روزنامه های اردن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اتحادیه روزنامهنگاران [[اردن]] در سال 1953 تاسیس شد و هدف آن اهتمام و توجه به امور مطبوعات و روزنامهنگاران بود. این اتحادیه قانونی برای مطبوعات صادر کرد. که در سال 1983 با قانون جدیدتری تعویض شد که قانون جدید اتحادیه روزنامهنگاران خوانده میشد<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 76</ref>. الحق یعلو اولین روزنامهای است که توسط محمد الانسی متولد 1980 [[لبنان]] و عبداللطیف شاکر متولد 1898 با پشتیبانی [[ملک عبدالله اول]] در [[اردن]] به چاپ رسید. این روزنامه با دست نوشته میشد و سپس تکثیر و منتشر میشد این روزنامه را یکبار درهفته منتشر میکردند و حاوی اخبار سیاسی عرب و امور و اخبار جنگ و تحرکات و فعالیتهای پادشاه بود<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 83</ref>. | |||
الشرق العربی نیز اولین روزنامهای است که در شرق اردن منتشر شد. اولین شماره آن در 28 ایار 1923 یعنی سه روز پس از استقلال [[اردن]] انتشار یافت. این روزنامه هفتهای یکبار و گاهی دو هفته یکبار منتشر میشد و علاوه بر چاپ اخبار و آگهیها و قوانین، به چاپ مقالات سیاسی و ادبی و علمی و قصائد نیز میپرداخت. مدیر مسئول آن محمد شریقی اهل دمشق بود که پس از سقوط حکومت فیصل به [[اردن]] آمد<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 84</ref>. در این دهه چهار روزنامه دیگر نیز در کنار روزنامه شرق انتشار مییافت<ref>منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 11</ref>. در دهه بعد سه روزنامه به نامهای المیثاق و الوفاء و الجزیرة نیز منتشر شد<ref>منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 12</ref>. روزنامههای به چاپ رسیده در دهه چهل عبارتند از: الجهاد، العهد، النسر، الحق، الحریــة، الجامعــة الاسلامیــة، النهضــة، الدفاع و شباب العرب بودند<ref>منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 13</ref>. سال 1927 تاریخ حقیقی تولد روزنامههای خصوصی در اردن است؛ در این تاریخ 4 روزنامه خصوصی منتشر شدند: جزیرة العرب توسط حسام الدین خطیب، الشریعــة توسط کمال عباس و محمود کرمی، صدی العرب توسط صالح صمادی و الاردن توسط خلیل نصر. سه روزنامه اول بیش از یک سال عمر نکردند، اما روزنامه چهارم یعنی الاردن تنها روزنامهای است که چاپ آن تا سال 1982 ادامه داشت که با دستور وزارت رسانهها چاپ آن به دلیل بینظمی متوقف شد. تمامی این روزنامهها هفتهای یکبار منتشر میشدند<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 89</ref>. | |||
در اواخر دهه سی دو روزنامه منتشر شدند که از همهی روزنامههای [[اردن]] (به جز روزنامه الاردن) دوام بیشتری داشتند: الوفاء توسط صبحی زید کیلانی و الجزیره توسط تیسیر ظبیان. اولین شماره الوفاء در 21 نیسان 1938 در امان منتشر شد که تا پایان سال 1947 ادامه داشت. در سال 1946 سردبیری آن را صلاح طوقان عهدهدار بود. این روزنامه سه شنبهها چاپ میشد و به موضوعات ادبی و سیاسی میپرداخت<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 99</ref>. | |||
اولین شماره الجزیره در تاریخ 1939/10/27 در امان منتشر شد. این روزنامه به جز شنبهها که روز تعطیلی آخر هفته بود هر روز در 4 صفحه انتشار مییافت. در ماه دوم، به مدت چند روز متوقف شد و سپس دوباره شروع به کار نمود و این بار بهدلیل افزایش قیمت کاغذ سه روز در هفته چاپ میشد که تا سال 1954 ادامه یافت گرچه محتوای آن روزنامهای سیاسی و ادبی محسوب میشد، ولی قصه، شعر و مناظرات ادبی بین نویسندگان اردنی را نیز دربرمیگرفت<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 101</ref>. این روزنامه در نهایت در سال 1941 به دلیل یک مقاله سیاسی به نوشته ریاست آن توقیف شد و تا سال 1945 منتشر نشد؛ رئیس این روزنامه در مقاله خود از انقلاب رشید عالی الکیلانی در عراق حمایت کرد و معتقد بود که باید حکومت واحدی در عراق و [[سوریه]] و [[لبنان]] و [[اردن]] به ریاست ملک عبدالله تشکیل شود. به دنبال این مقاله ، وی توسط استعماگران انگلیسی که در [[اردن]] حکومت میکردند دستگیر شد و به زندان افتاد. این روزنامه از سال 1945 دوباره شروع به کار کرد<ref>الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 102</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[روزنامه در ژاپن]]؛ [[روزنامه های زیمبابوه]]؛ [[روزنامه ها در قطر]] | |||
== کتابشناسی == | |||
[[رده:مطبوعات]] | [[رده:مطبوعات]] |
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۵
اتحادیه روزنامهنگاران اردن در سال 1953 تاسیس شد و هدف آن اهتمام و توجه به امور مطبوعات و روزنامهنگاران بود. این اتحادیه قانونی برای مطبوعات صادر کرد. که در سال 1983 با قانون جدیدتری تعویض شد که قانون جدید اتحادیه روزنامهنگاران خوانده میشد[۱]. الحق یعلو اولین روزنامهای است که توسط محمد الانسی متولد 1980 لبنان و عبداللطیف شاکر متولد 1898 با پشتیبانی ملک عبدالله اول در اردن به چاپ رسید. این روزنامه با دست نوشته میشد و سپس تکثیر و منتشر میشد این روزنامه را یکبار درهفته منتشر میکردند و حاوی اخبار سیاسی عرب و امور و اخبار جنگ و تحرکات و فعالیتهای پادشاه بود[۲].
الشرق العربی نیز اولین روزنامهای است که در شرق اردن منتشر شد. اولین شماره آن در 28 ایار 1923 یعنی سه روز پس از استقلال اردن انتشار یافت. این روزنامه هفتهای یکبار و گاهی دو هفته یکبار منتشر میشد و علاوه بر چاپ اخبار و آگهیها و قوانین، به چاپ مقالات سیاسی و ادبی و علمی و قصائد نیز میپرداخت. مدیر مسئول آن محمد شریقی اهل دمشق بود که پس از سقوط حکومت فیصل به اردن آمد[۳]. در این دهه چهار روزنامه دیگر نیز در کنار روزنامه شرق انتشار مییافت[۴]. در دهه بعد سه روزنامه به نامهای المیثاق و الوفاء و الجزیرة نیز منتشر شد[۵]. روزنامههای به چاپ رسیده در دهه چهل عبارتند از: الجهاد، العهد، النسر، الحق، الحریــة، الجامعــة الاسلامیــة، النهضــة، الدفاع و شباب العرب بودند[۶]. سال 1927 تاریخ حقیقی تولد روزنامههای خصوصی در اردن است؛ در این تاریخ 4 روزنامه خصوصی منتشر شدند: جزیرة العرب توسط حسام الدین خطیب، الشریعــة توسط کمال عباس و محمود کرمی، صدی العرب توسط صالح صمادی و الاردن توسط خلیل نصر. سه روزنامه اول بیش از یک سال عمر نکردند، اما روزنامه چهارم یعنی الاردن تنها روزنامهای است که چاپ آن تا سال 1982 ادامه داشت که با دستور وزارت رسانهها چاپ آن به دلیل بینظمی متوقف شد. تمامی این روزنامهها هفتهای یکبار منتشر میشدند[۷].
در اواخر دهه سی دو روزنامه منتشر شدند که از همهی روزنامههای اردن (به جز روزنامه الاردن) دوام بیشتری داشتند: الوفاء توسط صبحی زید کیلانی و الجزیره توسط تیسیر ظبیان. اولین شماره الوفاء در 21 نیسان 1938 در امان منتشر شد که تا پایان سال 1947 ادامه داشت. در سال 1946 سردبیری آن را صلاح طوقان عهدهدار بود. این روزنامه سه شنبهها چاپ میشد و به موضوعات ادبی و سیاسی میپرداخت[۸].
اولین شماره الجزیره در تاریخ 1939/10/27 در امان منتشر شد. این روزنامه به جز شنبهها که روز تعطیلی آخر هفته بود هر روز در 4 صفحه انتشار مییافت. در ماه دوم، به مدت چند روز متوقف شد و سپس دوباره شروع به کار نمود و این بار بهدلیل افزایش قیمت کاغذ سه روز در هفته چاپ میشد که تا سال 1954 ادامه یافت گرچه محتوای آن روزنامهای سیاسی و ادبی محسوب میشد، ولی قصه، شعر و مناظرات ادبی بین نویسندگان اردنی را نیز دربرمیگرفت[۹]. این روزنامه در نهایت در سال 1941 به دلیل یک مقاله سیاسی به نوشته ریاست آن توقیف شد و تا سال 1945 منتشر نشد؛ رئیس این روزنامه در مقاله خود از انقلاب رشید عالی الکیلانی در عراق حمایت کرد و معتقد بود که باید حکومت واحدی در عراق و سوریه و لبنان و اردن به ریاست ملک عبدالله تشکیل شود. به دنبال این مقاله ، وی توسط استعماگران انگلیسی که در اردن حکومت میکردند دستگیر شد و به زندان افتاد. این روزنامه از سال 1945 دوباره شروع به کار کرد[۱۰].
نیز نگاه کنید به
روزنامه در ژاپن؛ روزنامه های زیمبابوه؛ روزنامه ها در قطر
کتابشناسی
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 76
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 83
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 84
- ↑ منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 11
- ↑ منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 12
- ↑ منصور فاروق(1992)، النشر و المطابع و المکتبات، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 13
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 89
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 99
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 101
- ↑ الموسی عصام سلیمان(1998)، تطور الصحافــة الاردنیــة، منشورات اللجنــة العلیا لکتابــة تاریخ الأردن، ص. 102