اجرای اصلاحات فرهنگی در چین
به همین جهت، جنبش اصلاحاتی در جامعه شکل گرفت که متأسفانه خیلی دوام نیاورد. این جنبش که در سال 1898میلادی توسط کانگ یووِی (Kang Youwei) رهبری شده و مورد حمایت امپراتور گوانگ شی بود، اصلاح طلبان قصد داشتند اصلاحات سیاسی سبک سرمایه داری را به مورد اجرا گذاشته؛ از غرب پیروی کرده؛ فرهنگ و علم را گسترش داده؛ سیستم سیاسی و آموزشی را اصلاح کرده، و کشاورزی و صنعت و بازرگانی را توسعه دهند.
این جنبش پیش از سقوط، تنها 103روز دوام آورد. از این زمان تا انقلاب سال 1911میلادی و در حوالی جنبش چهارم ماه می سال 1919میلادی، تعدادی از متفکران پیشنهاد کردند که مطالعه ی فرهنگ سنتی باید به روش اصولی، علمی و دمکراتیک پیش برده شود. در این جو متلاطم فکری، برخی از منتقدان اخلاقیات فئودالی معتقد بودند که آیین کنفوسیوس که زیربنای مفاهیم فرهنگ سنتی است، باید کنار گذاشته شده و از فرهنگ چین حذف شود. دیگران خواهان حفظ جوهر فرهنگ سنتی همانگونه که بوده است، بودند. آنها بر این باور بودند که فرهنگ چینی با پذیرش جوهره و ناخالصی خود به هیچ وجه به آسانی مغلوب فرهنگ خارجی نخواهد شد. ولی صاحب نظرانی که در این کشاکش فکری و دوران نوگرایی موفق بودند، که همگی از نزدیک فرهنگ سنتی را به صورت جامع مورد مطالعه قرار داده و با آن آشنایی کامل داشتند. آنان هیچکدام موضع نیهیلیستی یا واپسگرایی نسبت به فرهنگ سنتی نداشتند. در خلال جنبش چهارم ماه می بود که صاحب نظران متعادل و پیشرو، دو پرچم دمکراسی و علم و فرهنگ سنتی را با هم بر افراشتند.
رشد ایده ها و فرهنگ نو و شکل گیری روش های تازه ی مطالعاتی، در مطالعه ی فرهنگ سنتی آغاز شد. تعداد زیادی از متفکران موضع تردید آمیزی نسبت به گذشته ی ادبیات چین باستان و تخمین های زده شده در مورد قدمت تمدن باستانی چین اتخاذ کرده و برخی از اظهارات قطعی غیر قابل سئوال سابق بر این را انکار کردند.
با به کار گیری تئوری های زبان شناسی و ادبی غرب در زبان و ادبیات و هنر کلاسیک چین، در زمینه های علم زبان شناسی و ادبیات هم پیشرفت هایی حاصل شد. تعداد فزایندهای لغات جدید، شامل کلمات به عاریه گرفته شده از غرب پدید آمده و ساختار زبان چینی را عوض کردند. کتاب گرامر ما به قلم ما جیانجونگ (Ma Jianzhong)(1900-1845میلادی)نخستین کتابی بود که اصول گرامری خارجی را در زبان چینی به کار گرفته و اساس اولیه ی مطالعه ی گرامری چین را بنیان گذاشت. برنامه های اصلاح زبان چینی و سیستم فونتیک برای تلفظ کاراکترهای چینی(پین یین (Pinyin))هم مطرح شد. اغلب صاحب نظران موافق اصلاح کاراکترهای چینی بر اساس پین یین بودند، در نتیجه مشکل ضروری اصلاحات را حل کردند.[۱]
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات چینی؛ اجرای انقلاب فرهنگی در چین؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد اول ص1106