زنان سیاستمدار معاصر چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در طول [[تاریخ چین]]، علیرغم اینکه به‌صورت سنتی و فرهنگی جامعه‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می‌کردند که در مقام و موقعیت‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است: | |||
'''[[سونگ چینگلینگ]]''' | |||
''' | '''[[سونگ چینگلینگ]]''' (Soong Qing Ling)( 1893تا 1981)، سیاستمدار، فعال اجتماعی و یکی از رهبران مهم جمهوری خلق [[چین]] بود. وی در سال1913میلادی از دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا فارغ‌التحصیل و در سال 1915 با دکتر سون یات سِن(← [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]] )ازدواج کرد. او در سال1925، و پس از درگذشت سون یات سِن(← [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]] )، همچنان بر سیاست حفظ ارتباط با روسیه، [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و کمک به دهقانان و کارگران پایبند بود. در سالهای1927 و 1929، به عنوان رییس افتخاری اجلاس اتحادیه‌ی مبارزه با امپریالیسم بین‌المللی انتخاب و به یکی از رهبران عمده‌ی کمیته‌ی مبارزه با فاشیسم جهان تبدیل شد. | ||
وی در سال1931 به [[چین]] بازگشت و به امور رفاهی اجتماعی پرداخت و در مبارزه علیه ژاپن و نجات کشور [[چین]] فعالانه مشارکت کرد و دولت ملی حزب«کومین تانگ» را به خاطر تسلیم شدن در مقابل ژاپن مورد انتقاد قرار داد. در پایان سال1932، وی «اتحادیه‌ی تضمین حقوق دموکراتیک [[چین]]» را تشکیل و در سال 1933، به عنوان رییس شعبه‌ی اتحادیه‌ی ضد امپریالیسم و ضد جنگ خاور دور در [[چین]] انتخاب شد. خانم سونگ پس از آغاز جنگ مقاومت ضد ژاپنی در چین، در هنگ کنگ«اتحادیه‌ی دفاع از چین» را تشکیل و با جمع آوری کمک‌های دارویی و جنسی از مقابله‌ی مردم چین در برابر ژاپن حمایت کرد. پس از پیروزی چین در برابر ژاپن در سپتامبر سال 1945، وی مردم آمریکا را به مخالفت از حمایت دولت آمریکا از جنگ داخلی«چیانگ کایشِک» دعوت کرد. وی همچنین، با تأسیس«صندوق رفاه اجتماعی [[چین]]» به امور رفاهی زنان و کودکان پرداخت. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] وی به عنوان معاون دولت مرکزی انتخاب و بعدها به سمت معاون رییس جمهوری، نایب رییس کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق، رییس افتخاری فدارسیون زنان و رییس کمیته‌ی دفاع از کودکان خلق [[چین]] منصوب شد. در سال1950 میلادی، او در نخستین اجلاس کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین سخنرانی و به عنوان کمیسر کمیسیون صلح جهانی انتخاب شد. در سال 1951 میلادی جایزه‌ی«توسعه‌ی صلح جهان» را کسب و در سال 1952 میلادی، به عنوان رییس کمیته‌ی ارتباطات صلح در آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد. | |||
''' | === '''[[چای چانگ]]''' === | ||
'''[[چای چانگ]]''' (Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]] بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیش‌آهنگ و رهبر برجسته‌ی فعالیت زنان [[چین]]، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنه‌ی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگره‌ی [[فدراسیون سراسری زنان چین]] نایل شد. وی عضو هشتمین کمیته‌ی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] و همچنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]] بود. | |||
=== '''[[دنگ اینگ چائو]]''' === | |||
'''[[دنگ اینگ چائو]]'''(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌آهنگ فعالیت زنان [[چین]] بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن لای»(← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]])نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَنجین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن لای (← [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز [[چین]] نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی همچنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دبیر دوم کمیته‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، عضو اولین دوره‌ی کمیته‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] و ریاست ششمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین]] را بر عهده داشت. | |||
'''شی | === '''[[شی لیانگ]]''' === | ||
'''[[شی لیانگ]]'''(Xi Liang)(1900 تا 1985میلادی)، نایب رییس پنجمین و ششمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، نایب رییس پنجمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق [[چین در یک نگاه|چین]]، و نخستین وزیر دادگستری دولت مرکزی جمهوری خلق [[چین در یک نگاه|چین]] بود. وی یکی از پیش‌آهنگان و رهبران نهضت زنان چین، سیاستمدار و وکیلی برجسته بود که در سال1931میلادی، به وکالت رسیده بود. او در سال1936میلادی، به خاطر رهبری جنبش مبارزه با ژاپن و نجات ملی، توسط دولت ملی حزب«کومینتانگ» دستگیر شد. وی پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]]، به عنوان نخستین وزیر دادگستری و عضو کمیته‌ی سیاسی و حقوقی شورای دولتی منصوب شد. وی سپس، از نخستین تا ششمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، به نمایندگی برگزیده شد و عضویت دایمی دومین تا چهارمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]]، عضویت دایمی پنجمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]] و نایب رییس کمیته‌ی حقوقی قانونی کنگره‌ی خلق بود. در دومین اجلاس پنجمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق، به عنوان نایب رییس انتخاب شد. '''[[شی لیانگ]]'''، عضو دایمی اولین تا چهارمین و نایب رییس پنجمین دوره‌ی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق، عضو دفتر سیاسی نخستین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی اتحادیه‌ی دموکراتیک، نایب رییس نخستین تا سومین دوره و رییس چهارمین و پنجمین کمیته‌ی مرکزی حزب، و نایب رییس نخستین تا چهارمین دوره‌ی فدراسیون زنان [[چین]] نیز بوده است. | |||
=== '''[[وویی(ووای)]]''' === | |||
خانم '''[[وویی(ووای)]]''' (Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر [[چین]]، در رشته‌ی مهندسی تصفیه‌ی نفت از دانشکده‌ی نفت [[پکن]] فارغ التحصیل شده و کارشناس برجسته‌ی این رشته می‌باشد. وی در آوریل سال1962میلادی به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینه‌های نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر [[پکن]] منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیته‌ی مرکزی حزب و همچنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیته‌ی دایمی دفتر سیاسی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص338-343</ref> | |||
نیز نگاه کنید به [[آکادمیسین های زن برجسته چین]] | |||
== کتاب شناسی == | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۸
در طول تاریخ چین، علیرغم اینکه به‌صورت سنتی و فرهنگی جامعه‌ی زنان در مقایسه با مردان از اعتبار و جایگاه مناسبی برخوردار نبوده‌اند، ولی در هر عصری زنانی زندگی می‌کردند که در مقام و موقعیت‌‌های مختلف خدمات ارزنده‌ای برای پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی این کشور ارایه کرده‌اند. این رویه در دوران معاصر، به ویژه پس از روی کارآمدن حزب کمونیست، نیز ادامه یافته و با اعلام برابری حقوقی زن و مرد، زمینه برای ارتقای جایگاه زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی-اجتماعی فراهم آمد که مشخصات برخی از این زنان برجسته به شرح زیر است:
سونگ چینگلینگ (Soong Qing Ling)( 1893تا 1981)، سیاستمدار، فعال اجتماعی و یکی از رهبران مهم جمهوری خلق چین بود. وی در سال1913میلادی از دانشگاه ایالت جورجیای آمریکا فارغ‌التحصیل و در سال 1915 با دکتر سون یات سِن(← سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین )ازدواج کرد. او در سال1925، و پس از درگذشت سون یات سِن(← سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین )، همچنان بر سیاست حفظ ارتباط با روسیه، حزب کمونیست و کمک به دهقانان و کارگران پایبند بود. در سالهای1927 و 1929، به عنوان رییس افتخاری اجلاس اتحادیه‌ی مبارزه با امپریالیسم بین‌المللی انتخاب و به یکی از رهبران عمده‌ی کمیته‌ی مبارزه با فاشیسم جهان تبدیل شد.
وی در سال1931 به چین بازگشت و به امور رفاهی اجتماعی پرداخت و در مبارزه علیه ژاپن و نجات کشور چین فعالانه مشارکت کرد و دولت ملی حزب«کومین تانگ» را به خاطر تسلیم شدن در مقابل ژاپن مورد انتقاد قرار داد. در پایان سال1932، وی «اتحادیه‌ی تضمین حقوق دموکراتیک چین» را تشکیل و در سال 1933، به عنوان رییس شعبه‌ی اتحادیه‌ی ضد امپریالیسم و ضد جنگ خاور دور در چین انتخاب شد. خانم سونگ پس از آغاز جنگ مقاومت ضد ژاپنی در چین، در هنگ کنگ«اتحادیه‌ی دفاع از چین» را تشکیل و با جمع آوری کمک‌های دارویی و جنسی از مقابله‌ی مردم چین در برابر ژاپن حمایت کرد. پس از پیروزی چین در برابر ژاپن در سپتامبر سال 1945، وی مردم آمریکا را به مخالفت از حمایت دولت آمریکا از جنگ داخلی«چیانگ کایشِک» دعوت کرد. وی همچنین، با تأسیس«صندوق رفاه اجتماعی چین» به امور رفاهی زنان و کودکان پرداخت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین وی به عنوان معاون دولت مرکزی انتخاب و بعدها به سمت معاون رییس جمهوری، نایب رییس کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق، رییس افتخاری فدارسیون زنان و رییس کمیته‌ی دفاع از کودکان خلق چین منصوب شد. در سال1950 میلادی، او در نخستین اجلاس کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین سخنرانی و به عنوان کمیسر کمیسیون صلح جهانی انتخاب شد. در سال 1951 میلادی جایزه‌ی«توسعه‌ی صلح جهان» را کسب و در سال 1952 میلادی، به عنوان رییس کمیته‌ی ارتباطات صلح در آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.
چای چانگ
چای چانگ (Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیش‌آهنگ و رهبر برجسته‌ی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنه‌ی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگره‌ی فدراسیون سراسری زنان چین نایل شد. وی عضو هشتمین کمیته‌ی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی حزب کمونیست چین و همچنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.
دنگ اینگ چائو
دنگ اینگ چائو(Deng Yingchao)(1904 -1992میلادی)، انقلابی و سیاستمدار فعال پرولتاریا، و پیش‌آهنگ فعالیت زنان چین بود. وی در سال 1919میلادی، در جنبش ضد امپریالیستی و ضد فئودالی چهارم ماه مه شرکت کرد و باتفاق «چوئِن لای»(← چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین)نهضت میهن پرستی دانشجویان شهر«تیَنجین» را رهبری و در سال 1925میلادی، با چوئِن لای (← چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین) ازدواج کرد. وی نیز در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. دِنگ اینگ چائو، کمیسر کنفرانس بین المللی ضد تجاوز چین نیز بود. پس از تأسیس جمهوری خلق چین، وی به سمت‌های نایب رئیس و معاون دبیر گروه حزبی اولین، دومین، و سومین دوره‌ی فدراسیون زنان و رییس افتخاری چهارمین دوره‌ی این سازمان، نایب رییس کمیته‌ی خلقی دفاع از کودکان، رییس افتخاری انجمن دوستی با کشورهای خارجی منصوب شد. وی همچنین، ریاست هشتمین تا دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، عضویت دفتر سیاسی یازدهمین و دوازدهمین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی حزب کمونیست چین، دبیر دوم کمیته‌ی بازرسی انضباطی مرکزی، عضویت اولین تا سومین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رئیس چهارمین و پنجمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضو اولین دوره‌ی کمیته‌ی دائمی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و ریاست ششمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین را بر عهده داشت.
شی لیانگ
شی لیانگ(Xi Liang)(1900 تا 1985میلادی)، نایب رییس پنجمین و ششمین دوره‌ی کمیته‌ی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نایب رییس پنجمین دوره‌ی کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، و نخستین وزیر دادگستری دولت مرکزی جمهوری خلق چین بود. وی یکی از پیش‌آهنگان و رهبران نهضت زنان چین، سیاستمدار و وکیلی برجسته بود که در سال1931میلادی، به وکالت رسیده بود. او در سال1936میلادی، به خاطر رهبری جنبش مبارزه با ژاپن و نجات ملی، توسط دولت ملی حزب«کومینتانگ» دستگیر شد. وی پس از تأسیس جمهوری خلق چین، به عنوان نخستین وزیر دادگستری و عضو کمیته‌ی سیاسی و حقوقی شورای دولتی منصوب شد. وی سپس، از نخستین تا ششمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، به نمایندگی برگزیده شد و عضویت دایمی دومین تا چهارمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین، عضویت دایمی پنجمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق چین و نایب رییس کمیته‌ی حقوقی قانونی کنگره‌ی خلق بود. در دومین اجلاس پنجمین دوره‌ی مجلس ملی نمایندگان خلق، به عنوان نایب رییس انتخاب شد. شی لیانگ، عضو دایمی اولین تا چهارمین و نایب رییس پنجمین دوره‌ی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق، عضو دفتر سیاسی نخستین دوره‌ی کمیته‌ی مرکزی اتحادیه‌ی دموکراتیک، نایب رییس نخستین تا سومین دوره و رییس چهارمین و پنجمین کمیته‌ی مرکزی حزب، و نایب رییس نخستین تا چهارمین دوره‌ی فدراسیون زنان چین نیز بوده است.
وویی(ووای)
خانم وویی(ووای) (Wu Yi)(متولد سال1938میلادی)، معاون پیشین نخست وزیر چین، در رشته‌ی مهندسی تصفیه‌ی نفت از دانشکده‌ی نفت پکن فارغ التحصیل شده و کارشناس برجسته‌ی این رشته می‌باشد. وی در آوریل سال1962میلادی به حزب کمونیست پیوسته و تاسال1988در مشاغل مختلفی در زمینه‌های نفتی اشتغال داشته و در سال1988 به معاونت شهرداری شهر پکن منصوب شد. از سال1991 تا1993 پست معاونت وزیر اقتصاد و تجارت خارجی را بر عهده داشت و سپس به وزیر همین وزارتخانه گردید. از سال1998تا2003میلادی عضو شورای دولتی و سپس به معاونت نخست وزیری منصوب گردید. در سال2003 با حفظ سمت وزیر بهداشت شد. خانم ووای، عضو سیزدهمین، چهاردهمین، پانزده و شانزدهمین کمیته‌ی مرکزی حزب و همچنین عضو پانزدهمین و شانزدهمین کمیته‌ی دایمی دفتر سیاسی حزب کمونیست چین بود. نامبرده در دوران اقتدار و حضور در شورای دولتی به زن آهنین چین نیز مشهور بود.[۱]
نیز نگاه کنید به آکادمیسین های زن برجسته چین
کتاب شناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص338-343