زبان سنگال: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای [[سنگال]] است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که | زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای [[سنگال]] است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که مهم ترین آنها شامل زبان های زیر می شود: | ||
1- زبان ولوف (wolof): هشتاد درصد مردم سنگال به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در سنگال بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم (ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛ | 1- زبان ولوف(wolof): هشتاد درصد مردم [[سنگال]] به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در [[سنگال]] بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم(ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛ | ||
2- سِرِر | 2- سِرِر(Sérère) زبان ملی است که همان ریشه های زبان ولوف را دارد و بیشتر در مناطق مرکز- غرب صحبت می شود؛ | ||
3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در سنگال در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛ | 3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در [[سنگال]] در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛ | ||
4- ماندیگ (Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در | 4- ماندیگ(Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در [[سنگال]]، گینه، [[مالی]] و گامبیا هم رایج است. | ||
5- پُل(Peul): این زبان در حدود بیست کشور آفریقای غربی و مرکزی به عنوان زبان دوم صحبت می شود، در [[سنگال]] تیره ی پُل به این زبان صحبت می کنند.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۹
زبان فرانسه، زبان رسمی، اداری، آموزشی و رسانه ای سنگال است. با این وجود این کشور دارای حدود بیست زبان ملی و محلی دیگری هم است که مهم ترین آنها شامل زبان های زیر می شود:
1- زبان ولوف(wolof): هشتاد درصد مردم سنگال به زبان ولوف مخصوصاً در شهرها صحبت می کنند، زبان ولوف زبانی است که نه تنها در سنگال بلکه در گامبیا و موریتانی هم به عنوان زبان ملی محسوب می شود. این زبان به شاخه ی زبان های حوزه ی اقیانوس اطلس وصل می شود و زیر مجموعه ی خانواده ی زبان های نیجریا-کونگو است. ریشه ی اصلی این زبان به مردم(ماهیگیران و کشاورزان) دماغه ی سبز بر می گردد که اکثر آنها مسلمان هستند؛
2- سِرِر(Sérère) زبان ملی است که همان ریشه های زبان ولوف را دارد و بیشتر در مناطق مرکز- غرب صحبت می شود؛
3- دیولا(Diola): این زبان ملی نیجریایی-کنگویی است که در گامبیا نیز رایج است. در سنگال در استان کازامانس بیش از یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند؛
4- ماندیگ(Mandigue): خاستگاه این زبان ملی آفریقای غربی است و در سنگال، گینه، مالی و گامبیا هم رایج است.
5- پُل(Peul): این زبان در حدود بیست کشور آفریقای غربی و مرکزی به عنوان زبان دوم صحبت می شود، در سنگال تیره ی پُل به این زبان صحبت می کنند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)