ورزش در افغانستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* [[ورزش در سنگال]] | * [[ورزش در سنگال]] | ||
* [[ورزش در مصر]] | * [[ورزش در مصر]] | ||
* [[ورزش در لبنان]] | |||
* [[ورزش در کوبا]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۵
ورزشهایی که در دیگر کشورها رواج دارد، مانند فوتبال، والیبال، تکواندو، کشتی، زیبایی اندام و کریکت، در افغانستان نیز وجود دارد؛ ولی مهمترین ورزشها و سرگرمیهای مردم افغانستان عبارتاند از:کشتیگیری، اسبدوانی، نشانزنی، توپبازی، چوببازی، نیزهبازی، تیراندازی، بزکشی، ورزش پهلوانی، ورزش پهلوانی بهکشتی شباهت دارد و در سراسر افغانستان بهویژه شهرهای بزرگ رایج است. برخی از این بازیها و ورزشها در مناسبتهای ملی و مذهبی اجرا میشوند.
سرگرمیهای دیگری، مانند تیلهبازی، خروسجنگی یا جنگانداختن بین خروسها، سگجنگی یا راهانداختن جنگ و مبارزه بین سگها، قوچجنگی، شترجنگی، تخممرغبازی نیز وجود دارد. امکانات سرگرمکننده، مانند پارکها، سینما و مراکز تفریحی محدود بوده و مردم با کمبودهای شدید مواجهاند. این وضعیت در کابل، هرات و چند شهر دیگر بهتر است؛ ولی مردم در شهرهای کوچک و روستاها، هیچ وسیله سرگرمی یا مراکز تفریحی ندارند.
بزکشی
بزکشی مهمترین ورزش و سرگرمی و یک بازی سنتی گروهی است که بر پشت اسب انجام میشود. در قدیم، جنگجویان شمال افغانستان این بازی را ابداع کردند. هماکنون، بزکشی در آسیای مرکزی و در افغانستان در بین ازبکها، تاجیکها، هزارهها، قرقیزها و ترکمنها رواج دارد. بزکشی غیر از سه ماه تابستان، در سایر ماههای سال هم برگزار میشود. اسب بزکشی از گرانترین و قومیترین اسبهاست و از سرمایههای صاحبان آن محسوب میشود. اسب بزکشی فقط برای اجرای این مسابقه تربیت میشود و در بارکشی و سواری از آن استفاده نمیشود. میر میدان مسابقه بزکشی از ریشسفیدان و افرادی باتجربه است و قضاوت مسابقه را برعهده دارد. بز مخصوص بزکشی چند روز قبل از شروع مراسم ذبح میشود و در میان آبنمک گذاشته میشود تا پوست آن سفت شود و در کشاکش مسابقه زود پاره نشود.[۱]
نیز نگاه کنید به
- ورزش در چین
- ورزش در روسیه
- ورزش در کانادا
- ورزش در ژاپن
- ورزش در سنگال
- ورزش در مصر
- ورزش در لبنان
- ورزش در کوبا
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 298-299.