مدارس سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==== مدارس ==== | |||
پس از استقلال کشور ، شمار مدارس و میزان باسوادی مردم به طور قابل توجهی افزایش یافت. بر اساس گزارش وزارت آمار سریلانکا امروز حدود 9830 مدرسه عمومی نزدیک به 4030000 دانش آموز را در سر تا سر جزیره پوشش می دهند.<ref name=":0">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
= | ===== مدارس دولتی ===== | ||
بیشتر مدارس در سریلانکا دولتی و رایگان هستند. امروزه حدود 9829 مدرسه دولتی با جمعیت 3.8 میلیون نفر دانش آموز و 212441 معلم وجود دارد. با تاسیس سیستم شورای محلی در سال 1980 دولت مرکزی کنترل بیشتر مدارس را به دولت های محلی واگذار کرده است. اما مدارس قدیمی که از زمان استعمار وجود داشته اند توسط دولت مرکزی اداره می شوند، بنابراین سه نوع مدرسه دولتی در این کشور وجود دارد: مدارس ملی، مدارس منطقه ای و مدارس موبدان بودایی<ref name=":02">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
= | ===== مدارس ملی ===== | ||
مدارس ملی تحت نظارت مستقیم و زیر پوشش [[مالی]] وزارت آموزش است. بیشتر این مدارس در دوره استعمار سریلانکا احداث شده اند. این مدارس آموزشگاه های مشهور کشور یا مدارس تیزهوشان هستند و به دلیل سابقه تاریخ شان در مقایسه با سایر مدارس اماکانات بیشتری دارند. در سال های اخیر که بعضی از مدارس جدیدتر و کالج های مرکزی به مدارس ملی ارتقاء یافته اند؛ در نتیجه اکنون تعداد مدارس ملی در کشور به 323 مدرسه رسیده است.<ref name=":03">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
= | |||
مدارس ملی تحت نظارت مستقیم و زیر پوشش [[مالی]] وزارت آموزش است. بیشتر این مدارس در دوره استعمار سریلانکا احداث شده اند. این مدارس آموزشگاه های مشهور کشور یا مدارس تیزهوشان هستند و به دلیل سابقه تاریخ شان در مقایسه با سایر مدارس اماکانات بیشتری دارند. در سال های اخیر که بعضی از مدارس جدیدتر و کالج های مرکزی به مدارس ملی ارتقاء یافته اند؛ در نتیجه اکنون تعداد مدارس ملی در کشور به 323 مدرسه رسیده است. | |||
= | |||
===== مدارس منطقه ای ===== | |||
مدارس محلی یا منطقه ای بیشترین تعداد مدارس کشور را تشکیل می دهند. این مدارس تحت نظارت و پوشش مالی دولت های محلی قرار دارد و بیشتر آن ها از کمبود امکانات و کمبود تعداد معلم رنج می برند<ref name=":04">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
مدارس و کالج های موبدان برای آموزش روحانیان بودایی احداث شده اند. این مدارس در قدیم مراکز تحصیلات آموزش متوسطه و آموزش عالی بودایی بوده اند. امروزه 561 مدرسه موبدان تحت حمایت و پوشش مالی وزارت آموزش قرار دارند. روحانیان جوان در این مراکز آموزش لازم را فرا می گیرند. آنها همچنین می توانند وارد دانشگاه های دولتی شده و در رشته مطالعات دینی ادامه تحصیل دهند. | ===== مدارس موبدان بودایی ===== | ||
مدارس و کالج های موبدان برای آموزش روحانیان بودایی احداث شده اند. این مدارس در قدیم مراکز تحصیلات آموزش متوسطه و آموزش عالی بودایی بوده اند. امروزه 561 مدرسه موبدان تحت حمایت و پوشش مالی وزارت آموزش قرار دارند. روحانیان جوان در این مراکز آموزش لازم را فرا می گیرند. آنها همچنین می توانند وارد دانشگاه های دولتی شده و در رشته مطالعات دینی ادامه تحصیل دهند.<ref name=":05">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
===== مدارس غیر دولتی و خصوصی ===== | |||
مدارس خصوصی در کشور سریلانکا به سرعت در حال رشد هستند. در اثر پیدایش طبقه ای مرفه در دوره استعمار این مدارس برای فرزندان آنان احداث شدند. مدارس خصوصی برنامه آموزشی محلی را که توسط وزارت آموزش تعیین کرده را به یکی از زبان های محلی تامیل، سینهالی و انگلیسی دنبال می کند. بسیاری از مدارس خصوصی به امکانات جدیدتری نسبت به مدارس دولتی دسترسی دارند. امروزه حدود 66 مدرسه خصوصی در این کشور وجود دارد که 33 باب از این مدارس نیمه دولتی و 33 مدرسه مستقل و خصوصی هستند.<ref name=":06">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
مدارس | ===== مدارس بین المللی ===== | ||
مدارس بین المللی در کشور تنها محدود به اجتماعات غیر سریلانکایی نیست، هرکس که توان پرداخت هزینه های این مدارس را داشته باشد می تواند در این مدارس ثبت نام کند. این مدارس در اواخر دهه 1980 تاسیس شد و زیر نظر کمیته سرمایه گذاری است. از آنجا که تحت نظارت وزارت آموزش نیستند استانداردهای آموزشی آن ها یک دست و متحد نیست. این مدارس در اصل برای فرزندان اتباع خارجی ساکن کشورسریلانکا تاسیس شد و معمولا هزینه های بالایی را می پردازند و در نتیجه می توانند امکانات خوب و استانداردهای بالایی را فراهم آورده اند.<ref name=":07">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[آموزش متوسطه کانادا]]؛ [[آموزش متوسطه روسیه]]؛ [[مدارس افغانستان]]؛ [[آموزش متوسطه تونس]]؛ [[آموزش متوسطه ژاپن]]؛ [[آموزش متوسطه کوبا]]؛ [[آموزش متوسطه لبنان]]؛ [[آموزش های مقطع متوسطه مصر]]؛ [[آموزش مقطع دبیرستانی(سیکل دوم)درچین]]؛ [[آموزش متوسطه سنگال]]؛ [[آموزش متوسطه فرانسه]]؛ [[آموزش متوسطه زیمبابوه]]؛ [[آموزش متوسطه تایلند]]؛ [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا]]؛ [[آموزش متوسطه در اردن]]؛ [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی]]؛ [[آموزش دوره دوم متوسطه سیرالئون]]؛ [[آموزش متوسطه در مالی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۰
مدارس
پس از استقلال کشور ، شمار مدارس و میزان باسوادی مردم به طور قابل توجهی افزایش یافت. بر اساس گزارش وزارت آمار سریلانکا امروز حدود 9830 مدرسه عمومی نزدیک به 4030000 دانش آموز را در سر تا سر جزیره پوشش می دهند.[۱]
مدارس دولتی
بیشتر مدارس در سریلانکا دولتی و رایگان هستند. امروزه حدود 9829 مدرسه دولتی با جمعیت 3.8 میلیون نفر دانش آموز و 212441 معلم وجود دارد. با تاسیس سیستم شورای محلی در سال 1980 دولت مرکزی کنترل بیشتر مدارس را به دولت های محلی واگذار کرده است. اما مدارس قدیمی که از زمان استعمار وجود داشته اند توسط دولت مرکزی اداره می شوند، بنابراین سه نوع مدرسه دولتی در این کشور وجود دارد: مدارس ملی، مدارس منطقه ای و مدارس موبدان بودایی[۲]
مدارس ملی
مدارس ملی تحت نظارت مستقیم و زیر پوشش مالی وزارت آموزش است. بیشتر این مدارس در دوره استعمار سریلانکا احداث شده اند. این مدارس آموزشگاه های مشهور کشور یا مدارس تیزهوشان هستند و به دلیل سابقه تاریخ شان در مقایسه با سایر مدارس اماکانات بیشتری دارند. در سال های اخیر که بعضی از مدارس جدیدتر و کالج های مرکزی به مدارس ملی ارتقاء یافته اند؛ در نتیجه اکنون تعداد مدارس ملی در کشور به 323 مدرسه رسیده است.[۳]
مدارس منطقه ای
مدارس محلی یا منطقه ای بیشترین تعداد مدارس کشور را تشکیل می دهند. این مدارس تحت نظارت و پوشش مالی دولت های محلی قرار دارد و بیشتر آن ها از کمبود امکانات و کمبود تعداد معلم رنج می برند[۴]
مدارس موبدان بودایی
مدارس و کالج های موبدان برای آموزش روحانیان بودایی احداث شده اند. این مدارس در قدیم مراکز تحصیلات آموزش متوسطه و آموزش عالی بودایی بوده اند. امروزه 561 مدرسه موبدان تحت حمایت و پوشش مالی وزارت آموزش قرار دارند. روحانیان جوان در این مراکز آموزش لازم را فرا می گیرند. آنها همچنین می توانند وارد دانشگاه های دولتی شده و در رشته مطالعات دینی ادامه تحصیل دهند.[۵]
مدارس غیر دولتی و خصوصی
مدارس خصوصی در کشور سریلانکا به سرعت در حال رشد هستند. در اثر پیدایش طبقه ای مرفه در دوره استعمار این مدارس برای فرزندان آنان احداث شدند. مدارس خصوصی برنامه آموزشی محلی را که توسط وزارت آموزش تعیین کرده را به یکی از زبان های محلی تامیل، سینهالی و انگلیسی دنبال می کند. بسیاری از مدارس خصوصی به امکانات جدیدتری نسبت به مدارس دولتی دسترسی دارند. امروزه حدود 66 مدرسه خصوصی در این کشور وجود دارد که 33 باب از این مدارس نیمه دولتی و 33 مدرسه مستقل و خصوصی هستند.[۶]
مدارس بین المللی
مدارس بین المللی در کشور تنها محدود به اجتماعات غیر سریلانکایی نیست، هرکس که توان پرداخت هزینه های این مدارس را داشته باشد می تواند در این مدارس ثبت نام کند. این مدارس در اواخر دهه 1980 تاسیس شد و زیر نظر کمیته سرمایه گذاری است. از آنجا که تحت نظارت وزارت آموزش نیستند استانداردهای آموزشی آن ها یک دست و متحد نیست. این مدارس در اصل برای فرزندان اتباع خارجی ساکن کشورسریلانکا تاسیس شد و معمولا هزینه های بالایی را می پردازند و در نتیجه می توانند امکانات خوب و استانداردهای بالایی را فراهم آورده اند.[۷]
نیز نگاه کنید به
آموزش متوسطه کانادا؛ آموزش متوسطه روسیه؛ مدارس افغانستان؛ آموزش متوسطه تونس؛ آموزش متوسطه ژاپن؛ آموزش متوسطه کوبا؛ آموزش متوسطه لبنان؛ آموزش های مقطع متوسطه مصر؛ آموزش مقطع دبیرستانی(سیکل دوم)درچین؛ آموزش متوسطه سنگال؛ آموزش متوسطه فرانسه؛ آموزش متوسطه زیمبابوه؛ آموزش متوسطه تایلند؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا؛ آموزش متوسطه در اردن؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی؛ آموزش دوره دوم متوسطه سیرالئون؛ آموزش متوسطه در مالی
کتابشناسی
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)