جامعه افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[جامعه مالی]]؛ [[جامعه آرژانتین]]؛ [[جامعه سوریه]]؛ [[جامعه سودان]]؛ [[جامعه زیمبابوه]]؛ [[جامعه اسپانیا]]؛ [[جامعه اردن]]؛ [[جامعه سیرالئون]]؛ [[جامعه قطر]]؛ [[جامعه | [[جامعه مالی]]؛ [[جامعه آرژانتین]]؛ [[جامعه سوریه]]؛ [[جامعه سودان]]؛ [[جامعه زیمبابوه]]؛ [[جامعه اسپانیا]]؛ [[جامعه اردن]]؛ [[جامعه سیرالئون]]؛ [[جامعه قطر]]؛ [[جامعه کانادا]]؛ [[جامعه مصر]]؛ [[نوع جامعه چین]]؛ [[جامعه ساحل عاج]]؛ [[جامعه قزاقستان]]؛ [[جامعه تاجیکستان]]؛ [[جامعه بنگلادش]]؛ [[جامعه روسیه]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:جامعه و نظام اجتماعی]] | [[رده:جامعه و نظام اجتماعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۸
در افغانستان پدرسالاری تقریبا در بین همه اقوام رایج است و پدر از اختیارات کامل برخوردار است، جامعه افغانستان، جامعه‌ای پدرسالار، پدرتبار و پدربوم توصیف شده و در کنار خود با نمودهایی از نظام مادرسالار نیز آمیخته است.
ساختار اجتماعی افغانستان، مردسالار است، مرد (در مقایسه با زن) از قدرت زیادی در خانواده و جامعه برخوردار است و این قدرت به پول و ثروت مرد یا موقعیت اجتماعی او ارتباطی ندارد و اگر فرد ساده و فقیر هم باشد باز بر خانواده حاکمیت و فرمانروایی کامل دارد، سالخوردگان و ریش‌سفیدان هم جایگاه ویژه‌ای در خانواده و جامعه دارند و از احترام بالایی برخوردارند و تا پایان عمر درکنار فرزندان و نوه‌ها زندگی می‌کنند، مردم حرف‌شنوی فوق‌العاده‌ای از آنان دارند و مسائل و مشاجرات خانوادگی به دست سالخوردگان و ریش‌سفیدان حل‌وفصل می‌شود.
خانواده
در افغانستان خانواده دارای بنیانی بسیار قوی است. افراد خانواده، حتی بعد از ازدواج (پسران) با یکدیگر زندگی می‌کنند و به‌ندرت از هم جدا می‌شوند. افراد خانواده روابط نزدیکی با یکدیگر داشته و در همه حالات از همدیگر حمایت می‌کنند.
عشق به وطن و آزادی
مردم افغانستان در درجه اول به سرزمین قومی و در درجه بعدی به کشور خود علاقه ویژه‌ای دارند و هیچ جای دنیا را مانند آن نمی‌دانند. عشق به آزادی نیز از ویژگی‌های بارز مردم افغانستان است و در زندگی و رفتار آنان مشاهده می‌شود و تحت هیچ شرایطی حاضر به ازدست‌دادن آن و پذیرش زور نیستند.
مردمانی پرطاقت
افغانستان سرزمینی است کوهستانی، صعب‌العبور و خشن؛ مردمانی هم که در این محیط جغرافیایی زندگی می‌کنند بسیار پرطاقت، مقاوم و سخت‌کوش‌اند و در برابر شرایط نامساعد، ایستادگی کرده در آن زندگی می‌کنند.
خشونت‌گرایی
چند دهه جنگ و استبداد، خشونت‌گرایی و روحیه جنگی را بر کشور حاکم کرده است. علاوه‌براین، حاکمیت‌های انحصاری و استبدادی گذشته، نظام‌های اقتدارگرایانه قومی و سیاسی و نظام‌های مستبد و تحمیلی نیز سبب‌ساز روحیه جنگی، انتقام‌جویی و بروز خشونت در جامعه بوده و اجازه نداده‌اند جامعه روی امن و آرامش را ببیند.
مهمان‌نوازی
آداب‌ورسوم مردم افغانستان برگرفته از فرهنگ و ارزش‌های اسلامی است. با نظر به احترام ویژه فرهنگ اسلامی به مهمان، مردم افغانستان عموما مهمان‌نوازند و در حد توان و امکانات موجود خود، نهایت پذیرایی را از مهمان به عمل می‌آورند. مردم افغانستان به خارجیان، در صورت مهمان‌بودن احترام زیادی می‌گذارند؛ ولی وقتی مهمان به دشمن تبدیل شود با خشونت هرچه تمام‌تر با آن رفتار می‌کنند.
میهمانی‌ها در گذشته ساده بود؛ ولی در سال‌های اخیر، از حالت سنتی و ساده خارج شده، جنبه رقابت و چشم‌وهم‌چشمی به خود گرفته و در نتیجه برگزاری مهمانی را برای میزبان خیلی مشکل و پرهزینه ساخته است[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه مالی؛ جامعه آرژانتین؛ جامعه سوریه؛ جامعه سودان؛ جامعه زیمبابوه؛ جامعه اسپانیا؛ جامعه اردن؛ جامعه سیرالئون؛ جامعه قطر؛ جامعه کانادا؛ جامعه مصر؛ نوع جامعه چین؛ جامعه ساحل عاج؛ جامعه قزاقستان؛ جامعه تاجیکستان؛ جامعه بنگلادش؛ جامعه روسیه
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 288-294.