كتابخانه های عمومی در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=== [[کتابخانه های روستایی زیمبابوه|کتابخانه‌های روستایی]] === | === [[کتابخانه های روستایی زیمبابوه|کتابخانه‌های روستایی]] === | ||
با این که 75 درصد مردم [[زيمبابوه|زیمبابوه]] در مناطق روستایی زندگی می‌کنند اما امکانات کتابخانه‌ای روستایی نسبت به مراکز شهری بسیار پایین است. به همین دلیل دولت [[زيمبابوه|زیمبابوه]] در سال 1990 تصمیم گرفت اجرای برنامه توسعه منابع و کتابخانه‌های روستایی در کشور را به طور جدی پیگیری نماید. برنامه توسعه کتابخانه در روستاها بر مدارس ابتدایی و تا حدودی مقطع متوسطه متمرکز بود. وزارت آموزش و برخی سازمان‌های مردم نهاد، این گونه کتابخانه‌ها را مورد حمایت قرار دادند. بعدها، مراکز و سازمان‌های مردم نهاد دیگری چون "شورای توسعه کتاب [[زيمبابوه|زیمبابوه]]" و "اتحادیه توسعه کتاب آفریقا" کمک‌های زیادی به پیشرفت فعالیت‌های کتابخانه‌های روستایی نمودند<ref>ایپکچی، محمدحسن ( | با این که 75 درصد مردم [[زيمبابوه|زیمبابوه]] در مناطق روستایی زندگی می‌کنند اما امکانات کتابخانه‌ای روستایی نسبت به مراکز شهری بسیار پایین است. به همین دلیل دولت [[زيمبابوه|زیمبابوه]] در سال 1990 تصمیم گرفت اجرای برنامه توسعه منابع و کتابخانه‌های روستایی در کشور را به طور جدی پیگیری نماید. برنامه توسعه کتابخانه در روستاها بر مدارس ابتدایی و تا حدودی مقطع متوسطه متمرکز بود. وزارت آموزش و برخی سازمان‌های مردم نهاد، این گونه کتابخانه‌ها را مورد حمایت قرار دادند. بعدها، مراکز و سازمان‌های مردم نهاد دیگری چون "شورای توسعه کتاب [[زيمبابوه|زیمبابوه]]" و "اتحادیه توسعه کتاب آفریقا" کمک‌های زیادی به پیشرفت فعالیت‌های کتابخانه‌های روستایی نمودند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 207-209.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۳
مهم‌ترین کتابخانه های کشور عبارتند از:
کتابخانه عمومی بولاوایو
این کتابخانه قدیمی‌ترین کتابخانه کشور است که در سال 1896 تأسیس و با اهدای یک صد جلد کتاب توسط "سیسیل جان رودز" فعالیت خود را شروع کرد. امکانات کتابخانه شامل صحافی، اینترنت، تجهیزات تصویر برداری از منابع، واحد سمعی و بصری (ویدئو) بوده افراد با پرداخت حق عضویت می‌توانند از کتابخانه استفاده کنند. این کتابخانه از سوی برخی کشورهای خارجی و رایزنی فرهنگی انگلیس حمایت مالی می‌شود و در شرایط سخت اقتصادی کشور هم چنان از کمک‌های شهرداری برخوردار بود.
کتابخانه عمومی گوئرو (1897)
کتابخانه عمومی ملکه ویکتوریا در موتاره (1902)
کتابخانه عمومی حراره با200 هزارجلد کتاب
کتابخانه‌های شهرداری
کتابخانه‌های وابسته به شهرداری‌ها همواره در تاریخ قبل و بعد از استقلال زیمبابوه با کمک دولت در مراکز شهری فعالیت داشتند.
در شهر حراره ده کتابخانه در مناطقی که در گذشته سیاه‌پوست نشین بودند، فعالیت دارند که مهم‌ترین آن‌ها "کتابخانه مرکزی هایفیلد" است و بیش از 28000 جلد کتاب دارد. سایر شعبات آن دارای حداقل 9000 جلد کتاب می‌باشند. کتابخانه‌های شهرداری حراره با دریافت حق عضویت سالانه بسیار ناچیز به علاقمندان خدمت رسانی می‌کنند. این کتابخانه‌ها از سوی مراکز بین المللی اهدای کتاب مورد حمایت فرهنگی و تجهیز منابع قرار می‌گیرند.
کتابخانه اصلی شهرداری بولاوایو کتابخانه "امزیلیکازی" (Mzilikazi) نام دارد و دارای 7 شعبه می‌باشد. مجموع منابع کتابخانه‌های هشت گانه فوق برابر 160 هزار جلد با 20 هزار عضو است. در گذشته تجهیز منابع کتابخانه با کمک‌های شهرداری "آبردین" (Aberdeen) اسکاتلند (به عنوان خواهر خوانده بولاوایو) انجام می‌شد.
کتابخانه‌های روستایی
با این که 75 درصد مردم زیمبابوه در مناطق روستایی زندگی می‌کنند اما امکانات کتابخانه‌ای روستایی نسبت به مراکز شهری بسیار پایین است. به همین دلیل دولت زیمبابوه در سال 1990 تصمیم گرفت اجرای برنامه توسعه منابع و کتابخانه‌های روستایی در کشور را به طور جدی پیگیری نماید. برنامه توسعه کتابخانه در روستاها بر مدارس ابتدایی و تا حدودی مقطع متوسطه متمرکز بود. وزارت آموزش و برخی سازمان‌های مردم نهاد، این گونه کتابخانه‌ها را مورد حمایت قرار دادند. بعدها، مراکز و سازمان‌های مردم نهاد دیگری چون "شورای توسعه کتاب زیمبابوه" و "اتحادیه توسعه کتاب آفریقا" کمک‌های زیادی به پیشرفت فعالیت‌های کتابخانه‌های روستایی نمودند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابخانه های عمومی ژاپن؛ کتابخانه های عمومی کانادا؛ کتابخانه های عمومی کوبا؛ كتابخانه های عمومی در لبنان؛ کتابخانه های عمومی مصر؛ کتابخانه های عمومی تونس؛ کتابخانه های عمومی در چین؛ کتابخانه های عمومی سنگال؛ کتابخانه های عمومی در فرانسه؛ کتابخانه های عمومی مالی؛ كتابخانه های عمومی در تایلند؛ کتابخانه های عمومی اسپانیا؛ کتابخانه های عمومی اردن؛ كتابخانه های عمومی در سیرالئون؛ كتابخانه های عمومی در قطر
کتابشناسی
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 207-209.