تاریخ دوره میانی امارات متحده عربی
در سال 1820 میلادی کشور همیشه سیاست مدار و زیرک انگلیس قرار داد صلحی را با شیخ نشین های اصلی کرانه دزدان(عمان) و بحرین امضا کرد که در این قرارداد به دنبال هدف پایان دادن به غارت و چپاول دزدان دریایی بود و از طرفی آنها را مجبور کند که به خرید و فروش برده پایان دهند البته انگلیسی ها عمدتاً در پی تثبیت قدرت خود در منطقه، همزمان با امن کردن شرایط برای بهره های مالی بوده اند.
اما این قرارداد تمرینی برای اعراب جهت به نظم درآمدن بود که تا سال 1835 میلادی به درازا کشید که در این سال شیخ نشین های امارات به یک قرارداد جدید آتش بس موافقت کردند و در این قرارداد پذیرفتند که به هیچ عنوان به کشتی ها و نیروهای انگلیسی تعرض نکنند و اگر این اتفاق به هر صورتی به وقوع به پیوندد اقدام به جبران خسارت نمایند. البته این قرارداد تا ماه می 1853 میلادی چندین بار تمدید شد و با امضا یک عهدنامه به تفاهم رسیدندکه کلیه خصومت های دریایی را به پایان برسانند.
این پیمان که بین هفت شیخ نشین امارات و کشور انگلستان صورت گرفت و حق نظارت بر آن به عهده انگلستان بود که در آن هیچ یک از طرفین اجازه هیچ گونه تعرض به یکدیگر و خصوصاً نیروهای انگلیسی را نداشتند و کلیه این شیخ نشین ها زیر نظر انگلستان اقدام به فعالیت مینمودند. این شرایط به علت جدایی عمان از آنها تا حدودی بی نتیجه می ماند و تجاوزات و جنگ های مقطعی بین آنها معمول بود تا اینکه در سال 1971 میلادی تسلط انگلیس از این شیخ نشین ها برداشته شد و امارات متحده عربی با هفت شیخ نشین اعلام استقلال نمودند. به محض جدا شدن انگلیس از این منطقه البته قبل از استقلال امارات در سال 1892 میلادی فرانسه، آلمان و روسیه به منطقه خلیج فارس علاقه مند شدند و انگلستان که منافع خود را در خطر میدید با شیخ های امارات یک معاهده جدید آتش بس با نام (توافق نامه انحصاری) امضا کرد که مهم ترین مباحث آن در این قرارداد عدم مداخله، فروش زمین یا توافق نامه با هر کشور ثالثی بدون اجازه و هماهنگی با انگلستان بوده است. از این دوره تا سال 1971 که استقلال امارات اعلام شد شیخ نشین ها تحت حمایت انگلستان بودند به این معنا که کشور انگلستان مسئولیت دفاع از شیخ نشین ها و تنظیم روابط خارجی آنها را به عهده داشت و تا زمانی که شیخ ها از حکومت سلطنتی عرب بطور سنتی پیروی می کردند و هر حاکم در حیطه حکومتی خود قدرت مطلق واقعی بود این موضوع ادامه داشت[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
تاریخ معاصر مصر؛ تاریخ معاصر سنگال؛ تاریخ معاصر کوبا؛ روسیه معاصر؛ چین معاصر؛ تاریخ دوران معاصر کانادا؛ لبنان معاصر؛ تاریخ معاصر ژاپن؛ تاریخ معاصر ساحل عاج؛ تاریخ معاصر قطر؛ تاریخ معاصر آرژانتین؛ تاریخ معاصر اردن؛ تاریخ معاصر زیمبابوه؛ تاریخ معاصر اوکراین؛ تاریخ معاصر سیرالئون؛ تاریخ معاصر اوکراین؛ تاریخ معاصر سودان؛ تاریخ معاصر مالی
کتابشناسی
- ↑ (Darraj & Puller( 2004
- ↑ کشاورز شکری، عباس، اقبالی، ابوالفضل (1392). آشنایی با امارات متحده عربی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار)