]ی حدود ۲.۳ فرزند به‌ازای هر زن است. نرخ مرگ‌ومیر پایین است و مهاجرت همچنان عامل اصلی رشد جمعیت است.
 
'''''3.   سیاست‌های جمعیتی دولت و تأثیر آنها'''''
 
دولت [[قطر]] سیاست‌هایی برای تشویق افزایش نرخ زادوولد و مدیریت مهاجرت اجرا کرده است. این سیاست‌ها شامل یارانه‌های مالی، مسکن و خدمات بهداشتی است. این سیاست‌ها به کاهش مهاجرت و بهبود وضعیت اجتماعی کمک کرده است.
 
'''''4.   پیش‌بینی‌های رشد جمعیت برای آینده و چالش‌های احتمالی'''''
 
پیش‌بینی می‌شود که نرخ رشد جمعیت تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۱.۵ درصد کاهش یابد. این تغییر می‌تواند چالش‌هایی مانند کاهش نیروی کار و نیاز به برنامه‌های رفاهی برای سالمندان ایجاد کند.
 
نویسنده : نرگس شکوری

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۸

1.   نرخ رشد جمعیت فعلی و روندهای گذشته

نرخ رشد جمعیت قطر در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۹ درصد است که نسبت به سال‌های گذشته کاهش‌یافته است. در سال ۲۰۱۴، نرخ رشد بیش از ۲.۷ درصد بود. این کاهش به دلیل پایان پروژه‌های بزرگ و کاهش مهاجرت است.

2.   عوامل مؤثر بر رشد جمعیت (نرخ زادوولد، مرگ‌ومیر، مهاجرت)

عوامل اصلی رشد جمعیت شامل مهاجرت، نرخ زادوولد و مرگ‌ومیر هستند. نرخ زادوولد در میان بومی‌های قطری حدود ۲.۳ فرزند به‌ازای هر زن است. نرخ مرگ‌ومیر پایین است و مهاجرت همچنان عامل اصلی رشد جمعیت است.

3.   سیاست‌های جمعیتی دولت و تأثیر آنها

دولت قطر سیاست‌هایی برای تشویق افزایش نرخ زادوولد و مدیریت مهاجرت اجرا کرده است. این سیاست‌ها شامل یارانه‌های مالی، مسکن و خدمات بهداشتی است. این سیاست‌ها به کاهش مهاجرت و بهبود وضعیت اجتماعی کمک کرده است.

4.   پیش‌بینی‌های رشد جمعیت برای آینده و چالش‌های احتمالی

پیش‌بینی می‌شود که نرخ رشد جمعیت تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۱.۵ درصد کاهش یابد. این تغییر می‌تواند چالش‌هایی مانند کاهش نیروی کار و نیاز به برنامه‌های رفاهی برای سالمندان ایجاد کند.

نویسنده : نرگس شکوری