لطیفه در اردن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مجموعهای از کلمههایی که کنار هم قرار میگیرند و داستانی کوتاه (با جزئیات کم) خلق میکنند که از چاشنی طنز بهره برده است. نقطهی اشتراک لطیفهها، عادت شکنی و نوعی آشنایی زدایی است که موجب خندیدن مخاطب میشود. لطیفه در همه کشورها وجود دارد. برخی حتی در حالت عصبانیت و ناراحتی خود نیز نکاتی را میگویند که باعث خنده بقیه میشود. در کشورهای عربی نیز کتابهایی وجود دارد که سرشار از لطیفه است. شخصیت «جُحا» در نزد عربها یک شخصیت طنز آلود است که برای بیان لطیفه از آن استفاده میکنند. جامعه [[اردن]] نیز برطبق شرایط خود شخصیتهای طنزآلودی را ابداع کرده است. در اردن دربارهی دو شهر «الصریح» و «الخلیل» و اهالی آنجا لطیفههای فراوانی ساخته میشود. به تازگی شهرهای «السلط» و «الطفیله» نیز به آنها اضافه شده است<ref>الدكتور العمدهانی(1996)، الأدب الشعبی فی الأردن، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 91-88 | مجموعهای از کلمههایی که کنار هم قرار میگیرند و داستانی کوتاه (با جزئیات کم) خلق میکنند که از چاشنی طنز بهره برده است. نقطهی اشتراک لطیفهها، عادت شکنی و نوعی آشنایی زدایی است که موجب خندیدن مخاطب میشود. لطیفه در همه کشورها وجود دارد. برخی حتی در حالت عصبانیت و ناراحتی خود نیز نکاتی را میگویند که باعث خنده بقیه میشود. در کشورهای عربی نیز کتابهایی وجود دارد که سرشار از لطیفه است. شخصیت «جُحا» در نزد عربها یک شخصیت طنز آلود است که برای بیان لطیفه از آن استفاده میکنند. [[جامعه اردن|جامعه]] [[اردن]] نیز برطبق شرایط خود شخصیتهای طنزآلودی را ابداع کرده است. در اردن دربارهی دو شهر «الصریح» و «الخلیل» و اهالی آنجا لطیفههای فراوانی ساخته میشود. به تازگی شهرهای «السلط» و «الطفیله» نیز به آنها اضافه شده است<ref>الدكتور العمدهانی(1996)، الأدب الشعبی فی الأردن، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 91-88</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[فرهنگ عمومی اردن]]؛ [[اساطیر، افسانه ها و قصه های عامیانه در اردن]] | [[فرهنگ عمومی اردن]]؛ [[اساطیر، افسانه ها و قصه های عامیانه در اردن]]؛[[اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در روسیه]]؛ [[اساطیر و افسانههای کانادایی]]؛ [[باورهای عامیانه در مصر]]؛ [[اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در تونس]]؛ [[اسطوره ها و افسانه های چینی]]؛ [[باورهای عامیانه مردم ژاپن]]؛ [[افسانه های ژاپنی]]؛ [[اساطیر ژاپن]]؛ [[اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه سنگال]]؛ [[اساطیر و افسانهها در مالی]]؛ [[افسانهها و قصه های عامیانه در ساحل عاج]]؛ [[اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در زیمبابوه]]؛ [[اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه در تایلند]]؛ [[اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه در اسپانیا]]؛ [[اساطیر و افسانهها در اتیوپی]]؛ [[اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در سیرالئون]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%86 اردن]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار) | |||
== '''نویسنده مقاله''' == | |||
غلامرضا لایقی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۵۵
مجموعهای از کلمههایی که کنار هم قرار میگیرند و داستانی کوتاه (با جزئیات کم) خلق میکنند که از چاشنی طنز بهره برده است. نقطهی اشتراک لطیفهها، عادت شکنی و نوعی آشنایی زدایی است که موجب خندیدن مخاطب میشود. لطیفه در همه کشورها وجود دارد. برخی حتی در حالت عصبانیت و ناراحتی خود نیز نکاتی را میگویند که باعث خنده بقیه میشود. در کشورهای عربی نیز کتابهایی وجود دارد که سرشار از لطیفه است. شخصیت «جُحا» در نزد عربها یک شخصیت طنز آلود است که برای بیان لطیفه از آن استفاده میکنند. جامعه اردن نیز برطبق شرایط خود شخصیتهای طنزآلودی را ابداع کرده است. در اردن دربارهی دو شهر «الصریح» و «الخلیل» و اهالی آنجا لطیفههای فراوانی ساخته میشود. به تازگی شهرهای «السلط» و «الطفیله» نیز به آنها اضافه شده است[۱].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی اردن؛ اساطیر، افسانه ها و قصه های عامیانه در اردن؛اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در روسیه؛ اساطیر و افسانههای کانادایی؛ باورهای عامیانه در مصر؛ اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در تونس؛ اسطوره ها و افسانه های چینی؛ باورهای عامیانه مردم ژاپن؛ افسانه های ژاپنی؛ اساطیر ژاپن؛ اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه سنگال؛ اساطیر و افسانهها در مالی؛ افسانهها و قصه های عامیانه در ساحل عاج؛ اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در زیمبابوه؛ اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه در تایلند؛ اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه در اسپانیا؛ اساطیر و افسانهها در اتیوپی؛ اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ الدكتور العمدهانی(1996)، الأدب الشعبی فی الأردن، منشورات لجنــة تاریخ الأردن، ص. 91-88
منبع اصلی
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)
نویسنده مقاله
غلامرضا لایقی