میزان پوشش شبکه های تلویزیونی در چین

یک هزار کانال تلویزیونی در چین

طبق آمار سال2010، 62/97 درصد جمعیت چین تحت پوشش تلویزیونی قرار دارند. 78/96 در­صد جمعیت روستایی از تلویزیون برخوردارند. 72/188میلیون خانواده كه 40/46 در صد كل جمعیت را تشكیل می دهند از رادیو و تلویزیون كابلی برخوردارند. كل برنامه ­های تلویزیونی تولید شده در سال2010، 274290000 ساعت بود. برنامه­ ها به 34زبان تولید می شوند.

تعداد كانال­ های بین المللی 43 تاست كه 31720000 ساعت برنامه پخش می ­كنند. درآمد رادیو و تلویزیون در این سال به 23017800 میلیون یوان رسید. 750900 نفر در رادیو و تلویزیون مشغول به كارند. تعداد ایستگاه­ های رله و انتقال امواج كوتاه و متوسط 822 واحد اعلام شده است.

شبکه های ماهواره ای در چین

در اوایل دهه­ ی1990، كانال­ های ماهواره ­ای تلویزیون برای پخش بین المللی وارد عرصه­ ی رسانه ­ای شدند. در سال 1992، شبکه ­ی چهار سی­سی­تی­وی، به عنوان نخستین كانال تلویزیونی بین المللی چین به زبان چینی و برای چینی های سراسر دنیا شروع به پخش برنامه كرد. در سال2000، کانال 9شبکه ­ی سی­سی­تی­وی بین المللی، به زبان انگلیسی بیست و چهار ساعته فعال شد. در حال­ حاضر، کانال­ های عربی، روسی، فرانسوی، و پرتغالی این شبکه نیز به پخش برنامه می ­پردازند. در حال حاضر، کانال بین الملل سی­سی­تی­وی، 98 درصد كره ­ی زمین را پوشش می ­دهد و در خارج از چین 45 میلیون نفر آبونمان آن شده اند. مخاطبان این كانال­ ها هم از تنها چینی­ های مقیم خارج تغییر یافته­ است. اگر چه بینندگان چینی­ مقیم خارج مهم هستند، ولی اكنون تمركز بر روی جامعه­ ی آمریكا، اروپا و كشورهای همسایه قرار گرفته است. سكوی تلویزیونی دیوار بزرگ (The Great Wall TV Platform) كه در سال 2004 تأسیس شده است از نمونه تلاش ­های متمركز و هماهنگ چین برای گسترش و تعمیق نفوذ رسانه ­های چینی در بازار رسانه ­ای جهان است. این سكو تا كنون خدمات ماهواره­ ای را مستقیما به منازل آمریكا، اروپا، كانادا، آسیا، آفریقا، و آمریكای لاتین وصل كرده است. در مجموع هم اینک 37شبکه­ ی ماهواره­ ای از پکن و سایر استان­ های چین به زبان ماندارین و 8شبکه ­ی ماهواره ­ای به غیر زبان ماندارین، مانند کره­ ای، قزاقی، اویغوری، تبتی و... و 3شبکه­ ی ماهواره ­ای انیمیشن و کارتونی و 11شبکه­ ی ماهواره ­ای پولی از چین برنامه پخش می ­کنند.

شبکه های کابلی و دیجیتالی در چین

در سال1991میلادی، نخستین شبکه­ ی کابلی در چین شکل گرفت و از سال1992 رسما در چین شروع به كار كرد. در سال1996 تلویزیون مركزی چین 3 ماهواره و 4 ایستگاه انتقال از شركت پان امریكن اجاره كرد و از آن پس برنامه ­های خود را در سرتاسر جهان پخش کرد.

هم اینک تعداد شبکه ­های کابلی در این کشور از مرز 20هزار شبکه گذشته که مهم­ترین آن­ها شبکه­ ی تلویزیون کابلی شانگهای است که بیش از 2میلیون مشترک داشته و بزرگ­ترین شبکه ­ی کابلی جهان از نظر تعداد مشترکان به ­شمار می ­رود. این شبکه دارای 12 کانال است که تمامی زمینه ­های خبری، سیاسی، اقتصادی، آموزشی، ورزشی، موسیقی، خدمات عمومی، تفریحی و... را پوشش می­ دهد.

براساس آمار، در پایان سال2008، بیش از44/5 میلیون مشترک تلویزیون کابلی دیجیتالی در چین وجود دارد. طبق برنامه ­ها و سیاست­ گذاری­ های صورت گرفته توسط دولت چین، تا سال 2010 اغلب شهرها و مناطق چین تحت پوشش تلویزیون دیجیتالی قرار گرفته و تا سال 2015 و فراگیر شدن تلویزیون دیجیتالی، پخش برنامه به ­صورت آنالوگ متوقف خواهد شد و چین از تولید کننده­ ی تلویزیون­ های معمولی به یکی از تولید کنندگان تلویزیون ­های دیجیتالی تبدیل خواهد شد.

نیز نگاه کنید به رسانه های چین؛ تلویزیون در چین؛ رادیو در چین