ایران شناسی در لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | [[پرونده:زبان فارسی در لبنان.jpg|بندانگشتی|زبان فارسی در لبنان - برگرفته از سایت iranpress - قابل بازیابی از:https://iranpress.com/brazil-calls-for-establishment-of-persian-language-course-at-sao-paulo-university]]ایرانشناسی به مفهوم علمی آن در این کشور وجود ندارد[i] و صرفاً در برخی مقاطع در چارچوب آموزش زبان و معرفی ادبیات فارسی و یا برخی پژوهشها و رساله‌‌های دانشگاهی و برگزاری نشست‌های علمی به این موضوع پرداخته می‌شود. مجله [[مطبوعات در لبنان|«'''الدراسات الادبیة'''»]] نمونه‌ای از این موارد است. برخی از استادان دانشگاهی [[لبنان]] نیز به مطالعه تاریخ و تمدن ایران و تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اهتمام دارند و با نگارش کتاب و مقاله و مشارکت در نشست‌های علمی، نتیجه مطالعات خود را ارائه می‌کنند. | ||
هرچند با توجه به روابط دیرینه و مشترکات فرهنگی و نیز موافقت‌نامه‌های فرهنگی موجود، وضعیت آموزش زبان فارسی در این کشور چندان رضایت بخش نیست، با فعالیت‌های نمایندگی فرهنگی ج. ا. ا در [[لبنان]] ، آموزش این زبان در سال‌های اخیر با استقبال مواجه و رو به توسعه بوده است. | |||
=== [[آموزش زبان فارسی در لبنان]] === | |||
پیش از آن، اولین گامها برای آموزش زبان فارسی در این کشور از [[دانشگاه های مشهور لبنان|دانشگاه دولتی لبنان]] آغاز شد. در پی امضای توافق‌نامه فرهنگی همکاری میان دانشگاه تهران و دانشگاه مزبور در سال 1958 (1336 ش) دکتر محمد محمدی ملایری که خود دانش‌آموخته [[الجامعة الاميركية فی بيروت (دانشگاه آمريكايی بيروت)|دانشگاه آمریکایی بیروت]] بود از سوی دانشگاه تهران برای راه‌اندازی کرسی زبان و ادبیات فارسی به عنوان زبان اختیاری در دانشگاه دولتی [[لبنان]] عازم بیروت شد و به مدت 10 سال مسئولیت کرسی و تدریس زبان و ادبیات فارسی را برعهده داشت. علاوه بر آن، او نسبت به معرفی زبان و ادبیات فارسی به ادب پژوهان و محافل ادبی [[لبنان]] اهتمام داشت و موفق شد مجله دو زبانه '''الدراسات الادبیة''' را در این دانشگاه منتشر کند. این نشریه، تنها به پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی اختصاص نداشت و در کنار این مهم، مقالاتی در حوزه ادبیات تطبیقی فارسی و عربی، زبان و ادبیات عرب و موضوعات تاریخی مرتبط نیز به دو زبان فارسی و عربی در آن درج می‌شد. در پی بازگشت دکتر محمدی به ایران، هرچند دکتر احمد لواسانی که دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات عرب از دانشگاه [[لبنان]] دریافت کرده بود و با همکاری دکتر فکتور الکک که دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران اخذ و به عنوان اولین استاد لبنانی حائز دکترا در این رشته به دانشگاه دولتی لبنان پیوسته شد، کار آموزش زبان فارسی را ادامه دادند ولی انتشار مجله مزبور به علل مختلف متوقف شد.<ref>بازیابی شده از [https://www.beirut.icro.ir/ https://www.beirut.icro.ir].</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 305-307.</ref> | |||
== پاورقی == | |||
[i]- اطلاعات مربوط به زبان فارسی در لبنان با استفاده از منبع زیر ارائه شده است: | |||
- اطلاعات میدانی نگارنده | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[ایران شناسی در روسیه]]؛ [[ایران شناسی در تونس]]؛ [[ایران شناسی در ژاپن]]؛ [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در چین]]؛ [[ایران شناسی در سنگال]]؛ [[ایران شناسی در مالی]]؛ [[ایران شناسی و ایران شناسان در اوکراین]]؛ [[ایران شناسی و ایرانشناسان در اسپانیا]]؛ [[ايران شناسی و ايران شناسان اردن|ایران شناسی و ایران شناسان اردن]]؛ [[ایران شناسی در اتیوپی]]؛ [[ایران شناسی در سیرالئون]]؛ [[ایران شناسی در قطر]]؛ [[ایران شناسی در کانادا]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:ایران شناسی]] | |||
[[رده:خدمات و فعالیت های نمایندگی های فرهنگی ایران در زمینه ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:خدمات و فعالیت های نمایندگی های فرهنگی ایران در زمینه زبان فارسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۴
ایرانشناسی به مفهوم علمی آن در این کشور وجود ندارد[i] و صرفاً در برخی مقاطع در چارچوب آموزش زبان و معرفی ادبیات فارسی و یا برخی پژوهشها و رساله‌‌های دانشگاهی و برگزاری نشست‌های علمی به این موضوع پرداخته می‌شود. مجله «الدراسات الادبیة» نمونه‌ای از این موارد است. برخی از استادان دانشگاهی لبنان نیز به مطالعه تاریخ و تمدن ایران و تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اهتمام دارند و با نگارش کتاب و مقاله و مشارکت در نشست‌های علمی، نتیجه مطالعات خود را ارائه می‌کنند.
هرچند با توجه به روابط دیرینه و مشترکات فرهنگی و نیز موافقت‌نامه‌های فرهنگی موجود، وضعیت آموزش زبان فارسی در این کشور چندان رضایت بخش نیست، با فعالیت‌های نمایندگی فرهنگی ج. ا. ا در لبنان ، آموزش این زبان در سال‌های اخیر با استقبال مواجه و رو به توسعه بوده است.
آموزش زبان فارسی در لبنان
پیش از آن، اولین گامها برای آموزش زبان فارسی در این کشور از دانشگاه دولتی لبنان آغاز شد. در پی امضای توافق‌نامه فرهنگی همکاری میان دانشگاه تهران و دانشگاه مزبور در سال 1958 (1336 ش) دکتر محمد محمدی ملایری که خود دانش‌آموخته دانشگاه آمریکایی بیروت بود از سوی دانشگاه تهران برای راه‌اندازی کرسی زبان و ادبیات فارسی به عنوان زبان اختیاری در دانشگاه دولتی لبنان عازم بیروت شد و به مدت 10 سال مسئولیت کرسی و تدریس زبان و ادبیات فارسی را برعهده داشت. علاوه بر آن، او نسبت به معرفی زبان و ادبیات فارسی به ادب پژوهان و محافل ادبی لبنان اهتمام داشت و موفق شد مجله دو زبانه الدراسات الادبیة را در این دانشگاه منتشر کند. این نشریه، تنها به پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی اختصاص نداشت و در کنار این مهم، مقالاتی در حوزه ادبیات تطبیقی فارسی و عربی، زبان و ادبیات عرب و موضوعات تاریخی مرتبط نیز به دو زبان فارسی و عربی در آن درج می‌شد. در پی بازگشت دکتر محمدی به ایران، هرچند دکتر احمد لواسانی که دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات عرب از دانشگاه لبنان دریافت کرده بود و با همکاری دکتر فکتور الکک که دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران اخذ و به عنوان اولین استاد لبنانی حائز دکترا در این رشته به دانشگاه دولتی لبنان پیوسته شد، کار آموزش زبان فارسی را ادامه دادند ولی انتشار مجله مزبور به علل مختلف متوقف شد.[۱][۲]
پاورقی
[i]- اطلاعات مربوط به زبان فارسی در لبنان با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:
- اطلاعات میدانی نگارنده
نیز نگاه کنید به
ایران شناسی در روسیه؛ ایران شناسی در تونس؛ ایران شناسی در ژاپن؛ ایرانشناسی و ایرانشناسان در چین؛ ایران شناسی در سنگال؛ ایران شناسی در مالی؛ ایران شناسی و ایران شناسان در اوکراین؛ ایران شناسی و ایرانشناسان در اسپانیا؛ ایران شناسی و ایران شناسان اردن؛ ایران شناسی در اتیوپی؛ ایران شناسی در سیرالئون؛ ایران شناسی در قطر؛ ایران شناسی در کانادا
کتابشناسی
- ↑ بازیابی شده از https://www.beirut.icro.ir.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 305-307.