صنایع دستی در سودان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۳ توسط Hasti (بحث | مشارکت‌ها)

انواع صنایع دستی و وضعیت آنها

در بازارهای سنّتی سودان و در نگارخانه‌های ‌ این کشور انواع گوناگونی از آثار هنری و صنایع دستی مشاهده می‌شود. هنرمندان سودانی، پوست جانوران گوناگون، اعم از اهلی و وحشی را، پس از دبّاغی برای ساخت انواع صنایع دستی به‌کار می‌برند.

با عنایت به فراوانی تمساح‌ها و انواع مارها ، تهیّه سردیس‌ها و تندیس‌های (مجسّمه‌های) کامل از  تمساح‌های بزرگ و کوچک و تولید انواع کیف، کفش و مانند ‌ این‌ها از پوست تمساح‌ها و مارها، در سودان رایج است.

هرمندان مسلمان سودانی با خوشنویسی ‌آیاتی از قرآن کریم یا برخی ذکرها مانند «لا إله إلّا الله»، بر روی پوست حیوانات، تابلوهای زیبا و ارزشمندی را تولید می‌کنند.

نقّاشی و حکّاکی روی تخم شترمرغ نیز، برای آفرینش آثار هنری، در سودان رایج است. اغلبِ هنرمندان ‌ این سرزمین مورد هم، آثار هنری خود را با‌ آیاتی از قرآن کریم یا برخی اوراد و اذکار، زینت بیشتر می‌بخشند.

وجود انواع چوب‌های جنگلی و مقاوم در سودان، فرصتی را برای هنرمندان‌  این کشور، فراهم کرده تا با استفاده از‌ این چوب‌ها، به خلق آثار هنری مختلف از جمله  ساخت تندیس‌های گوناگون و برخی لوازم منزل مانند میز، مبل و صندلی با تزئینات گوناگون بپردازند. برای ساخت بسیاری از‌ این صنایع دستی چوبی در سودان، از چوب آبنوس استفاده می‌شود که مقاومت بسیار بالایی دارد و تنها چوبی است که نسبت به آب چگالی بالاتری دارد و برخلاف چوب‌های دیگر، روی آب شناور نمی‌ماند؛ بلکه در آب فرو می‌رود.

برخی هنرمندان هم، از عاج فیل و استخوان‌های حیوانات عظیم الجثّه، برای آفرینش آثار هنری خود بهره می‌گیرند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

صنایع دستی در روسیه؛ صنایع دستی در تونس؛ صنایع دستی در ژاپن؛ صنایع دستی در کوبا؛ صنایع دستی و تجارت فرهنگی در چین؛ صنایع دستی در سنگال؛ صنایع دستی افغانستان؛ صنایع دستی در آرژانتین؛ صنایع دستی در مالی؛ صنایع دستی در ساحل عاج؛ صنایع دستی در زیمبابوه؛ صنایع دستی در تایلند؛ صنایع دستی در اسپانیا؛ صنایع دستی در اردن؛ صنایع دستی در اتیوپی؛ صنایع دستی در سیرالئون؛ صنایع دستی در قطر

کتابشناسی

  1. مشاهدات عینی مصطفی امیدی، وابسته فرهنگی سابق ج.ا.اـ خارطوم
  2. معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.308-309.