پرش به محتوا

جریان‌های شاخص اهل بیت(ع) در عراق: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''جریان‌های شاخص شیعی در عراق'''
پس از سقوط رژیم بعث در سال ۲۰۰۳، جریان‌های شیعی در عراق به‌عنوان بازیگران اصلی در عرصه سیاسی، اجتماعی و مذهبی این کشور نقش مهمی ایفا کرده‌اند. این جریان‌ها شامل مراجع تقلید، احزاب سیاسی، گروه‌های مسلح و جریان‌های اجتماعی و فرهنگی هستند. در اینجا به برخی از مهمترین جریان‌های شاخص شیعی در دوره جدید اشاره می‌شود.


علی اکبر اسدی
==== مرجعیت دینی شیعه ====
مرجعیت دینی یکی از جریانها و بازیگران کلیدی [[عراق]] در دوره پس از صدام بوده که نقش های مهمی در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی- اجتماعی این کشور ایفا کرده است. مرجعیت نجف با محوریت آیت‌الله سیستانی در تحکیم و تثبیت روند سیاسی دموکراتیک عراق، مقابله با افراط‌گرایی و حفظ وحدت عراق، مقابله با تروریسم و خشونت، مقابله با فساد و ناکارآمدی حاکمیت و احزاب سیاسی و انجام اصلاحات، حفظ استقلال [[عراق]] در برابر نفوذ خارجی، تقویت فصای دینی عراق، راه‌اندازی موسسات خیریه برای کمک به نیازمندان، کمک به بهبود وضعیت اقتصادی و حمایت از برخی طرحهای اجتماعی و خدماتی و انجام برخی اقدامات فرهنگی نقش مهمی در این کشور داشته است.


پس از سقوط رژیم بعث در سال ۲۰۰۳، جریان‌های شیعی در عراق به‌عنوان بازیگران اصلی در عرصه سیاسی، اجتماعی و مذهبی این کشور نقش مهمی ایفا کرده‌اند. این جریان‌ها شامل مراجع تقلید، احزاب سیاسی، گروه‌های مسلح و جریان‌های اجتماعی و فرهنگی هستند. در اینجا به برخی از مهمترین جریان‌های شاخص شیعی در دوره جدید اشاره می‌شود.
==== احزاب و گروه‌های سیاسی شیعه ====
[https://dmelal.ir/%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82 عراق] پس از صدام شاهد نقش‌آفرینی احزاب و جریانهای سیاسی شیعی مختلفی بوده است. جریانهای سیاسی کلیدی شیعی با شرکت در انتخابات پارلمانی و مشارکت در حکومت، ضمن بر عهده گرفتن برخی مناصب سیاسی در پی ایفای برخی نقشهای اقتصادی و اجتماعی در جهت کسب پایگاه در میان مردم نیز بوده‌اند. با این حال اغلب این احزاب و جریانها به دلیل سطحی از فساد و ناکارآمدی مورد انتقاداتی نیز قرار گرفته‌اند. از اصلی‌ترین جریانهای سیاسی شیعه در دوره پس از صدام عبارتند از: حزب الدعوه الاسلامیه؛ مجلس اعلای اسلامی عراق؛ جریان حکمت ملی؛ جریان صدر و؛ سازمان بدر.


مرجعیت دینی شیعه : مرجعیت دینی یکی از جریانها و بازیگران کلیدی عراق در دوره پس از صدام بوده که نقشهای مهمی در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی- اجتماعی این کشور ایفا کرده است. مرجعیت نجف با محوریت آیت‌الله سیستانی در تحکیم و تثبیت روند سیاسی دموکراتیک عراق، مقابله با افراط‌گرایی و حفظ وحدت عراق، مقابله با تروریسم و خشونت، مقابله با فساد و ناکارآمدی حاکمیت و احزاب سیاسی و انجام اصلاحات، حفظ استقلال عراق در برابر نفوذ خارجی، تقویت فصای دینی عراق، راه‌اندازی موسسات خیریه برای کمک به نیازمندان، کمک به بهبود وضعیت اقتصادی و حمایت از برخی طرحهای اجتماعی و خدماتی و انجام برخی اقدامات فرهنگی نقش مهمی در این کشور داشته است.
==== گروه‌های مسلح شیعی ====
شیعیان عراق به رغم مشارکت در قدرت و فرماندهی نیروهای مسلح از سوی نخست‌وزیری، برخی گروههای مسلح خاص خود را نیز در اختیار دارند که در ابتدا شامل جریانهایی مانند سازمان بدر و جیش المهدی وابسته به صدری‌ها بوده است. اما در سالهای پس از 2014 و در راستای مقابله با داعش بر اساس فتوای جهاد کفایی مرجعیت شیعی، جریانهای مسلح جدیدی در میان [[مکتب اهل بیت و پیروان آن در عراق|شیعیان]] شکل گرفت که عمدتا در قالب حشدالشعبی سازماندهی شدند. از مهمترین گروههای مسلح و مقاومت شیعی عبارتند از: عصائب اهل الحق؛ کتائب حزب‌الله؛ سرایا السلام؛ سازمان بدر


احزاب و گروه‌های سیاسی شیعه: عراق پس از صدام شاهد نقش‌آفرینی احزاب و جریانهای سیاسی شیعی مختلفی بوده است. جریانهای سیاسی کلیدی شیعی با شرکت در انتخابات پارلمانی و مشارکت در حکومت، ضمن بر عهده گرفتن برخی مناصب سیاسی در پی ایفای برخی نقشهای اقتصادی و اجتماعی در جهت کسب پایگاه در میان مردم نیز بوده‌اند. با این حال اغلب این احزاب و جریانها به دلیل سطحی از فساد و ناکارآمدی مورد انتقاداتی نیز قرار گرفته‌اند. از اصلی‌ترین جریانهای سیاسی شیعه در دوره پس از صدام عبارتند از: حزب الدعوه الاسلامیه؛ مجلس اعلای اسلامی عراق؛ جریان حکمت ملی؛ جریان صدر و؛ سازمان بدر.
==== فرقه‌های انحرافی شیعی ====
[https://dmelal.ir/%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82 عراق] در طول چند دهه گذشته و به خصوص از دهه 1990 شاهد شکل‌گیری برخی فرقه‌های انحرافی شیعی بوده است که در دوره‌های مختلف ظهور نموده و از طرفدارانی نیز برخوردار شده‌اند. برخی از مهمترین این جریانها عبارتند از: جنبش سلوکیه با رهبری افرادی مانند حازم السعدی، عاید الصدری و عمار الصدری؛ جنبش المنتظرون؛ جنبش جندالمولی با رهبری منتظر الخفاجی و فرقد القزوینی؛ جنبش شیخ حیدر مُشَتَّت المُنشِداوی؛ جنبش فاضل عبدالحسین المرسومی: اصحاب القضیه؛ جریان الصرخی به‌زعامت محمود صرخی و؛  فرقه یمانی با رهبری احمدالحسن الیمانی<ref>اکبر بیرامی، '''''فرقه‌ی احمدالحسن، خطری ایدئولوژیک برای آینده تشیع، عراق و محور مقاومت'''''، 29 دسامبر 2024، قابل بازیابی از: [https://iraqstudy.com/religion+%B1-2 https://iraqstudy.com/religion %B1-2]</ref>.


گروه‌های مسلح شیعی: شیعیان عراق به رغم مشارکت در قدرت و فرماندهی نیروهای مسلح از سوی نخست‌وزیری، برخی گروههای مسلح خاص خود را نیز در اختیار دارند که در ابتدا شامل جریانهایی مانند سازمان بدر و جیش المهدی وابسته به صدری‌ها بوده است. اما در سالهای پس از 2014 و در راستای مقابله با داعش بر اساس فتوای جهاد کفایی مرجعیت شیعی، جریانهای مسلح جدیدی در میان شیعیان شکل گرفت که عمدتا در قالب حشدالشعبی سازماندهی شدند. از مهمترین گروههای مسلح و مقاومت شیعی عبارتند از: عصائب اهل الحق؛ کتائب حزب‌الله؛ سرایا السلام؛ سازمان بدر
== نیز نگاه کنید به ==
[[مکتب اهل بیت و پیروان آن در عراق]]؛ [[پیشینه پیروان اهل بیت در عراق]]؛ [[جمعیت پیروان اهل بیت و پراکندگی در عراق]]؛ [[رهبران و عالمان برجسته اهل بیت در عراق]]؛ [[نهادهای شیعی در عراق]]؛ [[مراسم و مناسک و اعیاد مذهبی اهل بیت(ع) عراق]]


فرقه‌های انحرافی شیعی: عراق در طول چند دهه گذشته و به خصوص از دهه 1990 شاهد شکل‌گیری برخی فرقه‌های انحرافی شیعی بوده است که در دوره‌های مختلف ظهور نموده و از طرفدارانی نیز برخوردار شده‌اند. برخی از مهمترین این جریانها عبارتند از: جنبش سلوکیه با رهبری افرادی مانند حازم السعدی، عاید الصدری و عمار الصدری؛ جنبش المنتظرون؛ جنبش جندالمولی با رهبری منتظر الخفاجی و فرقد القزوینی؛ جنبش شیخ حیدر مُشَتَّت المُنشِداوی؛ جنبش فاضل عبدالحسین المرسومی: اصحاب القضیه؛ جریان الصرخی به‌زعامت محمود صرخی و؛  فرقه یمانی با رهبری احمدالحسن الیمانی.[i]
== کتابشناسی ==
----[i] اکبر بیرامی، فرقه‌ی احمدالحسن، خطری ایدئولوژیک برای آینده تشیع، عراق و محور مقاومت، 29 دسامبر 2024، قابل دسترسی در:
<references />


<nowiki>https://iraqstudy.com/religion</nowiki> %B1-2/
== نویسنده مقاله ==
علی اکبر اسدی
[[رده:مکتب اهل بیت (علیهم السلام)]]
[[رده:جریان های شاخص پیرو اهل بیت(علیهم السلام)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۲۹

پس از سقوط رژیم بعث در سال ۲۰۰۳، جریان‌های شیعی در عراق به‌عنوان بازیگران اصلی در عرصه سیاسی، اجتماعی و مذهبی این کشور نقش مهمی ایفا کرده‌اند. این جریان‌ها شامل مراجع تقلید، احزاب سیاسی، گروه‌های مسلح و جریان‌های اجتماعی و فرهنگی هستند. در اینجا به برخی از مهمترین جریان‌های شاخص شیعی در دوره جدید اشاره می‌شود.

مرجعیت دینی شیعه

مرجعیت دینی یکی از جریانها و بازیگران کلیدی عراق در دوره پس از صدام بوده که نقش های مهمی در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی- اجتماعی این کشور ایفا کرده است. مرجعیت نجف با محوریت آیت‌الله سیستانی در تحکیم و تثبیت روند سیاسی دموکراتیک عراق، مقابله با افراط‌گرایی و حفظ وحدت عراق، مقابله با تروریسم و خشونت، مقابله با فساد و ناکارآمدی حاکمیت و احزاب سیاسی و انجام اصلاحات، حفظ استقلال عراق در برابر نفوذ خارجی، تقویت فصای دینی عراق، راه‌اندازی موسسات خیریه برای کمک به نیازمندان، کمک به بهبود وضعیت اقتصادی و حمایت از برخی طرحهای اجتماعی و خدماتی و انجام برخی اقدامات فرهنگی نقش مهمی در این کشور داشته است.

احزاب و گروه‌های سیاسی شیعه

عراق پس از صدام شاهد نقش‌آفرینی احزاب و جریانهای سیاسی شیعی مختلفی بوده است. جریانهای سیاسی کلیدی شیعی با شرکت در انتخابات پارلمانی و مشارکت در حکومت، ضمن بر عهده گرفتن برخی مناصب سیاسی در پی ایفای برخی نقشهای اقتصادی و اجتماعی در جهت کسب پایگاه در میان مردم نیز بوده‌اند. با این حال اغلب این احزاب و جریانها به دلیل سطحی از فساد و ناکارآمدی مورد انتقاداتی نیز قرار گرفته‌اند. از اصلی‌ترین جریانهای سیاسی شیعه در دوره پس از صدام عبارتند از: حزب الدعوه الاسلامیه؛ مجلس اعلای اسلامی عراق؛ جریان حکمت ملی؛ جریان صدر و؛ سازمان بدر.

گروه‌های مسلح شیعی

شیعیان عراق به رغم مشارکت در قدرت و فرماندهی نیروهای مسلح از سوی نخست‌وزیری، برخی گروههای مسلح خاص خود را نیز در اختیار دارند که در ابتدا شامل جریانهایی مانند سازمان بدر و جیش المهدی وابسته به صدری‌ها بوده است. اما در سالهای پس از 2014 و در راستای مقابله با داعش بر اساس فتوای جهاد کفایی مرجعیت شیعی، جریانهای مسلح جدیدی در میان شیعیان شکل گرفت که عمدتا در قالب حشدالشعبی سازماندهی شدند. از مهمترین گروههای مسلح و مقاومت شیعی عبارتند از: عصائب اهل الحق؛ کتائب حزب‌الله؛ سرایا السلام؛ سازمان بدر

فرقه‌های انحرافی شیعی

عراق در طول چند دهه گذشته و به خصوص از دهه 1990 شاهد شکل‌گیری برخی فرقه‌های انحرافی شیعی بوده است که در دوره‌های مختلف ظهور نموده و از طرفدارانی نیز برخوردار شده‌اند. برخی از مهمترین این جریانها عبارتند از: جنبش سلوکیه با رهبری افرادی مانند حازم السعدی، عاید الصدری و عمار الصدری؛ جنبش المنتظرون؛ جنبش جندالمولی با رهبری منتظر الخفاجی و فرقد القزوینی؛ جنبش شیخ حیدر مُشَتَّت المُنشِداوی؛ جنبش فاضل عبدالحسین المرسومی: اصحاب القضیه؛ جریان الصرخی به‌زعامت محمود صرخی و؛  فرقه یمانی با رهبری احمدالحسن الیمانی[۱].

نیز نگاه کنید به

مکتب اهل بیت و پیروان آن در عراق؛ پیشینه پیروان اهل بیت در عراق؛ جمعیت پیروان اهل بیت و پراکندگی در عراق؛ رهبران و عالمان برجسته اهل بیت در عراق؛ نهادهای شیعی در عراق؛ مراسم و مناسک و اعیاد مذهبی اهل بیت(ع) عراق

کتابشناسی

  1. اکبر بیرامی، فرقه‌ی احمدالحسن، خطری ایدئولوژیک برای آینده تشیع، عراق و محور مقاومت، 29 دسامبر 2024، قابل بازیابی از: https://iraqstudy.com/religion %B1-2

نویسنده مقاله

علی اکبر اسدی