زبان سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای [[سنگال]] است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که مهمترین آنها شامل زبان های زیر می شود:
زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای [[سنگال]] است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که مهم ترین آنها شامل زبان های زیر می شود:


1- زبان ولوف (wolof): هشتاد درصد مردم سنگال به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در سنگال بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم (ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛
1- زبان ولوف(wolof): هشتاد درصد مردم [[سنگال]] به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در [[سنگال]] بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم(ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛


2- سِرِر  (Sérère) زبان ملی است که همان ریشه های زبان ولوف را دارد و بیشتر در مناطق مرکز- غرب صحبت می شود؛
2- سِرِر(Sérère) زبان ملی است که همان ریشه های زبان ولوف را دارد و بیشتر در مناطق مرکز- غرب صحبت می شود؛


3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در سنگال در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛
3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در [[سنگال]] در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛


4- ماندیگ (Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در سنگال، گینه، [[مالی]] و گامبیا هم رایج است.  
4- ماندیگ(Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در [[سنگال]]، گینه، [[مالی]] و گامبیا هم رایج است.
 
5- پُل(Peul) : این زبان در حدود بیست کشور آفریقای غربی و مرکزی به عنوان زبان دوم صحبت می شود، در سنگال تیره ی پُل به این زبان صحبت می کنند. (Dumont, 1983:380)


5- پُل(Peul): این زبان در حدود بیست کشور آفریقای غربی و مرکزی به عنوان زبان دوم صحبت می شود، در [[سنگال]] تیره ی پُل به این زبان صحبت می کنند.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==



نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۹

زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای سنگال است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که مهم ترین آنها شامل زبان های زیر می شود:

1- زبان ولوف(wolof): هشتاد درصد مردم سنگال به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در سنگال بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم(ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛

2- سِرِر(Sérère) زبان ملی است که همان ریشه های زبان ولوف را دارد و بیشتر در مناطق مرکز- غرب صحبت می شود؛

3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در سنگال در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛

4- ماندیگ(Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در سنگال، گینه، مالی و گامبیا هم رایج است.

5- پُل(Peul): این زبان در حدود بیست کشور آفریقای غربی و مرکزی به عنوان زبان دوم صحبت می شود، در سنگال تیره ی پُل به این زبان صحبت می کنند.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)