آداب و رسوم اجتماعی امارات متحده عربی

زمانی که کشور امارات عربی متحده با اتحاد قبایل دیگر به شکل کنونی در آمد آنچه که مسلم است هر قبیله آداب و رسوم مختلفی داشت .و تعجب آور نیست که هفت شیخ نشین امارات چشم اندازهای مختلفی درباره رسوم اجتماعی داشته باشند. شارجه برنامه های سختگیرانه ­ای در مورد نزاکت اجتماعی یا همان شؤنات اسلامی دارد. در سال 2001، انجمن عالی امارات قوانین عمومی روابط دینی، ارتباطات اجتماعی و موضوعات مرتبط و یا هر آنچه بطور کل قوانین شؤنات اسلامی(نجابت عمومی) شارجه گفته می شود را تصویب کرد که در این سلسله قوانین هر گونه حضور جمعی مردان و زنان مجرد با یکدیگرممنوع اعلام شده است. به علاوه، مردان و زنان بایددر اجتماع پوشش داشته باشند که در شرع اسلام به میزان وچگونگی آن اشاره شده است. مثلاً مردان نمی ­توانند شرت کوتاه بپوشند یا با سینه عریان در عموم ظاهر شوند. زنان باید لباس هایی بپوشند که در آن پشت، شکم و موهایشان کاملاً پوشانده شود. البته این روش و میزان پوشش در کلیه کشورهای اسلامی مرسوم است اما در امارات این روش بصورت سختگیران ه ای در شیخ نشین شارجه پیگیری میشود ودر سایر شیخ نشین ها پیگیری مجدانه ای وجود ندارد

این قوانین در یک تلاش برای حمایت هم زمان از ساکنین و توریست ها تصویب شد ولی با توجه به فرهنگ و باورهای عمومی توریست هایی که در امارات رفت وآمد دارند این قوانین از میزان جذب آنها به این مناطق خواهد کاست. در فوجیراه، مقیاس ها(هنجارهای) اجتماعی کاملاً توسط امیر دیکته می ­شود، او کسی است که به طور متفاوت با همسایه­ اش حکومت کرده و قانون وضع می کندالبته این شرایط در کلیه شیخ نشین ها برقراراست یعنی هرکدام قوانین داخلی خواست خود را دارند. حاکمان الفوجیراه در امارات مالک تمام سرزمین تحت حاکمیت شان به صورت خصوصی هستند، بنابراین حرفـشان اولین و آخرین حرف در تمـام موضـوعات می ­باشد. او به طور سختگیرانه ای با چشم­انداز محافظه کارانه و مطابق قوانین اسلامی حکومت می ­کند. بدین مفهوم که در آنجا خوردن مشروب بر اساس شرع ممنوع است اما برخی هتل ها برای مهمان­ هایشان و توریست های خارجی مشروبات الکلی تهیه و سرو می­ کنند. به هرحال حجاب اجباری است. ودر امارات هنوز می­ توانیم شاهد شلاق هایی باشیم که برای جرائم کوچکتر و خارج شدن از حدود اسلامی مثل مشروب خوری در ملأ عام که متأسفانه از طبقه فقیرتر جامعه هستند باشیم. تنبی هاتی شبیه این خارج از دادگاه اصلی تشکیل می­ شود که در کنار برج الفواجیراه در مرکز شهر قرار دارد. با وجود این تاریخ، جامعه در امارات متحده عـربی به طـور گـسترده ای خانواده ­گرا است. مثلاً ازدواج اهمیت بزرگی برای شهرنشینان اماراتی دارد. قبل از کشف نفت ازدواج­ ها درون قبایل ترتیب داده می­ شد. حالا­، اگرچه مردم در انتخاب همسرشان آزاد هستند امابرخی از شهرنشینان دوست دارند ازدواجشان توسط والدین یا دیگر اعضای قبیله ­شان ترتیب داده شود. در سال های اخیر مطابق با گسترش فرهنگ بومی و محدود کردن تأثیرات فرهنگ خارجی، دولت تلاش می­کند ترغیب کند بانوان شهرنشین را به ازدواج با مردان در امارات متحده عربی در مقابل تمایل رو به فزونی ازدواج زنان با مردان اماراتی و غیراماراتی خارج از کشور و یا حتی از بین تبعیدی هایی که زندگی می­ کنند در امارات و این یک چالش جدی برای امارات می باشد. بخاطر اینکه تعدادی زیادی از مردمی که در امارات زندگی می ­کنند از ملیت های دیگر هستند و ازدواج با آنها مسلما تبعاتی نیز خواهد داشت که در صورت گسترش آن جلوگیری از این تبعات برای امارات غیر ممکن خواهد بود. بنابر این رییس جمهور امارات متحده عربی تصمیمی مبنی بر تشویق شهرنشینان اماراتی به ازدواج با یکدیگر در مقابل ازدواج با سایر ملیت های موجود در امارات را در دستور کار خود قرار داده است و از آن جمله است تاسیس صندوق ازدواج جوانان اماراتی در سال 1994 میلادی تا سختی های مالی برای کسانی که در آرزوی ازدواجن اند را تسهیل کند. مردان جوانی که با زنان اماراتی ازدواج می­ کنند یک کمک هزینه قابل توجه از صندوق ازدواج دریافت می­ کنند. اگرچه اسلام به مردان اجازه اختیار چهار همسر را داده اما اغلب مردان اماراتی تنها یکبار ازدواج می­ کنند

آنچه مسلم است با توجه به این شرایط واحد خانواده به همان اندازه تغییر کرده است. طبق گفته ­ها تا دو یا چند نسل قبل خانواده های اماراتی گروهی و بصورت خانواده گسترده زندگی می کردند( خانواده ­هایی که با پدربزرگ و مادربزرگ و... زندگی می­کنند). حالا والدین و بچه­ ها بطور عادی در یک خانه زندگی می­ کنند و نوکرهاکمک می­کنند به انجام وظایف خانه­ داری و تربیت بچه­ ها. اگر چه آنها مدت طولانی درخانه پدری زندگی نمی­ کنند اما پس از ازدواج عموماً نزدیک والدینشان و دیگر اقوامشان زندگی می­ کنند. علاوه براینکه نزدیک اعضای خانواده­ شان زندگی می ­کنند آنها تمایل دارند خانه ­هایی مناسب برای زندگی جدید متناسب با شرایط مالی و تعداد فرزندانشان انتخاب کنند. شهروندان اماراتی تمایلی به زندگی در نزدیکی مهاجران ندارند. بطور میانگین دو خدمتکار در خانواده اماراتی وجود دارد و با وجود آگاه­سازی تأثیرات خارجی روی بچه­ ها، بیشتر خدمتکاران خارجی هستند. حکومت مردم را به داشتن خانواده­ های بزرگ تشویق می­کند و خانواده بطور میانگین شش تا هشت بچه دارند اما این تعداد در نسل های کنونی رو به کاهش معنی داری گذاشته است.

رسومات خانه و خانواده در حال تغییراند. راه کار کردن مردم نیز دستخوش تغییر است. قبلاً مردم امارات مبلغ زیادی از درآمد نفت بدست می­ آوردند و تعدادی از مردم زندگیشان را از راه ماهیگیری، کشاورزی، صید صدف و کارهای مرتبط می­ گذراندند و برخی کوچ نشین­ و گله ­دار شتر بودند و کشتی و قایق داشتند. امروزه، تجارت نفت شغل های زیادی برای امارات بوجود آورده است. علاوه براین حکومت در تجارت نفت و گاز طبیعی سرمایه­ گذاری کرده است. شهروندان عموماً توسط دولت در مؤسسات خدماتی گوناگون استخدام شده ­اند. برخی در مدرسه­ ها و ادارات دولتی کار می ­کنند یا بعنوان افسر پلیس و سرباز خدمت می­ کنند. زنانی که کار می ­کنند اغلب از امکانات نگهداری از بچه در محل کارشان استفاده می ­کنند اگر آنها نوکر جهت مراقبت از بچه­ هایشان نداشته باشند. طبق قوانین امارات از حدود هشت صبح تا زمان ناهار کار می­ کنند. سپس یک استراحت طولانی دارند و در انتهای ظهر یا عصر به کار بر می­ گردند. بیشترین زمان وعده غذايي در طی روز طبق شنیده ها ناهار است. بنابراین مردم اغلب برای ناهار خوردن با خانواده و قیلوله بعد از آن که ­در امارات بسیار مرسوم است به خانه­ هایشان برمی­ گردند. با وجود این شرایط برخی شغل ها با این برنامه سنتی هنوز مطابقت دارند و بسیاری دیگر از مشاغل به یک برنامه کاری که خیلی شبیه به برنامه های کاری استفاده شده در ایالات متحده است تغییر کرده ­اند. گوناگونی کار در هر هفته به همان اندازه­ ی صنعت است. برخی از خرده فروشی ها هر روز باز هستند اما برخی شغل ها و مغازه­ ها از یکشنبه تا پنجشنبه کاملاً باز هستند و جمعه و شنبه تعطیل اند. برای اینکه جمعه روز عبادت همگانی مسلمانان است و بیشتر مردم تمام یا قسمتی از روز را تعطیل اند

نیز نگاه کنید به

جامعه مالی؛ جامعه آرژانتین؛ جامعه سوریه؛ جامعه سودان؛ جامعه زیمبابوه؛ جامعه اسپانیا؛ جامعه اردن؛ جامعه سیرالئون؛ جامعه قطر؛ جامعه روسیه؛ جامعه افغانستان؛ جامعه کانادا؛ جامعه مصر؛ نوع جامعه چین؛ جامعه ساحل عاج