ورزش در مصر

از دانشنامه ملل
استادیوم بین­ المللی قاهره. برگرفته از سایت اداره کل ورزشگاه قاهره، قابل بازیابی از http://www.cairo-stadium.org.eg/NewsDetails.aspx?id=145

رشته‌های جدید ورزشی از سال­‌های اولیه قرن بیستم یکی پس از دیگری ایجاد و هوادارانی یافت. باشگاه ورزشی راه ­آهن اولین باشگاه ورزشی جدید بود که در سال 1903 افتتاح شد. دو سال بعد باشگاه الاهلی و سپس باشگاه المپیک اسکندریه و اندکی بعد باشگاه الزمالک تأسیس و فعالیت‌های ورزشی را آغاز کردند. امروز 635 باشگاه و مرکز ورزشی جوانان در مناطق مختلف مصر به فعالیت­ در رشته‌های مختلف ورزشی اهتمام دارند. فوتبال از رشته­‌های ورزشی پرطرفدار و جایگاه اول را در میان مردم مصر داراست و تیم ملی فوتبال مصر بیشترین حضور را در جام ملت‌های آفریقا داشته و تا سال 2010، هفت بار جام مزبور را در اختیار گرفته است. تیم ملی فوتبال مصر همچنین تاکنون سه بار به بازی‌­های جام جهانی فوتبال راه یافته است.

ورودی ورزشگاه برج العرب. برگرفته از سایت شهر آسمان خراش، قابل بازیابی ازhttps://www.skyscrapercity.com/threads/alexandria-new-borg-el-arab-new-city-25-000-acres-u-c.2282998/page-2

در میان باشگاه­‌های ورزشی مصر، الاهلی، الزمالک، الاسماعیلی، المصری (پورت سعید)، الاتحاد (اسکندریه)، از بیشترین محبوبیت مردمی برخوردارند. تیم فوتبال الاهلی بیش از دیگر تیم‌های فوتبال در بازی‌­های قهرمانی فوتبال آفریقا به برتری دست یافته است. این تیم تاکنون در 7 دوره، الزمالک در 5 دوره و تیم الاسماعیلی در یک دوره به برتری در این بازی‌­ها رسیده‌­اند. دو تیم الاهلی و الزمالک علاوه بر مصر در دیگر کشورهای عرب نیز هوادارانی دارند. پس از فوتبال، رشته­‌های والیبال، اسکواش و تنیس از ورزش­‌های پرطرفدار است. همچنین، کشتی فرنگی، کشتی آزاد، مشت­زنی و تکواندو از رشته‌­های ورزشی فعال در کشور مصر است.

ورزشگاه برج العرب. برگرفته از سایت پیمانکاران عربی، قابل بازیابی از https://www.arabcont.com/english/project-168

بزرگترین استادیوم ورزشی (فوتبال) استادیوم بین­ المللی قاهره است که در سال 1958 با ظرفیت 74000 نفر توسط جمال عبدالناصر، رئیس­ جمهور فقید مصر افتتاح شد. ورزشگاه برج العرب در اسکندریه نیز از ورزشگاه‌­های جدید مصر است که دارای وسعتی بسیار، پارکینگ با ظرفیت 10 هزار اتومبیل و 2 هزار اتوبوس و نیز باند بالگرد و 17 ورودی الکترونیک است.

از جمله چهره‌های فوتبال در تاریخ معاصر مصر می‌­توان از مختار التیتش، صالح سلیم، محمود الجوهری، محمود خطیب، طاهر ابوزید، حسام حسن و از چهره‌­های سال­‌های اخیر محمد ابوتریکة، محمد برکات (باشگاه الاهلی)، شحتة الاسکندرانی و بوبو (باشگاه الاتحاد اسکندریه) عبدالرحمن فوزی، محمد بدوی، جمال جودة، محمود عبدالحکیم و احمد الشناوی (باشگاه المصری) و نیز محمد حمص و احمد علی (باشگاه الاسماعیلی) نام برد.

مصر در بازی‌های جام مدیترانه، جام کشورهای عربی و بازی‌­های آفریقایی مشارکت دارد. در بازی­‌های جام مدیترانه سال 2009 که در ایتالیا برگزار شد، مصر با 11 تیم ورزشی در رشته­‌های مختلف از جمله: مشت­ زنی، وزنه ­برداری، قایقرانی، اسب سواری، تیراندازی، کشتی، جودو و کاراته حضور یافت و موفق شد. 25 مدال شامل: 11 طلا، 10 نقره و 13 برنز کسب کند و در جایگاه هفتم قرار گیرد. تیم ­های ورزشی این کشور همچنین تاکنون در هشت دوره از بازی­‌های جام کشورهای عربی مقام اول را کسب کرده است که آخرین آن، دوره هجدهم در سال 2011 در دوحه قطر برگزار شد. در بازی‌های این دوره ورزشکاران مصر توانستند 233 مدال شامل: 90 طلا، 76 نقره، و 67 برنز را از آن خود کنند که بیشترین مدال‌ها مربوط به رشته­های تیروکمان و شنا بود. بازی‌­های آفریقایی هر 4 سال یکبار برگزار می‌­گردد و ورزشکاران مصر در نهمین دوره از این بازی­‌ها که در سال 2007 در کشور الجزائر برگزار شد، موفق شدند با 197 مدال شامل: 74 طلا، 63 نقره و 60 برنز در جایگاه اول این بازی‌ها قرار گیرند. پیش از آن هم تیم­‌های ورزشی این کشور توانستند در دوره‌­های اول (1965)، دوم (1973)، چهارم (1987)، پنجم (1999) و هشتم (2003) رتبه اول را کسب کنند.[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

ورزش در چین؛ ورزش در ژاپن؛ ورزش در روسیه؛ ورزش در کانادا؛ ورزش در لبنان؛ ورزش در افغانستان؛ ورزش در سنگال؛ ورزش در کوبا؛ ورزش در آرژانتین؛ ورزش در فرانسه؛ ورزش در مالی؛ ورزش در سوریه؛ ورزش در ساحل عاج؛ ورزش در زیمبابوه؛ ورزش در اوکراین؛ ورزش در اردن؛ ورزش در اسپانیا؛ ورزش در اتیوپی؛ ورزش در سیرالئون؛ ورزش در قطر؛ ورزش در تونس؛ ورزش در بنگلادش؛ ورزش در گرجستان؛ ورزش در قزاقستان؛ ورزش در تایلند

کتابشناسی

  1. بازیابی شده در 2014 از https://www.sis-gov.eg.
  2. سابقی، علی محمد (1392).جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص141-143.