پراکندگی جمعیت در اردن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۳۵

مهاجرت و جابه‌جایی جمعیت در كشور اردن نسبتاً زیاد انجام شده است، زیرا در زمان تشكیل آن، شمار بسیاری از ساكنان ساحل غربی رود اردن به ساحل شرقی مهاجرت كردند و بار دیگر پس از جنگ 1967 و اشغال بخشی از ساحل غربی به ‌وسیله رژیم اشغالگر قدس، 200 هزار نفر به ساحل شرقی كوچ كردند. به جز این عوامل تاریخی، عوامل دیگری كه مهاجرتها را باعث شده است، توسعه شهرنشینی و نزدیک بودن به مركز صنایع مخصوصاً در امان و زرقا و رونق بازار كار در این دو شهر بوده است. همچنین بی‌ثباتی و اغتشاشات لبنان در دهه 1970‌ باعث شد كه بسیاری از طبقات ثروتمند و متمكن آن كشور به اردن‌ مهاجرت كنند^[۱].

مهاجرت نقش مهمی‌ در رشد جمعیت اردن و تنوع قوانین از ربع پایانی قرن نوزدهم تا دهه چهل از این قرن داشته است؛ تعداد ساکنان شرق اردن در سال 1915، زمانی که اردن بخشی از امپراطوری عثمانی بود، 142هزار نفر محاسبه شده که در دوره پایانی در سال 1940 نزدیک به سیصدهزار نفر رسیده است. امان دائما مقصد مهاجران تازه وارد به اردن بود. زمانی که تعداد ساکنانش در سال 1949 به 87.591 نفر رسید، 26 هزار نفر از آن‌ها مهاجر بودند به استثناء مهاجران فلسطینی که به دنبال فاجعه فلسطین به آنجا مهاجرت کردند، تعداد آن‌ها تا آن سال علاوه بر 16 هزار نفر که در روستاها و بخش‌های تابعه آن بودند، نزدیک به 26هزار نفر تخمین زده شد.

مهاجرت‌های فلسطینی بر اثر فاجعه سال 1948 تا چندین سال بعد ادامه یافت و سازمان کمک رسانی به پناهندگان، تعداد آن‌ها را 108 هزار نفر تخمین زد. این رقم مهاجران مناطق امان (میخیم الوحدات و جبل الحسین) و زرقاء و اربد برای دستیابی به جیره غذایی ماهانه، توسط سازمان‌های کمک‌رسانی ثبت نام شده، درحالی که مهاجران فلسطینی ساکن کرانه شرقی، نام خود را در این دفاتر به ثبت نرسانده بودند.

نقش مهاجرت به کشور در پیشرفت هویت دموگرافیک اردن و تنوع گروه‌های ساکن متوقف نمی‌شود و حجم جمعیتی آن در سال های دهه پنجاه و دهه شصت - به ویژه بعد از جنگ ژانویه سال 1967 - به دلیل ورود نزدیک به 200 هزار فلسطینی به کرانه شرقی (اردن‌ هاشمی‌ امروزی) رشد کرده است زیرا همیشه رژیم صهیونیستی با انجام عملیات تلاش بر بیرون راندن آنان از کرانه غربی داشته است.

باتوجه به مهاجرت فلسطینیان به اردن و الحاق دو کرانه غربی و شرقی، فلسطینیانی که در فاصله سال‌های 1950 تا 1988 به کرانه شرقی مهاجرت کرده ودر آنجا مستقر شده بودند، به دلیل تأثیر مستقیمی‌ که بر ادغام ساکنان و شمار جمعیت و رشد آن داشتند از اردنیان به شمار می‌آمدند. جریان مهاجرت به اردن از دیگر کشورهای عربی مانند مصر، لبنان، سوریه و بعضی کشورهای آسیایی مانند سریلانکا، فیلیپین، پاکستان و غیره در افزایش جمعیت اردن تأثیر قابل توجهی نداشته است، مگر عده ای معدود که تابعیت اردنی گرفته‌اند، ولی این مهاجرت ها دارای آثار اقتصادی، اجتماعی و جمعیت شناختی بوده که نباید در تحقیق درباره مهاجرت و نقش آن در کشور اردن و آثار آن بر استخدام، بیکاری، میانگین گردش کار، قیمت‌ها و دستمزدها و نیز تغییر الگوی مصرف وکاهش تولید در بعضی مناطق و بروز مشکلات اجتماعی و راهکارهای درمانی جدید درجامعه و دیگر آثاری که در تحقیقات علمی‌ معتبر درباره مهاجرت به اردن آمده، نادیده گرفته شود.

در مقابل این جریان مهاجرت به اردن، شاهد جریان مهاجرت به شکل گسترده برای کار از اردن به کشورهای عربی خلیج، اروپا و ایالات متحده امریکا و دیگر کشورها هستیم که طی سال‌های 1986 تا 1980 از ۴/۳۹ به ۶/۲۸ درصد افزایش داشته است^[۲]. مهاجرت به اردن عمدتاً به عنوان کارگران روزمزد صورت می گیرد؛ در جدول زیر رشد مهاجرت به اردن طی یک دهه قابل مشاهده است.

جدول شماره 1. تغییر میزان مهاجرت به اردن برای کار در فاصله سال‌های 1979 تا 1988 ^[۳]

1979	1980	1984	1985	1986	1987
26415	79566	153000	101000	97885	235000

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ برگرفته از http://www.dos.gov.jo/ دائرة الاحصاءات العامه الاردن
↑ Year Book 2018, Department of statistics, p.21
↑ Year Book 2018, Department of statistics, p. 24

منبع اصلی

لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

نویسنده مقاله

غلامرضا لایقی

[1] برگرفته از http://www.dos.gov.jo/ دائرة الاحصاءات العامه الاردن

[2] Year Book 2018, Department of statistics, p.21

[3] Year Book 2018, Department of statistics, p. 24

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:جمعیت اردن.png|بندانگشتی|تغییرات جمعیت اردن 2005-2019  لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار) ]]
-مهاجرت و جابه‌جایی جمعیت در كشور [[اردن]] نسبتاً زیاد انجام شده است، زیرا در زمان تشكیل آن، شمار بسیاری از ساكنان ساحل غربی [[رود اردن]] به ساحل شرقی مهاجرت كردند و بار دیگر پس از جنگ 1967 و اشغال بخشی از ساحل غربی به ‌وسیله رژیم اشغالگر قدس، 200 هزار نفر به ساحل شرقی كوچ كردند. به جز این عوامل تاریخی، عوامل دیگری كه مهاجرت‌ها را باعث شده است، توسعه شهرنشینی و نزدیک بودن به مركز صنایع مخصوصاً در امان و زرقا و رونق بازار كار در این دو شهر بوده است. همچنین بی‌ثباتی و اغتشاشات [[لبنان]] در دهه 1970‌ باعث شد كه بسیاری از طبقات ثروتمند و متمكن آن كشور به [[اردن|اردن‌]] مهاجرت كنند<ref>برگرفته از http://www.dos.gov.jo/ دائرة الاحصاءات العامه الاردن</ref>.
+[[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] و جابه‌جایی [[جمعیت اردن|جمعیت در كشور اردن]] نسبتاً زیاد انجام شده است، زیرا در زمان تشكیل آن، شمار بسیاری از ساكنان ساحل غربی [[رود اردن]] به ساحل شرقی [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] كردند و بار دیگر پس از جنگ 1967 و اشغال بخشی از ساحل غربی به ‌وسیله رژیم اشغالگر قدس، 200 هزار نفر به ساحل شرقی كوچ كردند. به جز این عوامل تاریخی، عوامل دیگری كه [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]]<nowiki/>ها را باعث شده است، توسعه شهرنشینی و نزدیک بودن به مركز صنایع مخصوصاً در امان و زرقا و رونق بازار كار در این دو شهر بوده است. همچنین بی‌ثباتی و اغتشاشات [[لبنان]] در دهه 1970‌ باعث شد كه بسیاری از طبقات ثروتمند و متمكن آن كشور به [[اردن|اردن‌]] [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] كنند<ref>برگرفته از http://www.dos.gov.jo/ دائرة الاحصاءات العامه الاردن</ref>.
-مهاجرت نقش مهمی‌ در رشد [[جمعیت اردن]] و تنوع قوانین از ربع پایانی قرن نوزدهم تا دهه چهل از این قرن داشته است؛ تعداد ساکنان شرق [[اردن]] در سال 1915، زمانی که [[اردن]] بخشی از امپراطوری عثمانی بود، 142هزار نفر محاسبه شده که در دوره پایانی در سال 1940 نزدیک به سیصدهزار نفر رسیده است. امان دائما مقصد مهاجران تازه وارد به [[اردن]] بود. زمانی که تعداد ساکنانش در سال 1949 به 87.591 نفر رسید، 26 هزار نفر از آن‌ها مهاجر بودند به استثناء مهاجران فلسطینی که به دنبال فاجعه فلسطین به آنجا مهاجرت کردند، تعداد آن‌ها تا آن سال علاوه بر 16 هزار نفر که در روستاها و بخش‌های تابعه آن بودند، نزدیک به 26هزار نفر تخمین زده شد.
+[[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] نقش مهمی‌ در رشد [[جمعیت اردن]] و تنوع قوانین از ربع پایانی قرن نوزدهم تا دهه چهل از این قرن داشته است؛ تعداد ساکنان شرق [[اردن]] در سال 1915، زمانی که [[اردن]] بخشی از امپراطوری عثمانی بود، 142هزار نفر محاسبه شده که در دوره پایانی در سال 1940 نزدیک به سیصدهزار نفر رسیده است. امان دائما مقصد مهاجران تازه وارد به [[اردن]] بود. زمانی که تعداد ساکنانش در سال 1949 به 87.591 نفر رسید، 26 هزار نفر از آن‌ها مهاجر بودند به استثناء مهاجران فلسطینی که به دنبال فاجعه فلسطین به آنجا [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] کردند، تعداد آن‌ها تا آن سال علاوه بر 16 هزار نفر که در روستاها و بخش‌های تابعه آن بودند، نزدیک به 26هزار نفر تخمین زده شد.
 مهاجرت‌های فلسطینی بر اثر فاجعه سال 1948 تا چندین سال بعد ادامه یافت و سازمان کمک رسانی به پناهندگان، تعداد آن‌ها را 108 هزار نفر تخمین زد. این رقم مهاجران مناطق امان (میخیم الوحدات و جبل الحسین) و زرقاء و اربد برای دستیابی به جیره غذایی ماهانه، توسط سازمان‌های کمک‌رسانی ثبت نام شده، درحالی که  مهاجران فلسطینی ساکن کرانه شرقی، نام خود را در این دفاتر به ثبت نرسانده بودند.
-نقش مهاجرت به کشور در پیشرفت هویت دموگرافیک [[اردن]] و تنوع گروه‌های ساکن متوقف نمی‌شود و حجم جمعیتی آن در  سال های دهه پنجاه و دهه شصت - به ویژه بعد از جنگ ژانویه سال 1967 - به دلیل ورود نزدیک به 200 هزار فلسطینی به کرانه شرقی ([[اردن|اردن‌]] هاشمی‌ امروزی) رشد کرده است زیرا همیشه رژیم صهیونیستی با انجام عملیات تلاش بر بیرون راندن آنان از کرانه غربی داشته است.
+نقش [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به کشور در پیشرفت هویت دموگرافیک [[اردن]] و تنوع گروه‌های ساکن متوقف نمی‌شود و حجم جمعیتی آن در  سال های دهه پنجاه و دهه شصت - به ویژه بعد از جنگ ژانویه سال 1967 - به دلیل ورود نزدیک به 200 هزار فلسطینی به کرانه شرقی ([[اردن|اردن‌]] هاشمی‌ امروزی) رشد کرده است زیرا همیشه رژیم صهیونیستی با انجام عملیات تلاش بر بیرون راندن آنان از کرانه غربی داشته است.
-باتوجه به مهاجرت فلسطینیان به [[اردن]] و الحاق دو کرانه غربی و شرقی، فلسطینیانی که در فاصله سال‌های 1950 تا 1988 به کرانه شرقی مهاجرت کرده ودر آنجا مستقر شده بودند، به دلیل تأثیر مستقیمی‌ که بر ادغام ساکنان و شمار جمعیت و رشد آن داشتند از [[اردن|اردنیان]] به شمار می‌آمدند. جریان مهاجرت به [[اردن]] از دیگر کشورهای عربی مانند [[مصر]]، [[لبنان]]، [[سوریه]] و بعضی کشورهای آسیایی مانند [[سریلانکا]]، فیلیپین، پاکستان و غیره در افزایش [[جمعیت اردن]] تأثیر قابل توجهی نداشته است، مگر عده ای معدود که تابعیت [[اردن|اردنی]] گرفته‌اند، ولی این مهاجرت ها دارای آثار اقتصادی، اجتماعی و جمعیت شناختی بوده که نباید در تحقیق درباره مهاجرت و نقش آن در کشور [[اردن]] و آثار آن بر استخدام، بیکاری، میانگین گردش کار، قیمت‌ها و دستمزدها و نیز تغییر الگوی مصرف وکاهش تولید در بعضی مناطق و بروز مشکلات اجتماعی و راهکارهای درمانی جدید درجامعه و دیگر آثاری که در تحقیقات علمی‌ معتبر درباره مهاجرت به [[اردن]] آمده، نادیده گرفته شود.
+باتوجه به [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] فلسطینیان به [[اردن]] و الحاق دو کرانه غربی و شرقی، فلسطینیانی که در فاصله سال‌های 1950 تا 1988 به کرانه شرقی [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] کرده ودر آنجا مستقر شده بودند، به دلیل تأثیر مستقیمی‌ که بر ادغام ساکنان و شمار [[جمعیت اردن|جمعیت]] و رشد آن داشتند از [[اردن|اردنیان]] به شمار می‌آمدند. جریان [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]] از دیگر کشورهای عربی مانند [[مصر]]، [[لبنان]]، [[سوریه]] و بعضی کشورهای آسیایی مانند [[سریلانکا]]، فیلیپین، [[پاکستان]] و غیره در افزایش [[جمعیت اردن]] تأثیر قابل توجهی نداشته است، مگر عده ای معدود که تابعیت [[اردن|اردنی]] گرفته‌اند، ولی این مهاجرت ها دارای آثار اقتصادی، اجتماعی و جمعیت شناختی بوده که نباید در تحقیق درباره [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] و نقش آن در کشور [[اردن]] و آثار آن بر استخدام، بیکاری، میانگین گردش کار، قیمت‌ها و دستمزدها و نیز تغییر الگوی مصرف وکاهش تولید در بعضی مناطق و بروز مشکلات اجتماعی و راهکارهای درمانی جدید درجامعه و دیگر آثاری که در تحقیقات علمی‌ معتبر درباره [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]] آمده، نادیده گرفته شود.
-در مقابل این جریان مهاجرت به [[اردن]]، شاهد جریان مهاجرت به شکل گسترده برای کار از [[اردن]] به کشورهای عربی خلیج، اروپا و [[ایالات متحده]] [[آمریکا|امریکا]] و دیگر کشورها هستیم که طی سال‌های 1986 تا 1980 از ۴/۳۹ به ۶/۲۸ درصد افزایش داشته است<ref>Year Book 2018, Department of statistics, p.21  </ref>. مهاجرت به [[اردن]] عمدتاً به عنوان کارگران روزمزد صورت می گیرد؛ در جدول زیر رشد مهاجرت به [[اردن]] طی یک دهه قابل مشاهده است.
+در مقابل این جریان [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]]، شاهد جریان مهاجرت به شکل گسترده برای کار از [[اردن]] به کشورهای عربی خلیج، اروپا و [[ایالات متحده]] [[آمریکا|امریکا]] و دیگر کشورها هستیم که طی سال‌های 1986 تا 1980 از ۴/۳۹ به ۶/۲۸ درصد افزایش داشته است<ref>Year Book 2018, Department of statistics, p.21  </ref>. [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]] عمدتاً به عنوان کارگران روزمزد صورت می گیرد؛ در جدول زیر رشد [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]] طی یک دهه قابل مشاهده است.
-جدول شماره 1. تغییر میزان مهاجرت به [[اردن]] برای کار در فاصله سال‌های 1979 تا 1988 <ref>Year Book 2018, Department of statistics, p. 24  </ref><ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
+جدول شماره 1. تغییر میزان [[مهاجرت و پناهندگی در اردن|مهاجرت]] به [[اردن]] برای کار در فاصله سال‌های 1979 تا 1988 <ref>Year Book 2018, Department of statistics, p. 24  </ref>
 {| class="wikitable"
 |1979
@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 |235000
 |}
-== نیز نگاه کنید به ==
+==نیز نگاه کنید به==
-[[ساختار جمعیتی تایلند]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی سوریه]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی سودان]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی ساحل عاج]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی زیمبابوه]]؛ [[پراکندگی جمعیتی اوکراین]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی اسپانیا]]؛ [[ساختار و پراکندگی جمعیتی آرژانتین]]؛ [[پراکندگی و توزیع جمعیت در قطر]]؛ [[پراکندگی جمعیتی کانادا]]؛ [[تراكم و پراكندگی جمعيت افغانستان]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی بنگلادش]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی گرجستان]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی قزاقستان]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی تاجیکستان]]؛ [[پراکندگی و تراکم جمعیتی سریلانکا]]
+[[پراکندگی جمعیت در عراق]]؛ [[پراکندگی جمعیت در اتیوپی|پراکندگی جمعیت در اتیوپی؛]]  [[پراکندگی جمعیت در اسپانیا|پراکندگی جمعیت در اسپانیا؛]] [[پراکندگی جمعیت در افغانستان|پراکندگی جمعیت در افغانستان؛]] [[پراکندگی جمعیت در امارات متحده عربی|پراکندگی جمعیت در امارات متحده عربی؛]] [[پراکندگی جمعیت در اوکراین|پراکندگی جمعیت در اوکراین؛]] [[پراکندگی جمعیت در آرژانتین|پراکندگی جمعیت در آرژانتین؛]] [[پراکندگی جمعیت در بنگلادش]]؛ [[پراکندگی جمعیت در تاجیکستان]]؛ [[پراکندگی جمعیت در تایلند|پراکندگی جمعیت در تایلند؛]] [[پراکندگی جمعیت در تونس]]؛ [[پراکندگی جمعیت در روسیه|پراکندگی جمعیت در روسیه؛]] [[پراکندگی جمعیت در زیمبابوه|پراکندگی جمعیت در زیمبابوه؛]] [[پراکندگی جمعیت در ژاپن|پراکندگی جمعیت در ژاپن؛]] [[پراکندگی جمعیت در ساحل عاج|پراکندگی جمعیت در ساحل عاج؛]] [[پراکندگی جمعیت در سریلانکا|پراکندگی جمعیت در سریلانکا؛]] [[پراکندگی جمعیت در سودان]]؛ [[پراکندگی جمعیت در سوریه]]؛ [[پراکندگی جمعیت در سیرالئون|پراکندگی جمعیت در سیرالئون؛]] [[پراکندگی جمعیت در فرانسه|پراکندگی جمعیت در فرانسه؛]] [[پراکندگی جمعیت در قزاقستان]]؛ [[پراکندگی جمعیت در قطر]]؛ [[پراکندگی جمعیت در کانادا]]؛ [[پراکندگی جمعیت در گرجستان]]؛ [[پراکندگی جمعیت درلبنان|پراکندگی جمعیت در لبنان]]؛ [[پراکندگی جمعیت در مالی]]؛ [[پراکندگی جمعیت در مصر]]؛ [[پراکندگی جمعیت در چین]]؛ [[پراکندگی جمعیت در کوبا]]؛ [[پراکندگی جمعیت در سنگال]]؛ [[پراکندگی جمعیت در یمن]]
-== کتابشناسی ==
+==کتابشناسی==
 <references />
+== منبع اصلی ==
+لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)
+== نویسنده مقاله ==
+غلامرضا لایقی
 [[رده:پراکندگی جمعیت]]