نظام قضایی لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:قوه قضاییه لبنان.jpg|بندانگشتی|قوه قضاییه لبنان]]
[[پرونده:قوه قضاییه لبنان.jpg|بندانگشتی|قوه قضاییه لبنان]]قوه قضاییه در [[لبنان]] به استناد ماده 20 [[قانون اساسی لبنان|قانون اساسی]]، قوه‌ای مستقل است که از طریق دادگاه‌های مختلف تخصصی در چارچوبی که قانون تعیین می‌کند و ضمانت‌های لازم را برای قضات و متقاضیان فراهم می‌آورد، اعمال قدرت می‌کند. قضات توسط [[قوه مجریه لبنان|قوه مجریه]] و با موافقت دیوان عالی کشور تعیین می‌شوند. [[قوه مقننه لبنان|قوه مقننه]] علی‌رغم آن که می‌تواند جهت‌گیری‌های کلی قضایی و اختیارات قضات و یا سازوکارهای انتصاب و  یا عزل آنان را تعیین کند، بایستی به احکام دادگاه‌ها احترام بگذارد و حق تعدیل و یا انتقاد از آن‌ها را ندارد.
قوه قضاییه[i] در [[لبنان]] به استناد ماده 20 قانون اساسی، قوه‌ای مستقل است که از طریق دادگاه های مختلف تخصصی در چارچوبی که قانون تعیین می‌کند و ضمانت های لازم را برای قضات و متقاضیان فراهم می آورد، اعمال قدرت می کند. قضات توسط قوه مجریه و با موافقت دیوان عالی کشور تعیین می شوند. قوه مقننه علی رغم آن که می تواند جهت گیری های کلی قضایی و اختیارات قضات و یا سازوکارهای انتصاب و  یا عزل آنان را تعیین کند، بایستی به احکام دادگاه ها احترام بگذارد و حق تعدیل و یا انتقاد از آن ها را ندارد.


شورای عالی نیز با عضویت 8 نفر از قضات عالی رتبه  و 7 نفر از نمایندگان منتخب مجلس تشکیل می شود و مسئولیت آن محاکمه روسای سه قوه و اعضای هیئت دولت و ریاست آن با یکی از قضات عضو با بالاترین رتبه قضایی است.
شورای عالی نیز با عضویت 8 نفر از قضات عالی رتبه و 7 نفر از نمایندگان منتخب مجلس تشکیل می‌شود و مسئولیت آن محاکمه روسای سه قوه و اعضای هیئت دولت و ریاست آن با یکی از قضات عضو با بالاترین رتبه قضایی است.


طوائف مذهبی نیز برای رسیدگی به احوال شخصیه پیروان خود (ازدواج،طلاق،ارث)، دارای دادگاه های ویژه هستند: دادگاه های روحانی ویژه طوائف مسیحی، دادگاه های شرعی برای طوائف شیعه و سنی و دادگاه های مذهبی برای پیروان مذهب درزی.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1330). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 129_130.</ref>
[[ادیان در لبنان|طوائف مذهبی]] نیز برای رسیدگی به احوال شخصیه پیروان خود ([[ازدواج در لبنان|ازدواج]]،طلاق،ارث)، دارای دادگاه‌های ویژه هستند: دادگاه‌های روحانی ویژه [[طوائف مسيحی لبنان|طوائف مسیحی]]، دادگاه‌های شرعی برای طوائف [[تشیع در لبنان|شیعه]] و [[تسنن در لبنان|سنی]] و دادگاه‌های مذهبی برای پیروان [[مذهب درزی در لبنان|مذهب درزی]].<ref>برگرفته از [https://www.justice.goc.lb/ https://www.justice.goc.lb]</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 129_130.</ref>




==پاورقی==
[i] اطلاعات مربوط به قوه قضائیه، علاوه برمتن قانون اساسی، با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:
- وب سایت وزارت دادگستری لبنان به آدرس: [https://www.justice.goc.lb/ www.Justice.goc.Lb]


==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
خط ۱۸: خط ۱۳:
*[[نظام قضایی تونس]]
*[[نظام قضایی تونس]]
*[[نظام قضایی ژاپن]]
*[[نظام قضایی ژاپن]]
*[[نظام قضایی کانادا]]
*نظام قضایی کانادا
*[[نظام قضایی کوبا]]
*[[نظام قضایی کوبا]]
*[[قوه قضائیه مصر]]
*[[قوه قضائیه مصر]]

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۷

قوه قضاییه لبنان

قوه قضاییه در لبنان به استناد ماده 20 قانون اساسی، قوه‌ای مستقل است که از طریق دادگاه‌های مختلف تخصصی در چارچوبی که قانون تعیین می‌کند و ضمانت‌های لازم را برای قضات و متقاضیان فراهم می‌آورد، اعمال قدرت می‌کند. قضات توسط قوه مجریه و با موافقت دیوان عالی کشور تعیین می‌شوند. قوه مقننه علی‌رغم آن که می‌تواند جهت‌گیری‌های کلی قضایی و اختیارات قضات و یا سازوکارهای انتصاب و  یا عزل آنان را تعیین کند، بایستی به احکام دادگاه‌ها احترام بگذارد و حق تعدیل و یا انتقاد از آن‌ها را ندارد.

شورای عالی نیز با عضویت 8 نفر از قضات عالی رتبه و 7 نفر از نمایندگان منتخب مجلس تشکیل می‌شود و مسئولیت آن محاکمه روسای سه قوه و اعضای هیئت دولت و ریاست آن با یکی از قضات عضو با بالاترین رتبه قضایی است.

طوائف مذهبی نیز برای رسیدگی به احوال شخصیه پیروان خود (ازدواج،طلاق،ارث)، دارای دادگاه‌های ویژه هستند: دادگاه‌های روحانی ویژه طوائف مسیحی، دادگاه‌های شرعی برای طوائف شیعه و سنی و دادگاه‌های مذهبی برای پیروان مذهب درزی.[۱][۲]


نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://www.justice.goc.lb
  2. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 129_130.