ایدئولوژی چیانگ
چیانگ به عنوان فردی ملی گرا و پیرو آیین کنفوسیوس، مخالف هنجارشکنی های جنبش چهارم ماه مه بود. وی انگیزه های ناسیونالیستی داشت. او نسبت به برخی از اندیشه های غربی حس بیگانه داشت و معتقد بود که معرفی گسترده‌ی ایده ها و ادبیات غربی که توسط طرفداران جنبش چهارم ماه مه صورت می گیرد، به نفع ملت چین نیست.
ایدئولوژی ملی گرایی
او و سون یات سِن از روشنفکران این جنبش انتقاد می کردند که آنان اخلاق جوانان چینی را فاسد می‌کنند. علیرغم تبلیغات کمونیست ها که چیانگ را طرفدار سرمایه داری معرفی می کردند، او دشمن سرمایه داران شانگهای بود و اغلب به آنها حمله و اموالشان را مصادره می کرد. وی در عین دشمنی با سرمایه داران، به مبارزه با کمونیست ها نیز ادامه می داد.
ایدئولوژی ضد سرمایه داری
وی تشکیلات کارگری و دهقانی طرفدار کمونیست ها را از بین برد و در عین حال، اهداف ضد سرمایه داری سون یات سِن را تعقیب می کرد. اگرچه سرمایه داران شانگهای در سال1927 از ترس روی کارآمدن کمونیست ها از چیانگ طرفداری کردند، ولی این حمایت ها در سال1928، پس از تهدید شدن از سوی چیانگ، متوقف شد. وی در طول حکومتش از هرگونه قدرت گرفتن و حضور كمونیست ها در قدرت جلوگیری کرد[۱].
نیز نگاه کنید به
مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ؛ دوران ثبات و استقرار دولت چیانگ
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.188-189.