نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تاجیکستان

نظام آموزشی

مطابق ماده 41 قانون اساسی تاجیکستان «هرکس از حق آموزش برخوردار است و هرکس طبق قانون از حق دستیابی به آموزش رایگان عمومی برخوردار است.» تاجیکستان سطح بالای آموزش را از اتحاد جماهیر شوروی به ارث برده است. تقریباً همه مردم تاجیکستان از سواد خواندن و نوشتن برخوردارند.( Alternative Report on the Observance of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights by the Republic of Tajikistan September (2006),p10)

دستیابی به آموزش ابتدایی همگانی از اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد می باشد. طبق اين برنامه بايد تا سال 2015 کودکان در هر نقطه پسر و دختر به صورت تساوی  بتوانند دوره تحصیلی ابتدایی را به اتمام برسانند و تا سال 2005 تبعیض جنسیتی در مدارس ابتدایی و راهنمایی برداشته شده و تا سال 2015 این تبعض در تمام دوره های تحصیلی حذف شده باشد.

دست یابی به آموزش یکسان (عدم تبعیض جنسی) یکی از  فاکتورهای مهم دستیابی به توسعه می باشد. به علت ترکیب تأثیرات جنگ داخلی و چالش های گذر از نظام سوسیالیستی تحت سلطه اتحاد جماهیر شوروی؛ جمهوری تاجیکستان در دستیابی به آموزش همگانی یکسان برای دختران و پسران با موانع بزرگی روبرو می باشد. اما دولت جمهوری تاجیکستان جهت دستیابی به اهداف هزاره توسعه گامهای بلندی را برداشته است. برای نمونه در سال 2003، تقربیاً 2.8% از کل تولید ناخالص داخلی را صرف آموزش نموده است که این در قبال بودجه تاجیکستان مبلغ بالایی است اما در مقابل استانداردهای جهانی هنوز پایین می باشد. در سال 2004 بالای 16.2 درصد از کل هزینه های عمومی معادل 53 میلیون دلار به آموزش اختصاص یافته بود که این بالاترین میزان در میان کشورهای عضو «سازمان همکاری اقتصادی و توسعه»[1]می باشد. در سال 2004 برنامه دولت 19.4% کل هزینه های عمومی و 5.3 درصد کل تولید ناخالص داخلی را به بخش آموزش اختصاص داد. 72.4% کل هزینه های آموزش معادل 60 میلیون دلار به صورت مستقیم به بخش آموزش راهنمایی اختصاص پیدا کرد . (Investing Sustainable Development: Millennium Development Goals Needs Assessment Tajikistan Full Report,p55)

اين كشور ملزم به فراهم نمودن دستیابی به آموزش ابتدایی از 78% در سال 2000 به 90% در سال 2015 و ریشه کن کردن تبعیض جنسیتی در آموزش ابتدایی و راهنمایی شده است.) Ibid P.55. )

شايان ذكر است كه جمهوري تاجیکستان در امر دستیابی به آموزش ابتدایی عمومی طبق برنامه های دستیابی به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد موفق بوده است. نرخ خالص ثبت نام در دوره ابتدایی از 1991 تا 2006  در جمهوری تاجیکستان طبق جدول ذیل می باشد  (Ibid.P.59).

جدول شماره 19- نرخ خالص ثبت نام در دوره ابتدایی از 1991 تا 2006  در جمهوری تاجیکستان

2006	2005	2004	2003	2002	2001	2000	1991
3/97	5/97	2/97	6/96	97	96	7/69	7/67

کشور تاجیکستان در امر تکمیل دوره ابتدایی دانش آموزان هم موفق بوده و در سال 2006 به تکیمل دوره ابتدایی دست یافته است. جدول ذیل روند این موفقیت در دست یابی به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد را نشان می دهد:

جدول شماره 20- روند موفقیت در دست یابی به اهداف توسعه هزاره سازمان ملل متحد در امر آموزش و پرورش در تاجیکستان

2006	2005	2004	2003	2002	2001	2000	1991
1/106	7/101	8/91	9/94	3/97	6/97	9/94	9/94

همچنین 9/99% افراد بین  15-24 سال تاجیکستان از سواد خواندن و نوشتن برخوردار هستند. این نرخ در سال 2006، 8/99% بوده است. (Ibid.P.62.)

1-11.  ساختار و پیشینه تاریخی آموزش

مراكز اصلی تعليم و تربيت در اوايل سدة 20 ميلادي در تاجيكستان و آسياي ميانه عبارت بودند از مساجد، مكاتب سنتي، مدارس، مكاتب روسي- محلي، مكاتب اصول جديد، مكاتب شوروي، آموزشكده و دانشگاه­هاي شوروي.

1-1-11. مساجد

از آنجا كه در اكثر مساجد شهرها و روستاهاي آسياي ميانه در آن زمان، مكاتب سنتي نيز فعال بودند، مسجد علاوه بر مكان طاعت و عبادت، از مراكز اساسي آموزش و پرورش نيز به شمار مي‌رفت.

طبق گزارش استانداري خجند، در تاريخ 30 نوامبر سال 1905 در شهر اوراتپه 10 و روستاهاي اطراف آن 36، در شهر دَليان 11 و روستاهاي اطراف 27، در شهرستان 7 و روستاهاي اطراف 14، در غانچه 9 و روستاهاي اطراف 48 مسجد(آكادمي دولتي ملي جمهوري شوروي سوسيالستي تاجيكستان، 6- 8) و در مجموع 162 مسجد فعاليت آموزشی داشتند. طبق آمار م.م. ورسكي سال 1905 در ولايت قسته‌كوز ناحية خجند 56 مسجد فعال بود كه در 54 باب آن  فعاليت آموزشی نیز داشتند(تاريخ ساختمان فرهنگ در تاجيكستان، 1973: 72-87).

بر اساس گزارش گريبنكن در بيك‌گري‌هاي فلغر، مسچاه، يغناب و فان 161 مسجد وجود داشت. تا سال 1907 در شهر خجند 20 مسجد وقفی و مكتب از جمله مساجد داملا خال، ملا تورسون، خليفه ملاجان، پَخْتَكَش، تنكن، چقورك، ملاصالح، خواجه ماهروي، شورقرغان، صادق‌خواجه، طهارتخانه، آلكاري، ملا زرگر، خواجه باقرآباد، ميرزاشريف و غيره وجود داشت. تعداد مساجد عمومي شهر خجند در سال 1916 به 144 باب می­رسیده است.

در همين دوره در ولايت شهرستان 16 مسجد از جمله مساجد نوروز آقالك و بيگلر در روستاي شهرستان، مساجد دروازة بابا، سرابي، سلطان در روستاي سرابي، مساجد زرگران، چرمگران در روستاي ينگقرغان، مساجد دادانظرخواجه، سرتراشان، قوشگران، الكاران در دهة قيّارمه، مسجد علي‌باي در دهة سراباي و غيره فعال بودند(قوشمت‌‌اف، 1990:158).

طبق نوشتة محمدعلي بلجواني در «تاريخ نافعي» سال 1916 در بخارا 296 مسجد پنج‌وقته و 18 مسجد جامع فعال بود(مختارف ا، 1989: 105). تعداد مساجد بخارا را در اين دوره آ. سخريوا 218 باب مي‌نويسد(سخریوا، 1958: 68).

در دوره انقلاب بخارا در گذرهاي مختلف شهر كولاب، از جمله در گذر دروازة تيله‌باي 4 مسجد، گذر قوال‌ها 2 مسجد، گذرهاي صالح‌باي، ملا نظام، بازارباي، سنگاب، حاجي رجب‌باي، سر بازار، چرمگر پايين، نانواي پايان، نانواي بالا و غيره مساجدي با مكتب‌خانه‌ها فعاليت داشتند. در همين دوره در دوشنبه نيز 14 مسجد فعال بود كه 13 باب آن داراي مكتب­خانه بود(یوسف­اف، 1988: 79).

2-1-11. مكتب­هاي سنّتي

يكي از مراكز اصلي‌ آموزش كودكان، مكاتب سنتي بودند. چنين مكاتبي تقريباً در سراسر شهرها و روستاهای آسياي ميانه وجود داشتند. اما اين اماكن بسيار كوچك و براي آموزش و پرورش نامناسب بودند، همان گونه كه استاد صدرالدين عيني مكتبي را كه در آن تحصيل كرده، چنين بیان مي‌نمايد.

«مكتب يك خانة تنگ بود، دو در داشت كه يكي از آنها در درآمد يك ‌طبقه بود. آن در را  هم در وقت هاي سرما می­بستند. در ديگرش دريچه‌اي بود كه سه چهاريك آرشِن قد و نيم آرشن بر داشت. مكتبدارمان (معلمان) به وي يك كاغذ (تريزة كاغذي) كرده براي در برف و باران ندريدن آن به كاغذش روغن زغير ماليده بود…  مكتبخانه از زير سقف، از جايي كه سقف با ديوار پيوند مي‌يابد، از دو طرف دوتايي روزن‌هاي چهاريك آرشني داشته باشد هم، روشناي­هايي از روزن‌ها مي‌درآمدند، نه به زمين مكتب بلكه به روي خود: به ديوار خانه به زير سقف مي‌افتادند. زمين اين خانه را كه همة وسعت آن تخميناً چهار آرشن در چهار آرشن، يعني 16 آرشن مربع بود، چهار سِنج از بالاي يكديگر گذرانده كشيده، درونش را به 9 قسم جدا كرده بودند كه گويا در درون مكتب 9 آخورچه به وجود آمده بودند. در آخورچة گوشة پيشگاه اين خانه كه دريچه هم آنجا بود، جاي مكتب‌دارنشين بوده، آخورچة پيش درِ درآمد كَفش‌كَش بود و در آخورچه‌هاي ديگر بچگان مي‌نشستند»(عینی، 1978: 110- 109). در مورد کتاب­های آموزشی مكاتب سنتي، می­توان گفت که «چهار كتاب» پس از قرآن، دومين كتابي است كه علاوه بر اینکه در بين مردم شهرت دارد در این مکاتب نیز تدریس می­شد. همانطور كه از عنوان آن برمي‌آيد، اين كتاب عبارت است از چهار كتاب مستقل با مؤلفان گوناگون. قسمت­هاي اول و چهارم به نظم و بخش­هاي دوم و سوم به نثر نوشته شده بود. از مطالعة كتاب چنين برمي‌آيد كه مؤلف قسمت نخست از بخارا بوده است. قسمت چهارم «پندنامه»ي عطار است. مؤلفان كتابهاي دوم و سوم نامعلوم‌اند. اين كتاب يك پندنامة بسیار جالب و پرارزشي است كه در طول قرون متمادي مسلمانان از آن بهره‌ می­بردند. كتاب اولِ «چهاركتاب» با بيت‌هاي:

ابتــــــدا مي‌كنـــم به نام خدا

كز دو حرف آفريد ارض و سما

نام حـق بر زبـــــان همي‌رانم[2]

كــه به جان و دلــم همي‌خوانم

آغاز شده، پس از ستايش خداوند و پيامبران، مؤلف موضوع‌هايي را از قبيل فرايض و آيين وضو، مستحبّات و مكروهات وضو، شكنندة طهارت، فرايض و سنت‌هاي غسل، مقدار آب وضو، موجبات غسل، فرايض و ناقضات تيمم، دوازده فرض، واجبات نماز، سجدة نحو، سنت‌هاي نماز و نمازهاي فريضه، سنت‌هاي شب و روزي، روزة ماه شريف رمضان، مكروهات روزه، كفارت روزه را مطرح نموده است. كتاب دوم از چهار فصل تشکیل شده است.1. در بيان معرفت ايمان. 2. در بيان معرفت اسلام. 3. در بيان طهارت. 4 در بيان معرفت نماز. كتاب سوم در بيان چهار علم است: 1. علم توحيد. 2. علم نماز. 3. علم روزه. 4. علم حيض و نفاس.

3

 كتاب چهارم «چهاركتاب» پس از ستايش خداوند، شامل اين موضوع‌ها می شود. «در اظهار نعت سيدالمرسلين»، «در فضيلت ائمة دين مجتهدين رحمت‌الله عليه»، «مناجات به جناب موجب‌الدعوات»، «در بيان مخالفت نفس اماره»، «در بيان فوايد خاموشي»، «در بيان عمل خالصاً لالله»، «در بيان سيرت ملوك»، «در بيان اهل سعادت»، «در بيان سبب عافيت»، «در بيان تواضع و صحبت درويشان»، «در بيان علامت شقاوت»، «در بيان رياضت نفس»، «در بيان فضيلت فقر»، «در بيان دريافتن حقيقت نفس اماره»، «در بيان آثار ابلهان»، «در بيان عقل و عاقلان»، «در بيان فضيلت ذكرالله»، «در بيان عمل چهار چيز»، «در بيان خصلت ضميمه»، «در بيان آداب پند و نصيحت»، «در بيان علامت مدبران»، «در بيان مذمّت خشم و غضب»، «در بيان بي‌ثباتي چهار چيز»، «در بيان آنكه چهار چيز كمال يابد»، «در بيان آنكه بازگرداندن آن محال است»، «در بيان غنيمت دانستن عمر»، «در بيان خاموشي و سخاوت»، «در بيان چهار چيزي كه خواري آورد»، «در بيان عطاي حق تعالي»، «در بيان باعث زوال سلطنت»، «در بيان آنكه عمر را بكاهاند»، «در بيان آنكه آبرو را بيافزايد»، «در علامت مرد نادان»، «در بيان طريق زندگاني»، «در بيان احتراز از دشمنان»، «در بيان آنكه با مردم خواري آورد»، «در بيان زندگاني با خوشي»، «در بيان آنكه اعتمادي را نشايد»، «در بيان نصيحت و خيرانديشي»، «در بيان كرامت حق تعالي»، «در بيان فرو خوردن خشم در وقت غضب»، «در بيان جهان فاني»، «در بيان معرفت الله تعالي»، «در بيان مذمت دنياي دون»، «در بيان خاصيت ورع»، «در بيان فايدة تقوي»، «در بيان فوايد خدمت نيكان»، «در بيان فضيلت صدقه»، «در بيان فضيلت مهمان»، «در بيان علامت مرد احمق»، «در بيان علامت مرد فاسق»، «در بيان علامت مرد شقي»، «در بيان علامت مرد بخيل»، «در بيان قساوت قلب»، «در بيان حاجت خواستن»، «در بيان قناعت ورزيدن»، «در بيان نتايج سخاوت»، «در بيان كارهاي شيطاني»، «در بيان علامت مرد منافق»، «در بيان علامت مرد متقي»، «در بيان علامت اهل جنت»، «در بيان آنكه در دنيا از آن خوش نبايد بود»، «پند و نصيحت»، «در بيان فوايد صبر و ثبات»، «در بيان تجريد و تفريد»، «در بيان كرامت‌هاي الله تعالي»، «در بيان آنكه دوستي را نشايد»، «در بيان غمخواري كردن با مردم»، «در بيان فايدة صِلة رحم»، «در بيان فضيلت فتوت»، «در بيان فضيلت فقر»، «در بيان انتباه از غفلت». هر مكتب يك كلاس و يك معلم داشت كه در آن كودكان 4 تا 15 ساله تحصيل مي‌كردند. تعداد دانش آموزان چنين مكاتبي حداقل 5 يا 6 و حداكثر 25 تا 30 نفر بود.

از آنجا كه دولت براي تأسيس مكاتب و روند آموزش و پرورش كودكان بودجه‌اي اختصاص نمي‌داد، اشخاص سرشناس يا خود مردم محل، يا روستا با مشاركت يكديگر مكتب را ساخته و فعال مي‌كردند و از آنجايي كه براي تعليم علوم ديني دريافت پول گناه محسوب مي‌شد، مكتب‌داران با كسب درآمد از راه خطيبي، امامت جماعت، مؤذني، دعاخواني و همچنين تدريس دروس غيرديني مثل خوشنويسي امرار معاش مي‌كردند. اما در كنار آن قبول هدايا به سبک اعياد و جشن‌هاي مختلف بسيار رواج داشت.

در مكاتبي كه با مشاركت عموم مردم ساخته مي‌شد، در برخي موارد با معلمين قراردادی به امضاء مي‌رسيد. كه مثلاً معلم بابت تعليم در آخر سال، از هر دانش آموز مقداري ذرّت دريافت مي‌گرفت. اين نوع مكتبها از آن نوعي بودند كه وقف نداشتند(قوشمت­اف،1990: 80).

در مكاتب سنتي نه تنها پسران بلكه دختران نيز تحصيل مي‌نمودند. چنانكه سال 1871 م. در خجند 9 نفر، در اوراتپه 7 نفر، در جِزّخ 5 نفر، در سمرقند 15 نفر و در تاشكند 25 نفر «بي‌بي‌خليفه‌» به تدريس اشتغال داشتند. سال 1890 م. از 19383 دانش‌آموز مكاتب استان سمرقند، 813 نفر دختر بودند.

طبق آمار رسمي سال 1908.م در حدود كشور تركستان 5910 مكتب سنتي فعال بود كه 73316 دانش‌آموز داشتند كه از جمله در شهرستان خجند در 273 مكتب 3824 دانش‌آموز تحصيل مي‌كردند(ایرکه­اف، 1979: 7) كه از ميان آنها مكتب­خانه‌هاي صادق‌باي، ظريف‌باي، ميرعالم‌باي، مل اعاشورباي، خواجه ‌جانباي، باباكلان‌باي، آته‌ميرگن‌باي وقفی بودند.

در سال 1910.م در اوراتپه در 36 مكتب 550 دانش‌آموز از جمله 67 دختر تحصيل مي‌كردند. در سال 1913 .م نيز در خجند 38 مكتب فعال بود كه در 8 مكتب آن 97 نفر دختر تحصيل مي‌كردند. در اوايل سال 1916 .م  در سراسر آسياي ميانه 7101 مكتب سنتي، از جمله در بخارا 360 و در خجند 279 باب فعاليت داشتند.

در دوره تقسيمات حدود آسيای ميانه، در اوراتپه 113، حصار 678، كولاب 341، غرم 462، قرغان‌تپه 62، پنجكنت 21 باب مكتب سنتي فعال بودند(شکوراف، 1969: 54).

3-1-11. مكتبهاي روسي- محلي

حكومت روسية تزاري در آسياي ميانه و قزاقستان مراكز آموزشي‌اي را با نام مكاتب روسي- محلي تأسيس نمود. زمان تحصيل در چنين مكاتبي 6 تا 8 سال بود كه دانش آموزان از سن 8 تا 20 ساله پذيرفته مي‌شدند. زمان آغاز تحصيل از 1 اگوست بود كه تا اول ژوئن ادامه مي‌يافت و به دانش‌آموزان خواندن و نوشتن به زبان‌هاي روسي و محلي، آموزش چهار روش حساب، ترجمه از زبان محلي به روسي و همچنين تعليمات ديني مسيحي و اسلامي آموزش داده مي‌شد(کاچراف، 1959: 78). مكاتب روسي- محلي در طول فعاليت خويش سه مرحله را پشت سر گذاشته است.

1- از سال 1870.م يعني از زمان تأسيس نخستين مكتب روسي- محلي در حدود آسياي ميانه تا اواسط دهة 80 قرن نوزده. اين دوره‌اي است كه مكاتب روسي- محلي تا اندازه‌اي پيشرفت داشت و تعداد آنها به 126 باب رسيده بود. اين مكاتب در جا‌هايي تأسيس مي‌شدند كه از مناطق روس‌نشين دور بودند. زيرا هدف تربيت جوانان روسي‌دان در مناطق مختلف بود، چنانكه  از 18 مكتبي كه در بين سال‌هاي 1884-1886 ميلادي تشكيل شده بود، 6 مكتب در شهرها و باقي در محل‌هاي دوردست بودند.

2- از نيمة دوم سال‌هاي دهة 80 تا نيمة اول سال‌هاي 90 قرن نوزده. در اين دوره به خاطر كمبود كتاب‌هاي درسي، نرسيدن معلمان، موجود نبودن برنامة مشترك و واحد آموزشی، عدم وجود محيط مناسب براي تدريس زبان روسي در مكاتبي كه در محل‌هاي دوردست تشكيل شده بودند، مكاتب روسي- محلي نه تنها افزايش نيافت، بلكه برخي از آنها نیز تعطيل شد.

3- از نيمة دوم سال‌هاي 90 قرن 19 و بعد. در اين دوره رشد نسبي مكاتب روسي- محلي به چشم مي‌خورد. اين بدان علت بود كه برخي از اهالي محلي ضرورت و اهمیت آموزش زبان روسي را درك كرده، فرزندان خود را به چنين مكاتبي مي‌فرستادند. همچنين برنامة واحد آموزشي تهيه شده، مكاتب به كتاب‌هاي درسي و امكانات آموزشي نسبتاً مناسبي مجهز شدند.

نخستين مكتب روسي- محلي در حدود آسياي ميانه سال 1870 به ابتكار فرماندار ابرام‌اف در شهر سمرقند تأسيس يافت. سال 1883 ميلادي اخذ مجوز رسمي براي تأسيس چنين مكاتبي در قلمروي فرمانداري كل تركستان از وزارت علوم روسيه درخواست شد كه در 30 ژانوية سال 1886م. با آن موافقت شد. همان سال در كشور 14 مكتب از اين نوع فعال بود(بندریکف، 1960: 307).

سال 1887 برنامة واحد آموزشي تهيه گرديد و همان سال در پنج­كنت، سال 1888 در اوراتپه، سال 1894 در بخارا، سال 1895 در خجند نخستين مكاتب روسي- محلي افتتاح شدند. سال 1895 در كشور 23 مكتب روسي- محلي فعاليت مي‌نمود.

سال 1907 برنامة جديد آموزش و پرورش مكاتب روسي- محلي راه‌اندازي شد و سال 1908 تعداد چنين مكاتب به 126 باب رسيد كه در آنها 6213 دانش‌آموز تحصيل مي‌نمودند. در سال 1905 در دو مكتب روسي- محلي خجند 66 نفر تحصيل مي‌كردند.

سال 1909 به كمك افسران دستة مرزبانان روسيه در خاروغ مكتب روسي- محلي تأسيس شد كه در آن 8 كودك بدخشاني تحصيل مي‌كردند كه تا سال 1911 تعداد دانش‌آموزان آن به 18 نفر و در سال 1913 به 26 نفر رسيد(ایرکه­اف، 1979: 12).

سال 1911 در سراسر كشور 143 مكتب روسي- محلي فعال بود كه در آنها 8961 دانش‌آموز تحصيل مي‌كردند. در سال 1913 تعداد دانش‌آموزان اين مكاتب به 17300 نفر رسيده كه 704 معلم، از جمله 30 معلم غيرروس امر تدريس را بر عهده داشتند.

در تاجيكستان كنوني در سال 1911 جمعاً 10 مكتب روسي- محلي فعال بود كه 396 دانش‌آموز و 13 معلم داشتند. از جمله در مكتب روسي- محلي شهر اوراتپه 35 نفر تحصيل مي‌كرد كه 2 معلم به آنها درس مي‌داد و در سال 1913 مكتب روسي- محلي شهر كان‌بادام داراي 51 دانش‌آموز بود.

تا انقلاب اكتبر سال 1917 در سراسر كشور 167 مكتب روسي- محلي فعال بود. در تاجيكستان كنوني مكاتب روسي- محلي در شهرهاي خجند، اوراتپه، كان‌بادام، پنجكنت، خاروغ، اسفره، همچنين در ناو، قِسْته‌كوز، غولك‌انداز فعاليت داشتند.

در مكتب روسي- محلي تدريس بر اساس كتاب‌هاي درسي «استاد اول» س.عزيزاف، «كتاب خوانش» و «حساب» س.م. ترامينسكي، «معلم ثاني» علي اصغر كلينن، «دستور آموزش عملي زبان فارسي» پ. نلوسكين و غيره صورت مي‌گرفت.

در اكثر مكاتب روسي- محلي دوره‌هاي شبانه نيز وجود داشت كه در آنها بزرگسالان آموزش مي‌ديدند كه از جمله در دورة شبانة مكتب خجند 34 نفر و در اوراتپه 20 نفر درس مي‌خواندند. معلمان مكاتب روسي- محلي از دانشسراي شهر تاشكند فارغ‌التحصيل مي‌شدند.

بايد یاد آور شد كه در مجموع كيفيت آموزش و پرورش در مكاتب روسي- محلي در سطح پايين بود. چنين مكاتبی در مقايسه با مكاتب اصول جديد از رشد بالايي برخوردار نبودند و ميان مردم محلي نتوانستند از نفوذ زيادي برخوردار شوند، چنانكه از سال 1895 تا سال 1917 در شهر خجند جمعاً فقط 19 نفر توانستند چنين مكاتبي را به اتمام برسانند(رجب­اف، 1964: 10). طبق گزارش يكي از مسئولان محلي حكومت روسية پادشاهي به نام م. ورسكي كه در مورد پایین بودن سطح علمي و آموزشی جوانان محلي پس از 5-6 سال تحصيل در مكاتب روسي- محلي تحقيق كرده بود، آمده است كه در اين مكاتب نه تنها نوشتن صحيح، بلكه درست به روسي حرف زدن هم تدريس نمي‌شود(عابداف، 1968: 26).

در ابتداي قرن 20 م. در رديف مكاتب روسي- محلي در آسياي ميانه، آموزشگاه‌هاي حرفه‌اي روسي- محلي نيز تأسيس يافت كه در آنها تحصيل به زبان روسي صورت مي‌گرفت. نخستين آموزشگاه از اين نوع در شهر خجند در سال 1907 تأسيس شد كه در آن 57 نفر تحصيل مي‌كردند. سال 1914 در خجند 2 باب آموزشگاه حرفه‌اي روسي- محلي فعال بود. سال 1917 در كنار آموزشگاه­هاي درجة يك، 28 آموزشگاه درجة دو نيز فعال بود(بندریکف، 1960: 300).

4-1-11. مكاتب اصول جديد

در اواخر قرن 19.م تحت تأثير آموزش در كشورهاي تركيه، ايران، مصر، تاتارستان، همچنين مكاتب روسي در شهرهاي تاجيك‌نشين بنياد نمودة مهاجرين روس در آسياي ميانه، چنين مكاتبی تأسيس شد. دروة تحصيل در مكاتب اصول جديد 4 و يا 6 ساله بود كه در آنجا در كنار علوم ديني، علوم دنيوي نيز تعليم داده مي‌شد.

در مكاتب اصول جديد چنين موادي آموزش داده مي‌شد. «بخش اول: الفبا، خوانش، دينيات، املاء، اصول حفظ درس. بخش دوم: دينيات، قرائت، زبان تركي، املاء، اصول حفظ درس، حساب، طرز دعا، صحبت. بخش سوم: قرآن مجيد، اصول دين، قرائت زبان تركي، تاريخ، حساب، املا، اصول حفظ درس، صحبت. بخش چهارم: قرآن مجيد، آموزش اصول دين، تاريخ اسلام، زبان عربي، جغرافيا، حساب، مقاله‌نويسي، اصول حفظ درس، صحبت. بخش پنجم: قرآن مجيد، قانون‌شناسي اصول دين، حساب، جغرافيا، مختصر علوم طبيعي، حديث، صحبت با شاگردان.»

در اين مكاتب در يك هفته 23-25 ساعت تدريس مي‌شد، اما برنامة آموزشی فوق نه در همه جا و نه همه وقت به طور كامل رعايت نمي‌شد.

با تأسيس مكاتب اصول جديد در آسياي ميانه، مناسبت مقامات حكومت پادشاهي روسيه با شهر بخارا مختل شد، چنانكه سردار نظامي شهر تاشكند نوشته بود كه «مكاتب اصول نو با وارد نمودن تدريس درس‌هاي نو جغرافيا، حساب، تاريخ، آشنايي با زبان روسي در برنامه‌هاي آموزشي و با قرار گرفتن در مقابل طرز زندگي كهنه، نزاع و اختلاف انداختند. ما اين اختلافات را از يك طرف به عنوان نشانة پيشرفت علم و تكنيك تبريك نموده، اما از سوي ديگر هشدار مي‌دهيم كه اگر نظارت بيشتري بر اين مكتب­ها نشود، خطر پان‌اسلاميسم غيرقابل اجتناب است»(رجب­اف، 1959: 386).

نخستين مكتب اصول جديد در آسياي ميانه طبق معلومات ن.پ. آسترامف در سال 1890 در وادي فرغانه از جانب معلمان تاتار تأسيس شد. در ابتدا رشد اين مكاتب کم بود، اما از آغاز انقلاب اول روسيه، تكثير آنها بیشتر شد، از جمله در سال 1910 در ولايت فرغانه 28 مكتب اصول جديد فعاليت مي‌نمود. ماه فورية همان سال فرماندار فرغانه در گزارش خود به دبيرخانة فرماندار كل تركستان اطلاع يادآور شد كه در هر يك از اين مكاتب جديد از 25 تا 100 و حتي 200 دانش‌آموز تحصيل مي‌نمايند. اين مكاتب جاي مكتب‌هاي كهنه را گرفته، موجوديت مكتب‌هاي روسي- محلي را با خطر مواجه كرده‌اند.

در همان سال در خجند 7، ولايت هفت­رود7، ولايت سمرقند 5، ولايت سيردريا 40، شهر تاشكند 17 مكتب اصول جديد فعال بود.

نخستين مكتب اصول جديد در حدود تاجيكستان كنوني در سال 1910 در قسته‌كوز تأسيس شد كه در آن 30 دانش‌آموز تحصيل مي‌نمودند كه در سال 1914 يك مكتب ديگر نيز تأسيس شد. در شهر خجند نيز 2 مكتب اصول جديد فعال بود.

يكي از نخستين بنيانگذاران مكتب اصول جديد تاجيكي عبدالقادر شكوري بود. اين مرد فرهیخته و اندیشمند سال 1903 در زادگاهش روستاي رجب‌امين سمرقند كه قبلاً با اصول سنتي آموزش مي‌داد، به تدریس اصول جديد مي‌پرداخت. وی پس از آشنايي با روزنامة تركي «ترجمان» به واسطة ساعت‌سازي تاتار به نام ملا بدرالدين به فكر گشادن چنين مكتب نویی مي‌افتد.

رحيم هاشم دربارة آشنايي عبدالقادر شكوري با روزنامة «ترجمان» و تأثير آن بر ایجاد مكتب اصول جديد چنين مي‌نويسد. «معلم من، اولين تأسيس‌كنندة مكتب نو در سمرقند، عبدالقادر شكوري كه يكي از معارف‌پروران پيشقدم زمان خود و يكي از فداييان نشر معارف در بين مردم تاجيك مي‌باشد، نوع آشنا شدن خود را از روزنامه و روزنامه‌خواني را چنين نقل مي‌كرد «در وقت بچگي‌ام روزي براي درست كردن ساعت خود در رستة نو سمرقند به دكان ساعت‌سازي استاد بدرالدين تاتار درآمدم. در دستش ورقه‌اي را نگاه داشته مي‌خواند. از روي كنجكاوي گفته پرسيدم. «اين چيست كه مي‌خوانيد؟» استاد مذكور به سؤالم چنين جواب داد: «اين چيزي است كه كور را بينا مي‌كند و نه اينكه بيناي عادي، بلكه آدم‌بين مي‌گرداند!» من حيران مانده، رخصت پرسيده آن ورقه را گرفته ديدم «ترجمان» نام روزنامه بوده است كه آن وقت‌ها در شهر باغچه‌سراي قريم نشر مي‌گرديد. روزنامه را برده پنهاني خوانده آورده دادم. به همين واسطه چه بودن روزنامه را فهميدم، به خواندن آن عادت كردم. ذوق و هوسم به دانستن چيزهايي كه در آن نشر مي‌شد، روز به روز زياد گرديد و از سال آينده خودم به «ترجمان» آشنا شدم در سال‌هايي كه من در مكتب استاد شكوري درس مي‌خواندم، وي با اكثر روزنامه‌هاي تاتارستان و آذربايجان آشنا بود و بسياري از مقاله‌هاي علمي و ادبي آن روزنامه‌ها را براي دانش آموزان خود مي‌خواند و مي‌فهماند و جوانان را به خواندن روزنامه ترغيب مي‌كرد»(هاشم، 1988: 288 - 287).

عبدالقادر شكوري پس از رفتن به شهر خجند و آشنايي با اصول جدید آموزش و پرورش در مكتب جديد صلاح‌الدين مجيدي تاتار، به وطن بازگشته، با اصول جدید، به تدريس مي‌پردازد. وی ابتدا بر مبناي كتاب‌هاي درسي تاتاري «معلم اول» عبدالهادي مقصودي، «معلم ثاني»، «هفت‌يك» و كتاب‌هايي كه از باغچه‌سراي، استامبول، باكو، قزان و تهران به دست‌آورده‌ بود، تدريس مي‌كرد و به دانش‌آموزان تعليم مي‌داد و بعداً خود او و دوستانش كتاب‌هاي درسي تهيه مي‌كنند.

عبدالقادر شكوري در شهر مي‌خواست به آموزش و پرورش دانش‌آموزان بپردازد. در اين باره ودود محمودي چنين مي‌نويسد «يادم مي‌آيد هنوز كرسي‌هاي مكتبي نداشتيم. در روي زمين خان كه تخت بود، به روي نَمَد و شال مي‌نشستيم و در پيش چهارپايه‌هاي پستك داشتيم كه كتاب و دفتر، سنگ‌تخته و سنگ‌قلمها را روي آنها گذاشته مي‌خوانديم و مي‌نوشتيم. در آن روزها و سالها- سالهاي اولين قرن 20- كتابهاي ما بيشتر در شهر قزان چاپ مي‌شد. در اين ميان رساله‌هاي عالم‌جان بارودي، هادي مقصودي و ديگران ديده مي‌شدند. يك سری كتاب‌هاي درسي تاجيكي را تاتارستان براي ما حاضر مي‌كرد. «شرايط ايمان»، عقايد اسلاميه»، «عبادت اسلاميه»، «صد پند لقمان حكيم»، «معلم اول»، «معلم ثاني» از آن جمله بودند»(محمودی و شکوری، 1990: 8).

اما با اغواي همسايه حاجي عبدالقادر شكوري مجبور مي‌شود كه مكتبش را به منزل محمود خواجه بهبودي واقع در گذر يامين نزديك قلندرخانه منتقل کند. در رابطه با انتقال مكتب به جاي ديگر بايد گفت كه در  طول فعاليت اين مكتب، يازده مرتبه مكانش عوض شده است.

گويا وقتي كه مكتب در منزل محمود خواجة بهبودي قرار داشت، كسي به وزارت علوم روسيه شكايت مي‌نويسد كه در مكتب شكوري به دانش­آموزان كتاب‌هاي «مضر» را تعليم مي‌دهند. در اين رابطه از وزارت علوم روسيه براي بازرسی مكتب نماينده مي‌آيد. اين واقعه را ودود محمودي چنين يادآوري مي‌كند

3

«به معلم خبر داده بودند كه مفتّش بزرگي آمده است و بايد احتياط لازم را كرد. بنابر آنچه كه از كتابهاي دانش دنيوي بود در زير هيزم و خس و خاشاك و انبارهاي خانه پنهان كرد. نقشه­های جغرافي، كُرّة مجسمه‌ها پنهان شد. و در روي كرسي‌ها فقط كتابهايي مانند «قرآن»، «هفت‌يك»، «الفبا»، «جامع الحكايات»، «صد حكايت» در نظر حكومت پادشاهي بي ضرر نهاده شد. همه جا تمیز، منتظر مفتش بدهيبت بوديم. چند نفر آدم رسمي آمدند. هر طرف را كند و كاو كردند، پرس وجو به ميان آمد، حتي لاي كتاب و دفترهاي بچه­ها را نيز ديدند. چيزي دربارة مكتب و فعاليت معلمش در شكايت­نامه‌ها از خادمان صادق حكومت پادشاهي نوشته شده بود، يافت نشد»(محمودی و شکوری، 1990: 10 - 9).

چون تعداد دانش‌آموزان افزایش پیدا می کنند، شكوري در باغ موروثي پدر براي مكتب يك ساختمان بزرگتر مي‌سازد. براي ساخت اين مكتب، در كنار شاگردان و والدين آنها، عبدالقادر خمدانچي مهندس، مقيم نجار، صيفي خوشنويس زحمت زيادي کشیدند و اين بيت‌ها در وصف آنهاست:

اوستا مقيم نجار                                    كرده كرسي‌ها طيار

دارد خدمت بسيار                                 در مكتب سمرقند

كرده ملا عالم‌جان                                  سرشتة شاگردان

اسباب و مركب‌هاشان                             در مكتب سمرقند

در اين دوره براي پرداخت هزینه­ی معلمان، تعمير مكتب، خريد كتاب‌هاي درسي، از نيم تا سه سوم (sum) از شاگردان گرفته مي‌شد. بچه‌هاي كم ‌بضاعت يا بي­بضاعت رايگان تحصيل مي‌كردند.

از آنجا كه مكتب از شهر دور بود و همه بخصوص در فصل سرما نمي‌توانستند در درسها شركت نمايند، لازم بود تا شكوري در داخل شهر منزلي را براي مكتب پيدا كند. محمد رحيم‌باي مغازه­اش را كه در گذر قوشحوض بود به مكتب شكوري واگذار كرده و فرزندانش را نير براي خواندن به آنجا فرستاد. بناي جديد مكتب بسيار بزرگی بود و هر مقطع تحصيلي در یک اتاق جداگانه قرار داشت. چون در همين اثنا برخي اشخاص متحجر و دشمن آموزش جديد، با فشار آوردن به محمدرحيم‌باي، باعث شدند تا مكتب اجباراً به منزل محمد امين‌جان نيازي تاجر انتقال يابد. در اينجا به دلیل كمبود مکان شرايط تعليم بسيار دشوار بود. تقريباً همة 100 دانش‌آموز در يك اتاق بزرگ درس مي­خواندند(سالهاي1911-1912.م).

6

همين كه عبدالقادر شكوري از طريق مطبوعات اطلاع یافت كه در استامبول مجله‌اي با عنوان «تدريسات ابتدايه» انتشار مي‌يابد، به خاطر آشنايي با آن و مكتب اصول جديد صالح‌بيك برخي از اسباب و اثاثیه و كتابهايش را فروخته در سال 1912 به تركيه مي‌رود. او پيش از آن، مكاتب اصول جديد خوقند و قزان را ديده بود(1909).

شكوري پس از بازگشت از استامبول، تغييراتي را در نظام آموزش ایجاد کرد. از جمله آموزش زبان روسي را آغاز نمود كه سيداحمد خواجة عجزي تدريس مي‌نمود. از ديگر معلمان مكتب محمد يونس، عبدالصمد تبريزي، شاگرد شكوري و محمودي بودند. در آغاز جنگ اول جهاني مكتب شكوري به منزل باباكلان هندي در گذر رستة نو انتقال يافت.

عبدالقادر شكوري از نخستين كساني بود كه تعليم و تربيت پسران و دختران را در يك كلاس رایج كرد. نخستين شاگردان او منوره - دختر عبدالرحمان، جميله- دختر محمدهاشم، زينب - دختر عبدالله سبدساز بودند. بعدها همسر شكوري ميسره‌خانم مكتب جديد دخترانه‌اي تأسيس نمود. رحيم هاشم مي‌نويسد «شكوري هر سال در ماههاي مه، ژوئن براي نمايش موفقيت‌هاي اصول تعليم خود مجلس عمومي امتحاني تشكيل مي‌داد. در اين امتحان‌هاي عمومي كه تا ده روز دوام مي‌كرد، دَر مكتب به روي همه گشاده بود. معلم پدران و نزديكان خوانندگان، همة طبقه‌هاي اهالي شهر، خصوصاً مخالفان مكتب نو را دعوت مي‌كرد و در يك دو موسيم تحصيل خط­خوان، خط­نويس، از معلومات ابتدايي آگاه شدن شاگردان خود را نمايش مي‌داد. به اين مجلس‌هاي امتحان از شهرهاي ديگر هم‌مسلكان معلم، معلمان، هواداران اصول نو تعليم هم دعوت مي­شدند. من در اين امتحان‌ها از مردان پيشقدم آن دوره استاد عيني، ميرزا عبدالواحد منظم، شاعر خوقندي صوفي‌زاده، معلم و مؤلف كتاب هاي درسي از تاشكند شاكرجان رحيمي، عاشورعلي ظاهري خوقندي و ديگران را اولين بار ديده‌ام. اينك در امتحان سال 1916م حمزه حكيم‌زاده به مكتب ما آمد…»(هاشم، 1988: 207 - 206).

در مكتب و خانة عبدالقادر شكوري روزنامه و مجله‌هاي چاپ مصر، كلكتّه، استامبول، تهران، باكو، تفليس، قزان، آرينبرگ، بغچه‌سراي از قبيل «صور اسرافيل»، «چهره‌نما»، «طنين»، «ايران نو»، «اقبال»، «وقت»، يولدوز»، «ترجمان»، «صراط‌المستقيم»، «شورا»، «تِلميذ»، «الدين و والادب»، فيوضات»، «ملا نصرالدين» و غيره موجود بود.

در راستای حمایت از مكتب اصول جديد شكوري در شهر سمرقند، محمد نورمحمدزاده، در روستاهاي بُلُنغور و جان‌باي قاري كامل، همچنين شاگردان سابق او عصمت‌الله رحمت‌الله‌زاده، محمديونس  يُلداش‌زاده، محمدقل احمدجان، نسيم ظريفي، جوره‌قل كاملي، كينجه حامدي، عبدالجبار نرذي‌قلي، تاج‌الدين و عبدالحميد عظمت‌اف‌ و ديگران مكاتب اصول جديد تأسيس نمودند.

سال 1918 مكتب عبدالقادر شكوري دولتي شد. همچنین وی دو مكتب ديگر نیز، يكي در گذر شربت­دار و ديگري در روستاي رجب‌امين، كه حالا نام شكوري را دارد، تأسيس نموده است. سعيداحمد وصلي در وصف شكوري و مكتب اصول جديد او چنين ابياتي سروده است:

9

اي معلم، مكتبت پررونق و پرنور باد

تا قيامت نام نيكت در جهان مشهور باد

جهد كن از بهر ما تا عالم و دانا شويم

پردة غفلت ز گوش و ديدة ما دور باد

ما محبان اصول صوتيه هستيم از آن

تربيت كن، خاطر هر كس ز تو مسرور باد

كم كم از هر علم و فن دانسته تعليمي نما

بهره گيريم از تمدن جاهليت دور باد

گرچه نادانان تو را طعن و حقارت مي‌كنند

غم مخور الحق و يعل و خصم را منهور باد

با تبسم خدمت خلقي ‌كني، دلشاد باش

كام هر اهل تعصب تلخ و تند و شور باد

جهد كن بهر تمدن خرفه‌ها آماده كن

اين اصول صوتيه در هر كجا منظور باد[3]

در شهر بخارا در ابتداي سال 1900 ملا جوره‌باي پيرمستي پس از آشنايي با مكاتب اصول جدید روسيه در گذر پوستين‌دوزان شهر بخارا مكتب خصوصي با اصول آموزش و پرورش جديد تأسيس نمود. اما به دلیل عدم استقبال كودكان از آن تعطيل شد.

سال 1907 ملانظام ثابت‌اف تاتار در حياط خود در شهر بخارا براي كودكان تاتار مكتبي افتتاح كرد كه در آن سال 10-12 نفر  از کودکان تاتار‌ به آن جذب شدند. معلم اين مكتب عبدالرحمان سعيدي از شهر قزان دعوت شده بود.

در سال 1908 اسماعيل غسپري يكي از پايه‌گذاران آموزش اصول جديد در روسيه و سردبير روزنامة «ترجمان» كه در باغچه‌سراي انتشار مي‌يافت، به بخارا آمد و پس از مشورت با چند تن از متجددین تاجيك و تاتار به نتيجه رسيد كه در مكتب رسمي تاتارها كه به آن «مظفريه» می­گفتند، بچه هاي تاجيك نيز مي‌توانند تحصيل كنند. همان سال مكتب تاتارها از خانة نظام ثابت‌اف به خانة خالد بُرناشُف تاتار ديگر انتقال يافته و چند تن از بچه‌هاي تاجيك را پذيرفت.

نخستين مكتب تاجيكي اصول جديد در بخارا كه در عرصه فرهنگي نقش بزرگي داشته است، توسط ميرزا عبدالواحد مُنْظِم و دوستان و هم‌مسلكانش صدرالدين عيني، احمدجان حمدي و حامدخواجة مهري تأسيس شد. علت اصلي تأسيس چنين مكتبي را صدرالدين عيني چنين بیان مي‌كند «سال 1326ه. (1908م) در فصل تابستان نويسندة اين سطرها با شريك درسم حامدخواجة مهري بخارايي به سمرقند براي سياحت رفتيم. در اين روزها شريك درس ديگر ما عبدالواحد منظم در سمرقند، در انتشارات ديمورُف به چاپ كتابي مشغول بود. از آنجا كه بار اول بود كه به سمرقند آمده و چون در آنجا آشنايي نداشتيم، با هم به انتشاراتی رفتیم. با راهنمایی ميرزا عبدالواحد شهر نو و كهنة سمرقند را تماشا كرديم. یک روز هنگامی كه مرقد امير تيمور را زيارت مي‌كرديم با ملا ابراهيم سيدكمال‌زاده (شاعر و يكي از معارف­پروران مشهور سمرقند) برخورديم و با اصرار او در خانه‌اش ميهمان شديم.

12

 ملاابراهيم بعد از طعام شمس‌الدين پسر خود (كه سال 1918 در سمرقند شهيد شد) و تاج‌الدين برادرزاده‌اش را نزد ما آورده، امتحان كرد. اين بچه‌ها از حساب، جغرافيا، از خط و املا، از تجويد(قاعده‌هاي درست خواندن قرآن) و از مسأله‌هاي ديني امتحان دادند. چيزهايي را كه بيست و پنج سال در مدرسه خوانده بودیم و برای اولین بار بود که می­شنیدیم، از اين بچه‌هاي 10-12 ساله شنيده در تعجب زده شدیم و طبيعي است كه مكتبي را كه آنها مي‌خواندند، موجب کنجکاوی ما شد. اين «مكتب شكوري» بود كه سال 1312 (1903) با تلاش ملا عبدالقادر شكوري تأسیس  شده بود. مكتب شكوري در آن روزها در گذر قوش­حوض بود. شكوري ما را قبول كرده، شاگردان مكتب را يك يك به ما نشان داد و از نقاط مثبت مكتب سخن گفت. تا آن روز مكتب نو را نديده بوديم. «مكتب اصول جديد بوده است، در آنجا بچه‌ها زود خط و سواد مي‌برآورده‌اند» شنيده باشيم هم، چندان اهميت نداده بوديم. در نتيجة مطالعة كتابهايي مثل «نوادر الوقايع» و «سياحت‌نامة ابراهيم‌بيك» لزوم انقلاب علمي و اجتماعي را فهميده باشيم هم، راههاي آن را هيچ فكر نكرده بوديم. خلاصه، به مكتب شكوري درآمده متحير برآمديم و از همان روز سر كرده فكر مكتب تمام مغز سر ما را اشغال كرد»(عینی، 1987: 31- 30).

عبدالواحد منظم تأثرات سفر سمرقند را در «شرح حال» خود چنين بيان كرده است: «سال 1907 در سمرقند به واسطه‌اي مكتب اصول جديد عبدالقادر شكوري را تماشا كردم. چنان در من تأثير كرد كه هرچه زودتر در بخارا گشادن چنين مكتبي را مقرر نمودم».

5 نوامبر سال 1908 در منزل ميرزا عبدالواحد منظم واقع در گذر سلاح‌خانة شهر بخارا اين مكتب اصول جديد تأسيس شده و فرزندان طبقات مختلف جامعه را می­پذیرفت. نخستين 12 نفر شاگردان مكتب پسران عبارت بودند از احمدجان مخدوم حمدي؛ افضل و اكرم، پسر قاضي شريفجان مخدوم صدر ضياء؛ ظريف‌جان، عبدالرحمان‌بيك پسر عبدالله‌ بيك؛ عبدالرحيم پسر حاجي عبدالستار؛ محمدامين پسر سعيدجان مخدوم؛ عبدالقيوم پسر عبدالشكور و ديگران.

چون مؤسسان و معلمان مكتب در امور آموزش و پرورش تجربه نداشتند، با مشكلات زيادي مواجه شدند. صدرالدین عيني در اين رابطه مي‌نويسد «لكن ترتيب تعليم خيلي ويران و همة ما از اصول و قواعد آن بي‌خبر بوديم. دلمان با آتش اصلاح طرز تعليم شراري داده مي‌سوخته باشد هم، از ندانستن و ناتواني خود جانمان در عذاب بود»(عینی، 1987: 33).

منظم، عيني، مهري و حمدي به خاطر تجربه‌آموزي از مكاتب تاتارها، با اصول آموزش و پرورش در اين مكتب آشنا شده، توسط عبدالرحمان سعيدي كتاب‌هاي درسي تاتاري را دريافت كرده و با روش­های جدید كار را ادامه دادند. عبدالواحد منظم مدير و معلم اول، احمدجان حمدي و حامدخواجة مهري معاون او شده، صدرالدين عيني همه روزه به مكتب تاتارها رفته، تجربة اين مكتب را به مكتب منظم انتقال مي‌داد. چون در مكتب تاتارها فرزندان تاجيك هم تحصيل مي‌كردند و زبان و كتاب‌هاي تاتاري را نمي‌فهميدند، با درخواست عبدالرحمان سعيدي ص. عيني در مكتب تاتارها وظيفة ترجمه را هم انجام مي‌داد.

15

مكتب اصول جديد منظم در يك مدت كوتاه شهرت كسب نمود. صدرالدين عيني مي‌نويسد «از آنجا كه اين مكتب به زبان فارسي و معلمانش بخاري‌الاصل بودند، زياده شهرت پيدا كرده، مردم بخارا را به خود جلب نمود»(تبراف، 1991: 31).

ماه مه سال 1909 عبدالواحد منظم و صدرالدين عيني به خاطر آشنايي بيشتر با تجربة مكتب اصول جديد عبدالقادر شكوري و جريان آموزش و پرورش، همچنين قبولی امتحانات عمومي از دانش‌آموزان آن مكتب براي مدت ده روز به سمرقند سفر كردند. همان سال براي اشخاص 20-30 ساله كه سالها در مكاتب قدیم درس خوانده و سواد قضايي نداشتند، در داخل مكتب شعبة شبانه تأسيس كردند و بصورت منظم به آنها هر روز دو ساعت درس مي‌داد.

چون نفوذ مكتب ميان مردم زیاد شد، گروهي تنگ‌نظر و پيش از همه دشمنان مكاتب اصول جديد با رهبری ملاقمر تاتار قزاني در فكر از بين بردن آنها شدند. قاضي‌كلان بقاخواجه، عبدالواحد منظم را با چند تن از شاگردانش دعوت كرده امتحان نموده، با كتابهاي درسي آنها آشنا شده و گفت «شاگردان مكتب نو چون بلبلان باغ جنت بودند. من در اين كار جهت خلاف شرع نديدم، برعكس به همين ترتيب تنظيم يافتن تمام مكتب‌هاي مسلمانان را لازم مي‌دانم».

هرچند بعضی از علما مانند مفتي داملا اكرام، دانيال‌خواجة صدور و برخي ديگر از مفتي‌ها فتواي حلال بودن مكتب را داده، قوش­بيگي آستان‌قل و قاضي‌كلان بقاخواجه در اين باره حكم مثبتي صادر كرده بودند. برخي از علماي جاهل با سروري قاضي برهان‌الدين و ملا قمر جلسه‌هاي اعتراضي داير نموده و مي‌گفتند «اگر اين مكتب بسته نشود، شورش مي‌كنيم، به قوش­بيگي و قاضي‌كلان هجوم مي‌كنيم، مفتي اكرام را نابود مي‌كنيم، معلم مكتب را مي‌كشيم، آنها را از مسلماني خارج مي‌كنيم»(عینی، 1987: 51). بر اثر چنين فشارهایی مأموران قوش­بيگي، قاضي‌كلان و رئيس به طور رسمي مكتب منظم را در 25 اكتبر سال 1909 بستند.

تبراف بدون توجه به همة اين فتنه‌ها، کینه­ها، سو‌ء قصدها، رشك و حسد و حرامكاري‌هاي علماي متعصب و نیروهای ارتجاعي شهر بخارا مي‌نويسد «نخستين مكتب اصول جديد منظم و دانش خوب و صحيح اولين شاگردان آن در شعور مردم بخارا تا يك اندازه انقلاب فكري و معنوي به وجود آوردند… ميرزا عبدالقادر منظم با تشكيل نخستين مكتب اصول جديد و با ارائه علم و دانش جدید به جوانان زمان ايستادگي در مقابل جبر و ظلم و رذالت اميران و ارتقاء سطح  شعور آزادي‌خواهي در جامعه بخارا سهم كلان داشته است»(تبراف، 1991: 35- 34) .

پس از بسته شدن مكتب اصول جديد تاجيكي عبدالواحد منظم، بيش از 50 شاگرد ادامه تحصيل را در مكتب تاتارها ادامه دادند. اما با فرمان حكومت ‌جوانان تاجيك از خواندن در مكتب تاتارها محروم شدند.

18

در بين سالهاي 1912- 1914 در گذرهاي مختلف شهر بخارا غياث مخدوم حسني، ملا ابوالقاسم، مكمِّل مخدوم، عثمان‌خواجه، حامدخواجه، ملاوفا، ميرزا اسماعيل، عبدالرئوف فطرت و چند تن ديگر از روشنفكران تاجيك مكتب­داري مي‌كردند. در مكتب عثمان‌خواجه 200 دانش‌آموز، حامدخواجه 100، ملا وفا 80، مكمل مخدوم50 نفر با اصول جديد آموزش می­دادند. در همة اين مكاتب شعبه‌هاي شبانه فعال بود كه در هر كدام 40-50  مرد بي­سواد و يا كم‌سواد درس مي‌خواندند.

در اين مدت همچنين در غژدوان، قرشي، قراكول، شهرسبز و ديگر شهر و نواحي اطراف بخارا نيز مكاتب اصول جديد فعاليت مي‌نمودند. چنانكه در شهرسبز تحت حمايت اسلام‌قل تُقصبا مكتبي فعال بود كه مدتي معلم آن عطاخواجة بخارايي و بعداً ميرزا يوسف و نظام مخدوم بودند(عینی، 1987: 132). در قراكول غلام‌قادر املاكدار و قاضي داملا اكرام مخدوم سال 1913 مكتب باز کردند. در كركي يك گروه جوانان با سروري قاري يولداش پولاداف در خانة ميرخان عبدالنصرزادة بخارايي مكتب تأسيس نمودند.

پس از اينكه برهان‌الدين در ماه مه 1914 به منصب قاضي‌كلاني رسيد، متحجرین به مقابله با مكاتب اصول جديد برانگيخته شدند و خواهان بسته شدن سريع چنين مكاتبي شدند. مبارزة آنها شيوه‌هاي مختلف داشت، هم به زور و هم به زر متوسل می­شدند. چنانكه ملاقمر تاتار، يكي از دشمنان سرسخت روشنفكران تاجيك، به عثمان‌خواجه يكي از جوانان روشنفكر مي‌گويد «اگر شما به اختيار خود مكتب را منحل كنيد، من رئيس يا قاضي شدن شما را تضمين مي‌كنم». عثمان هم چنين پاسخ مي‌دهد «ما شغل معلمي را براي شكم يا منصب انتخاب نكرده‌ايم. بلكه  به اميد اندكي فايده رساندن به فرزندان مردم و وطن­مان اين قدر مشقت را به گردن گرفتيم. مسلكي را كه پيش گرفتيم، به منصب دنيا نمي‌فروشيم»(عینی، 1987: 117).

روز جمعة 2 ژوئية سال 1914 شکایتی با امضاهاي ناشناس به امير عالم‌خان با اين مضمون ارائه شد. «در دوران امير مرحوم با فتواي علما حرام و بدعت بودن مكتب اصول جديده ثابت گرديده، با امر جنابعالي مكتب بسته شده بود. چندي است كه جديدان مفسد باز سر برداشته، در هر طرف شهر مكتب‌ها گشاده، فرزندان مردم را ويران كرده، فساد و فتنه برمي‌انگيزند. اگر با فرمان جنابعالي اين مكتب‌ها به زودي بسته نشوند، براي برهم دادن اين بدعت به پا خاسته‌ها و ملابچگان يقين است. در آن صورت در مملكت احتمال افزودن فتنه و فساد و ضرر رسيدن به دولت عاليه هست»(عینی، 1987: 119).

5 ژوئيه نصرالله قوش­بيگي معلمان مكاتب اصول جديد را فرخوانده، مسألة بر هم زدن چنين مكاتبی را مطرح نمود. وقتی معلمين اعتراض كردند، آنها را پیش قاضي‌كلان برهان‌الدين بردند. او نامه­ای را بيرون آورده و گفت: «حضرت امير فرموده‌اند كه مكتب اصول جديده با امر امير مرحوم و فتواي علما بسته شده بود. معلماني كه امروز مكتب گشاده‌اند از امر پادشاه و حكم شريعت سركش حساب مي‌يابند. معلم‌ها بايد از همين روز اعتباراً مكتب‌ها را بسته، بايد و دست‌خط «در حدود بخارا معلمي نخواهيم كرد» بدهند. اگر از اين گردن تابند، معلوم نماييد به آنها به طرز ديگري معامله خواهد شد»(عینی، 1987: 121- 120). معلمين ناچار امضاء کردند و بدين ترتيب مكاتب اصول جديد رسماً در بخارا ممنوع اعلام شد. صدرالدين عيني در رابطه با اين اتفاق سوگ­نامه‌اي نوشته به اين مضمون:

شد بسته دبستان و بپژمرد گلستان

رفت از گُل صبيان دمش و نفخة عرفان

پر گشت ز صبيان همة كوچه و ميدان

گرييد به اين حال خود، اي زمرة صبيان

اي ميّت پریشان!

اي ميّت پرخون!

گرييد كه اين دم جهلا خرم و شادند

گرييد ملك‌ها به شما دادرسانند

گرييد كه اشكان شما نورفشانند

اي خلق نگر، اين چه عزايي است به دوران؟

تو بي‌حركت مان

اي زندة بي‌جان!

در سال 1917، يعني در انقلاب اكتبر در كشور تركستان 92 مكتب اصول جديد از جمله در سيردريا 39 مكتب، فرغانه 30، هفترود 18، سمرقند 5 و در شمال تاجيكستان كنوني نيز 5 مكتب فعاليت مي‌نمود.

5-1-11. مدارس

21

مدارس از لحاظ مراكز عالي آموزشي و پرورشي، در توسعه اجتماعي، علمي و فرهنگي آسياي ميانه نقشي مهم داشتند. تحصيل در مدارس در مجموع تا 20 سال ادامه پیدا مي‌كرد. سال تحصيلي از 24 سپتامبر تا 22 مارس بود. دانش‌آموزان پنج روز در هفته، از شنبه تا چهارشنبه درس مي‌خواندند كه روزهاي پنجشنبه و جمعه تعطيل بودند.

در حدود 4/80% دانش‌آموزان مدارس 25-30 ساله، 1/13% 20-24 ساله و 5/6% تا 20 ساله بودند. در شهر بخارا مدرسان احترام زیادی داشتند. از جمله مدرسان «بنارس‌پوش» هنگام تاجگذاري اميران به دربار دعوت مي‌شدند. در تركستان وظيفة مدرسي انتخابي بود كه آنها را در جمع‌ شاگردان انتخاب مي‌نمودند(میربابایف،1999 127).

به مناسبت شروع هر كتاب جدید، از جانب دانش‌آموزان به مدرسان مبلغی داده مي‌شد. از جمله، براي شروع درس «شرح ملا» از 5 تا 12 سكّه، درس «عقايد» از 15 تا 25 سكه، درس «ملا جلال» از 5 تا 150 سكه داده مي‌شد(در آن زمان قيمت يك پود گندم 5 سكه بود)(قوشمت­اف، 1990: 82). در مدارس اساساً علوم زير تدريس مي‌شد.

صرف و نحو، منطق، حكمت، كلام، فقه، لغت، معني، بديع، عروض، قافيه، انشاء، رسم‌الخط، مناظره، قرائت، تفسير، حديث، فرايض، اصول، جبر، هندسه، جغرافيا، اخلاق، تاريخ، احكام، الهيات، قرآن، رياضيات و غيره(عینی، 1990: 179). كتب اصلي درسي مدارس «بدان»، «اول علم»، «مُعِزّي»، «عوامل»، «قافيه»، «شرح ملا»، «شمسيه»، «حاشية قطبي»، «عقايد نسفي»، «تهذيب»، «حكمت‌العين»، «هدايه»، «زنجاني»، «مختصر وقايه»، «خلاصة الحساب»، «ملا جلال» و امثال اينها بود.

استاد عيني برنامة آموزشي دروس مدارس را چنين بیان نموده است: «طلبه وقتي كه مكتب را تمام كرد… اول به پيش يگان ملاي عادي «بدان» مي‌خواند كه در اين كتاب صرف و نحو عربي در زبان تاجيكي بيان مي‌يافت. اينچنين اول علم نام يك كتاب تاجيكي را هم مي‌خواند كه در وي ضروريات ديني به طرز سؤال و جواب ذكر مي‌شد.

بعد از آن در صرف عربي «معزي» و «زنجاني» نام كتاب‌هاي عربي را و در نحو عربي «عوامل» نام يك كتاب را مي‌خواند و عبارت‌هاي عربي اين كتاب را با ترجمة تاجيكي­شان از ياد مي‌كرد. بعد از اينها يك قسم «قافيه» نام يك كتاب عربي را كه در وي نحو زبان عرب به تفصيل بيان مي­يافت، مي‌خواند.

كتاب­هاي نامبرده شده در پيش ملاهايي خوانده مي‌شدند كه آنها را (خواه در جايي مدرس باشند خواه نه) «ملاهاي كُنجَكي» مي‌ناميدند. در همة اين درس‌ها تقریباً سه سال وقت صرف مي‌شد.

24

پس از اين «شرح ملا» اثر مولانا عبدالرحمان جامي و در نحو عربي شرح «قافيه»، خوانده مي‌شد. از  همين وقت سر كرده طلبه اين درس را به پيش يگان ملاي كلانتر مي‌خواند كه عادتاً اين درس را درس «درس­خوانگي» مي‌ناميدند. اين درس 5 سال ادامه داشت. طلبه به بالاي اين باز به درس معلم كنجكي دوام مي‌كرد، در  پيش او باقي‌ماندة «قافيه» را، هم «شمسيه» نام كتابي را كه متني است در منطق مي‌خواند و اينچنين درس «شرح ملا» را پيش از آنكه به پيش داملاي درس­خوانگي بگذراند، اول به پيش داملاي كنجكي مي‌گذراند. بعد از «شرح ملا» در درس­خانه «حاشية قطبي» كه شرح «شمسيه» و در زمينة منطق بود، سر مي‌شد و در يك سال طلبه از اين درس فارغ مي‌گرديد و عادتاً در ضمن اين درس متن «عقايد نسفي» را كه به علم كلام عايد است مي‌خواند.

بعد از حاشيه در درسخانه شرح «عقايد نسفي»، كه تأليف علامه تفتازاني است، سر مي‌شد و عادتاً 4 سال دوام مي‌كرد. بعد از آن در دو سال كتاب «تهذيب» خوانده مي‌شد كه در زمينة منطق و كلام بود. سپس در دو سال «حكمت‌العين» خوانده مي‌شد كه در زمينة حكمت طبيعي و مافوق‌الطبيعي (الهيات) بود و در نهايت كتاب «ملاجلال» طي دو سال خوانده مي‌شد كه در خصوص علم كلام بود»(عینی، 1990: 181 - 182).

محمدعلي بلجواني در «تاريخ نافع» نوشته «بخارا قريب 400 مدرسه و مکتب­خانه دارد، مشهورترين  آنها را از روي دانسته‌هايم تحرير مي‌نمايم»(بلجوانی، 1994: 13)  كه 78 مدرسه را نام مي‌برد. او همچنين يادآور شده كه در بخارا 80 مدرس و 22 مفتي به 34 هزار دانش‌آموز وجود داشتند(فطرت­بخارایی، 1989: 105).

سال 1920 صدر ضياء در كتاب خود «ذكر اسامي مدارس داخلة بخاراي شريف»، فهرست 204 مدرسه را آورده و اطلاعاتي هم داده كه در كدام گذر جاي داشتن و داراي چند حجره بودن، كي و توسط چه كسي بنا شدن آن مدارس را متذكر شده است. از نوشتار او معلوم مي‌گردد كه بزرگترين مدرسة بخارا 147 حجره داشته است(شکوری، 1997: 31 - 29).

طبق گزارشات رسمي سال 1901 بزرگترين مدارس پنج­كنت عبدالستار مخدوم، عالم دادخواه، حسن خليفه، ملا عوض‌باي؛ اوراتپه - كوك‌گمبذ، رستم‌بيك، مسجد سفيد؛ كان‌بادام- ميررجب دادخواه، آيِم؛ اسفره- عبدالله‌خان، سرِ بازار، حاجيان و غيره بودند(قوشمت­اف، 1990: 84).

در اوراتپه در سال 1903 سه مدرسه وجود داشت(تورسون­اف، 1976: 136). سال 1910 در 5 مدرسة اين شهر 214 نفر تحصيل مي‌نمود  و در سال 1912 مدرسه‌هاي كوك‌گُمبَذ داراي 8 مدرس و 80 دانش‌آموز؛ نمازخانه2 مدرس و 70 دانش‌آموز؛ مسجد سفيد 3 مدرس و 82 دانش‌آموز و خواجه‌خان  3 مدرس و 60 دانش‌آموز بودند(تورسون­اف، 1976: 137).

اويزد (uezd) خجند تا سال 1907 داراي 41 مدرسة وقف­دار از قبيل مدارس مير عاشورباي، آته‌باي، ميرزاباي، ذاكرخواجه، گذرچة وَشَن، داملا صابر، نمازگاه، ميريوسف‌باي، محمد يوسف، خايفه ميريونس، خواجه پاشاكلان، حاجي كمال، آخوند ملاولي، خشتين، آرتق‌خواجه، بالت‌باي، يوگاشتي‌خواجه، ميرصالح‌خواجه، عالم‌بيك، شيخ اسلام، ملا بِسَيگليك، ميريونس، ملامير قاسم، حضرت بابا، آته ميرگن خواجه، ملا سرمصاق، شمسي‌باي، ميرمحمودباي، شيخ مصلح‌الدين، خدايار وَلعمي، خداياربيك، رستم‌بيك، كوك‌گمبذ و غيره بود(قوشمت­اف،1990: 161).

در انقلاب اكتبر در خجند 58 باب مدرسه فعال بود كه در هر كدام آن از 75 تا 100 نفر تحصيل مي‌نمود(ایرکه­یوف، 1979). در ابتداي سال 1916 در كشور تركستان 449 مدرسه، از جمله در سمرقند 40 مدرسه و مکتب­خانه(صداي شرق، 1989: 105) فعاليت مي‌نمود. تا انقلاب بخارا در منطقة كولاب بيش از 30 مدرسه فعال بود. از جمله در شهر كولاب مدارس خشتين يا عبدالله‌خاني با 200 دانش‌آموز، سنگاب با 100 دانش‌آموز، عظيم‌باي با 70 دانش‌آموز، رجب‌باي با 60 دانش‌آموز، سر مزار، قاسم‌خواجه، چرمگر پايان وجود داشت. در دهات اطراف كولاب چون تيبلي با 200 دانش‌آموز، لولي‌كوتل، توتو، خواجه اسحاق، قپچاق، لنگر، غيش، كهنه‌چنار نيز مدرسه‌هايي وجود داشتند. در خاولينگ مدارس قَيوم‌باي، مابين، داملا رحمت، دشت قواق، باي‌بچه، داملا موسي، گذر پرانك فعال بوده، هر كدام آنها از 80 تا 100 دانش‌آموز داشتند.

در بلجوان و دهات آن 9 مدرسه، در كَنگُرت10 مدرسه، در دشتِ جُم، سَرِخاسار و ديگر جاها نير چنين مدارسي فعاليت مي‌نمودند. عموماً در 2 بيك‌گري كولاب و بلجوان حدود 60 مدرسه وجود داشت.

در اين دوره در کنار مساجد جامع و حاجي يعقوب دوشنبه نيز مدارسی فعال بود كه يكي متعلق به خداي‌نظربي ديوان‌بيگي و دومي به حاجي يعقوب تعلق داشت(یوسف­اف، 1988: 79) در حصار سه مدرسة بزرگ با نام­هاي مدرسة كهنه، مدرسة نو و مدرسة بومي فعال بود كه در آنها نه فقط از حصار، بلكه از قرتاغ، غازِملك، ياوان، ورزاب، فيض‌آباد، بيك‌گري و شاه‌گري‌هاي بايسون، كولاب، بلجوان، قراتگين، بدخشان نيز تحصيل مي‌نمودند(شاهاني، 1997: 22).

6-1-11. مكاتب و مدارس شوروي

پس از پيروزي انقلاب اكتبر 1917 در كشور تركستان، كميسارياي معارف خلق تأسيس شد كه تقريباً تمام مراكز آموزشي را تحت پوشش قرار مي‌داد. بر اساس فرمان شوراي كميسارياي خلق تركستان از 29 مارس سال 1918 شوراهاي معارف خلق تأسيس شد كه بر آموزش و پرورش نظارت مي‌كردند.

در ماه ژوئن 1918 كميسارياي معارف خلق تركستان تأسيس شد و بعد از چند روز در شهر تاشكند نخستين انجمن معلمان و كارمندان معارف خلق تركستان تشكيل شد.

بر اساس اساسنامه­ی «مكتب يگانة محنتي جمهوري  فدراسيون روسية شوروي» كه در 16 اكتبر سال 1918 كميتة اجرائي مركزي عمومي‌ روسيه آن را تایید نموده بود، در تركستان مكاتب زحمتكشي تأسيس شد. چنين مكاتبي 9 ساله و داراي دو درجه (يكم و دوم) بود. مكاتب درجة اول كودكان 8 تا 13 ساله و درجة دوم نوجوانان 13 تا 17 ساله را فرا مي‌گرفت كه تحصيل در آنها رايگان بود.

پس از اتمام مكتب درجة اول، نوجوانان مي‌توانستند تحصيل را در مكاتب 7 سالة شهرها، مكاتب جوانان دهات، آموزشگاه­هاي كارخانه‌ها كه آموزش حرفه‌اي 7 ساله نيز مي‌دادند، ادامه دهند. در زمينة مكاتب درجة اول دانشكده‌هاي فنی تأسيس شد كه دورة تحصيل در آنها 4 ساله بود. در زمينة كلاس­هاي 8 و 9 مكاتب درجة دوم، مكاتب آموزش حرفه‌اي و آموزشكده‌ها تشكيل شد.

در ماه نوامبر 1918 كميسارياي معارف خلق تركستان نخستين طرح آزمايشي آموزشي را به مراكز آموزشي ارسال كرد كه در آن آموزش زبان مادري و رياضي (هفته‌اي 6 ساعت) اولويت داشت. در برنامه همچنين آموزش زبان روسي، طبيعت‌شناسي، تاريخ، جغرافيا، سرود و ورزش نيز در نظر گرفته شده بود. برنامة آزمايشي آموزشي براي مكاتب درجة اول در سال تحصيلي 1918 - 1919 چنين بود:

جدول شماره 21- برنامة آزمايشي آموزشي براي مكاتب درجة اول در سال تحصيلي 1918 - 1919

	نام درس‌ها	مقطع			جمع
		اول	دوم	سوم
1	زبان مادري	6	6	6	18
2	رياضي	6	6	6	18
3	تاريخ	-	2	2	4
4	جفرافيا	-	2	2	4
5	طبيعت‌شناسي	1	2	2	5
6	زبان دولتي	-	3	3	6
7	سرود	1	1	1	3
8	صنايع دستي	1	2	2	5
9	نقاشي	3	1	1	5
10	ورزش	1	1	1	3
	جمع كل	19	26	26	71

3

 

در رابطه با برنامه­ریزی بايستي گفت كه از سال تحصيلي 1923-1924 برنامة تكميلي آموزشي مكاتب تهيه گرديد و به اجرا گذاشته شد.

ماه ژانوية سال 1919 قرار كميسارياي معارف خلم تركستان مبني بر تحصيل مختلط پسران و دختران صادر گرديد. در سال تحصيلي 1921-1922 كميسيون علمي ملي ازبكي، قرقيزي، تركمني و تاجيكي براي تأليف كتب درسي تأسيس شد(شكوراف ، 1969: 32).

نخستين مكاتب شوروي در ديگر شهرهاي تركستان در خجند، اوراتپه، كان بادام و اسفره در سال 1918 تشكيل شدند كه تا آخر سال 1918 تعداد آنها در شمال تاجيكستان كنوني 15 باب را تشكيل مي‌داد. سال 1919 در نخستين مكتب شوروي كان‌بادام كه سال 1918 تشكيل شده بود، حدود 100 نفر تحصيل مي‌نمودند.

در ابتداي سال تحصيلي 1918-1919 در اويزد خجند 37 مكتب ابتدايي شوروي فعال بود كه از اين تعداد 4 مكتب براي روس‌ها، 1 مكتب براي يهوديان و مابقي براي مردم محلي اختصاص داشت. در اين مكاتب، نخستين مكتب براي دختران محلي نيز تشكيل شد(عابداف، 1965: 17). در سال 1919 در اويزد اوراتپه 15 مكتب درجة 1 و 2 فعال بود كه 315 نفر در آنها تحصيل مي‌نمودند.

در ماه ژانوية سال 1919 در شهر خجند براي اهالي محلي دوره‌هاي شبانه تأسيس شد كه در آنها صرف و نحو زبان ازبكي، رياضيات، تاريخ و دورة «تبليغ براي حكومت شوروي» تدريس مي‌شد. همان سال در خجند دانشكدة كارگري تشكیل شد و پس از يك سال به مكتب درجة دوم تبديل شد. در ابتداي سال 1919 در اوراتپه 15 مكتب ابتدايي فعال بود كه در آنها 315 نفر تحصيل مي‌نمودند. تا آخر سال 1919 تعداد مكاتب شمال تاجيكستان كنوني به 73 باب رسيده بود.

تا اول ژوئن سال 1920در اويزد خجند 61 مكتب تأسيس شد كه 54 مكتب براي مردم محلي و 6 مكتب براي اروپائيان بود. از اين تعداد 21 مكتب در روستا فعاليت مي‌نمود. در كل مكاتب اويزد 4270 نفر تحصيل مي‌كردند كه 141 معلم به آنها آموزش مي‌داد(رجب­اف، 1964: 15).

طبق گزارش كميسارياي معارف خلق تركستان در آخر سال 1920 در جمهوري 2022 مكتب درجة اول فعال بود كه در آنها 167875 نفر تحصيل مي‌نمودند. تعداد مكاتب درجة دوم 59 باب و دانش‌آموزان آن 7503 نفر بود.

سال 1922 در كان‌بادام «دار التّدريس» تأسيس گرديد كه به پذيرش فارغ‌التحصيلان كلاس 4 اختصاص داشت كه در برنامة تعليمي آن رياضيات، شيمي، جغرافيا، طبيعت‌شناسي، دين و زبان عربي وجود داشت كه تدريس زبان عربي بعداً حذف گرديد.

از ابتداي سال 1920 در سراسر تركستان، از جمله در شمال تاجيكستان كنوني، نهضت مبارزه با بي‌سوادي شروع به فعاليت نمودند. در تقسيمات کشوری در تركستان 4828 مؤسسة آموزشی فعاليت مي‌نمود.

تا سال تحصيلي 1918-1919 در تركستان چندين دوره 3 و 6 ماهة تربيت معلم فعال بود كه به واسطة آنها 3661 معلم براي مكاتب ازبكي، تاجيكي، تاتاري و روسي فارغ‌التحصيل شده‌اند. طبق اطلاع كميسارياي معارف خلق تركستان از 15 فوريه تا 31 دسامبر سال 1920 تعداد 3814 نفر اين دوره‌ها را به پایان رسانده­اند. از كل فارغ‌التحصيلان سال 1920-21 كه 2673 نفر را تشكيل مي‌دادند، 985 ازبك، 213 تاجيك و مابقي نمايندگان از ديگر مليت‌ها بودند.

سال 1920 در تركستان 7 انستيتوي معارف تشكيل شد كه 6 تاي آن به زبان‌هاي ازبكي و تاجيكي فعاليت مي‌نمود. براي معلم‌هاي مليت‌هاي محلي انستيتوي مخصوص معارف تشكيل شد. تا ماه ژوئن سال 1921 حدود 2 هزار معلم براي دوره‌هاي مبارزه با بي‌سوادي آماده شد.

6

در سال 1922 در تركستان 62 مؤسسة آموزشي حرفه‌اي و تكنيكي، 12 آموزشگاه آموزگاري، 11 آموزشگاه متوسطة كشاورزي، 14 مكتب حزبي، آموزشكده‌هاي طبي، بديعي، موسيقي و ديگر مؤسسات آموزش مخصوص فعال بود كه در آنها 5890 نفر تحصيل مي‌كردند.

در سال تحصيلي 1923-24 در حدود تركستان 4 مؤسسة آموزش عالي داراي 4150 دانشجو وجود داشت. سال 1921 كميسيون فوق‌العادة تركستان با هدف مبارزه بابي‌سوادي تأسيس شد كه به وسیله­ی آن تا 1 آوريل سال 1924 در حدود 447 مكتب براي بي‌سوادان و 28 مكتب براي كم‌سوادان تأسيس شد كه مهلت تحصيل در آنها 6 ماه بود. از مجموع  447 مكتب محو بي‌سوادي، 214 مكتب به زبان ازبكي، 75 مكتب به زبان قرقيزي، 39 مكتب به زبان تركمني، 109 مكتب به زبان روسي و 10 مكتب ديگر براي ساير زبان‌هاي اقليت‌هاي ملي بود. اما براي زبان تاجيكي هيچ مكتبي وجود نداشت و تاجيكان به زبان ازبكي تحصيل مي‌نمودند(شكوراف، 1969: 39).

بعد از فروپاشي حکومت بخارا در سال 1920 و تأسيس جمهوري خلقي شوروي بخارا، كميتة نظارت معارف تأسيس شد كه در هر محل نمايندگان خود را داشت. 15 مارس سال 1921 در شهر دوشنبه شعبة معارف خلق بخاراي شرقي تشكيل شد. ماه ژوئية همان سال نخستين ‌انجمن كارمندان معارف خلق تشكيل شد كه در آن مسائل و مشکلات آموزش و پرورش مورد بررسي جدي قرار گرفته، از كمبود معلمان نگراني وجود داشت. بر اساس فرمان اين انجمن براي آماده نمودن آموزگاران، دوره‌هاي كوتاه‌مدت آموزشي، آموزشكده‌ها و انستيتوي تربيت معلم تأسيس شد.

بعد از توسعه و نوسازي كميتة نظارت معارف در سال 1924 دستگاه اين وزارتخانه از هيأت رئيسه، شعبه‌هاي عمومي، ماليه، تأمينات، تربية اجتماعي، شوراي علمي، كميتة كل سياسي و معرفتي شامل بوده، در شوراي علمي كميسيوني تأسيس شده بود كه به آموزش و حفظ يادبودها و جشنواره­های تاريخي و فرهنگي بخارا اختصاص يافته بود.

9

شعبة اجتماعي داراي دو بخش مؤسسات مكتبي و پيش‌مكتبي بود. كميتة كل سياسي و معرفتي به مبارزه با بي­سوادي نظارت نموده و مكتب حزبي نيز ناظر بر كتابخانه‌ها و قصرهاي فرهنگي، تئاترها، سينماها، انتشارات، موزه‌ها و چاي خانه‌هاي سرخ بود.

پس از غلبة انقلاب در بخارا در حدود 50 مكتب در سطوح مختلف تأسيس شد كه مهمترين آنها طبق خاطرات محمدعلي بلجواني در «تاريخ نافعي»، مكتب سياسي- نظامي در بالاي ارگ عالي، مكتب سياسي در لب حوض ديوان‌بيگي، مكتب «احضار قرض» و «توران تودَسي» در لب حوض خالداربيگي‌جان، مكتب صناعت در منزل اولياقل‌بيگ ديوان‌بيگي، مكتب موسيقي در لب حوض دستورخانه‌چه، در منزل تورة چارجويي، مكتب شمس‌العارفين در لب حوض قاضي‌كلان، مكتب «دارالمعلمين فارسي» در گذر خيابان و غيره بودند. از مشهورترين مدارس بخارا كوكَلداش  («دارالفنون») و مدرسة مير عرب («دارالمدرسين») بود كه تقريباً 300  مدرس و عالم بخارا را به تدريس جذب كرده بود(مختاراف، 1989:  113).

كميتة نظارت معارف در شهر مسكو، خانة معارف را تأسيس كرد كه در آن بيش از 200 نفر براي ورود به مكاتب مختلف روسيه تحصيل مي‌نمودند. همچنين براي تحصيل در آلمان و تركيه در حدود 100 نفر فرستاده شد. رهبر گروه جوانانِ اعزامي به آلمان ميرزا عبدالواحد منظم بود(تبراف،1991: 67).

سال 1923 كميتة نظارت معارف بخارا داراي 43 باب مكاتب درجة يك با 2856 دانش‌آموز، 2 باب مكاتب درجة دوم با 285 دانش‌آموز، 8 باب مكاتب شبانه‌روزي بود. سال 1923 در بخارا 40 مكتب مبارزه با بي‌سوادي داراي 2726 محصل و سال 1924 ،41 مكتب مبارزه با بي‌سوادي داراي 8200 محصل فعاليت مي‌نمود.

در تقسيمات ملي کشوری در ولايات اوراتپه 16، پنجكنت 5، حصار 4، بدخشان 3، كولاب 3، غرم 1 مكتب شوروي فعال بود(شكوراف ، 1969: 54). مكاتب اوراتپه داراي 573 دانش‌آموز و 29 معلم، پنجكنت داراي 704 دانش‌آموز و 6 معلم و بدخشان داراي 75 دانش‌آموز و 4 معلم بودند.

2-11.  كتاب‌هاي درسي

مدارس تاجیکستان

همزمان با تأسيس مكاتب اصول جديد، يكي از مشكلات عمده عدم وجود كتاب‌هاي درسي به زبان فارسي تاجيكي بود. در ميان روشنفكران تاجيك سيداحمد وصلي يكي از نخستين‌ کساني بود كه به تأليف  چنين كتاب درسي با نام «بيان‌الحروف» اقدام كرد كه اين كتاب در سال 1903 در دسترس معلمان و شاگردان قرار گرفت.

يكي از نخستين مؤسسان مكتب اصول جديد به زبان فارسي تاجيكي در شهر باستاني سمرقند و عموماً آسياي ميانه عبدالقادر شكوري چند كتاب درسي از قبيل «جامع‌الحكايات»، «زبدة‌الاشعار»، الفباي «رهبر سواد» را تهيه نمود.

«جامع‌الحكايات» ع. شكوري كتاب قرائت است براي دانش‌آموزان سال دوم مكاتب ابتدايي. اين كتاب سال 1907 تهيه و در سالهاي 1909 و 1911 به چاپ رسيده است.

سال 1911 اين كتاب كه به عنوان چاپ اول در شهر سمرقند صورت گرفته بود، شامل 72 صفحه شده، با حروف بزرگ و زيبا در كاغذ نفيس چاپ شده است. عبدالقادر شكوري در ابتداي كتاب در خصوص اصول آموزش و پرورش در مكاتب اصول جديد پندها و نصایح آموزشي داده است. در اين كتاب 49 حكايت و 14 پارة منظوم قرار دارد. از 49 حكايت اين كتاب 10 حكايت آن از روسي ترجمه شده است.

12

عبدالقادر شكوري خود راجع به كتاب گفته است «اين رساله براي اخلاق شاگردان كلاس دوم مكتب ابتدايي از كتاب‌هاي فارسي و تركي ترجمه و تأليف شد»( وصلي­سمرقندي، 1989: 118).

«جامع‌الحكايات» از نظر زبان و اسلوب بيان يكي از بهترين نمونه‌هاي زبان ادبي فارسي تاجيكي آن دوره محسوب مي‌شود كه با اسلوبي روان و مناسب با فهم كودكان تنظيم شده است.

در سال 1908 ميراز عبدالواحد منظم براي دانش‌آموزان مكتب جديدي كه در شهر بخارا با همدستي صدرالدين عيني، احمدجان حمدي و حامدخواجة مهري تأسيس نموده بود، شيوه‌نامة نگارش الفباي فارسي را با نام «رهبر خط» تأليف و تنظيم نمود كه شامل  42 صفحه بود و در پيشگفتارش تأكيد شده كه «براي آساني خط­نويسي کودکان نوآموز اين دفتر «رهبر خط» را به نظر قبول معلمين گرام منظور گردانيده»(تبراف، 1991 : 29).

در اين دوره صدرالدين عيني نيز چند كتاب درسي براي مكاتب اصول جديد از قبيل «تهذيب‌الصبيان»، «ترتيل‌القرآن»، «ضروريات دينيه»، «بهار دانش» و «خالده يا قِزباله» تهيه نموده است.

قسمت اول كتاب «تهذيب‌الصبيان» در مورد مكتب و معارف، علم و دانش، حرمت استاد و والدين، اهميت دانش‌آموزي، دوستي و رفاقت، نیكوكاري و عالي‌همتي، همچنين فصل‌هاي سال و عالم نباتات و حيوانات و قسمت دومِ آن كه «خاندان خوشبخت» ناميده شده، پيرامون زندگي خانواده‌اي كشاورز با زباني سليس و روان است.

از ديگر كتاب‌هاي درسي كه صدرالدين عيني براي دانش‌آموزان دوره ابتدايي دخترانه تهيه نموده بود «خالده يا قِزباله» مي‌باشد. اين كتاب درسي ماه فورية سال 1922 نوشته شده، پس از دو سال يعني 2 ژانوية سال 1924 با مساعدت ميرزا عبدالواحد منظم در شهر برلين آلمان به چاپ رسيد كه شامل20 صفحه،30 حكايت كوچك پند و اخلاقي از قهرمان داستان دختري به نام خالده است.

15

«الفباي مكتب اسلاميه»، «كتاب‌الاطفال»، «تاريخ مختصر اسلام»، «عمليات اسلام»، «مدخل جغرافياي عمراني»، «مختصر جغرافياي روسيه»، «منتخب جغرافياي عمومي»، «اسباب سواد» و خريطه‌ها تركستان، بخارا، خيوه و … از جمله كتاب­هاي درسي ديگر به قلم محمد خواجة بهبودي بودند كه از طريق انتشارات «بهبودي» در دسترس خوانندگان قرار گرفت. او اين كتب درسي را بر اساس كتاب‌هاي درسي روسيه و به تقليد از كتاب‌هاي درسي مكاتب اصول جديد كشورهاي شرق همسايه تأليف نمود.

عصمت‌الله رحمت‌الله‌زاده بر اساس تجارب بيش از ده سالة معلمي‌ خود، در سال 1913 كتابي با نام «رهبر مكتب» تهيه نمود كه سال 1915 در شهر تاشكند چاپ شد. «رهبر مكتب» با اصول آوازي- هجايي در 46 صفحه و براي 90 درس تهیه شده است.

طي همين سالها تعدادي كتب درسي ديگر براي مكاتب ابتدايي اصول جديد تاجيكي نيز تأليف گرديد كه «استاد اول» سعيد رسول سعيدعزيزاف، «رهبر فارسي» و «منتخب‌ گلستان يا قرائت فارسي» ملا محمد رسولي، «راهنماي سواد»، «خوانش» و «رهبر سواد» حاجي معين، «معيار الاخلاق» و «تاريخ عام» سياح، «ترتيل‌القرآن» و «گنجينة حكمت» صديقي عجزي، «سال نخستين» و «دبستان تاجيك» سعيدرضا علي‌زاده، «راهنماي حساب» و «الفباي تاجيك» نصارمحمد افغان و باز چندي ديگر از اين قبيل‌ند.

به طور کلی وضع آموزش و پرورش در مجموع و تعداد مكاتب و مدارس و سطوح مختلف آن پاسخگوي زمانه نبود.

تقريباً در تمام مكاتب و مدارس سنتي، تعليم و تربيت با اصول قديم صورت مي‌گرفت و علوم جديد تدريس نمي‌شد.

مكاتب روسي- محلي نيز به دانش‌آموزان دانش كافي ارائه نمي‌کردند. به این دلیل كه براي دولت­مداران روس از میان جوانان محلي، از جمله تاجيكان، دستيار خدمتکار می­خواستند، نه عالم و دانشمند! برخي از مكاتب جديد تحت تأثير ايدئولوژي پان‌تركيسم باقی مانده بود. به اين دلیل كه اين مكاتب تحت تأثير مكاتب جديد تركي بودند و به دليل عدم وجود كتب درسي به زبان فارسي تاجيكي طي چند سال اول، از كتب تركي استفاده مي‌كردند.

در دورة پان‌تركيست­ها كه پس از انقلاب‌هاي روسيه و بخارا به قدرت رسيده بودند، فرزندان تاجيك در مكاتب تازه تأسیس شوروي، ابتدا به زبان تركي عثماني و از سال 1922 به زبان ازبكي تحصيل مي نمودند كه اين وضعيت غير قابل تحمل بود.

تعداد دانش‌آموزان در اين مكاتب بسيار ناچيز بود و اكثر كودكان از آموزش و پرورش بي‌نصيب بودند. چنانكه سال 1907 در شهر خجند كه داراي 36283 نفر اهالي بود، همگي 1 آموزشگاه روسي - محلي با 57 نفر، 1 دورة شبانه با 60 دانش‌آموز، 39 مدرسه با 668 نفر و 43 مكتب با 415 دانش‌آموز كه همگي 110 نفر را تشكيل مي‌داد فعاليت مي‌نمود.

در آن قسمت آسياي ميانه كه تحت تسلط بیشتر روسيه بود، در بخش آموزش و پرورش نيز بي عدالتي و نابرابري به چشم مي‌خورد. چنانچه سال 1911 در سراسر ولايات سمرقند، فرغانه و سيردريا همگي 143 مكتب روسي- محلي فعال بوده، در آنها 8961 نفر تحصيل مي‌نمود كه از تعداد عمومي اهالي اين ولايات 77/ درصد را تشكيل مي‌داد. حال آنكه سال 1909 در ولايت فرغانه كه همگي 14722 نفر اهالي روس‌زبان زندگي مي‌كرد، 26 مكتب فعاليت مي‌كرد و داراي 2625 دانش‌آموز بود(باباخان‌اف ،1975: 187).

نه تنها حکومت بخارا، بلكه روسية پادشاهي نيز به آموزش و پرورش توجهي نمي‌كرد و نسبت به ديگر مراكز ديگر، بودجة بسيار ناچيزي براي آموزش و پروش اختصاص مي‌داد. چنانكه سال 1905 در شهر خجند براي ادارة پليس شهري مبلغ 7927 روبل، سال 1910 ميلادي 9952 روبل، سال 1916 ميلادي 16075 روبل و براي مكاتب در سال 1905 همگي 571 روبل، سال 1910 ميلادي 1210 روبل و سال 1916 ميلادي 2635 روبل اختصاص داده شده بود(باباخان‌اف ، 1975: 187). از همين رو آموزش و پرورش در تمام سطوح نياز به اصلاحات و تغييرات جدي داشت.

تعداد دانش‌آموزان در تاجیکستان از ابتدای قرن 21 تاکنون تغییرات چندان زیادی نداشته است.

اما از میزان کودکان محروم از تحصیل کم شده است که نشان دهنده­ی توسعه انسانی این کشور در این حوزه می­باشد.

SOURCE: Worldbank.org, 2011

تعداد دانش آموزان در مقطع دبیرستان با شیبی ملایم در حال افزایش است که نشان­دهنده افزایش کیفیت زندگی و تعداد تحصیل کردگان در این کشور است.

نمودار - میزان باسوادها

SOURCE: UNESCO. Org

3-11. آموزش عالی: دانشگاه­ها و مراکز آموزش عالی

دانشگاه­هاي جمهوري تاجيكستان در چهار ولايت اين كشور قرار دارند. دانشگاه هاي واقع در شهر دوشنبه عبارتند از:

1)   دانشگاه دولتي ملي جمهوري تاجيكستان

2)    دانشگاه آموزگاري

3)  ) دانشگاه پزشكي

4)   دانشگاه اسلاوياني

5)   دانشگاه دولتي تكنيكي محمد عاصمي

6)   دانشگاه تكنولوژي

7)   دانشگاه تجارت

8)   دانشگاه هنر ترسون زاده

9)   دانشگاه كشاورزي

10)                  دانشگاه ماليات و حقوق

11)                  دانشگاههاي دولتي زبانها

12)                  دانشگاه آزاد اسماعيل ساماني

13)                  دانشگاه نقليات

14)                  دانشگاه بشردوستانه مسكو

15)                 كالج نقاشي

1-3-11. دانشگاه دولتي ملي جمهوري تاجيكستان

دانشگاه دولتی ملي تاجیکستان

دانشگاه دولتي ملي تاجيكستان از 14 دانشكده مشتمل بر مكانيك و رياضي، بيولوژي، شيمي، زمين شناسي معادن، تاريخ، حقوق شناسي، زبان شناسي، شرق شناسي، روزنامه نگاري، اقتصاد و مديريت، دارائي و اقتصاد، الكترونيك اقتصادي و فلسفه تشكيل گرديده است و شامل 85 كرسي مي­باشد. در اين دانشگاه دانشجويان در 51 گرايش تحصيل مي­نمايند. دانشگاه ملي داراي 722 نفر استاد از جمله 75 نفر پروفسور و دكتر علوم، 273 فوق ليسانس علوم و 251 نفر دانشيار مي باشد.

دانشگاه ملي جمهوري تاجيكستان با دانشگاههاي دولتي مسكو، كلگين فورت اتريش، مانتون آمريكا و دانشگاه قبرس رابطه دوجانبه دارد.

دوره فوق ليسانس شامل 41 رشته تحصيلي مي­باشد. در سال 2002 22 نفر رساله هاي فوق ليسانس را دفاع كردند. 9 نفر در دوره هاي دكتراي رشته هاي حقوق، روزنامه نگاري، اقتصاد و رياضي شركت كرده اند كه از اين تعداد 6 نفر از رساله دكتري خود دفاع كرده اند.

جدول شماره 22- رشته هاي دانشگاه دولتي ملي تاجيكستان

دانشكده رياضيات
سال افتتاح رشته	اسم رشته	رقم رشته	شماره
1949	رياضيات	010100	1
1985	رياضی تجربی	010200	2
1998	انفورماتيک	010201	3
1985	مکانيک	010300	4
دانشکده فيزيک
1949	فيزيک	010400	5
1999	ستاره شناسی	010900	6
1995	هواشناسی	012600	7
1991	راديوفيزيک و الکترونيک	071500	8
2003	ماشين های حساب، مجتمعها، سيستم ها و شبکات	220100	9
دانشکده شيمی
1957	شيمی	011000	10
1998	شيمی تجربی	011001	11
2001	تکنولوژی شيمی	240400	12
2002	فلزات رنگی	011002	13
دانشکده زمين شناسی
1995	اقتصاد و اداره در صنايع معادن	060801	14
1956	عکسبرداری زمين و جستجو	080100	15
1959	علم آموزش آبهای زيرزمينی	011400	16
1998	زمين شناسی نفت و گاز	080500	17
1994	کارنقشه برداری	090100	18
دانشکده زيست شناسی
1948	زيست شناسی	011600	19
1996	اکولوژی	013100	20
دانشکده تاريخ
1948	تاريخ	020700	21
1996	بايگانی شناسی	020800	22
1996	روابط بين الملل	021201	23
2003	تاريخ و کشورشناسی	020701	24
دانشکده حقوق
1949	حقوق	021100	25
1998	حقوق شناس- آموزگار	021101	26
1993	روابط بين الملل- حقوق	021200	27
دانشکده ادبيات
1948	زبان و ادبيات تاجيک	021700	28
1948	زبان و ادبيات روس	021701	29
1998	دفتر داری	021702	30
2003	زبان شناسی و روابط بين فرهنگی	620100	31
دانشکده شرق شناسی
1958	شرق شناسی	022800	32
دانشکده روزنامه نگاری و ترجمانی
1988	روزنامه نگاری	021400	33
1993	روزنامه نگار- ترجمه	021401	34
2000	روزنامه نگاری بين المللی	021402	35
1993	روابط بين الملل- حقوق	021200	27
دانشکده فلسفه
1992	فلسفه	020100	36
1998	سياست شناسی	020200	37
---	جامعه شناسی	020300	38
1994	روان شناسی	020400	39
دانشکده اقتصاد و مديريت
1966	اقتصاد و جامعه شناسی کار	060200	40
1958	اقتصاد ملی	060700	41
1954	اقتصاد و مديريت در شرکتها	060800	42
1954	اقتصاد و مديريت مجتمع کشت و صنعت	060900	43
1993	مديريت	061100	44
1980	سيستم اطلاع رسانی در اقتصاد	071900	45
دانشکده اقتصاد و دارايی
1953	دارايی و اعتبار	060400	46
1992	اقتصاد جهانی	060600	47
2002	اقتصاد جهانگردی	060619	48
1953	حسابرسی	060500	49
1982	آمار	061700	50
1996	روشهای رياضی در اقتصاد	061800	51

2-3-11. دانشگاه اسلاوياني

دانشگاه اسلاوياني روسيه و تاجيكستان در سال 1996 ميلادي مطابق قرارداد فيمابين حكومت هاي تاجيكستان و فدراسيون روسيه تشكيل شد. هدف از تشكيل اين دانشگاه پشتيباني از سكنه روسي تاجيكستان و ايجاد شرايط لازم براي تحصيلات آنها مي باشد. تحصيل در اين دانشگاه مطابق استاندارد و برنامه آموزشي روسيه صورت مي گيرد و درس ها به روسي برگزار مي شود. مطابق اين قرارداد، هزينه هاي اين دانشگاه از هر دو طرف پرداخته مي شود. حقوق اساتيد و هزينه تحصيل دانشجويان از طرف روسيه پرداخت مي شود و پرداخت بقيه هزينه ها به عهده تاجيكستان است. در اين دانشگاه 182 استاد به 2000 دانشجو بصورت حضوري و 1000 دانشجوی بصورت غير حضوری (50 درصد آنها دانشجويان روس و 50 درصد آنها دانشجويان مليت­هاي محلي مانند تاجيك، ازبك و قرقيز مي­باشد) درس مي­دهند. در دانشگاه اسلاوياني 4 دانشكده فيلولوژی، اقتصاد، تاريخ و روابط بين­المللي و حقوق وجود دارد. در دانشكده فيلولوژی، رشته­های تخصصی زبان و ادبيات روس، زبان های آلمانی، انگليسی و چينی و رشته ژورناليستي وجود دارد. در دانشكدة اقتصاد، رشته های تخصصی مديريت، دارايی و وام، سيستم اطلاعات اقتصادی وجود دارد. در دانشكده تاريخ و روابط بين الملل، رشته های تخصصی تاريخ، فرهنگ شنایی و روابط بين الملل تدريس می شود. در دانشكده حقوق رشته های مربوط به اين درس تدريس مي شود. همچنين بخش آمادگی و پيش دانشگاهی و دو سال تحصيل سال هاي آخر دبيرستاني در اين دانشگاه وجود دارد. در تمام رشته های تخصصي، زبان فارسي تاجيكي به عنوان واحد درسي غير تخصصي تدريس مي شود. در دانشگاه مذكور به آموزش زبان فارسي تاجيكي خيلي توجه مي شود و همه ساله قبل از نوروز يك هفته هفتة زبان تاجيكي اعلام شده و همايش هاي باشكوهي به مناسبت جشن نوروز و شعراي ايراني برگزار مي شود. كرسي زبان فارسي تاجيكي داراي 5 استاد تاجيك (3 مرد و 2 زن) است و مديريت اين كرسي به عهدة عبدالولي دوران اف است. همچنين در رشته هاي روابط بين الملل و تاريخ، زبان عربي به عنوان واحد درسي غير تخصصي از طرف دو استاد تاجيك تدريس مي شود.

حقوق اساتيد اين دانشگاه از طرف وزارت علوم روسيه پرداخت مي شود. ميزان حقوق استادان وابسته به درجه علمي آنها مي­باشد و نسبت به حقوق استادان دانشگاه هاي تاجيكستان حدوداً 10 برابر بيشتر است. حقوق متوسط پروفسور 2500 روبل روسي (حدود 75 دلار )، دانشيار حدوداً 1500 الي 1700 روبل روسي (تقريبا برابر با 45 الي 60 دلار ) مي باشد. تمام هزينه های تحصيل 330 دانشجويی كه بعد از امتحان ورودی به دانشگاه پذيرفته شده اند، از طرف دولت پرداخت مي شود، اما يك تعداد دانشجويان بدون آزمون مطابق قرارداد ثبت نام مي شوند كه پرداخت هزينه ثبت نام به عهده خودشان است و آنها هر سال 500 دلار هزينه ثبت نام پرداخت مي كنند. دانشجوياني كه از طريق آزمون پذيرفته شده اند، هر ماه 16 ساماني دريافت مي كنند. در اين دانشگاه بهترين استادان جهت تدريس انتخاب شده اند و مدرك دانشجويان از مسكو داده مي شود. محمد يوسف امام اف رئيس دانشگاه، ايلان توپايلا معاون آموزش، خانم ورونيكا چيگرينا معاون بخش علمی اين دانشگاه مي باشند. خسرو شنبه زاده، رئيس دانشكده فيلولوژی، نبی ناصراف رئيس دانشكده اقتصاد، عبدالسلام ولي يف، رئيس دانشكده تاريخ و روابط بين الملل و دولت النظر اف رئيس دانشكده حقوق مي باشند.

3-3-11. دانشگاه دولتي تكنيكي محمد عاصمي

در دانشگاه فني تاجيكستان 6 دانشكده مشتمل بر انرژي ، مكانيك و تكنولوژي ، مديريت، مهندسي و تجارت، حمل و نقل و راه سازي، ساختمان و معماري و تكنولوژي شيمي فلزات فعاليت دارد . در اين دانشگاه 45 كرسي در 33 رشته تخصصي فعاليت مي كند. هيئت علمي دانشگاه تكنيكي شامل 331 نفر مي باشد كه از اين تعداد 24 نفر پروفسور و دكتراي علوم ، 102 نفر دانشيار و 75 نفر كانديد دكتراي علوم تدریس می­نمایند.

دانشجويان اين دانشگاه در 33 رشته تحصيلي به علم آموزي اشتغال دارند. دانشگاه تكنيكي جمهوري تاجيكستان با دانشگاههاي دولتي فني تاشكند، دانشگاه الكتروتكنيك مخابرات تاشكند، دانشكده اتومبيل و راه سازي تاشكند، دانشكده ساختمان و معماري تاشكند، دانشكده تكنولوژي صنايع سبك بخارا، دانشگاه برق مسكو، دانشگاه زمين شناسي مسكو ، دانشگاه امور ساختماني مسكو ، دانشگاه دولتي ولاديمير، دانشكده اتومبيل و راه سازي سيبري (آمسك)، دانشگاه حمل و نقل اوكرائين و كالج عالي تكنولوژي اينچان (كره جنوبي) رابطه و همكاري دارد. همچنين اين دانشگاه با اتحاديه مدارس عالي فني دول CIS ، اتحاديه مدارس عالي ساختماني دول CIS ، اتحاديه مدارس عالي فني اورال، سيبري و آسياي مركزي و اتحاديه مدارس عالي معماري دول CIS همكاري مي نمايد.

دانشگاه فني تاجيكستان عضو اتحاديه دانشگاه هاي سيستم يونسكو است. تحصيل در اين دانشگاه به دو صورت با شهريه و بدون شهريه انجام مي پذيرد كه دانشجويان آزاد مي بايستي شهريه پرداخت نمايند.

4-3-11. دانشگاه تجارت

در دانشگاه دولتي تجارتي تاجيكستان چهار دانشكده اقتصاد و مديريت، اقتصاد جهاني و حقوق، تجارت و گمرك، تحصيلات غير حضوري و 13 كرسي فعال است.

يكي از دانشكده هاي اين دانشگاه در شهر خجند نيز فعال است. در اين دانشگاه 169 نفر استاد مشتمل بر 12 نفر پروفسور و دكتراي علوم، 64 نفر كانديداي دكتراي علوم و دانشيار تدریس می­نمایند. در دانشكده خجند 109 نفر استاد منجمله 4 نفر پروفسور و دكترا، 29 نفر كانديداي دكتري و دانشياران به تدريس اشتغال دارند.

در دانشگاه تجارت 62 نفر دانشجوي فوق ليسانس به كارهاي پژوهشي اشتغال دارند. دانشگاه تجارت با انستيتوي اقتصاد، مديريت و پيشگوئي هاي اقتصادي قزاقستان، دانشگاه اقتصادي قزاقستان، دانشگاه بين المللي تجارت آلماتي، دانشگاه دولتي تجارت مسكو، آكادمي اقتصادي مسكو، دانشگاه تعاون مصرف ناواسبيرسك و دانشگاه اتحاد حسابداران و بازرس هاي حرفه اي آسياي مركزي همكاري نزديك دارد. در این دانشگاه 137 نفر دانشجوی خارجي در دانشكده خجند تحصيل مي نمايند كه اكثريت آنها تبعه تركمنستان و ازبكستان هستند.

5-3-11. دانشگاه دولتي باباجان غفوراف خجند

دانشگاه دولتي خجند بنام آكادميسين باباجان غفوراف در شهر خجند، خيابان مولان بيك آوا مي باشد. اين دانشگاه در سال 1931 به عنوان دانشكده عالي آموزگاري تاسيس گرديده است. در نخستين سال تاسيس داراي 2 دانشكده: طبيعت شناسي و رياضي بود و در آن 9 نفر آموزگار و 26 نفر دانشجو حضور داشتند.

سال 1936 تعداد 15 نفر دانشجويان از رشته هاي فيزيك، رياضي و طبيعي فارغ التحصيل شدند. در سال 1991 به اين دانشگاه مقام دولتي داده شد و سال 1997 بنام آكادمسين باباجان غفوراف نامگذاري شد.

اين دانشگاه تابع مقامات دولتي آموزش و پرورش از جمله وزارت آموزش و پرورش تاجيكستان مي باشد.

دانشگاه دولتي خجند

در حال حاضر اين دانشگاه داراي 15 دانشكده بوده و دانشجويان در 37 رشته تحصيل مي­كنند. اطلاعات مربوط به دانشكده­هاي دانشگاه به شرح زیر می­باشد:

دانشكده رشته­هاي طبيعي عبارت از 7 كرسي تخصصي، موزه جانورشناسي و زيست­شناسي، منطقه كشاورزي و بيولوژي مي­باشد. همچنين متخصصين در بخش­هاي شيمي، بيولوژي، جغرافيايي و اكولوژي تحصيل مي­كنند. در اين دانشكده 84 نفر آموزگار منجمله 4 نفر دكتر و پروفسور و 38 نفر تدريس ­و­ تحقيق­ مي­كنند.

دانشكده رياضيات از كرسي­هاي معادلات ديفرانسيال، تحليل رياضي، جبر و هندسه، انفورماتيك، رياضي آماري، اصول تعليم رياضي و وسايل فني آماري تشكيل شده است. در دانشكده 42 نفر استاد، منجمله 19 نفر استاديار فعاليت مي كنند. در مدرسه شماره 24 شهر خجند دانشمندان اين دانشكده در زمينه مسايل تكميل رشته هاي رياضي آزمايشگاه علمي دانشكده را تاسيس داده اند.

دانشكده زبان­شناسي تاجيك از بخش­هاي زبان و ادبيات تاجيك و روزنامه­نگاري تشكيل شده است. اين دانشكده مشتمل بر بخش هاي ادبيات كلاسيك فارس و تاجيك، ادبيات معاصر تاجيك، زبان تاجيكي، اسلوب و فرهنگ سخنوري، روزنامه نگاري و نظريه ترجمه مي باشند. در ادارات مزبور 67 نفر استادان تدريس مي كنند و از آنان 8 نفر دكتر و پروفسور و 25 نفر نامزدهاي علم و استاديار بوده به 840 نفر دانشجو تدريس مي كنند. در پايگاه دانشكده شوراي دفاع رساله هاي نامزدي زبان و ادبيات تاجيك نيز فعاليت مي كند.

دانشكده فيزيك شامل كرسي هاي فيزيك عمومي و جسم هاي سخت، اساس­هاي توليدي، فيزيك نظري، اصول تعليم فيزيك و تكنولوژي، وسايل آماري و وسايل فني آموزشي و رشته هاي عمومي تكنيكي مي باشد. در كرسي مزبور 72 نفر استاد منجمله 5 نفر دكتر و پروفسور، 30 نفر نامزد علم و استاديار فعاليت مي كنند. دانشمندان اين دانشكده با پژوهشگاه فيزيك و فني بنام ايوف شهر سن پترزبورگ روسيه طي چند سال است كه همكاري علمي مي كنند. همچنين نتايج كارهاي علمي دانشمندان دانشكده مزبور در اكثر كشورها از جمله آمريكا، فرانسه، آلمان، اوستراليا، چين و غيره ارائه شده اند. اين دانشكده متخصصان بخش فيزيك، استادان رشته فيزيك، راديوفيزيك، متخصصين تكنيك آمار، الكترونيك، سيستم و روابط تكنولوژي را تربيت مي كند. همچنين براي امور تحقيقي مركز ويژه تشخيص، كلاسهاي كامپيوتري و كارگاه تعليمي موجود است.

در دانشگاه خجند براي آماده نمودن متخصصين بخش رشته اقتصاد دو دانشكده فعال است. اقتصاد جهاني، همچنين دارايي و اقتصاد بازار. در 7 كرسي تخصصي 71 استاد از جمله 3 دكتر و 17 نفر از علم اقتصاد فعاليت مي كنند. آزمايشگاههاي دانشكده ها كلاس هاي مجهز با كامپيوترهاي Pentium ، پرينت هاي ليزري و ساير تجهيزات در اختيار دانشجويان مي باشد. استادان با سلسله مدارس عالي آمريكا، انگلستان، فرانسه، روسيه، قزاقستان، قرقيزستان، سازمان بين المللي ”CARANA CORPOTPW2”، صندوق يوروآسيا، اتحاديه “پراگما“ همكاري دارند.

دانشكده حقوق شناسي شامل بخش هاي حقوق و كارگذاري گمركي، حقوق جنايي و مدني، نظارت دادستاني و حقوق دادگاهي، نظريه دولت و حقوق، حقوق قانون اساسي و غيره مي باشد. از دانشكده هاي مزبور متخصصين نهادهاي دولتي، بازرسها، قاضي دادگاه، حقوق شناس فارغ التحصيل مي شوند.

دانشكده آموزگاري براي تربيت متخصصان دبستان و كودكستان فعال مي باشند. در دانشكده چندين كرسي براي تعليم فنون مربوط به تدريس كلاس هاي ابتدايي دبستان فعالند. در دانشكده شوراي دفاع رساله هاي علمي نيز عمل مي كند.

دانشكده نقاشي و گرافيك تنها دانشكده اي است كه در دانشگاه هاي آموزگاري وجود دارد. در اين دانشكده اساتید نقاشي را آموزش می­دهند. همه ساله آثار نقاشي دانشجويان اين دانشكده در نمايشگاه هاي نواحي استان سغد در معرض تماشا گذاشته مي شود.

دانشكده زبان هاي خارجي در دو بخش فعاليت مي كند. متخصصان زبان انگليسي و آلماني تربیت مي كند. همچنين دانشجويان اين دانشكده زبان هاي عربي و فارسي مي آموزند. در جنب دانشكده مركز بازآموزي زبان انگليسي فعاليت مي كند. رابطه دانشكده با كشورهاي غربي در حال توسعه مي باشد.

دانشكده شرق شناسي از بخش هاي عربي و فارسي عبارت است. در دانشكده كرسي هاي زبان شناسي عربي، گرامر زبان عربي، زبان معاصر ايراني فعالند. دانشجويان سال سوم دوره تجربه آموزش زبان را در امارات متحده عربي طي مي كنند.

دانشكده هنر متخصصين بخش هاي مختلف هنر خوانندگي ، نقاشي، كارگرداني و غيره را تربيت مي كند. زبان اصلي تحصيل در دانشگاه تاجيكي و روسي است. اما در دانشكده زبان هاي خارجي، شرق شناسي، زبان شناسي و زبان هاي انگليسي، آلماني، عربي و ازبكي تدريس مي شود.

در دانشگاه 812 نفر استادان منجمله 46 نفر دكتر و پروفسور و 265 نفر كانديداي علوم و دانشيار مشغول به تدريس و كارهاي پژوهشي هستند. تعداد عمومي دانشجويان اين دانشگاه 10 هزار و 620 نفر است. و دوره تحصيل در اكثر رشته ها 5 سال مي باشد. در دانشكده اي كه اساسا به تربيت دانشجویان می­پردازد دوره تحصيل 4 ساله ( براي دوره ليسانس ) و 6 ساله ( براي دوره فوق ليسانس ) مي باشد . دانشجويان پس از كسب مدرك ليسانس امكان تدريس در مدارس متوسطه را پيدا مي كنند، ولي براي دريافت مجوز براي تمديد تحصيل در فوق ليسانس و ادامه كارهاي پژوهشي ضرورت دريافت عنوان فوق ليسانس وجود دارد. براي اين دانشجو بايد دو سال اضافي ( 2 سال علاوه بر دوره ليسانس ) تحصيل نمايد. اين روش تحصيل بر مبناي آئين نامه وزارت معارف تاجيكستان در باره آموزش عالي است.

در دانشكده هاي غيرآموزگاري مدت تحصيل 5 ساله است. در كل دانشكده ها براي دانشجويان سال اول سنجش دانش توسط رايانه صورت مي گيرد. اين نكته كه مهمترين عنصر اصلاحات روند تعليم در دانشگاه شناخته شده، براي دسترسي دانشجويان به كامپيوتر شرايط خوب فراهم مي آورد.

كتابخانه دانشگاه از لحاظ تاريخي برابر با خود آن است. تعداد عمومي كتاب هاي كتابخانه 600 هزار نسخه مي باشد و در آن ادبيات، مجله و روزنامه هاي مختلف هستند. در كتابخانه بخش خدمات و نگهداري كتاب، كتابشناسي، روزنامه و مجله ها، دست خطها و سرچشمه هاي نادر، تالار مطالعه و تالار دفاع رساله هاي علمي و پژوهشي موجود است. علاوه بر اين در زمينه مخزن كتابخانه در دانشكده ها تالار مطالعه تاسيس شده است و دانشجويان وابسته به تخصص خود از كتابخانه ادبيات دريافت مي كنند.

در كتابخانه دانشگاه مركز كامپيوتري فعال بوده و حالا شبكه اينترنت و پست الكترونيك نيز فعال هستند. دانشجويان و استادان دانشگاه مي توانند در برابر استفاده از كامپيوتر از خدمات اينترنت و پست الكترونيك نيز استفاده كنند. در دانشگاه مجله و مجموعه هاي علمي “نامه دانشگاه”، “ره آورد عالمان جوان“، “طبله عطار”، “تحقيقات علوم انساني آسياي مركزي” به چاپ مي رسد. ماهنامه “نور معرفت” به عنوان روزنامه دانشگاه­ فعال است.

در جنب دانشگاه تنها يك انتشارات به نام “نور معرفت“ فعال است. مدت دو سال است كه انتشارات مذكور طبع و نشر آثار پژوهشي و كتب مختلف استادان دانشگاه توسط تكنولوژي معاصر چاپي با كيفيت خوب عهده دار گرديده است. استادان دانشگاه بر مبناي برنامه دورنماي كارهاي پژوهشي، مشغول تحقيق و بررسي مسايل مختلف رشته هاي علوم هستند. براي انجام كارهاي علمي در دانشگاه 8 مركز علمي و تعداد زياد تشخيص گاه هاي پژوهشي به شرح ذيل فعالند:

·     مركز علمي و پژوهشي يونسكو: به تحقيق و بررسي مسايل انساني و تاريخي منطقه آسياي مركزي مشغول است.

·     مركز پژوهش تمدن عهد سامانيان: به پژوهش مسايل تاريخي، فرهنگي، زبان و ادبيات و جغرافياي عهد سامانيان مشغولند.

·     مركز آموزش اكو سيستم بيولوژيك: در اين مركز استادان دانشگاه مسايل عمده بيولوژي را تحقيق و بررسي مي كنند.

·     مركز انسان شناسي: مشغول تحقيق مسايل انساني و تشكل معرفت جامعه است.

·     مركز علوم اقتصادي: مسايل اقتصادي را بررسي مي كند.

·     مركز علمي كريستال: در اين مركز مهمترين مسايل رشته فيزيك و فني مورد پژوهش قرار مي گيرد.

·     دانشكده مديريت و تكنولوژي كامپيوتري: در دانشكده مذكور مسايل تجديد روند اقتصادي بر مبناي مهمترين عناصر اقتصاد جهاني و ورود تكنولوژي كامپيوتري در اداره توليدات تحقيق و بررسي مي شود.

·     مركز تحقيقات دموگرافي: مسايل انسان­شناسي و عوامل مهم تنظيم خانواده­ها را بررسي مي­نمايد. امكانات اصلي بودجه مراكز مذكور از محل اعتبارات دانشگاه و مساعدت مالي دولت صورت مي گيرد. تجهيزات آزمايشگاهي شيمي، فيزيك، بيولوژيك موجودند، اما در سطح معيارهاي بين المللي قرار ندارند.

از سایر دانشگاه های تاجیکستان که در شهر دوشنبه، پایتخت آن قرار دارند، می­توان به موارد زیر اشاره کرد: دانشگاه آموزگاري؛ دانشگاه پزشكي؛ دانشگاه تكنولوژي؛ دانشگاه هنر ترسون زاده؛ دانشگاه كشاورزي؛ دانشگاه ماليات و حقوق؛ دانشگاههاي دولتي زبانها؛ دانشگاه آزاد اسماعيل ساماني؛ دانشگاه نقليات؛ دانشگاه بشردوستانه­مسكو؛كالج­نقاشي.

6-3-11. دانشگاه­هاي ولايت سغد (خجند مركز ولايت)

·      دانشگاه دولتي خجند

• دانشگاه تكنولوژي خجند
• دانشگاه حقوق و سياست
• دانشگاه دولتي ملي شعبه خجند
• دانشگاه معاصر بشردوستانه
• دانشگاه جديد روسيه

7-3-11. دانشگاه هاي ولايت ختلان

·      دانشگاه دولتي قرقان تپه

·      دانشگاه دولتي كولاب

·      دانشگاه تكنولوژي كولاب

1-7-3-11. دانشگاه دولتي قرقان تپه

اين دانشگاه در مساحتي به ميزان 130666 متر مربع و در 8 ساختمان در سال 1978 تأسيس و در آغاز شعبه دانشگاه آموزگاري شهر دوشنبه بود و از تاريخ 24 ژويه 1992 طبق تصميم هيأت وزيران تاجيكستان دانشگاه بنام ناصر خسرو اعلام شد. دانشگاه قرغان تپه دولتي است و از بودجه دولت استفاده مي كند.

دانشگاه داراي 8 دانشكده است تحت عناوين رياضي، فيزيك، آموزگاري، تاريخ و حقوق، اقتصادي، زبان هاي خارجي، زبان شناسي و شيمي مي باشد. در دانشگاه 147 گروه وجود دارد كه عبارتند از : رياضي (23 گروه) ، فيزيك (18 گروه)، آموزگاري ( 14 گروه)، تاريخ و حقوق ( 16 گروه)، اقتصادي ( 18 گروه)، زبان هاي خارجي (23 گروه)، زبان شناسي (14 گروه) و شيمي (21 گروه). در هر يك از گروه هاي مذكور از 25 تا 30 نفر دانشجو تحصيل مي كنند. دانشجويان به زبان هاي تاجيكي، ازبكي، روسي و انگليسي تحصيل مي نمايند.

تعداد اساتيد دانشگاه 198 نفر مشتمل بر 7 پروفسور، 35 كانديداي دكتراي علوم، 59 دانشيار، 85 مربي و 12 دستيار مي باشد.

در دانشگاه 30 دستگاه رايانه در پنج كلاس مورد استفاده قرار مي گيرد. دانشگاه داراي كتابخانه به تعداد 90460 كتاب هاي علمي و ادبي است. دانشگاه از سال 2000 مجله علمي “عرفان” را به چاپ مي رساند. تا امروز 13 شماره از اين مجله چاپ شده است. از طرف استادان دانشگاه همه ساله 150 مقاله و گزارش هاي علمي در مجله و نشريه هاي مختلف به چاپ مي رسند.

2-7-3-11.  دانشگاه دولتي كولاب

دانشگاه دولتي كولاب براي اولين بار به عنوان دانشكده دولتي آموزگاري طبق تصميم شوراي كميسارياي مردمي تاجيكستان مورخ سال 1940 به شماره 724 و تصميم وزارت آموزش و پرورش اتحاد شوروي مورخ سال 1945 به شماره 1373 تأسيس گرديد. سپس طبق تصميم هيئت وزيران تاجيكستان مورخ 24 ژوئن سال 1992 به شماره 235 عنوان دانشگاه دولتي كولاب را كسب نمود.

مجموع مساحت دانشگاه دولتي كولاب حدود 30 هزار و 600 متر مربع است كه مشتمل بر ساختمان هاي آموزشي و آزمايشگاه در مساحت 18 هزار و 570 متر مربع ، چهار ساختمان آموزشي در مساحت 11 هزار و 940 متر مربع ، كلاس هاي آموزشي در مساحت 2041 متر مربع، انبارها در 265 متر مربع، تعميرگاهها در 540 متر مربع، خوابگاه در 11 هزار 547 متر مربع، غذاخوري در 510 متر مربع، ميدان ورزشي در 500 متر مربع و درمانگاه فعال مي باشد. دانشگاه از ابتدا تا به امروز به عنوان یک دانشگاه دولتي فعاليت دارد.

قبول دانشجويان به دانشگاه طبق مقررات وزارت آموزش و پرورش تاجيكستان است كه همه ساله در حال تغيير و اصلاح مي باشد. دانشگاه در سال تحصيلي 2003 الي 2004 دو هزار و ده نفر دانشجوي را بصورت حضوري و غير حضوري پذيرش نموده است.

-تعداد دانشكده ها: 9 دانشكده

- تعداد دانشجو در گروههاي آموزشي : 25نفر و تنها در دانشكده زبان هاي خارجي 15 نفر است.

- كرسي هاي دانشگاه: 25 کرسی در دانشگاه فعال می باشد

تحصيلات ناكامل: دانشجويي كه سال دوم را كاملا به پايان رسانده، داراي تحصيلات ناكامل عالي محسوب مي­شود.

كارشناسي (تحصيلات كامل)) : دانشجويي كه دوره تحصيلات را كاملا به انجام رسانده، داراي تحصيلات عالي است)

- سيستم تحصيلات: روزانه و غيابي

- تحصيل در دانشگاه به سه زبان: تاجيكي، روسي و انگليسي

تعداد اساتيد: دو نفر آكادميسين، 5 نفر دكتر علوم، پروفسور و 45 نفر نامزد دكتري و 41 نفر دانشيار

- امكانات رايانه اي: در دانشگاه اتاق كامپيوتر موجود است.

- تجهيزات آزمايشي: در آزمايشگاههاي دانشگاه تعداد 57 تجهيزات آزمايشي موجود است.

- بودجه دانشگاه ازمحل بودج دولتي كه وزارت آموزش و پرورش تاجيكستان همه ساله تخصيص مي دهد تامين مي شود. دانشگاه كولاب طي پنج سال اخير سه گرانت دريافت كرده است.

- دانشگاه داراي كتابخانه غني به تعداد 240274 نسخه كتاب است. همچنين هر دانشكده داراي كتابخانه جداگانه است. حدود 1700 نفر دانشجو اعضاي كتابخانه­ها هستند.

جدول شماره 23- رشته­های تخصصی دانشگاه دولتی کولاب

تخصص ها
	رشته		ردیف
	رياضی		1
	رياضی عملی		2
	فيزيک		3
	شيمی		4
	بيولوژی		5
	جغرافيا		6
	زبان و ادب تاجيکی		7
	زبان و ادب روسی		8
	زبان انگليسی		9
	تاريخ		10
	تاريخ وحقوق		11
	تکنولوژی و کارفرمايی		12
	علوم آموزگاری و روانشناسی در کودکستان ها		13
	علوم آموزگاری و اسلوب آموزش ابتدايی		14
	مديريت	15
	بازارشناسی	16
	راديو فيزيک و الکترونيک	17
	حسابداری و بازرسی	18
	دارايی و وام	19
	زبان انگليسی و تجهيزات الکترونيک مخابراتی	20

4-11. نشریات دانشگاهی، نوع، کیفیت علمی

بخشی از نشریات دانشگاهی که در کشور تاجیکستان فعال هستند عبارتند از:  

1-  مجله (بهداشت تاجیکستان)، مؤسس: وزارت بهداشت تاجیکستان

2 - مجله (ادب) مؤسس: وزارت آموزش و پرورش تاجیکستان

3-  مجله (علم و حیات)، مؤسسان: کانون “دانش” و فرهنگستان علوم تاجیکستان

4-  مجله (وستنیک اویسینا)، مؤسس: دانشگاه طب تاجیکستان

5-  مجله ( ژیزن و ترود)، مؤسس: کمیته مرکزی جامعه نابینایان (شهر دوشنبه)

6 - مجله (ایزوستیا)، مؤسس: فرهنگستان علوم تاجیکستان (بخش اقتصاد)

7-  مجله (رودکی)، مؤسس: رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران

8 - مجله (ایزوستیا)، مؤسس: فرهنگستان علوم تاجیکستان (بخش فلسفه و حقوق شناسی

9-  مجله (ایزوستیا)، مؤسس: فرهنگستان علوم تاجیکستان (بخش علوم شیمی، فیزیک و ریاضی)

10 - مجله (ایزوستیا)، مؤسس: فرهنگستان علوم تاجیکستان (بخش علوم زمین شناسی)

11 - مجله (شفا)، مؤسس وزارت بهداشت تاجیکستان و شرکت “اکامپ سینا”

12 - مجله (مسائل گستروانتریولوژی)، مؤسس فرهنگستان علوم تاجیکستان

13 - مجله (حفظ اجتماعی)، مؤسس: وزارت کار و تأمین اجتماعی تاجیکستان

14 - مجله (میراث)، مؤسس: انستیتوی میراث کتبی وابسته به فرهنگستان علوم تاجیکستان و سفارت ج.ا. ایران در تاجیکستان

15 - مجله (اخبار دانشگاه خاروغ)، مؤسس: دانشگاه خاروغ

16-  مجله (اخبار علوم خاک شناسی) مؤسس: انستیتوی خاک شناسی (شهر دوشنبه)

17 - مجله (پیام دانشگاه آموزگاری)، مؤسس دانشگاه آموزگاری تاجیکستان

18-  مجله(مالکیت صنعتی و بازار)، مؤسس مرکز اطلاع رسانی پاتنت

19 - مجله (ایزوستیا)، مؤسس: فرهنگستان علوم تاجیکستان (بخش اقتصاد و سیاست شناسی)

20-  مجله (اخبار بانکی) مؤسس: بانک ملی تاجیکستان

21-  مجله (خجند) مؤسس: حکومت شهر خجند

22-  مجله (گزارش های آکادمی علوم کشاورزی) مؤسس: آکادمی علوم کشاورزی

23-  مجله (حیات و قانون)، مؤسس وزارت دادگستری تاجیکستان

24 - مجله (کشاورز)، مؤسس دانشگاه کشاورزی تاجیکستان

25 - مجله (پیام دانشگاه)، مؤسس: دانشگاه دولتی ملی تاجیکستان

26 - مجله (معرفت) مؤسس: وزارت آموزش و پرورش و انستیتوی علوم آموزگاری

27-  مجله (میراث نیاکان)، مؤسس: شورای انجمن حفظ آثار تاریخی و فرهنگی تاجیکستان

28 - مجله (زبان و ادبیات روسی در مدارس تاجیکستان)، مؤسس: وزارت آموزش و پرورش تاجیکستان

29-  مجله (دولت و حقوق)، مؤسس : اتحادیه حقوق شناسان جوان

30-  مجله (سوسیالیسم: تئوری و پراکتیک)، مؤسس: دانشمندان سوسیال گراء

31 - مجله (فرهنگ آریانا)، مؤسس: اتحادیه محافظان فرهنگ آریانا

32-  مجله ( شاهراه وحدت)، مؤسس : کانون ملی «شاهراه ابریشم» (شهر دوشنبه)

33-  مجله (محاسبه و مالیات)، مؤسس: وزارت دارایی تاجیکستان

34-  مجله (بامداد)، مؤسس: صندوق خیریه صلح و مصالحه ملی (شهر دوشنبه)

35-  مجله (انیس)، مؤسس: شرکت موسوم به «کفالت» (شهر دوشنبه)

36 - بولتن اطلاعاتی و پژوهشی «سرمایه گذاری و کاتالوگ یکصد شرکت های موفق تاجیکستان»، مؤسس: آژانس تاجیکستانی روابط با سازمان های بین المللی دارایی و اقتصادی و انسانی

37-  مجله (اقتصاد تاجیکستان: استراتژی توسعه)، مؤسس: وزارت اقتصاد و بازرگانی تاجیکستان

38-  مجله اخبار دانشگاه دولتی ملی تاجیکستان (حقوق، تجارت و سیاست)، مؤسس : دانشگاه خجند

39 - مجله ( نوید گمرک)، مؤسس: کمیته گمرک تاجیکستان

40 - مجله (اورنگ)، مؤسس: مرکز فرهنگی فردوسی (شهر دوشنبه)

41 - مجله (گفتگو)، مؤسس سردبیر مجله «فیروزه»

42 - مجله (فانوس)، مؤسس: کانون فرهنگی بین المللی زیاداله شهیدی

43-  مجله (یوریست)، مؤسس: اتحادیه حقوق شناسان «درهای باز» شهر دوشنبه

44-  مجله (صدف)، مؤسس: اتحادیه بین المللی دندان پزشکان

45-  مجله (نقلیات)، مؤسس: وزارت حمل و نقل تاجیکستان

46-  مجله (مدیریت محلی)، مؤسس: مرکز تکنولوژی اجتماعی (شهر دوشنبه)

47 - مجله (دهقان)، مؤسس: آژانس مستقل پژوهش های استراتژی و طرح ریزی مجتمع کشاورزی و صنایع تاجیکستان

48-  مجله (پاگاواریم)، شرکت «یونورسال 3» شهر دوشنبه

49 - مجله (تاجیکستان و اینترناسیونال)، مؤسس: انجمن «پیمان و اینترنشنال» شهر دوشنبه

50-  مجله (اودیت)، مؤسس: انستیتوی اجتماعی حسابدارهای حرفه ای، شهر دوشنبه

51-  مجله (فروغ)، مؤسس کالج مشترک تاجیکستان و ترکیه در شهر دوشنبه

52-  مجله (وستنیک)، مؤسس: دانشگاه اسلاویانی تاجیکستان و روسیه

53 - مجله (گلبرگ)، مؤسس: اتحادیه نویسندگان استان ختلان

54 - مجله (پیغام)، مرکز آموزش زبان های خارجی و کامپیوتر موسوم به «شلاله» در شهر دوشنبه

55 - مجله (کالا و خدمات)، مؤسس: شرکت سهامی «ارگراف» شهر دوشنبه

56-  مجله (مدرسه و جلمعه)، مرکز پشتیبانی از اصلاحات آموزشی موسوم به «پولس» در شهر دوشنبه

57-  مجله (زن معاصر)، مؤسس: حزب خلقی دموکراتیک تاجیکستان، شهر دوشنبه

58-  مجله (گردش)، مؤسس: مرکز فرهنگی و آموزشی موسوم به «عالم»، شهر دوشنبه

59-  مجله (عمل)، مؤسس: اتاق بازرگانی و صنایع تاجیکستان

60 - مجله (توازن پرداخت)، مؤسس: بانک ملی تاجیکستان، شهر دوشنبه

61 - مجله (شرح مونیتوری)، مؤسس: بانک ملی تاجیکستان، شهر دوشنبه

62-  مجله (ذخایر آب در آسیای مرکزی)، مؤسس: انستیتوی پژوهش مسایل آب و انرژی آب و اکولوژی وابسته به فرهنگستان علوم تاجیکستان، شهر دوشنبه

63 - مجله (ماگازین)، مؤسس: کارکنان روزنامه «استودنت»، شهر دوشنبه

64-  مجله (اقبال)، مؤسس: بخش جوانان حزب نهضت اسلامی تاجیکستان، شهر دوشنبه

65- مجله (پژوهش محیط طبیعی توسط وسایل کیهان نوردی)، مؤسس: آژانس پژوهش های کیهانی، شهر دوشنبه

5-11. مراکز پژوهشی دانشگاهی

تعدادی مراکز پژوهشی دانشگاهی در تاجیکستان فعالیت می­کنند که در زیر به آنها اشاره می­نماییم.

1 - دانشگاه، تجارت، سیاست و حقوق

2 - دانشگاه دولتی کولیابسکی

3- دانشگاه دولتی آکراریان

4- دانشگاه دولتی پزشکی ابن سینا

5- دانشگاه های تاجیکستان

6- دانشگاه دولتی تربیت معلم صدرالدین عینی

7- دانشگاه ولتی تکنیک اسیمی

8- دانشگاه دولتی اقتصاد

9- دانشگاه آزاد پنجکنت

10- دانشگاه تاجیک - روسی

11- دانشگاه تکنولوژی

12- دانشگاه خجند

13 - دانشگاه آسیای مرکزی

14-  دانشگاه دولتی خجند گاوورف

15 - دانشگاه دولتی خرک نظرشائف

16-  انستیتو فیزیک نجومی اکادمی علوم تاجیکستان

17 - انستیتو ریاضی آکادمی علوم تاجیکستان

18 - انستیتو فیزیوتکنیک آکادمی علوم اوماروا

19-  انستیتو آکادمی علوم تاجیکستان

20- انستیتو زمین شناسی آکادمی علوم تاجیکستان

21 - انستیتو تحقیقاتی لرزه نگاری و ساختمانهای ضد زلزله آکادمی علوم

22 -موسسه جانور شناسی و انگل شناسی آکادمی علوم پائولوسک

23- انستیتو خوراک شناسی آکادمی علوم

24- انستیتو تاریخ، باستان رشناسی و آکادمی علوم دونیشا

25- انستیتو اقتصاد آکادمی علوم

Specialnoe konsructorsko-technologicheskoe buyro po mashinostroeniyu

6-11. کتابخانه ها و مراکز اسناد

در جمهوری تاجیکستان 68 ناحیه و شهر وجود دارد که در هر ناحیه، شهر و مرکز ولایت کتابخانه ای جهت استفاده علاقمندان تاسیس یافته است. اهم اطلاعات مربوط به کتابخانه های عمده جمهوری تاجیکستان بشرح ذیل می باشد:

جدول شماره24 – کتابخانه­های مهم جمهوری تاجیکستان

ردیف	نام کتابخانه	ذخیره کتاب
1	کتابخانه ملی ابولقاسم فردوسی	3500000
2	کتابخانه دولتی کودکان میرسعید میرشکر	91425
3	کتابخانه تاش خواجه اسیری ولایت سغد	388328
4	کتابخانه ولایتی امین جان شکوهی استان ختلان	66600
5	کتابخانه لاهوتی شهر دوشنبه	112420
6	کتابخانه ولایتی بدخشان کوهستانی	53422
7	کتابخانه کودکان بدخشان کوهستانی	4260
8	کتابخانه کودکان ولایت سغد	63017
9	کتابخانه کودکان منطقه کولاب استان ختلان	63017

7-11. مراکز پژوهشی غیردانشگاهی

1 - انستیتو ملی هنرهای تورسان­زاده

2- انستیتوی زبان

3 - انستیتو تجارت و خدمات

4-  شرکت گیپروپروم

5-  شرکت سهامی عام گیپروستری

6- شرکت سهامی عام Vodokanalproekt

7 -انستیتو فارغ التحصیلان و تهیه سازی واکسن و داروهای تزریقی

8-  انستیتو آموزشی فیزیک

9 - واحد وارد کنندگان و صادر کنندگان

10-  شرکت صادرات تحت نظر وزارت صنایع

11- شرکت LEGKOPROMCONTRACT

12 - مرکز نوآوری و اختراعات وزارت توسعه اقتصاد و تجاری جمهوریر تاجیکستان

13 - انستیتو مطالعات علمی و تحقیقاتی

14 - انستیتو طراحی تحت نظر وزارت رفاه و منابع آبی

15 - طراحی ساخت تحت نظر وزارت منابع آبی و تحصیلات شهری

16 - شرکت سهامی عام

17 - انستیتو اقتصاد

18 - انستیتو بیوتکنولوژی

19 - انستیتو گیاه شناسی

20 - انستیتو علوم دامپزشکی

21 -انستیتو مشکلات آب، مهندسی نیروی آب و اکولوژی

22-  انستیتو مطالعات شرق و نوشتاری شرقی

23-  انستیتو تحقیقات ساخت و ساز

24- انستیتو انتقالات

جدول شماره25 - مراكز مهم علمي و فرهنگي

رديف	اسم مراكز
1	فرهنگستان علوم جمهوري تاجيكستان
2	پژوهشگاه رياضيات
3	پژوهشگاه فيزيك و تكنيك (فن)
4	پژوهشگاه آسترافيزيك (فيزيك نجومي)
5	پژوهشگاه شيمي
6	پژوهشگاه ژئومورفولوژي (زمين‌شناسي)
7	پژوهشگاه زلزله‌شناسي و ساختمان‌هاي مقاوم در برابر زمين لرزه
8	پژوهشگاه گياه‌شناسي
9	پژوهشگاه جانورشناسي و اَنگل‌شناسي
10	پژوهشگاه فيزيولوژي گياهي و ژنتيك
11	پژوهشگاه التهاب معده (گاستراانترولوژي)
12	پژوهشگاه زبان و ادبيات رودكي
13	پژوهشگاه تاريخ، باستان‌شناسي و مردم‌شناسيِ احمد دانش
14	پژوهشگاه فلسفه و حقوق
15	پژوهشگاه اقتصادي
16	پژوهشگاه زيست‌شناسي پامير (بدخشان)
17	پژوهشگاه شرق‌شناسي و ميراث خطّي
18	اتحادية نويسندگان تاجيكستان
19	اتحادية ژورناليستان (روزنامه‌نگاران) تاجيكستان
20	اتحادية نقاشان تاجيكستان
21	اتحادية آهنگسازان تاجيكستان
22	اتحادية سينماگران تاجيكستان
23	سازمان «پيوند»
24	جمعيت دوستي و روابط فرهنگي با كشورهاي خارجي

---

[1] . OECD (Organization for Economic Cooperation and Development)

                 

[2] محمودي و. عبدالقادر شكوري. صداي شرق 1990، شمارة 8، ص 6.

[3] محمودي ر. معلم عبدالقادر شكوري//صداي شرق 1990، ش 8، ص 20.