یهودی ها در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''يهودیان'''
بر اساس منابع، برای نخستین بار در دوران استعمار یهودیانی از [[روسیه]] و لیتوانی که به عنوان "یهودیان اشکنازی" (Ashkenazi Jews) شناخته می‌شدند، وارد رودزیا شده در بخش‌های صنعت و تجارت به فعالیت پرداختند. در سال 1894 اولین گروه رسمی یهودی به نام "سیناگوگو" (synagogue) در [[بولاوایو|شهر بولاوایو]] ساکن شدند. دومین گروه در سال 1895 در سالیسبوری ([[حراره]]) و سومین گروه نیز در سال 1901 در منطقه " گوولو"(Gwelo) اسکان یافتند. تا سال 1900، حدود 400 تبعه یهودی در رودزیا زندگی می‌کردند. از دهه 1930 تا 1950 گروه‌های دیگری از یهودیان وارد سالیسبوری ([[حراره]] فعلی) شدند. در سال 1943، شورای صهیونیستی رودزیا تأسیس شد. بعد از جنگ جهانی دوم، مهاجرین یهودی از آفریقای جنوبی و انگلستان وارد رودزیا شده تا سال 1961، جمعیت این گروه به حدود 7 هزار نفر رسید. در نیمه نخست قرن بیستم، مهاجرین یهودی توانسته بودند که زندگی مشترک و مسالمت آمیزی با بومیان رودزیا داشته باشند. یهودیان ساکن رودزیا با در اختیار گرفتن دو مدرسه در [[حراره]] (شارون) و [[بولاوایو]] (کارمل) شاخه جوانان خود را برای فعالیت بیشتر به راه اندازی کردند. تا سال 1979 که مبارزات آزادی بخش به شدت ادامه داشت، مهاجرین یهودی و بسیاری از سفیدپوستان اروپایی، کشور را ترک کردند و پس از آن تا سال 1989، تنها 1200 یهودی از 7 هزار یهودی ساکن در [[زيمبابوه|زیمبابوه]]، باقی مانده و بقیه به اسرائیل و یا آفریقای جنوبی رفته بودند. تا اواخر دهه 1990، با شدت گرفتن بحران اقتصادی زیمبابوه، معدود یهودی مقیم [[زيمبابوه|زیمبابوه]] نیز کشور را ترک کردند و امروزه تنها 120 یهودی در [[حراره]] و [[بولاوایو]] زندگی می‌کنند.


یر اساس منابع،برای نخستين بار در دوران استعمار یهودیانی از [[روسیه]] و لیتوانی که به عنوان " يهوديان اشكنازی"<sup>[24]</sup> شناخته می شدند،وارد رودزيا شده در بخش های صنعت و تجارت به فعاليت پرداختند.در سال 1894 اولين گروه رسمي يهودی به نام "سيناگوگو"<sup>[25]</sup> در شهر بولاوايو ساکن شدند. دومين  گروه در سال 1895 در ساليسبوری( [[حراره]]) و سومين گروه نیز در سال 1901 در منطقه " گوولو"<sup>[26]</sup> اسکان یافتند.تا سال 1900، حدود 400 تبعه يهودي در رودزيا زندگی می كردند.از دهه 1930 تا 1950 گروه های ديگری از  يهودیان  وارد ساليسبوری (حراره فعلی) شدند.در سال 1943، شورای صهيونيستی رودزيا تأسيس شد.بعد از جنگ جهانی دوم،مهاجرين يهودی از آفريقای جنوبی وانگلستان وارد رودزيا شده تا سال 1961، جمعيت اين گروه به حدود 7 هزار نفر رسيد.در نيمه نخست قرن بيستم،مهاجرين يهودی توانسته بودند كه زندگی مشترك و مسالمت آمیزی  با بوميان رودزيا داشته باشند.يهودیان ساكن رودزيا با در اختيار گرفتن دو مدرسه در حراره(شارون) و بولاوايو(كارمل) شاخه جوانان خود را برای فعاليت بيشتر به راه اندازی کردند.تا سال 1979 كه مبارزات آزادي بخش به شدت ادامه داشت،مهاجرين يهودی و بسياری از سفيد پوستان اروپايی، كشور را ترك كردند و پس از آن تا سال 1989،تنها 1200 يهودی از 7 هزار يهودی ساكن در زيمبابوه،باقی مانده و بقیه به اسرائيل و يا آفريقای جنوبی رفته بودند.تا اواخر دهه 1990،با شدت گرفتن بحران اقتصادی زيمبابوه، معدود يهودی مقيم [[زيمبابوه]] نيز كشور را ترك كردند و امروزه تنها 120 يهودی در حراره و بولاوايو زندگی می كنند.
یهودیان و سفیدپوستان [[زيمبابوه|زیمبابوه]] همبستگی و اتحاد خوبی با هم داشته با افتتاح سفارت رژیم اشغالگر در [[حراره]] در ژانویه 1995، فعالیت اقتصادی آنان افزایش پیدا کرد<ref>طالبی بیدهندی، علی‌محمد(1375). وضعیت فرهنگی و اجتماعی [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%8A%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87 زیمبابوه]، رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در [https://wikimelal.ir/%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D8%B1%D9%87 حراره]. ص. 44.</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.165-166.</ref>.


یهودیان و سفید پوستان زیمبابوه همبستگی و اتحاد خوبی با هم داشته با افتتاح سفارت رژیم اشغالگر در حراره در ژانويه 1995، فعاليت اقتصادی آنان افزایش پیدا کرد.(طالبی بيدهندی ص 44)
== نیز نگاه کنید به ==
[[یهودی ها در تونس]]؛ [[یهودی ها در لبنان]]؛ [[یهودی ها در روسیه]]؛ [[یهودی ها در آرژانتین]]؛ [[یهودی ها در فرانسه]]؛ [[یهودی ها در تایلند]]؛ [[یهودی ها در اوکراین]]؛ [[یهودی ها در اسپانیا]]؛ [[یهودی ها در اردن]]؛ [[یهودی ها در اتیوپی]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۹

بر اساس منابع، برای نخستین بار در دوران استعمار یهودیانی از روسیه و لیتوانی که به عنوان "یهودیان اشکنازی" (Ashkenazi Jews) شناخته می‌شدند، وارد رودزیا شده در بخش‌های صنعت و تجارت به فعالیت پرداختند. در سال 1894 اولین گروه رسمی یهودی به نام "سیناگوگو" (synagogue) در شهر بولاوایو ساکن شدند. دومین گروه در سال 1895 در سالیسبوری (حراره) و سومین گروه نیز در سال 1901 در منطقه " گوولو"(Gwelo) اسکان یافتند. تا سال 1900، حدود 400 تبعه یهودی در رودزیا زندگی می‌کردند. از دهه 1930 تا 1950 گروه‌های دیگری از یهودیان وارد سالیسبوری (حراره فعلی) شدند. در سال 1943، شورای صهیونیستی رودزیا تأسیس شد. بعد از جنگ جهانی دوم، مهاجرین یهودی از آفریقای جنوبی و انگلستان وارد رودزیا شده تا سال 1961، جمعیت این گروه به حدود 7 هزار نفر رسید. در نیمه نخست قرن بیستم، مهاجرین یهودی توانسته بودند که زندگی مشترک و مسالمت آمیزی با بومیان رودزیا داشته باشند. یهودیان ساکن رودزیا با در اختیار گرفتن دو مدرسه در حراره (شارون) و بولاوایو (کارمل) شاخه جوانان خود را برای فعالیت بیشتر به راه اندازی کردند. تا سال 1979 که مبارزات آزادی بخش به شدت ادامه داشت، مهاجرین یهودی و بسیاری از سفیدپوستان اروپایی، کشور را ترک کردند و پس از آن تا سال 1989، تنها 1200 یهودی از 7 هزار یهودی ساکن در زیمبابوه، باقی مانده و بقیه به اسرائیل و یا آفریقای جنوبی رفته بودند. تا اواخر دهه 1990، با شدت گرفتن بحران اقتصادی زیمبابوه، معدود یهودی مقیم زیمبابوه نیز کشور را ترک کردند و امروزه تنها 120 یهودی در حراره و بولاوایو زندگی می‌کنند.

یهودیان و سفیدپوستان زیمبابوه همبستگی و اتحاد خوبی با هم داشته با افتتاح سفارت رژیم اشغالگر در حراره در ژانویه 1995، فعالیت اقتصادی آنان افزایش پیدا کرد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

یهودی ها در تونس؛ یهودی ها در لبنان؛ یهودی ها در روسیه؛ یهودی ها در آرژانتین؛ یهودی ها در فرانسه؛ یهودی ها در تایلند؛ یهودی ها در اوکراین؛ یهودی ها در اسپانیا؛ یهودی ها در اردن؛ یهودی ها در اتیوپی

کتابشناسی

  1. طالبی بیدهندی، علی‌محمد(1375). وضعیت فرهنگی و اجتماعی زیمبابوه، رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در حراره. ص. 44.
  2. ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.165-166.