ایدئولوژی چیانگ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «مقدمه چیانگ به عنوان فردی ملی گرا و پیرو آیین کنفوسیوس(← آیین بومی کنفوسیوس)، مخالف هنجارشکنی های جنبش چهارم ماه مه بود. وی انگیزه های ناسیونالیستی داشت. او نسبت به برخی از اندیشه های غربی حس بیگانه داشت و معتقد بود که معرفی گسترده ی ای...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
=== ایدئولوژی ملی گرایی === | === ایدئولوژی ملی گرایی === | ||
او و سون یات سِن از روشنفکران این جنبش انتقاد می کردند که آنان اخلاق جوانان چینی را فاسد می کنند. علیرغم تبلیغات کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) که چیانگ را طرفدار سرمایه داری معرفی می کردند، او دشمن سرمایه داران [[شانگهای]] بود و اغلب به آنها حمله و اموالشان را مصادره می کرد. وی در عین دشمنی با سرمایه داران، به مبارزه با کمونیستها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) نیز ادامه می داد. وی تشکیلات کارگری و دهقانی طرفدار کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) را از بین برد و در عینحال، اهداف ضد سرمایه داری سون یات سِن را تعقیب می کرد. اگرچه سرمایه داران [[شانگهای]] در سال1927 از ترس روی کارآمدن کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) از چیانگ طرفداری کردند، ولی این حمایت ها در سال1928، پس از تهدید شدن از سوی چیانگ، متوقف شد. وی در طول حکومتش از هرگونه قدرت گرفتن و حضور كمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) در قدرت جلوگیری کرد. | او و سون یات سِن از روشنفکران این جنبش انتقاد می کردند که آنان اخلاق جوانان چینی را فاسد می کنند. علیرغم تبلیغات کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) که چیانگ را طرفدار سرمایه داری معرفی می کردند، او دشمن سرمایه داران [[شانگهای]] بود و اغلب به آنها حمله و اموالشان را مصادره می کرد. وی در عین دشمنی با سرمایه داران، به مبارزه با کمونیستها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) نیز ادامه می داد. | ||
=== ایدئولوژی ضد سرمایه داری === | |||
وی تشکیلات کارگری و دهقانی طرفدار کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) را از بین برد و در عینحال، اهداف ضد سرمایه داری سون یات سِن را تعقیب می کرد. اگرچه سرمایه داران [[شانگهای]] در سال1927 از ترس روی کارآمدن کمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) از چیانگ طرفداری کردند، ولی این حمایت ها در سال1928، پس از تهدید شدن از سوی چیانگ، متوقف شد. وی در طول حکومتش از هرگونه قدرت گرفتن و حضور كمونیست ها(← [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]) در قدرت جلوگیری کرد. | |||
نیز نگاه کنید به [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]؛ [[دوران ثبات و استقرار دولت چیانگ]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۳
مقدمه
چیانگ به عنوان فردی ملی گرا و پیرو آیین کنفوسیوس(← آیین بومی کنفوسیوس)، مخالف هنجارشکنی های جنبش چهارم ماه مه بود. وی انگیزه های ناسیونالیستی داشت. او نسبت به برخی از اندیشه های غربی حس بیگانه داشت و معتقد بود که معرفی گسترده ی ایده ها و ادبیات غربی که توسط طرفداران جنبش چهارم ماه مه صورت می گیرد، به نفع ملت چین نیست.
ایدئولوژی ملی گرایی
او و سون یات سِن از روشنفکران این جنبش انتقاد می کردند که آنان اخلاق جوانان چینی را فاسد می کنند. علیرغم تبلیغات کمونیست ها(← حزب کمونیست) که چیانگ را طرفدار سرمایه داری معرفی می کردند، او دشمن سرمایه داران شانگهای بود و اغلب به آنها حمله و اموالشان را مصادره می کرد. وی در عین دشمنی با سرمایه داران، به مبارزه با کمونیستها(← حزب کمونیست) نیز ادامه می داد.
ایدئولوژی ضد سرمایه داری
وی تشکیلات کارگری و دهقانی طرفدار کمونیست ها(← حزب کمونیست) را از بین برد و در عینحال، اهداف ضد سرمایه داری سون یات سِن را تعقیب می کرد. اگرچه سرمایه داران شانگهای در سال1927 از ترس روی کارآمدن کمونیست ها(← حزب کمونیست) از چیانگ طرفداری کردند، ولی این حمایت ها در سال1928، پس از تهدید شدن از سوی چیانگ، متوقف شد. وی در طول حکومتش از هرگونه قدرت گرفتن و حضور كمونیست ها(← حزب کمونیست) در قدرت جلوگیری کرد.
نیز نگاه کنید به مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ؛ دوران ثبات و استقرار دولت چیانگ