کوهستان ووای: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ووای.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان ووای]]. قابل بازیابی از https://govt.chinadaily.com.cn/regional/fujian]] | [[پرونده:ووای.jpg|بندانگشتی|[[کوهستان ووای]]. قابل بازیابی از https://govt.chinadaily.com.cn/regional/fujian]] | ||
کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب [[چین]]، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، [[سایت های باستانی در چین|سایتهای باستانشناسی]]، [[آیین بومی کنفوسیوس|تاریخ کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]] و [[آیین بودا|بوداییش]] و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته | کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب [[چین]]، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، [[سایت های باستانی در چین|سایتهای باستانشناسی]]، [[آیین بومی کنفوسیوس|تاریخ کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]] و [[آیین بودا|بوداییش]] و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته میشود. | ||
این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم | این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم میشود: | ||
منطقهی غربی با تنوع زیستی؛ | منطقهی غربی با تنوع زیستی؛ | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
ترکیب تپهها، رودها، درختان بلند بامبو، قلههای سرخ صخرهای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آبهای زلال جویبارها، همچنین، [[آیین بودا|معابد بودایی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]]، و [[معبد، اقامتگاه و جنگل سنگی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]] و اقامتگاه راهبان و راهبهها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کنندهای را به وجود آوردهاند. | ترکیب تپهها، رودها، درختان بلند بامبو، قلههای سرخ صخرهای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آبهای زلال جویبارها، همچنین، [[آیین بودا|معابد بودایی]]، [[آیین بومی تائو|تائویی]]، و [[معبد، اقامتگاه و جنگل سنگی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]] و اقامتگاه راهبان و راهبهها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کنندهای را به وجود آوردهاند. | ||
این منطقه به عنوان یکی از پایگاههای اصلی گسترش [[آیین بومی تائو|آیینهای تائویی]] و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابههای [[معبد آسمانی|معبد تائویی]] در آن دیده | این منطقه به عنوان یکی از پایگاههای اصلی گسترش [[آیین بومی تائو|آیینهای تائویی]] و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابههای [[معبد آسمانی|معبد تائویی]] در آن دیده میشود. این منطقه مرکز آموزش [[آموزه های کنفوسیوس|آموزههای کنفوسیوسی]] در جنوب [[چین]] نیز بوده و آثار زیادی از [[آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین|آیینهای محلی و بومی]] هم در آن دیده میشود. | ||
این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] به ثبت رسید | این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] به ثبت رسید. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[کوهستان های چین]]؛ [[کوهستان چینگ چنگ]]؛ [[کوهستان ووتی]]؛ [[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]] | [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[کوهستان های چین]]؛ [[کوهستان چینگ چنگ]]؛ [[کوهستان ووتی]]؛ [[کوهستان تاریخی دنگ فنگ]] | ||
== | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]] | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۰
کوهستان ووای(Mount Wuyi. Fujian Province)در جنوب چین، بزرگترین میراث جهانی موجود در این کشور است که به خاطر ویژگیهای زیست محیطی، سایتهای باستانشناسی، تاریخ کنفوسیوسی، تائویی و بوداییش و همچنین زیباییهای بسیارش شناخته میشود.
این کوهستان به طول500کیلومتر و در مساحتی به وسعت 2هزار کیلومتر به چهار بخش تقسیم میشود:
منطقهی غربی با تنوع زیستی؛
منطقهی مرکزی زیست محیطی و مارپیچ رودخانهای؛
مناطق فرهنگی و طبیعی شرقی؛
و خرابههای پایتخت قوم مینیووِ(Minyue)در روستای چِنگ چون(Chengchun).
ترکیب تپهها، رودها، درختان بلند بامبو، قلههای سرخ صخرهای و درختان سرسبز زیر آسمان آبی و آبهای زلال جویبارها، همچنین، معابد بودایی، تائویی، و کنفوسیوسی و اقامتگاه راهبان و راهبهها، مناظر زیبا، بدیع و جذاب خیره کنندهای را به وجود آوردهاند.
این منطقه به عنوان یکی از پایگاههای اصلی گسترش آیینهای تائویی و ذِن در طول2000سال گذشته مشهور بوده و 278معبد و خرابههای معبد تائویی در آن دیده میشود. این منطقه مرکز آموزش آموزههای کنفوسیوسی در جنوب چین نیز بوده و آثار زیادی از آیینهای محلی و بومی هم در آن دیده میشود.
این کوهستان فرهنگی تاریخی در سال1999میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ کوهستان های چین؛ کوهستان چینگ چنگ؛ کوهستان ووتی؛ کوهستان تاریخی دنگ فنگ
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی