اجرای اصلاحات فرهنگی در چین

به همین جهت­، جنبش اصلاحاتی در جامعه شکل گرفت که متأسفانه خیلی دوام نیاورد. این جنبش که در سال 1898میلادی توسط کانگ یووِی (Kang Youwei) رهبری ­شده و مورد حمایت امپراتور گوانگ شی بود، اصلاح طلبان قصد داشتند اصلاحات سیاسی سبک سرمایه ­داری را به مورد اجرا گذاشته؛ از غرب پیروی کرده؛ فرهنگ و علم را گسترش داده؛ سیستم سیاسی و آموزشی را اصلاح کرده، و کشاورزی و صنعت و بازرگانی را توسعه دهند.

این جنبش پیش از سقوط، تنها 103روز دوام آورد. از این زمان تا انقلاب سال 1911میلادی و در حوالی جنبش چهارم ماه می سال 1919میلادی، تعدادی از متفکران پیشنهاد کردند که مطالعه­ ی فرهنگ سنتی باید به روش اصولی، علمی و دمکراتیک پیش برده شود. در این جو متلاطم فکری، برخی از منتقدان اخلاقیات فئودالی معتقد بودند که آیین کنفوسیوس که زیربنای مفاهیم فرهنگ سنتی است، باید کنار گذاشته شده و از فرهنگ چین حذف شود. دیگران خواهان حفظ جوهر فرهنگ سنتی همانگونه که بوده است، بودند. آن­ها بر این باور بودند که فرهنگ چینی با پذیرش جوهره و ناخالصی خود به هیچ ­وجه به آسانی مغلوب فرهنگ خارجی نخواهد شد. ولی صاحب نظرانی که در این کشاکش فکری و دوران نوگرایی موفق بودند، که همگی از نزدیک فرهنگ سنتی را به صورت جامع مورد مطالعه قرار داده و با آن آشنایی کامل داشتند. آنان هیچ­کدام موضع نیهیلیستی یا واپسگرایی نسبت به فرهنگ سنتی نداشتند. در خلال جنبش چهارم ماه می بود که صاحب نظران متعادل و پیشرو، دو پرچم دمکراسی و علم و فرهنگ سنتی را با هم بر افراشتند.

رشد ایده ­ها و فرهنگ نو و شکل گیری روش­ های تازه­ ی مطالعاتی، در مطالعه­ ی فرهنگ سنتی آغاز شد. تعداد زیادی از متفکران موضع تردید آمیزی نسبت به گذشته­ ی ادبیات چین باستان و تخمین ­های زده شده در مورد قدمت تمدن باستانی چین اتخاذ کرده و برخی از اظهارات قطعی غیر قابل سئوال سابق بر این را انکار کردند.

با به کار گیری تئوری ­های زبان شناسی و ادبی غرب در زبان و ادبیات و هنر کلاسیک چین، در زمینه ­های علم زبان شناسی و ادبیات هم پیشرفت ­هایی حاصل شد. تعداد فزاینده­ای لغات جدید، شامل کلمات به عاریه گرفته شده از غرب پدید آمده و ساختار زبان چینی را عوض کردند. کتاب گرامر ما به قلم ما جیانجونگ (Ma Jianzhong)(1900-1845میلادی)نخستین کتابی بود که اصول گرامری خارجی را در زبان چینی به کار گرفته و اساس اولیه­ ی مطالعه ­ی گرامری چین را بنیان گذاشت. برنامه ­های اصلاح زبان چینی و سیستم فونتیک برای تلفظ کاراکتر­های چینی(پین یین (Pinyin))هم مطرح شد. اغلب صاحب نظران موافق اصلاح کاراکتر­های چینی بر اساس پین یین بودند، در نتیجه مشکل ضروری اصلاحات را حل کردند.

نیز نگاه کنید به

• زبان و ادبیات چینی
•  اجرای انقلاب فرهنگی در چین
•  مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین