آندره ژید

آندره ژید andré gide) (1951-1869))، به سبب نوشته‌های طنزآلودش مورد توجه نویسندگان بود و چنین به نظر می‌رسد که وی بیش از نیمی از تاریخ ادبیات قرن بیستم را درآثارش خلاصه کرده است و علت آن این است که او از تمامی گرایش‌های ممکن قرن اقتباس کرده و نیروهای متعدد بالقوه‌اش را متجلی و بارور ساخته است. وی در کتاب مائده‌های زمینی ( 1897) بر این مفهوم تاکید دارد که برای چشیدن و بهره‌بردن از تمام لذات دنیوی باید مفهوم گناه را به دور افکند. داستان مانداب‌ها0 1895) سرگذشت کسی است که بقه مفهوم زندگی پی نبرد و در مرداب قید و بندهای اجتماعی و بحث‌های بی‌حاصل و محافل ادبی فرو رفت. او در سال 1919 در دومین بخش از زندگی‌نامه‌اش به نام اگر دانه بمیرد،می‌نویسد: "من هرگز نپذیرفتم که بدون قاعده و اصول زندگی کنم و نیازهای جسم وابسته به رضایت روحم بودند". کتاب سرداب‌های واتیکان ( 1914) مانند کارناوالی است رومی و افسانه‌ای که نویسنده در آن به منظور بر ملا ساختن حقایق، قالب کاریکاتوررا بر می‌گزیند: کاریکاتور پارسایان، ادبا و ولگردان از هر قماش را. در کتاب آوای شبانی ( 1919) وی در مورد شخصیت کشیش پی می‌برد که چگونه دروغی که به خویشتن گفته در پس نیات والا پنهان شده است.

آندره ژید برای نخستین بار در اثر خود سکه‌سازان( 1925) واژه رمان را به کار می‌برد و به وضوح خاطر نشان می‌سازد که قصد دارد تغییراتی در فن رمان‌نویسی ایجاد کند. او با تعدد شخصیت‌ها و گوناگونی رویداد‌های داستان هدفش این است که خواننده را دچار حیرت و سردرگمی کند. پس از سکه‌سازان خلاقیت ادبی ژید کاهش چشمگیری می‌یابد و خود وی اذعان می‌کند که دیگر " نیاز شدید به نوشتن" اورا نمی‌آزارد. در سال 1935 ژید ضمیمه‌ای به نام مائده‌های جدید بر کتاب مائده‌های زمینی می‌افزاید. در کتاب سفربه کنگ ( 1927) شاهد نظام ننگین استثمار در مستعمره‌ها گشت. گرایش وی به حزب کمونیست بهت و حیرت همگان را برانگیخت، اما دیری نپایید که هنگام بازگشت از شوروی از آن بند نیز خود را رها کرد. در سال 1946 ژید کتاب " تزه" به عنوان آخرین نوشته‌اش عرضه کرد. این کتاب سرگذشت شخصیتی را روایت می‌کند که در پیچ و خم ماجراهای بی‌شمارش سرانجام به فرزانگی دست می‌یابد.

نیز نگاه کنید به

تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سوریه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سیرالئون؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی فرانسه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اردن؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اسپانیا؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اوکراین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تایلند؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی آرژانتین؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سودان؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی روسیه؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی سنگال؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی افغانستان؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کوبا؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تونس؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی مصر؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی کانادا.